Επιτόκια και επιδρομές

Από το Bloomberg, σύνοψη της "εκδοτικής δραστηριότητας" της προηγούμενης εβδομάδας. Τα στοιχεία είναι ατελή, αλλά ενδεικτικά

-Πορτογαλία
Ζητούσε: 1,8 δις € σε δεκαετές, με επιτόκιο 4,52%.
Έλαβε:   1    δις €

-Ισπανία
Ζητούσε: 8      δις € σε δεκαοκτάμηνο  και 7,16 δις € σε δεκαετές, με 4,05%
Έλαβε:   6,44 δις €  σε δεκαοκτάμηνο  και 3,52 δις € σε δεκαετές


-Ιρλανδία
Ζητούσε: 2,3   δις € σε δεκαετές
Έλαβε:   0,75 δις € σε τετραετές, με επιτόκιο 3,11% και
             0,75 δις € σε δεκαετές,  με επιτόκιο 4,72%

-Γερμανία
Ζητούσε: 6     δις € σε δεκαετές,  με επιτόκιο 2,75%
Έλαβε:   4,57δις €

-Γαλλία
Ζητούσε: 19,51 δις €.
Έλαβε:     7,96 δις € σε διετές και δεκαπενταετές, και
               2,73 δις € δε δωδεκαετές με μεταβλητό επιτόκιο

EDIT 28/5
Αν υποθέσουμε οτι επιχειρήθηκαν εκδόσεις μεγαλύτερου ύψους από το προβλεπόμενο του αρχικού προγραμματισμού, αυτό σημαίνει οτι οι κεντρικοί τραπεζίτες διαβλέπουν άνοδο των επιτοκίων.
Αν αποκλείσουμε την υπόθεση αυτή, συμπεραίνουμε οτι είναι η αγορά που προσδοκά αύξηση των επιτοκίων, ή άλλη αλλαγή. Η ΕΚΤ έχει βέβαια αναθεωρήσει τόν αρχικό της σχεδιασμό για έξοδο από τα έκτακτα μέτρα που πάρθηκαν από το 2008, ταυτόχρονα με τα "πακέτα". Και διαβουλεύεται τους τρόπους με τους οποίους θα χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα όργανα παρέμβασης, στο πλαίσιο αφενός πιέσεων για μια βολονταριστική συνολική πολιτική, αφετέρου της ανάγκης συγκερασμού των αντιφατικών συμφερόντων του κεφάλαιου στην Ευρωζώνη, που εμποδίζουν την κατάστρωση αλλά και τον έλεγχο μιας τέτοιας πολιτικής.

Διευκρινίζει στα σχόλια ο φίλος καπετάνιος  ορθότατα οτι υπερκάλυψη στις προσφορές υπήρξε παντού - ωστόσο ήταν μειωμένη σε σχέση με την τυπική εικόνα, και είναι οι εκδότες που επέλεξαν να αντλήσουν μικρότερα ποσά, πράγμα που, πέρα από την προσδοκία αλλαγών από μέρους των αγορών,  μπορεί να ερμηνευτεί αφενός ως τακτική συγκράτησης των επιτοκίων (και ταυτόχρονα, ως δυναμικό ανοδικής πορείας τους), αφετέρου ως συσχέτιση της πολιτικής περικοπών με τη διαχείριση της κρατικής χρέωσης. Επιμένουμε λοιπόν οτι

Σε κάθε περίπτωση όμως, το διαγραφόμενο τοπίο στην κυκλοφορία του χρέους των (κάθε κατηγοριας) χωρών της ΕΕ, προδικάζει την επιτάχυνση και εκτράχυνση των προγραμμάτων επιδρομής στα λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα, είτε ως μηχανικό αποτέλεσμα της ανόδου των επιτοκίων, είτε ως τίμημα ώστε αυτά να διατηρηθούν χαμηλά.

Εξελίχθηκε σε working paper το μπιλιέτο :-)