Εκλογές και κόμματα 3: εντυπώσεις της ημέρας

-Δύο μεγάλες επιτυχίες του François Bayrou: πρώτη η μεγάλη, ενθουσιώδης συγκέντρωση στο Παρίσι. Δεύτερη, η ανακοίνωση του ιδρυτή του κόμματός του, του Giscard, οτι υποστηρίζει Sarkozy. Ο μπεαρναί (εκ του τόπου καταγωγής του, Béarn - Πυρηναία) ή "τραυλός" χαίρεται. Καμμία χρεωκοπημένη μορφή της δεξιάς δεν τον βαραίνει με την υποστήριξή της - αντίθετα, ένα μπουκέτο από τους πιό "μεταλλαγμένους" αριστερούς τον περιλαμβάνει στα σχέδια μιας νέας, διευρυμένης κεντρο-αριστεράς. Πρώτος μίλησε ο πιο οξυδερκής και πιό μεταλλαγμένος, ο Cohn-Bendit, εβδομάδες πριν, για μια συμμαχία Bayrou-Parti Socialiste - πρασίνων. Ακολούθησαν ο "Σημίτης" Rocard και ο (χωρίς αντίστοιχο καθημάς ψώνιο) Kouchner, όπως και ο "Πάγκαλος" Allègre που δεν πιάνεται γιατί έχει προσωπικά με τη Royal. Ακόμα και ο Strauss-Kahn έκανε κάποιες αμφίσημες δηλώσεις. Είναι αλήθεια οτι όλες οι τοποθετήσεις μαζί αναδεικνύουν το βάσιμο της πολιτικής πρότασης Bayrou - τουλάχιστο καταρρίπτουν τις ενστάσεις του επίσημου σοσιαλιστικού κόμματος, οτι α) ο Bayrou είναι ένας ακόμη δεξιός υποψήφιος, β) δεν θα μπορεί να συσπειρώσει κανέναν για να υλοποιήσει το πρόγραμμά του, αν εκλεγεί.
Μένει το τρίτο "τεράστιο" επιχείρημα: οτι δεν μπορεί να νικήσει το Sarkozy, γιατί δεν περνάει στο β'γύρο, ενώ μπορεί να κόψει κρίσιμες ψήφους από τη Royal, αφήνοντας στο β'γύρο Sarkozy και Le Pen.
Είναι εύλογο να υποθέσει κανείς οτι τέτοια βαθιά πολιτικά επιχειρήματα των σοσιαλιστών, απλώς απενοχοποιούν οποιονδήποτε του μεγάλου κόμματος TSS (tout sauf Sarkozy - ο,τιδήποτε εκτός του ακατανόμαστου), δηλαδή οποιονδήποτε απεχθάνεται τον υποψήφιο της δεξιάς, χωρίς όμως να έχει πειστεί για τη δυνατότητα μιας άλλης πολιτικής, να ψηφίσει τον συμπαθέστατο φιλόλογο-χριστιανό-εκτροφέα αλόγων των Πυρηναίων...

-Οι σημερινές δημοσκοπήσεις δίνουν πάντα Sarkozy Royal πρώτους (28,5-23%), ελαφρώς πεσμένους, Bayrou σε απόσταση αλλά να επανακάμπτει (19%), Le Pen επίσης ανεβασμένο (14,5 - 15%), Besancenot 4%, όλοι οι άλλοι κάτω από 2,5%. Ελαφρώς διαφορετικός είναι ο μέσος όρος των εκτιμήσεων των αναγνωστών του Nouvel Observateur (23,8 , 23,1 , 18,5 , 16,3 αντίστοιχα - λοιποί κάτω από 3). Αξίζει να σημειωθεί πάντως οτι οι δημοσκοπήσεις βγάζουν αύξηση του ποσοστού των πλήρως αναποφάσιστων - ίσως αυτό αντανακλά μια διευρυμένη κινητικότητα ψηφοφόρων μεταξύ όλων των αριστερών υποψηφίων και του Bayrou.

-Η Royal ασχολήθηκε, όπως κάνει από την αρχή της εβδομάδας, με δηλώσεις (τέρμα ο διάλογος και οι συνεντεύξεις). Σήμερα είπε κάτι για το προλεταριάτο, χαριτωμένο - πριν από λίγες μέρες έταξε 1500 καθαρά για βασικό μισθό. ας σημειώσουμε οτι πριν από λίγες βδομάδες, παρόμοιες δηλώσεις της Buffet και του Bové είχαν χαρκτηρισθεί ακατάσχετη δημαγωγική παροχολογία από τον "υπεύθυνο" Τύπο (αυτόν που ήταν σύσσωμος υπέρ του ευρωσυντάγματος...), αλλά και από τον "κοστολόγο" του προγράμματος της Royal, o οποίος εν τω μεταξύ τα βρόντηξε και άφησε υπονοούμενα οτι θα ψηφίσει Sarkozy. Ο Τύπος σιώπησε για τη ρελάνς της Royal, με την εξαίρεση της Figaro, που έδειξε λιγότερη κατανόηση. Την ίδια εκκωφαντική σιωπή παρατηρήσαμε και στην "πρόταση" της υποψηφίου για ένα εκτρωματικό ειδικού τύπου συμβόλαιου "πρώτης ευκαιρίας" για τους νέους.

-Ο Sarkozy (παράξενο!) δεν απασχόλησε σήμερα τα μέσα. Η γενική εντύπωση είναι οτι η βδομάδα δεν έχει αρχίσει καλά γι αυτόν: το περιοδικό Marianne ξεπούλησε δύο τιράζ τεύχους με ειδικό αφιέρωμα στην ψυχονευρωτική του προσωπικότητα, επίμονες βρώμες συνεχίζουν να βγαίνουν για την απόσυρση της γυναίκας του Cécilia στο μαγευτικό Biarritz (ή/και το πολύβουο Λονδίνο) μετά από χειροδικία του πάνω της (ήταν εκείνες τις μέρες που ξεστόμισε το απίστευτο "κάθε δαρμένη γυναίκα να γίνει πολίτης της Γαλλίας"). Και η προτελευταία βδομάδα, δεν έσκιζε: ο Le Pen τον κατηγόρησε οτι είναι ξένος, Ούγγρος (πράγματι, ο Sarkozy θα έπρεπε να ντρέπεται για την άθλια οικογενειακή του ιστορία, το σόι του πατέρα του την είχε κάνει πριν την απελευθέρωση της χώρας από τον Κόκκινο Στρατό, για τη ναζιστική Γερμανία!!!), ο ίδιος απάντησε οτι είναι και έλληνας και περήφανος για αυτό, όμως και οι δύο στην πραγματικότητα αναφέρθηκαν στην εβραϊκή του καταγωγή (σεφαράτ της Θεσσαλονίκης) από την πλευρά της μητέρας του - σε μια από τις πιό σιχαμένες στιγμές της προεκλογικής εκστρατείας. Ο ίδιος βγήκε και μίλησε (σε συνέντευξη σε "φιλοσοφικό" περιοδικό ευρείας κυκλοφορίας) για γενετική προδιάθεση στην αυτοκτονία και νομίζω και στην ομοφυλοφιλία, ωραία πράγματα! Αλλά η πιό μνημειώδης ατάκα του, εκστομίστηκε νωρίτερα, περί τα τέλη Μάρτη, όπου σε ομιλία του άρχισε κάποια στιγμή να "τραγουδάει" οτι δεν ήταν η Γαλλία που έκανε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους θαλάμους αερίων κτλ κτλ (παραλλαγές ύρω από το θέμα "είμαστε πρήφανοι για την ιστορία μας"). Κάποιοι παρευρισκόμενοι Γερμανοί έπαθαν περίπου συγκοπή. Όλος - το τονίζω - ο εθνικός Τύπος μεγάλης κυκλοφορίας στη Γαλλία, δεν έγραψε λέξη τότε. Το ξέθαψαν διακριτικά εβδομάδες μετά όταν είχε "ξεθυμάνει" ως θέμα...

Στους υπόλοιπους θα αναφερθούμε σε επόμενο σημείωμα (τίποτε σημερινό άξιο λόγου που να τους αφορά δεν έρχεται στη μνήμη).