Αεροπλανάκι, πτήση 123

H σκυτάλη από τους αγαπητούς exiled και vrennus (προκαταβολικώς συγνώμη από όποιον άλλον δεν πήρα είδηση!).

Οι κανόνες του παιχνιδιού (αντιγράφω από τον άνεμο):

1. πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή
2. το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που έχει τουλάχιστον 123 σελίδες)
3. βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση
4. αντιγράφουμε τις επόμενες τρεις δηλαδή την έκτη, έβδομη και όγδοη

Προσκεκλημένοι μου: διπλωματικός Λαθρεπιβάτης, δήμαρχος Χαρχούδας, Πίτυλος, Μαύρο χάλι, σι-ντόλ (έπαιξε, στη θέση της ο Velazquez) - και βέβαια η rosemary, αν ασχολείται.

Το κείμενο:

Pas un villageois, tous âges confondus, n'aurait voulu rater la chair du buffle, cuite en pot-au-feu, avec des piments hachés et des clous de girofle.

Le village était désert, exactement comme Luo l'avait prévu (cet excellent conteur n'était pas pourvu d'intelligence stratégique). Subitement, mon rêve me revint à l'esprit.

- Tu veux que je fasse le guet? demandai-je.
- Non, me dit-il. On n'est pas dans ton rêve.

Dai Sijie, Balzac et la Petite Tailleuse Chinoise. Gallimard (2002)


Αεροπλανάκι, πτήση 123 - παίζει ο Velazquez .

Το κείμενο:

Τα ουρλιαχτά των των αμαρτωλών που βασανίζονται γεμιζουν και τα πιο μακρινα σημεια της απέραντης αβυσσου.Τα στοματα των κολασμενων ειναι γεματα βλασφημιες για το Θεο και μισος για αυτους που βασανιζονται μαζι τους και καταρες στις ψυχες που ηταν συντροφοι στις αμαρτιες τους.

Στα παλια χρονια ηταν εθιμο να τιμωρουν τον πατροκτονο,τον ανθρωπο που σηκωσε το δολοφονικο του χερι εναντια στον πατερα του,ριχνοντας τον στα βαθη της θαλασσσας μεσα σε ενα σακκι που ειχαν βαλει εναν κοκκορα,εναν πιθηκο και ενα φιδι.

James Joyce, The portrait of a young artist.