Εκλογές και καρναβάλι

...στας Ευρώπας (δημοτικές στη Γαλλία, εθνικές σε Ισπανία - Μάλτα,...).

Εξιτ πολς από Παρίσι (εκτίμηση Ipsos-Dell) :

PS-PRG-MRC-PCF (Bertrand Delanoë)

40,4% (38,4% πρώτα αποτελέσματα) 42% 41,60% (τελικά α'γύρου)

UMP (Françoise de Panafieu)

28,6% (33,7% π.α.) 27,7% (σε 12 arrondissements από τα 20) 27,92% (τελικά α'γύρου)

MoDem (Marielle de Sarnez)

8,9% (9,8% π.α.) 8,9% 9,06% (τελικά α'γύρου)

Verts

7% 6,7% 6,78% (τελικά α'γύρου).

Σε εθνικό επίπεδο (μέσοι όροι εκτιμήσεων CSA):

PS και σύμμαχοι 47,5% (υπ. εσ. 22:30' - 47,94%)
UMP και σύμμαχοι 40% (υπ. εσ. 22:30' - 45,49%)
MoDem 4,5% (υπ. εσ. 22:30' - 3,22%)
Front National 2% (υπ. εσ. 22:30' - 0,68%)
LCR- εξωκοινοβουλευτική αρ. 2% (υπ. εσ. 22:30' - 1,49% -μα τι περίεργα τα δεκαδικά του υπουργείου; Ακρίβεια ή εκπτώσεις ;-))
λοιποί (κυρίως ανεξάρτητοι) 4% (υπ. εσ. 22:30' - δεν αναφέρει).

Συμμετοχή 68% με 70,5% (υπ. εσ. 22:30' - 65,67% δηλ ελαφρά πτώση από τις προηγούμενες, έναντι ελαφράς ανόδου που δίνουν οι αρχικές προβλέψεις).

Πρώτη πρώτη, απλή περιγραφική εκτίμηση (9/3, 21:30' - updated 10/3):

• δεν επήλθε καμμία κατάρρευση Σαρκοζύ, κυρίως μέσω της πλήρους πλέον απορρόφησης των ψήφων της ακροδεξιάς από την "προεδρική δεξιά".


• Ωστόσο σοσιαλιστές+σύμμαχοι παίρνουν σειρά από μεγάλες πόλεις, ιδιαίτερα όπου δεν υπάρχει έντονη παρουσία εργαζόμενων/λαϊκών στρωμάτων.


• Ο Μπαϋρού για πρώτη φορά (μετά το μπέρδεμα των βουλευτικών) καταγράφεται ως υπαρκτή πολιτική δύναμη - μικρή και με πολλά προβλήματα στο παιχνίδι του "ρυθμιστή" στο οποίο από τα πράγματα εισέρχεται.


• Καθηλωμένη η εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Με κάποια καλά αποτελέσματα κατά τόπους.


• Σε πτώση/στασιμότητα οι οικολόγοι. Διατηρούν όμως την παρουσία τους σε αριθμό εκλεγμένων, χάρις στη συμμαχία με τους σοσιαλιστές.


• Υπαρκτό ακόμα σε τοπικό επίπεδο το PCF, και με (κάποια) κέρδη παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις.

Θα επανέλθουμε αγότερα, όταν θα έχουμε τα αποτελέσματα, με τις αναγκαίες διορθώσεις και κάποια απόπειρα ανάλυσης...

UPDATE 10/3:

Αναρωτιέμαι αν το διαβάζει αυτό κανείς ενδιαφερόμενος για τα πολιτικά της Γαλλίας... Έχω την εντύπωση οτι ο Σαρκοζύ βγαίνει νικητής από την ιστορία των δημοτικών εκλογών, κυρίως σε ο,τι αφορά το πολιτικάντικο παιχνίδι με την επιστροφή στο μαντρί όσων από το κέντρο είχε τραβήξει ο Μπαϋρού. Ειδικά στο Παρίσι, είναι σαφές οτι ο Ντελανοέ δεν πολεμήθηκε από τη δεξιά - ίσως δε, προσωπικοί δεσμοί του δημάρχου με τον "αδελφό" Λαγκαρντέρ να έπαιξαν ρόλο. Η "επιστροφή του ασανσέρ" έχει να κάνει με την αρνητική απάντηση του Ντ. στην πρόταση συνεργασίας του Μοντέμ. Μ'ένα σμπάρο, πολλά τριγόνια:

1. καθώς του βγαίνουν τα κουκιά, ο Ντ. προχωρά μόνο με τους πράσινους. Όντας αυτοί εξαιρετικά εξασθενημένοι με τους νέους συσχετισμούς, τους "πατάει στο κεφάλι" στη νέα συμμαχία: είχαν 17 στο απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο, ζητήσαν 12, ο Ντ. τους πρόσφερε 9 θέσεις και η συμφωνία έκλεισε. Η στρατηγική του σε σχέση με τους "συμμάχους" ξεκινά από πολύ νωρίτερα, όπου ο δήμαρχος οικειοποιήθηκε τα καλά της πολιτικής προώθησης των μαζικών μεταφορών, ενώ κατάφερε να ξεφορτωθεί τα κακά (διαρκή μποτιλιαρίσματα λόγω έργων κτλ) στην καμπούρα του οικολόγου αντιδήμαρχου υπεύθυνου για τις μεταφορές.
2. αδειάζοντας κανονικά το Μοντέμ, προδίδοντας μια κεντρική συμφωνία που είχε γίνει "κάτω από το τραπέζι", ο (σίγουρος) δήμαρχος τους ωθεί με όλους τους τρόπους να συνεργαστούν με τη δεξιά (ντε Παναφιέ) που δε σταμάτησε να τους προτείνει συνεργασία, αν θέλουν να έχουν εκπροσώπηση στο δήμο (κι άντε μετά να εξηγήσει ο Μπαϋρού ποιά η διαφορά του από το "νέο κέντρο" - όταν οι ψηφοφόροι του θα έχουν επανέλθει στο μαντρί) - αλλιώς, οι του Μοντέμ οδηγούνται σε "ηρωική πτώση", τακτική που μέχρι στιγμής επιλέγουν με αυτόνομη κάθοδο στο σε τρία διαμερίσματα στο β'γύρο. Αν επιζήσει κανείς, ο Ντελανοέ μπορεί να τους προτείνει συνεργασία - με άλλους όρους τότε.
3. Σημειωτέον οτι τα αυτά συμβαίνουν σε σειρά άλλων δήμων, ιδιαίτερα δε στο Πό, την πατρίδα του πολιτευτή και υποψήφιου δήμαρχου (με αντίπαλο σοσιαλιστή - η πόλη έχει αριστερό δήμαρχο από το '71...) που κινδυνεύει πλέον να καταλήξει σαν το γραφικό πολιτικό του πρόγονο, το Λεκανυέ. Σε εθνικό επίπεδο ο ίδιος επιμένει - και σωστά - στην αποφυγή κάθε κεντρικής συνεργασίας με τη δεξιά (πχ στη Μασσαλία και στο Στρασβούργο στηρίζει το σοσιαλιστή στην Κάν ψηφίζει "κατά συνείδηση").
4. ο Ντελανοέ θέτει έτσι και τη βάση για να διεκδικήσει στο μέλλον εθνικό ρόλο πρώτου μεγέθους στο κόμμα των σοσιαλιστών, απομονώνοντας και οδηγώντας σε χρεωκοπία την πρόταση της Ρουαγιάλ, που βιάστηκε να διακηρύξει την ανάγκη κεντρικής συμμαχίας Μπαϋρού-ΠεΕς. Μην ξεχνάμε οτι ταυτόχρονα με την συμπαιγνία με το Σαρκοζύ στο Παρίσι, ο Ντ. (εμφανίζεται να) εφαρμόζει κατά γράμμα την κεντρική γραμμή του κόμματός του!

Αυτά τα λίγα για το λεγόμενο "πολιτικό σκηνικό" που βρωμοκοπά σαν παραγινωμένο époisses... εν αναμονή ουσιαστικότερων εκτιμήσεων! Η κατάθεση των συνδυασμών για το β'γύρο, όπου αντικατοπτρίζονται οι συμμαχίες που συνάπτονται (συγχωνεύσεις ψηφοδελτίων κτλ), λήγει αύριο Τρίτη 18.00 (τοπική) ώρα.

UPDATE' 11/3

"Ξύλο" στο ΠεΕς, προσπαθεί να το παλέψει όπου μπορεί ο Μπαϋρού να μην τον καταπιούν: σε συμμαχία με τη σοσιαλίστρια Μαρτίν Ομπρύ για το β'γύρο στη Λίλ.