April 17, 2007

Εκλογές και κόμματα 1: οι καλές προβλέψεις

Λίγες μέρες πριν τον πρώτο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, κανείς δεν εμφανίζεται βέβαιος για τα γενικά έστω χαρακτηριστικά του εκλογικού αποτελέσματος.Είναι άσκοπο και βαρετό να παραθέσει κανείς τις αναρίθμητες δημοσκοπήσεις (κατά μέσον όρο, τρεις τη μέρα) που δημοσιεύονται, όλες ελάχιστης αξιοπιστίας εκ κατασκευής (με διάστημα εμπιστοσύνης που αντιστοιχεί σε δυνατότητα απόκλισης ±3 - 4%)

Κοινό τους στοιχείο, είναι οτι όλες φέρουν πρώτο το Sarkozy, δεύτερη τη Royal, τρίτον το Bayrou και τέταρτον το Le Pen.
Η κοινή λογική θέλει, η σειρά αυτή που ξαναβρίσκεται σε κάθε γκάλοπ, να είναι τελικά αυτή που θα δώσουν οι κάλπες την Κυριακή. Ακριβώς η ίδια λογική διαψεύστηκε πανηγυρικά στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές, όταν όλες οι σφυγμομετρήσεις έδιναν τον ατυχήσαντα Jospin σίγουρα δεύτερο, και ίσως πρώτο...
Ακόμα κι αν περιοριστεί κανείς στη διασκέδαση των προβλέψεων, χωρίς να μπαίνει στη διαδικασία βαθύτερων αναλύσεων, είναι υποχρεωμένος να καταφύγει έστω σε επιφανειακές πολιτικές παρατηρήσεις. Πάμε λοιπόν:

1) Σαφώς και υπάρχει πόλωση μεταξύ των 4 (Sarkozy, Royal, Bayrou, Le Pen) από τη μια, και των υπολοίπων υποψηφίων. Τα συνολικά ποσοστά των "μικρών" σε αυτές τις εκλογές θα είναι καθαρά μικρότερα απ'ό,τι πριν 5 χρόνια.

2) Πιό συγκεκριμένα, η συντριπτική πλειοψηφία της αριστεράς φοβάται το Sarkozy. Σ'αυτούς πρέπει να προστεθεί και το ένα τρίτο περίπου της δεξιάς, που τον απεχθάνεται. Είναι δύσκολο και όχι πολύ έξυπνο να είναι κανείς "μπλαζέ" απέναντι στο φόβο αυτό,τόσο γιατί στη Γαλλία ο φόβος ήταν ήδη από την εποχή της επανάστασης βασικό συστατικό της κοινωνικής ψυχολογίας σε περίοδο κρίσης, όσο και γιατί ο υποψήφιος είναι σαφώς παθολογική προσωπικότητα.

3) Αντίστοιχα, ο Sarkozy συσπειρώνει ένα σημαντικό κι ετερόκλητο πλήθος τρομοκρατημένων, τόσο που δεν βλέπουν για παράδειγμα οτι οι ίδιοι απορρίπτουν με βδελυγμία τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στην οποία πρωταγωνίστησε ο υποψήφιος που ζητωκραυγάζουν.

4) Η Royal δεν έπεισε. Ήταν επόμενο, αν και πρέπει να σημειωθεί οτι αυτή τη φορά η πολιτική διαχειριστική μικρόνοια των σοσιαλιστών υποστηρίχθηκε από μια ιδιαίτερα ανέμπνευστη, χωρίς επαφή ούτε με τις μάζες ούτε με τα "μεγάλα ζητήματα", υποψήφια. (Πάει ο καιρός που ο χαρισματικός Mitterand γέμιζε το εκλογικό του ρεζερβουάρ με ψήφους της τότε κομμουνιστικής αριστεράς, τυλίγοντάς την στη μεγαλοφυή απάτη του "κοινού προγράμματος"!)Η επίδοσή της εξαρτάται τώρα από το ποσοστό των αριστερώνπου προτίμησε ως αντίπαλο του Sarkozy τον Bayrou, και κατά ένα μικρότερο μέρος από το ποσοστό που θα της κόψει ο José Bové ο οποίος, αν και πολύ "μικρός", φαίνεται οτι "ψαρεύει στα ίδια νερά" με τη σοσιαλίστρια, αντίθετα με την περίπτωση των λοιπών αριστερών υποψηφίων, όπου το ισοζύγιο είναι καθαρά θετικό προς τη "χρήσιμη αντι-Sarkozy ψήφο", στη σοσιαλιστική ή την κεντρώα της έκδοση.

5) Για την ανάδειξη του Bayrou ο γράφων είχε προειδοποιήσει εγκαίρως (εισπράττοντας... καγχασμούς από δημοσιολογούντες που δεν είχαν ακόμη δει την ίδια εκτίμηση στα αγαπημένα τους αναγνώσματα.) Ακόμα κι αν δεν περάσει στο δεύτερο γύρο, τα "κερδισμένα" του τού αρκούν για τη διεκδίκηση πολιτικού ρόλου πρώτης τάξης στη συνέχεια. Σαφώς η χειρότερη δυνατή συγκυρία γι αυτόν, θα ήταν ένας δεύτερος γύρος που να βγάζει σίγουρα Sarkozy. Η μόνη τέτοια διάταξη είναι η Sarkozy - Le Pen.

6) Το μόνο επιχείρημα που θα μπορούσε να οδηγήσει έναν ψηφοφόρο του Le Pen σε άλλο χώρο, δεν είναι πολιτικό: αφορά την ηλικία του αρχηγού και γι αυτό είναι αρκετά αδύνατο. Αν δεχτούμε τον προηγούμενο συλλογισμό, μπορούμε να υποθέσουμε οτι ο Le Pen δεν μπορεί να έχει κάτω από 17,5-18%. Εύχομαι να διαψευσθεί η αίσθησή μου, οτι το ποσοστό του θα είναι πολύ μεγαλύτερο.

7) Όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιμένουν να εμφανίζουν ένα τεράστιο ποσοστό αναποφάσιστων ή ψηφοφόρων που δεν είναι ακόμα σίγουροι για την προτίμηση που εκφράζουν. Ίσως αυτό να αντανακλά απλώς το βαθμό ταύτισης των βασικών υποψηφίων, ίσως να υποκρύπτει μεγάλη κινητικότητα, ή ακόμη και αποφάσεις τις οποίες οι ψηφοφόροι προτιμούν να κρύψουν και από τον εαυτό τους αν μπορέσουν. Το φαινόμενο πάντως γεννά την αίσθηση οτι την Κυριακή οι διαφορές ποσοστών μεταξύ των τεσσάρων πρώτων υποψηφίων θα είναι μικρές - ιδιαίτερα η διαφορά μεταξύ δεύτερου και τρίτου...

26 comments:

Anonymous said...

Καλώς τον!

Αν θυμάμαι καλά, το ποσοστό των αναποφάσιστων στις προηγούμενες εκλογές ήταν πάλι υψηλό. Εκ των υστέρων αυτό αιτιολογήθηκε από το φόβο των ψηφοφόρων του Λε Πεν να δηλώσουν ευθαρσώς ότι θα ψήφιζαν έναν ακροδεξιό. Η μέρα που θα πάψουν να φοβούνται όλοι αυτοί να το δηλώσουν, θα μας τρομάξει όλους.

Βλέπουμε επίσης ότι αυτό το εμπόριο του φόβου από τα ΜΜΕ δίνει καρπούς. Η πρώτη θέση των δημοσκοπήσεων, αλλά και η υψηλή δημοτικότητα του Λε Πεν, κάτι τέτοιο καταμαρτυρά. Κάτι πρέπει να γίνει, προκειμένου να σταματήσει αυτή η κατρακύλα.

Σε περίπτωση δεύτερου γύρου μεταξύ Σαρκοζύ - Ρουαγιάλ, προβλέπω νίκη Ρουαγιάλ, εξαιτίας της απέχθειας που προκαλεί ο Σ.

Σε περίπτωση δεύτερου γύρου Σ. - Λ.Π., νίκη του πρώτου, αλλά όχι συντριπτική όπως στις προηγούμενες εκλογές.

Σε περίπτωση δεύτερου γύρου Σ. - Μπαϊρού, νίκη της αποχής. Μεγάλο μέρος των αριστερών και των ακροδεξιών θα προστεθεί σε όλους όσους δεν ψήφισαν στις εκλογές της πρώτης Κυριακής.

Ερώτηση: Ο Μποβέ τί ποσοστά συγκεντρώνει;

Anonymous said...

Και εγώ ήθελα να ρωτήσω για τα ποσοστά του Μποβέ. Αν θυμάμαι καλά είναι απελπιστικά μικρά κάπου στο 1%. Μάλλον ανάξια λόγου.

Περισσότερο ανησυχητική είναι η καταβαράθρωση των οικολόγων, κατά τη γνώμη μου.

Ο υποψήφιος που στήριζε ο κ.Μητσός, πώς λέγεται;

Και άλλη μία ερώτηση: εκτιμάς ότι υπάρχει σημαντικό ρεύμα ψηφοφόρων του σοσιαλιστκού κόμματος που θα ψηφίσουν στον πρώτο γύρο όχι τη Segolene, αλλά Bayrou επειδή έχει περισσότερες ελπίδες να νικήσει το Sarkozy στο δεύτερο;

Anonymous said...

Merci, για την ανάλυση. Εκείνος ο έρημος ο Μποβέ λέει (= αξίζει) τίποτα;

Anonymous said...

Σεμνή και όχι αλάνθαστη γνώμη

To αξιοπερίεργο - αξιοθαύμαστο με την Άκρα Αριστερά εν Γαλλία είναι ότι κόμματα αποκεντρωμένα τα οποία έχουν μικρή σε πλήθος ατόμων οργάνωση.

1)πλησιάζουν τα ποσοστά του Γαλλικού ΚΚ!
2) συγκεντρώνουν ποσοστά που θα ζήλευε ο ΣΥΝ στην Ελλάδα!

Και όλα αυτά με το 1/5 των στελεχών σε σχέση με τα προηγούμενα γραφειοκρατικά σχήματα

------------
Άσπρος Λύκος

Anonymous said...

Μήπως η ψήφος στην Άκρα Αριστερά είναι απλά ψήφος διαμαρτυρίας;

(Ρωτάω σοβαρά. Δεν ξέρω το γαλλικό πολιτικό σκηνικό.)

Anonymous said...

Ποιος ασχολείται με τις γαλλικες εκλογές;
Εδω έχουμε φοιτητικές στις 9/5 και αν υποψιαστώ πως θα μας περάσουν στη σχολή οι γκρούπες,οι αριστεριστές,τα οπορτούνια τα ΕΑΑΚ θα πεθάνω...


ΥΓ.Πρόβατο ξέχασες 1 πράγμα:
ο ένας στους 2 ψηφοφόρους του Le Pen ήταν παλιός ψηφοφόρος του ΚΚΓ.
Πάντως εγώ αν ήμουν Γάλλος θα ψήφιζα Bayrou.

Μαύρο πρόβατο said...

Σύντροφοι και φίλοι,

αυτές τις τελευταίες μέρες έχει πέσει τόσο τρέξιμο, που δεν προφταίνω να συμμετάσχω στη σχολιο-συζήτηση.

Θα ήθελα πολύ όμως να βάζω ένα έστω "στο γόνατο" γραμμένο σημειωματάκι για τα τεκταινόμενα μέχρι την Κυριακή. Ευελπιστώ οτι μετά θα έχουμε τη δυνατότητα να κοιτάξουμε πιό αναλυτικά τις πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία, που για πάγιους λόγους ενδιαφέρουν τη χώρα μας, όπως και όλη την Ευρώπη.

Θα επανέλθω τότε και στην κουβέντα.

Καλό βράδυ σε όλους!

άσκεπος said...

Σχετικά με το θέμα των φημών, είναι εκ των ων ουκ άνευ ότι θέλουν να δημιουργήσουν κλίμα, προκειμένου να "στείλουν" τους αναποφάσιστους να ψηφίσουν αυτούς που έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες εκλογής και εκ του αποτελέσματος να δικαιωθούν. Είναι το πιο μαύρο κομμάτι της προεκλογικής περιόδου. Ευτυχώς της Κυριακής το βράδυ δεν είναι μακρυά.

Кроткая said...

Πολύ καλή η συνοψη -τι καθόμουν και διάβαζα εφημερίδες;

Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως ο Σαρκοζύ έχει πολύ ισχυρές πιθανότητες, αν και με τα θαλάσσωσε λίγο εσχάτως. Οι πιθανότητές του μειώθηκαν, αλλά εξακολουθεί να έχει -και αυτό είναι πολύ προβληματικό.

Τι να πω, για μένα και η Σεγκολέν επικίνδυνη είναι, σοβαρά.

εσύ ψηφίζεις; (δεν ρωτάω τι, πρώτον είναι αδιάκριτο και δεύτερον μαντεύω, χεχε!)

Anonymous said...

Ενδιαφέρουσα ανάλυση από τον Κ. Ράπτη.

Anonymous said...

Καλημέρα και από μένα! Θα ψηφίσω αύριο και είμαι σε μεγάλο δήλιμα... πολύ ωραίο το αφιέρωμα στις εκλογές που θυμίζουν πολύ Αστερίξ (le combat des chefs) και το περίφημο λανσάρισμα του τόμου στο περιοδικό Pilotte με κρυφό ήρωα τον De Gaule Αγαπητό μαύρο πρόβατο δεν ασχολήθηκες καθόλου με το κύριο χαρακτηριστικό της προεκλογικής καμπάνιας που κατ΄εμένα δεν είναι άλλο από την εξ ολοκλήρου ενασχόληση του τύπου με δημοσκοπήσεις, δηλαδή με το θέμα που απασχολούσε περισσότερο (από τη λίστα που τους προτάθηκε) όσους απάντησαν και τις τοποθετήσεις των κυρίων υποψηφίων σε αυτές τις απαντήσεις. Η σύγκρουση γύρω από το θέμα του κόστους των προγραμματικών δηλώσεων ήταν μια άλλη υπεκφυγή από την συζήτηση του περιεχομένου των προτάσεων. Επίσης έγινε γραμμή δύο υποψηφίων η αρνητική ψήφος με το TSS και το vôte utile πράγμα που βρίσκω πολύ σημαντικό. Ξεχάστηκε κάπου και το θέμα της μετακίνησης της ημερομηνίας έκδοσης των ετήσιων οικονομικών στοιχείων της Γαλλίας για μετά τις εκλογές και που φαίνεται να καταδεικνύει μια χαμένη πενταετία σε όλες τις οικονομικές πτυχές. Αυτά προς το παρόν τα θέματα προς συζήτηση και θα τα ξαναπούμε πάλι αύριο φαντάζομαι, αν έχεις χρόνο και διάθεση για ποστ!
Συγχαρητήρια και περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια!
Α! Παραλίγο να ξεχάσω, αν μπορείς να το βρείς ακόμη το Alternatives Economiques (Απριλίου) έχει πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για το τι θέλουν οι Γάλλοι.

Μαύρο πρόβατο said...

Καλησπέρα,
λίγες ώρες μετά την έναρξη των εκλογών στην ευρύτερη γαλλική επικράτεια, λίγες ώρες πριν το άνοιγμα των τμημάτων της "μητροπολιτικής" Γαλλίας, όλοι περιμένουν τα μηνύματα της κάλπης.
@exiled: πράγματι, έτσι είναι. Βέβαια, το "εμπόριο φόβου" στηρίζεται στην αληθινή, απτή κρίση - και αποτελεί τη δοκιμασμένη πολιτική στρατηγική των κυρίαρχων, όταν η συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία αρνείται να πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης, χωρίς να μπορεί να μετασχηματίσει αυτή την άρνηση σε πάλη ενός συγκροτημένου πολιτικού υποκείμενου.
Ο Μποβέ φαίνεται "μικρός" - αλλά έτσι κι αλλιώς, σε λίγο θα ξέρουμε ;-)
@ασμοδαίος: ο Μ.Μητσός "εκδηλώνεται" στο κείμενό του του Σαββάτου 21 Απριλίου(μπρρρρρρ... τώρα το συνειδητοποίησα!) Τα δικά μου τα εκλογολογικά τα έχω εν τω μεταξύ αναπτύξει. Τα ζητήματα της οικολογίας σχετίζονται με μια από τις θλιβερές στιγμές της προεκλογικής εκστρατείας: την τοποθέτηση των περισσότερων υποψηφίων στις προτάσεις του N.Hulot. Οι "πράσινοι" της Γαλλίας είναι ένα εξαιρετικά διεφθαρμένο κομματίδιο με μάλλον αντιδραστική κοινωνική βάση "βολεμένων" (ο ακριβέστερος γαλλικός όρος είναι bobos: bourgeois-bohêmes). Το μαγαζί κινδυνεύει με κλείσιμο/περισσοτερα ενόψει των βουλευτικών.

@Πάνος: ζε βουζ αν πρί! Ο Μποβέ δε φαίνεται να επηρρεάζει πολύ, θα δούμε. Επί της ουσίας, έχει βγει απελπιστικά «δεξιά», με την ΕΕ στο απυρόβλητο, και κοινότοπες διαπιστώσεις της κακής κατάστασης των λαϊκών στρωμάτων. Το πρόγραμμά του, είναι πιό καλό από αυτά που είπε στις ομιλίες του. Έχει βέβαια συμπάθειες κι εκτίμηση λόγω του ακτιβισμού του, αλλά δεν φάνηκε να δικαιολογεί πολιτικά την υποψηφιότητά του...
@Ασπρος Λύκος: σ’ευχαριστώ, προσπαθώ περισσότερο να συγκροτήσω τα δεδομένα, ώστε να έχει ενδιαφέρον η συζήτηση. Η πολύ μικρή οργανωμένη δύναμη των δύο τροτσκιστικής αναφοράς κομμάτων στα οποία αναφέρεσαι, είναι αφενός εμπόδιο στην πολιτική τους παρέμβαση, αφετέρου μέτρο των αδιεξόδων τους. Εξηγούμαι: όταν ο Μπεζανσενό πχ, που ακούγεται οτι θα πάει καλά και σ’αυτές τις εκλογές, εκπροσωπεί κόμμα με 3000 μέλη, αυτό σημαίνει οτι ο,τι ψήφο παίρνει, είναι για τα λόγια του και όχι για τις πράξεις του – τι πολιτική πράξη να κάνεις με τέτοια δύναμη σε 60 εκατομμύρια ανθρώπους; Σε ελληνική κλίμακα, η αντίστοιχη οργάνωση θα είχε 500 μέλη! Για παρέα καλή είναι... Γιατί όμως δεν αναπτύσσονται οργανωτικά στο μέτρο της εκλογικής τους επιρροής; Πολύ απλά γιατί από όταν ιδρύθηκαν ως σήμερα, θεωρούν τον εαυτό τους ως προπαρασκευαστική ομάδα ενός μεγάλου κόμματος της εργατικής τάξης. Τριάντα τόσα χρόνια ρε παιδιά, πούναι το κόμμα που θα φτιάχνατε; Χαβαλές να γίνεται λοιπόν... Η κυριότερη δραστηριότητα αυτών των σχημάτων ήταν οι λειτουργία τους ως «σχολών μαθητείας» για κατοπινά στελέχη του σοσιαλιστικού κόμματος...
@velazquez: ειδικά τη φετεινή χρονιά, το ζήτημα είναι άκρως ενδιαφέρον! Καλή δουλειά, και ελπίζω να τα συζητήσουμε και στο μπλογκομάγαζο. Ο Μπαϋρού όντως θα ανέτρεπε το σκηνικό, το πολιτικό του πρόγραμμα θα είχε τουλάχιστο το θετικό εξαγόμενο, όλη την επίθεση στην εργασία που θα εξακολουθήσει, να τη χρεώνεται εξαδιαιρέτου όλο το καθεστωτικό πολιτικό σύστημα. Κατά βάθος όμως, το ώφελος αυτό θα ήταν μικρό. Σκέψου μόνο τη λεπενική «ρεζέρβα» και τα κέρδη της...
@exiled: όπως πάντα φίλε! Από την άλλη, ειδωμένες από κάποια απόσταση, οι φήμες έχουν πλάκα :-)
@Кроткая: ε ανκόρ μερσί! Συμφωνούμε προφανώς, μπορείς λοιπόν να καταλάβεις μια σχετική ανακούφιση που αντισταθμίζει την ολιγωρία μου να βγάλω γαλλικό διαβατήριο...
@exiled: έχει δίκιο ο Ράπτης, ιδίως για το «τέλος εποχής» της 5ης Δημοκρατίας...
@Greg : να κι ένας φίλος με δίλημμα :-) Λόγω έλλειψης χρόνου, δεν ασχολήθηκα με την εικονογράφηση – θα κοιτάξω όμως να ανταποκριθώ στη λαμπρή ιδέα σου :-) Βέβαια, έχουμε πήξει στις δημοσκοπήσεις, νομίζω οτι το αναφέρω, αλλά πραγματικά βαρέθηκα να το αναπτύξω ως στοιχείο εκφυλισμού της δημοκρατικής πολιτικής ζωής. Το όλο κλίμα παρέπεμπε νομίζω στη «μασκοτοποίηση» των υποψηφίων, να φτιαχτεί δηλαδή ένα παιχνιδάκι όπου οι υποψήφιοι είναι ο,τιδήποτε άλλο (παίκτες, ηθοποιοί, ραλλίστες...) εκτός από φορείς πολιτικής. Χαρακτηριστικό ήταν οτι ένα ερώτημα που έθεταν συνέχεια σε γκάλοπ ήταν το «τι γνώμη έχετε για την προεκλογική εκστρατεία» του τάδε υποψήφιου, προσοχή, όχι για την πολιτική πρόταση, ούτε καν για το πρόσωπο (αυτό είναι ήδη δεδομένο, με τις δημοτικότητες), αλλά για την «παράσταση», αν είναι καλή, ας πούμε, «στο είδος της». Εκεί έχουμε καταντήσει... Όσο για το κόστος, άλλη απάτη εκεί: ώρες ατέλειωτες για το «τρεις το λάδι τρεις το ξύδι», και ούτε καν να αναφέρεται το στοιχειώδες, κόστος για ποιόν που αντιστοιχεί σε ώφελος τίνος. Μα, θα ήταν καθαρότερα τα πράγματα τότε...
Συμφωνώ με την εκτίμησή σου για τη γραμμή των δύο υποψηφίων, και χαίρομαι για τo entre les lignes ψάρεμα της είδησης της αναβολής ανακοίνωσης των οικονομικών στοιχείων. Κι άλλα ακανθώδη έχουν πάει για μετά τις εκλογές – ελπίζω κι εγώ να γράψω σχετικά, για τα οικονομικά καταρχήν.

Καλό βόλι φίλτατε!

Anonymous said...

Σήμερα το πρωί κοίταζα τα posts του Mr.Mouton και άρχισα να σκέφτομαι τι θα έριχνα στην κάλπη σήμερα, αν είχα πολιτικά δικαιώματα στο γαλλικό κράτος. Γενικότερα, δε θεωρώ ορθή την ψήφο διαμαρτυρίας και καθώς, με την ελάχιστη πληροφόρηση που διαθέτω, η πανσπερμία των "μικρών" υποψηφίων της αριστεράς μου φαίνεται ότι κινείται σε μία τέτοια λογική, τους αποκλείω και μένω με τους 4 "μεγάλους". Ας αρχίσουμε, λοιπόν, από τα εύκολα: Le Pen και Sarkozy, διαγράφονται με μια μονοκονδυλιά. Μας μένουνε λοιπόν η Segolene {Mr. Mouton, πώς μπορώ να βάλω καμιά accent?}(και όχι Royal, γιατί μέσω συνειρμών οδηγεί σε άλλες ιστορίες) και ο Bayrou. Αμφότεροι κινούνται στο χώρο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατικής ρεφορμιστικής κεντροαριστεράς. Τουτέστιν, υποστηρίζουν μία μεγάλης κλίμακας αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου μέσα από τη φορολογία, είναι ευρωπαϊστές, έχουν ιδέες για τη βελτίωση του πολιτεύματος. Οι διαφορές τους, επομένως, δεν είναι τόσο σημαντικές. Το σημαντικότερο στοιχείο, όμως, που πρέπει να βαρύνει στην υποθετική απόφαση είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά στο -διόλου απίθανο, κατά τις δημοσκοπήσεις- ενδεχόμενο να εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας ένας άνθρωπος που θέτει εν αμφιβόλω τις θέσεις του διαφωτισμού: με την πρότασή του για υπουργείο Εθνικής ταυτότητας (!), για αναθεώρηση του νόμου διαχωρισμού Εκκλησίας-κράτους, την έλλειψη οποιασδήποτε ιδέας κοινωνικής αλληλεγγύης, μπορούμε δίχως υπερβολή να κάνουμε λόγο για το παράδοξο ενός πρόεδρο του "σκότους" στη χώρα του Διαφωτισμού*. Μπροστά σε αυτή την απειλητική -κατά τη γνώμη μου- εξέλιξη, υποχρεούμαστε να κάνουμε την επιλογή μας βάσει αυτής. Εφόσον ο μόνος υποψήφιος που έχει πιθανότητες να νικήσει το Sarkozy στο δεύτερο γύρο είναι ο Bayrou, τότε παρά την όποια συμπάθεια προς τη Segolene, πρέπει να υπερψηφιστεί. Άλλωστε, εάν εμπιστευθούμε τα όσα υπόσχεται, η διακυβέρνηση Bayrou θα χρησιμοποιήσει και στελέχη του PS στην κυβέρνηση.

*Μου φάνηκε από την άποψη αυτή περίεργη η τοποθέτηση του Αθήναιου στα σχόλια των 'Διαστάσεων'. Η θέση περί δύο εξίσου κακών για τη Γαλλία πολιτικών (πέρα απ' το ότι μου θυμίζει το "Τι Bush, τι Gore") αγνοεί ότι για πρώτη φορά ένας δεξιός πρόεδρος αμφισβητεί την κληρονομιά του διαφωτισμού. Δυστυχώς, όμως, όπως όλα δείχνουν, από την άλλη δευτέρα θα κυβερνά ο LePenίσκος.

Кроткая said...

σας έκοψαν την πρόσβαση στα βέλγικα ΜΜΕ??? μα πώς???
προς το παρόν, από όσο είδα, δεν έχει βγει κάτι καινούριο σε σχέση με αυτά που έχεις ήδη ανεβάσει, αλλά θα είμαστε σε επικοινωνία για τα νέα. Η Soir προς το παρόν αναμεταδίδει τη Monde, πάντως.

Εμείς παντως το βόλι μας στο ΚΚΓ το ρίξαμμε ήδη, χεχε!!

Anonymous said...

Ισχύει αυτό που άκουσα χτες από Γάλλο, με τον οποίο συνομιλούσα, ότι μπορείς να ψηφίσεις μέσω αντιπροσώπου; Να εξουσιοδοτήσεις δηλαδή άλλον για να ψηφίσει για σένα;

Επίσης, να επιβεβαιώσω ότι στη Γαλλία υπάρχει η πεποίθηση (φόβος?) ότι ο Λε Πεν θα λάβει υψηλότερο ποσοστό απ' αυτό που βγάζουν οι δημοσκοπήσεις, όπως και ότι η Σεγκολέν έκανε τη χειρότερη δυνατή καμπάνια. Ότι δεν κατάφερε να κρύψει την αντιφατικότητα των προτάσεών της, δημιουργώντας ένα νεφέλωμα,ένα μπάχαλο, σχετικά με την πολιτική της θέση.
Κερδισμένος των εκλογών θα είναι (ανεξαρτήτως αποτελέσματος) ο Μπαϋρού, του οποίου προσφέρεται μοναδική ευκαιρία να γίνει αυτό που οποιαδήποτε άλλη στιγμή θα φάνταζε απίθανο. Να γίνει Πρόεδρος της Γαλλική Δημοκρατίας! Έχει απίστευτο ρεύμα, τον ψηφίζουν και παραδοσιακοί συντηρητικοί, που δεν αντέχουν τις μεταμορφώσεις του Σ., ανάλογα με το κοινό του. Τι να πω, οι Γάλλοι έχουν συνηθίσει να μας "κουφαίνουν"!
:))))

Anonymous said...

Τώρα τι δουλειά έχει ο ΒΙΛ;

Кроткая said...

Exiled, ναι μπορείς να ψηφίσεις με εξουσιοδότηση, έτσι ψήφισε ο καλός μου. Και πειρματικά σε κάποιες περιφέρειες έδωσαν την δυνατότητα ψήφου μέσω ιντερνετ.

Για τον Μπαϊρού έχεις δυστυχώς δίκιο. Και για την Σεγκολέν επίσης πιστεύω.

Μαύρο πρόβατο said...

χαιρετώ όλους τους φίλους,
κροτ το πιθανότερο είναι απλώς να υπάρχει πολλή κίνηση από Γαλλία - και αυτό να σχετίζεται με το τι σέρβερς είναι από πίσω - ψάξε βρες, δεν έχει σημασία. Το μεγάλο ζόρι και η ανεκτίμητη συμβολή σου θα είναι μεταξύ 18.00 και 19.30, όπου μπορεί να περάσουν εκτιμήσεις από πραγματικά εκλογικά αποτελέσματα - αν βρίσκεσαι "επί των επάλξεων", κρεμόμαστε από σένα για ενημέρωση!
-Κι εγώ μάλλον θα ψήφιζα αυτό το κόμμα που είναι σε βαθύ κώμα - όχι για τη συμφωνία με την πολιτική του, ο Σιβάρντι πχ χτυπάει πιό πολύ εκεί που "πονάει" - αλλά γιατί παραμένει μια αμυδρή ελπίδα να βγει από μέρος των αγωνιστών του κάποια πολιτική δύναμη αληθινά στο πλευρό των εργαζομένων. Το τι παίχτηκε μετά το "όχι" στο ευρωσύνταγμα, τι ευκαιρίες χάθηκαν κτλ κτλ θέλω να το θέσω σε συζήτηση, λείαν προσεχώς.

Σφε εξόριστε, σίγουρα αυτή η εξέλιξη που περιγράφεις θα εξέφραζε την απόρριψη του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού. Η δημοφιλία του Μπαϋρού είναι υψηλότατη, και σε κάθε περίπτωση (το σημειώνω :-)) θα είναι μεγάλος κερδισμένος.


Πλησιάζει η ώρα του καφέ και της πάρλας με φίλους ψηφοφόρους - είμαι περίεργος να δω "κλίμα" κι εντυπώσεις!

Αθήναιος said...

Μα γιατί έχετε κλείσει τα σχόλια εκεί; Έχουμε κανένα λινκ για ΤΒ ή θα αρκεστούμε στο ΣΚΑΙ και το TV5?

Anonymous said...

Λοιπόν, Sarko-Sego για τς 6 Μαΐου.

Οι ψηφοφόροι των δύο "μικρών" από τους 4 μάλλον θα κρίνουν τη μεριά προς την οποία θα γύρει η πλάστιγγα.

Το ανησυχητικότερο είναι ότι καταπώς δείχνουν οι εκτιμήσεις ο LePen αποκτά σταθερή εκλογική βάση. Πολύ φοβούμαι ότι σε κάποια χρόνια ο επίγονός του περάσει στο δεύτερο γύρο κανένας δε θα το αντιμετωπίσει ως παράδοξο.

Προτρέχω. Ας βγουν πρώτα τα exit poll... :-)

Αθήναιος said...

Χαίρομαι που δεν είμαι στη θέση των Γάλλων ψηφοφόρων. Άντε να διαλέξεις ανάμεσα σ'εναν ανεκδιήγητο δεξιό που δήλωσε πως θέλει να προστατεύσει τους Γάλλους( τσου ρε Λάκη) και μία λαϊκίστρια.

Anonymous said...

Αθήναιε, θα έλεγα ότι δεν είναι και τόσο δύσκολη η θέση των Γάλλων. Παραπομπή στο ad te σχόλιο των 12:51 της 22/4.

Anonymous said...

Εκεί στον πάτο ο ευρωκουμμουνισμός των βομβαρδισμών στην Γιουγοσλαβία. Μπας και επιτέλους θεραπευθούμε από αυτή την γάγραινα.
Αλλωστε ολοκληρώθηκε η προδοσία τώρα είναι άχρηστοι και πάνε στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.
Αντε και στα δικά μας.

Anonymous said...

Το ξόανο και ο μακιαβελιστής λοιπόν.
Σκατά...

Εγώ θα απείχα προκλητικά από το δεύτερο γύρο..

ΥΓ.Κρίμα για τον Bayrou αλλά χάρηκα για τον Ευρωκομμουνισμό του 1,8%(για αυτό ένας στους 2 ψηφοφόρους του LePen είναι παλιός ψηφοφόρος του ΚΚΓ)......

Anonymous said...

Παρατηρήσεις
1)
Μετακίνηση του εκλογικού σώματος προς την Καθαρά Δεξιά.
Μου δίνεται η εντύπωση ιδεολογικών "συγκοινωνούντων" δοχείων μεταξύ Σαρκοζύ Λεπέν
Ο Σαρκοζύ είναι Αστός Πολιτικός και ξέρει τι κάνει. Υιοθέτησε και "ακροδεξιό" λόγο μαντρώνοντας τους οπαδούς του Λεπέν στο δικό του Γκολικό μαντρί.

2)
Η Ρουαγιάλ έχω την εντύπωση πως είχε ρευστή ιδεολογική φρασεολογία. Από τον Σοσιαλιστικό Φιλελευθερισμό υιοθέτησε φρασεολογία που βρίσκεται στις παρυφές του Κομμουνισμού(χαρακτίρησε τις εργαζόμενες στα super market σύγχρονες προλετάριες)

3)
Πολιτική Χρεωκοπία του ΚΚ Γαλλίας
Η Γαλλία σηματοδοτεί εξελίξεις και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Δεν θα εκπλάγώ αν σηματοδοτηθούν αλλαγές και σε άλλα ΚΚ.

Άσπρος Λύκος


Υ.Γ.
Σύντροφε Μαυροπρόβατε
Μήπως υπάρχουν πέρα των ποσοτικών και δειγματοληπτικά ποιοτικά στοιχεία των ψήφων των κομμάτων
(Εργασία, Περιοχή, Εισόδημα, Μορφωτικό Επίπεδο κλπ κλπ );

Μαύρο πρόβατο said...

Εκεί στον πάτο ο ευρωκουμμουνισμός των βομβαρδισμών στην Γιουγοσλαβία. Μπας και επιτέλους θεραπευθούμε από αυτή την γάγραινα

Σύντροφε, το μαρτύριο είναι μεγαλύτερο σε όσους δυστυχείς είναι εγκλωβισμένοι σ'αυτό το κόμμα, καπελωμένοι από την πολιτική της ηγεσίας του, ευνουχισμένοι από την εποχή ακόμα του μιτερανικού "κοινού προγράμματος".
Βλέπω πάντως, αυτή τη φορά, μεγάλες εξελίξεις. Όλη η κομματική σύσταση της "αριστεράς", παύει να υπάρχει όπως την ξέρουμε.

Προσοχή!! Η μπλογκοσυζήτηση συνεχίζεται πλέον εδώ