April 23, 2007
Avalon(s)
Οριστικά αποτελέσματα:
Αποχή 16,23% Αποτελέσματα:
Sarkozy 31,18%
Royal 25,87%
Bayrou 18,57%
Le Pen 10,44%
Besancenot 4,08%
Buffet 1,93%
Laguiller 1,33%
Bové 1,32%
Voynet 1,57%
Nihous 1,15%
Villiers 2,23%
Schivardi 0,34%
Ομολογώ οτι έπεσα τελείως έξω στις εκτιμήσεις μου, σε δύο βασικά σημεία:
1) Υπήρξε μαζικότατη μεταστροφή ψηφοφόρων του Le Pen στο Sarkozy, και αυτή ήταν η μεγάλη επιτυχία της πολιτικοεκλογικής στρατηγικής του δεύτερου. "Δεν είδα τίποτα" τέτοιο να έρχεται. Πίσω από αυτό το λάθος, κρύβεται προφανώς η στρεβλή κατανόηση των κοινωνικών/ταξικών χαρακτηριστικών των ψηφοφόρων του φασίστα.
2) Η πόλωση μεταξύ των "τριών μεγάλων" και των υπολοίπων, δεν ήταν έντονη - ήταν συντριπτική. Η αριστερά δεν χρεώθηκε μια απλή εκλογική ήττα, αλλά οδηγήθηκε σε κανονική εκλογική χρεωκοπία. Ο Besancenot που γενικά συγκράτησε τις δυνάμεις του δεν μπορεί ν'ακυρώσειτη γενικότερη εικόνα.
Αντίθετα, η μεγάλη επιτυχία Bayrou και η "αντιφατικών χαρακτηριστικών" επίδοση της Royal δεν ήταν πέρα από όσα καταλάβαινα. Το ιστορικά χαμηλό ποσοστό αποχής ήταν εξίσου προβλεπόμενο.
Και τώρα; Το πολιτικό τοπίο αλλάζει στη Γαλλία (προς μια κατεύθυνση "ιταλοποίησης", τηρουμένων των αναλογιών)- και η συζήτηση που αφορά τις αλλαγές θα είναι μεγάλη. Για το δεύτερο γύρο, ο Sarkozy ξεκινά με μικρό προβάδισμα.
Το τραγουδάκι, αφιερώνεται στους ευτυχείς κεντρώους.
Ο τίτλος στους υπόλοιπους...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
22 comments:
Τι κομματάρες μας βάζετε πρωι-πρωί, Mr. Mouton!
Merci!
C'est moi!
Τις καλημέρες μου!
:-)
Παρατηρήσεις
1)
Μετακίνηση του εκλογικού σώματος προς την Καθαρά Δεξιά.
Μου δίνεται η εντύπωση ιδεολογικών "συγκοινωνούντων" δοχείων μεταξύ Σαρκοζύ Λεπέν
Ο Σαρκοζύ είναι Αστός Πολιτικός και ξέρει τι κάνει. Υιοθέτησε και "ακροδεξιό" λόγο μαντρώνοντας τους οπαδούς του Λεπέν στο δικό του Γκολικό μαντρί.
2)
Η Ρουαγιάλ έχω την εντύπωση πως είχε ρευστή ιδεολογική φρασεολογία. Από τον Σοσιαλιστικό Φιλελευθερισμό υιοθέτησε φρασεολογία που βρίσκεται στις παρυφές του Κομμουνισμού(χαρακτίρησε τις εργαζόμενες στα super market σύγχρονες προλετάριες)
3)
Πολιτική Χρεωκοπία του ΚΚ Γαλλίας
Η Γαλλία σηματοδοτεί εξελίξεις και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Δεν θα εκπλάγώ αν σηματοδοτηθούν αλλαγές και σε άλλα ΚΚ.
Άσπρος Λύκος
Υ.Γ.
Σύντροφε Μαυροπρόβατε
Μήπως υπάρχουν πέρα των ποσοτικών και δειγματοληπτικά ποιοτικά στοιχεία των ψήφων των κομμάτων
(Εργασία, Περιοχή, Εισόδημα, Μορφωτικό Επίπεδο κλπ κλπ );
Ασπρε Λύκε όλα τα ΚΚ στην ίδια κατάσταση βρίσκονται. Στην Γαλλία είναι η πολιτική συγκυρία που έδειξε το χάλι.
Χθες στην τηλεόραση η Διαμαντοπούλου έλεγε «η αριστερά» και εννοούσε τον εαυτό της την Σεγκολέν και το πασοκ.
Ζἠτω οι αμερικανικές πολιτείες της ευρώπης, ζήτω και η «αριστερά» του ΝΑΤΟ, των βομβαρδισμών, της αντιτρομοκρατίας και του σχεδίου Ανάν.
Στον σκουπιδοντενεκέ όλοι να πάνε και μακάρι να βοηθήσουνε λίγο και ε αυτό τα χθεσινά γαλλικά αποτελέσματα.
Γειά σου σύντροφε :-)
έτσι είναι, συμφωνώ. Ο Σαρκοζύ "τα είπε όλα", από φασιστικές κορώνες σε κατάφωρη αντίθεση με το αστικοδημοκρατικό "κεκτημένο", ώς τσιτάτα του Ζωρές! Ξεκίνησε ως ο δεξιός πολιτικός που θα κατεδαφίσει το γκωλισμό και θα προωθήσει θατσερικές πολιτικές, ως συμπαρατασσόμενος με τις πιό άφρονες περιπέτειες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, κατέληξε να μπει άρον άρον στο μαντρί δίνοντας σήματα οτι δεν θα παρεμβεί σε βασικές επιλογές της κρατικής διπλωματίας ή πολιτικές "φέρουσες δοκούς" του καθεστώτος. Τελικά, προδιαγράφει μια απλώς εντονότερη πολιτική επίθεσης στην εργασία, όπως και αυτή της δεξιάς κυβέρνησης στην οποία υπήρξε βασικό στέλεχος. Με δυό λόγια, το ύφος των λεγομένων του μπορεί να χαρακτηριστεί ως
κυνικός λαϊκισμός.
Ο αντίστοιχος χαρακτηρισμός για τη φρασεολογία της Ρουαγιάλ, θα έλεγα οτι είναι "μεταμοντέρνο απολίτικο κενό". Όλη η καμπάνια της εξάλλου ήταν ένα διαρκές σύρσιμο πίσω από την "κοινή γνώμη" και τους λόγους του "αντίπαλου" Σαρκοζύ. Η πολιτική που θα εφαρμόσει αν ποτέ εκλεγεί, είναι ίδια και απαράλλακτη αυτή της λοιπής "μεταλλαγμένης" ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Τι έκανε ο Σρέντερ; Τα αντίστοιχα.
Με το ΚΚΓ, είναι αυτό που λένε με το χτένι και τον κόμπο που έφτασε. Στ'αλήθεια όμως! Τους είναι αδύνατο να φανταστούν πώς θα έχουν κοινοβουλευτική ομάδα στην επόμενη βουλή, η πολιτική τους λειτουργία είναι πλέον 100% ως τάση των σοσιαλιστών, η "Ουμανιτέ" ανήκει 20% στον Λαγκαρντέρ και 20% στη συγγραφέα πορνοάρλεκιν, Ρεζίν Ντεφόρζ, η Κολονέλ Φαμπιέν βγαίνει στο σφυρί... Πίσω απ'όλ'αυτά υπάρχουν ακόμα 100000 ενεργά μέλη, που έχουν καπελωθεί μέχρι τ'αυτιά απ'αυτή την πολιτική. Θα αντιδράσει κανείς; Η εσωκομματική αντιπολίτευση είναι κι αυτή αυτο-ακυρωμένη, μόνο μια οργάνωση - του 15ου διαμερίσματος του Παρισιού - έχει κάποιες μαχητικές θέσεις, χωρίς αμφιβολία λόγω κάποιας χαρισματικής τοπικής παρουσίας.
Αλλά και στο υπόλοιπο σκηνικό θα έχουμε εξελίξεις: ο Μπαϋρού κάνει - όπως αναμενόταν - νέο κόμμα (ανακοινώσεις την Τετάρτη). Το μόρφωμα του Σαρκοζύ, με τη συσπείρωση των ακροδεξιών, παίρνει πολιτικά χαρακτηριστικά που το απομακρύνουν ανεπιστρεπτί από το γκωλισμό. Στην "αριστερά", μια σειρά άλλα μαγαζάκια βάζουν λουκέτο (οικολόγοι, αρλέτ), ή καλύτερα παύουν να υπάρχουν όπως τα ξέρουμε.
Αξίζει να συζητήσουμε τι μηνύματα εκπέμπει η κατάσταση εδώ, για τα πολιτικά καθήκοντα, τα προβλήματα δράσης και τη στρατηγική όποιων δυνάμεων θέλουν να είναι ανατρεπτικές του συστήματος.
Ας δούμε όμως πρώτα την εκλογική συμπεριφορά σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Τα στοιχεία και οι αναλύσεις, υποθέτω (από την εμπειρία προηγούμενων μετεκλογικών περιόδων) οτι θα "σκάσουν" στον Τύπο από αύριο/μεθαύριο. Προς το παρόν έχουμε μόνο τη γεωγραφική κατανομή των ψήφων, που ζωγραφίζουν πάνω-κάτω το στάνταρ χάρτη της "δεξιάς"...
Συνέχεια Παρατηρήσεων
- Επίθεση των κομμάτων εξουσίας προς τα κόμματα "διαμαρτυρίας".
Η υιοθέτηση τόσο της αριστερής όσο και της άκρα δεξιάς φρασεολογίας από Σαρκοζί και Ρουαγιάλ δείχνει οτι οι Αστοί Πολιτικοί δεν ήθελαν να επαναληφθεί το "χουνέρι" του Λεπεν.
Απ την άλλη, μειώνοντας τον "κίνδυνο" Λεπέν μειώνουν την Άκρα Αριστερά.
Η ιδεολογική "Διαπλάτυνση" του Κέντρου αποτελεί τον ποιο αξιόπιστο σύμμαχο τους για να κρατήσουν τους "ακραίους" στα ιδεολογικά τους "μαντριά".
To Κέντρο κρατά τις αποστάσεις ανάμεσα στα άκρα, δεν αποτελεί "ιδεολογία". Πάντως τα αποτελέσματα δείνουν μία στυφή γεύση στροφής προς τα δεξιά.
Το ενθαρρυντικό είναι η κατάρρευση των Σταλινογενών και πάντα πρόθυμων για "συγκυβερνήσεις" συμμάχων των Αστών.
Ετοιμάζεται το νέο "φρούτο" "αμάγαλμα" της πολιτικής.
Το οποίο ενσαρκώνει με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική ρευστότητα.
Ο Κοινωνικός(Σοσιαλιστικός) Φιλελευθερισμός(ο τρίτος δρόμος για τον Σοσσιαλισμό;;)με τις διάφορες αποχρώσεις του!!
Άσπρος Λύκος
Σύντροφε ΜαυροΠρόβατε λόγω εργασίας "παραγωγικότητας"
"project plan" και λοιπών αγοραίων εκφράσεων της αγοράς σε αφήνω.
Αν βρεθούν και τα ποιοτικά στοιχεία των Γαλλικών Εκλογών, πέρα από δημοσίευση και μία ανάλυση.
Άσπρος Λύκος.
Καλημέρα σας!
Δεν μπορέσαμε να σας βοηθήσουμε χτες διότι ούτε κι εμείς είχαμε πρόσβαση στις Βέλγικες εφημερίδες! Προφανώς οι σέρβερ είναι εντελώς Βέλγοι...
Επί του θέματος, όλοι είχαν προβλέψει τη νίκη του Μπαϊρού. Αλλά τέτοια καταστροφικά αποτελέσματα για την Αριστερά δεν νομίζω ότι είχε υποπτευθεί ακόμα και ο πιο απαισιόδοξος. Απογοήτευση το ΚΚΓ -και οι υπόλοιποι...
Το θέμα τώρα είναι πως αν οι ψηφοφόροι του Μπαϊρού ήταν κατά το πλείστον δεξιοί που δεν ήθελαν τον Σαρκοζύ ή κεντρώοι (τέλοσπαντων σοσιαλιστές) που δεν ήθελαν την καστανή Μπάρμπι, τότε οι πρώτοι θα ψηφίζουν Σεγκολεν και οι δεύτεροι Σαρκοζύ? δεν είναι παράλογο? εκτός κι αν πανε εκδρομή....
Μαυροπρόβατε, διαβάζω ήδη κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για το προφίλ της ψήφου. Το 50%, λέει, των άνω των 70 ετών, ψήφισαν Σαρκοζί - αναμενόμενο. Το 30% των ψηφοφόρων 18-24 ετών ψήφισαν Σεγκολέν - θα έπρεπε να είναι παραπάνω. Το ένα τρίτο των οπαδών του Σοσιαλιστικού Κόμματος εγκατέλειψε στον πρώτο γύρο τη Σεγκολέν: είτε ψήφισαν Μπαϊρού είτε έμειναν σπίτι τους (ναι, η συμμετοχή θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερη!). Τι θα κάνουν άραγε αυτοί οι ψηφοφόροι στον δεύτερο γύρο μπροστά στον κίνδυνο που λέγεται Σαρκοζί;
Να το πούμε: η Σεγκολέν έσκισε! Πήρε μεγαλύτερο ποσοστό απ'αυτό που πήρε ο Μιτεράν στον πρώτο γύρο του 1981, παρά την απειρία της, παρά τις γκάφες της, και παρόλο που είχε το μισό της κόμμα εναντίον της. Αυτή ήταν η "βόμβα" του πρώτου γύρου, και όχι το ποσοστό του Σαρκοζί, ο οποίος πήρε "πρόωρα" ένα μέρος των ψήφων του Λεπέν που ούτως ή άλλως θα πάρει στον δεύτερο γύρο.
Να σημειώσουμε ακόμη το αντι-σαρκοζικό πάθος που έχουν πολλοί ψηφοφόροι του Λεπέν.
Ο Μπαϊρού, για μένα, είναι ένας μέτριος πολιτικός, κολλημένος στο παρελθόν, που δεν θα έπαιρνε ούτε τις μισές ψήφους αν οι υποψήφιοι της Δεξιάς και της Αριστεράς ήταν λιγότερο πολωτικοί. Τα περί αναβίωσης του κέντρου είναι, κατά τη γνώμη μου, ανοησίες. Ο Μπαϊρού κοιτάει τις προσωπικές του φιλοδοξίες και από αυτές θα εξαρτηθούν οι κινήσεις του τις επόμενες μέρες. Αλλά ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του δεν το "ελέγχει".
Οπως κατάλαβες, και επειδή το περασμένο Σάββατο "αποκαλύφθηκα" δημοσίως, είμαι ακόμα αισιόδοξος.
Mr. mouton, o Σαρκοζύ τσιτάτα του Jaures? Πολύ θα ήθελα να ακούσω κανένα...
Φαντάζομαι η χαρισματική παρουσία του PCF θα εμπνέεται από τη θέα του Tour Montparnasse. :-)
Άσπρε Λύκε, ο φιλελεύθερος σοσιαλισμός (διαβάζεται και ανάποδα) δεν είναι η νέα φρουτοσαλάτα που τώρα ετοιμάζεται, αλλά ιδεολογία (όχι με την έννοια του παππού!) Υπάρχει σχετική βιβλιογραφία, στην οποία μπορώ να σας παραπέμψω.
Θα ήθελα και τη θέση σας για τον επικείμενο β' γύρο.
Κ.Μητσέ, νομίζω ότι κάνετε λάθος για το Bayrou. Νομίζω ότι πρέπει να λάβετε στα σοβαρά το Rocard.
http://www.lemonde.fr/web/article/0,1-0@2-823448,36-895551,0.html
Ασμόδιαιε
δεν εννοώ το αναμεταδοτή - φερέφωνο της Αμερικής και Σ΄΄υμβλο της Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας (με Κρατικό Χρήμα) Α.Ανδριανόπουλο!!
Στην εν Ελλάδα την ασπάζονται κυρίως οι μικροαστοί Διανοούμενοι όπως ένας αρθρογράφος με μόνιμη στήλη στην "Ημερησία του Σ/Κ".
Αποτελεί μια επίσημη μετατόπιση των πρωην Σοσιαλιστών προς τα Δεξιά στην προσπάθεια να συμβιβαστού δύο εξ ορισμού αντίθετα πολιτικά ρεύματα(Ιδιωτικά Κέρδη - Κοινωνικά Οφέλη).
Αυτό μου θυμίζει ..Κέντρο
Άσπρος Λύκος
Άσπρε λύκε, δεν είχα κατά νου τον αναρχοκαπιταλιστή Ανδριανόπουλο. Σημείο αναφοράς ο "Σοσιαλισμός και Φιλελευθερισμός" (βιβλίο) της Μονίκ Καντό Σπερμπέρ. Υπάρχουν πολλά κοινά σημεία σοσιαλισμού και φιλελευθερισμού (ως πολιτικών θεωριών, όχι ψευδεπώνυμων πρακτικών) σε σημείο να γράψει κάπου ότι αποτελούν τις δύο όψεις του νομίσματος της νεωτερικότητας. Και για να μη νομίζεις ότι πρόκειται περί καμίας μικροαστής ιδεολόγου ή περί λογικής "πέντε ουγκιές φιλελευθερισμός, άλλες πέντε σοσιαλισμός, άντε βάλε και λίγη ζάχαρη", σε πληροφορώ ότι ο φιλελεύθερος σοσιαλισμός αποτελεί τη μία από τις δύο μορφές πολιτικο-κοινωνικής οργάνωσης που προτείνει ο σημαντικότερος πολιτικός φιλόσοφος του 20ου του αγγλόφωνου κόσμου, ο John Rawls.
Καλά να πάθει η βρωμερή λέρα του ευρωκομμουνσιμού.
Οι μαλακίες πληρώνονται :)
Εντάξει, έγινε ένα λαθάκι στις προβλέψεις, μην το κάνουμε θέμα! :-)
*
Ο Μ.Μ. βαμμένος σεγκλολενικός! Αλλά ο Μπαϊρού δεν ήταν ο "ευρωπαϊστής" αυτών των εκλογών; ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΒΑΡΕΤΟΣ, σαν τον δικό μας, τον δικό σου... Τι άλλο ήθελες, Μιχάλη μου;
Με την ευκαιρία: αδυνατώ (πάλι) να σχολιάσω στις ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ, γιατί ή εγώ ή το blogspot δε θυμόμαστε το σωστό password! Πες σε κάποιον να στο κάνει beta βρε Μιχάλη, μόνο εσύ απόμεινες στο παλιό στυλ!
-Έχει ένα πολύ καλό άρθρο στο σημερινό "'Έθνος" στα περί γαλλικών εκλογών.
Το υπογράφει ο πρόσφατα απολυμένος από τους Papahela(της Πρεσβείας) και Καρκαγιάννη της "Κ", Δελάστικ. Οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την απόλυση ενός αξιοπρεπούς ανθρώπου(Δελάστικ) για πολιτικούς λόγους και για επείδειξη δύναμης(Δεν είμαι Ναρίτης)
-Η δική μου εκτίμηση στα περί Αριστεράς.
Ο Τροτσκιστής νεαρός υπάλληλος των Ταχυδρομείων κράτησε τα ποσοστά του. Τα οποία είναι διπλάσια του γαλλικού ΚΚ. Οι γραφειοκρατικές οργανώσεις υπέστησαν ήττα που ισοδυναμεί με Πολιτική Χρεωκοπία.
-Περί Σοσιαλιστικού Φιλελευθερισμού
ή Φιλελευθερισμού με κοινωνικό κράτος
Εμένα μου ακούγεται για ..συμβιβασμός.Δεν έχω μελετήσει αλλά μου φαίνεται ότι
κινείται στον άξονα του Φιλόσοφου Φουκουγιάμα Ασμόσδαιε.
Να θυμίσουμαι ότι είναι ο εκφραστής του "Τέλους της Ιστορίας".
Οι φιλόσοφοι ερμηνεύουν πολύ καλά τον κόσμο. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε Ασμόδαιε.
Άσπρος Λύκος
Καλημέρα,
από το "περιβάλλον" (που λένε και οι δημοσιογράφοι) του σοσιαλιστή δήμαρχου Παρισιού, Delanoë, η εκτίμηση:
c'est cuit pour Ségolène!
Η χαριτωμένη έκφραση που αναγνώρισαν οι γαλλομαθείς, σημαίνει οτι η Σεγκολέν, δεν έχει τύχη στο β'γύρο.
Γιατί αυτή η εκτίμηση; Πολύ απλά διότι όσοι την κάνουν, δεν έχουν κάνει το λάθος που έκανα εγώ σε ο,τι αφορά τη διαπερατότητα των ψηφοφόρων του Λεπέν στο κάλεσμα Σαρκοζύ. Χτες είδα στο Ρόυτερς τ'αποτελέσματα μιας (ακόμα) σφυγμομέτρησης, που δίνει πάνω από 80% των ακροδεξιών ψήφων να μεταφέρονται στο Σαρκοζύ.
Βγάλτε κομιουτεράκι:
Σαρκό≥31,18+0,8*10,44+1,15 (Nihous)+2,23 (Viliers)+ ο,τι πάρει από Μπαϋρού=42,9+χ*18,57.
Για να κερδίσει χρειάζεται μόλις ένα 38% των ψηφοφόρων Μπαϋρού του πρώτου γύρου.
Το ίδιο γκάλοπ δείχνει οτι 45% των ψηφοφόρων του κεντρώου θα πάνε στο Σαρκοζύ (και άλλα πράγματα λιγότερο πιστευτά, όπως οτι οι ψηφοφόροι του Μπεζανσενό και των οικολόγων δε θα πάνε όλοι στους σοσιαλιστές). Με την παραπάνω μπακαλική, χωρίς να ληφθεί υπόψη η πιθανή άνοδος της συμμετοχής, ο Σαρκοζύ εκλέγεται με μίνιμουμ 51-52% (σύμφωνα με το γκάλοπ, ακόμα χειρότερα: του δίνουν 54%).
Από πολιτικάντικη άποψη, είναι σαφές οτι το Μπαϋρού τον συμφέρει να μη δώσει καμμία κατεύθυνση στους ψηφοφόρους του (που έτσι κι αλλιώς δε θα την ακολουθήσουν), να φανεί οτι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του πήγαν με τους σοσιαλιστές, αλλά να βγει ο Σαρκοζύ, ώστε με την "με στείρα" αντιπολίτευσή του και την αναπόφευκτη κρίση στους σοσιαλιστές, να ηγεμονεύσει σ'έναν κεντροαριστερό συνασπισμό "εθνικής σωτηρίας" αλά Πρόντι.
Όλα αυτά σημαίνουν, φίλτατε Μιχάλη, οτι η κατάσταση της Σεγκολέν δεν έχει σχέση με αυτή του Μιτεράν το 1981, ο οποίος είχε τη ρεζέρβα (το δεκανίκι...) της κομμουνιστικής αριστεράς του 15%, και τη διαιρεμένη δεξιά μπροστά του... Σημαίνουν επίσης οτι η Σεγκολέν ξεκινάει με χάντικαπ, και οι ισχνές ελπίδες που έχει να βγει, απαιτούν να δείξει ένα τελείως διαφορετικό ηγετικό πρόσωπο καθώς και να αναστραφεί το κλίμα υποχώρησης του φόβου για το Σαρκοζύ.
Ότι δεν έπεισε η Σεγκολέν στον α'γύρο, επιβεβαιώνεται από το ποσοστό του κεντρώου, ο οποίος τράβηξε ακόμα και μη αμελητέο τμήμα των ψηφοφόρων της αριστεράς πέρα από τους σοσιαλιστές...
Ο Μπαϋρού είναι ένας αστός πολιτικός "ονοράμπλ", προφανώς δεν είναι του βεληνεκούς του Σιράκ ή του Μιτεράν, αλλά σίγουρα είναι μια κλάση πάνω από την αφατική Σεγκολέν και άλλο πράγμα από τον εξουσιομανή Σαρκοζύ. Απ'αυτή την άποψη, βάζει σοβαρή υποψηφιότητα να γίνει ο άνθρωπος τον οποίον θα εμπιστευτεί το καθεστώς για να καλμάρει το παιχνίδι, μετά μια ενδεχόμενη εκλογή Σαρκοζύ και τις προδιαγραφόμενες συγκρούσεις.
-Καλή μου κροτ, σε κάθε περίπτωση σ'ευχαριστώ για την προσπάθεια!
-Ασμοδαίε, έχουμε ν'ακούσουμε ακόμα... Ο κατεξοχήν οπαδός του Ρωλς στην Ελλάδα, είναι κατά δήλωσή του ο... Κωνσταντόπουλος. Καταλαβαίνεις...
-Σύντροφε velazquez, θα χαιρόμουν κι εγώ αν τις μαλακίες του ευρωκομμουνισμού ή των κατά τον Άσπρο Λύκο, σταλινικών, τις πληρώναν οι ίδιοι. Το πρόβλημα είναι οτι τις πληρώνουμε όλοι, όπως και σε όλους τίθεται το ζήτημα συγκρότησης ενός πολιτικού φορέα της αριστεράς χωρίς εισαγωγικά.
-Άσπρε Λύκε, φαντάζεσαι μια τέτοια πολιτική δύναμη να απορρίπτει όλη την κληρονομιά της πάλης των τάξεων τον προηγούμενο αιώνα;
Το μεγαλείο, αλλά και το βαρίδι της πολιτικής κουλτούρας του κινήματος στη Γαλλία, είναι ο διαποτισμός της από τις αξίες της γαλλικής επανάστασης: κάθε αντιπαράθεση στο σύστημα, κυριαρχείται από το "c'est pas juste", δεν είναι δίκαιο, δεν είναι σωστό. Ωστόσο, κάθε κοινωνικοοικονομικό σύστημα αντέχει την ηθική κριτική, εφόσον λειτουργεί, με παλαιομαρξιστικά λόγια εφόσον δεν παραλύει τις παραγωγικές δυνάμεις - και κάθε ηθική κριτική είναι επιφανειακή, εφόσον η κρίση έχει φτάσει σ'αυτήν την παράλυση. Στη Γαλλία, σε όλη την Ευρώπη, βιώνουμε το δεύτερο. Το παραπροϊόν της κρίσης, η βαρβαρότητα, η ανομία, το "τέλος του λόγου", είναι αδικία. Μόνο που, όποιος μένει σ'αυτό, θα συνεχίσει να κάνει απεργίες, να εναντιώνεται στον "υπερφιλελεύθερο χρηματιστηριακό καπιταλισμό" και ν'αναζητά εθνικούς σωτήρες. Η "ηθική κάθαρση" αποσύνδεσης από την κληρονομιά των επαναστατικών κινημάτων και του υπαρκτού σοσιαλισμού, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου του τρόμου του (και ξέρουν οι Γάλλοι απ'αυτά!) μοιάζει με μια δεύτερη πυρκαγιά σ'ένα καμμένο δάσος: ακυρώνει οποιαδήποτε προοπτική να ξεπηδήσουν νέες, ζωντανές ανατρεπτικές δυνάμεις. Και συνεχίζει να εγκλωβίζει το λαό στην καταγγελία της αδικίας και τη διαμαρτυρία.
Αλλά αρκετά με τις γκρίνιες. Το μέλλον και οι προοπτικές τη αριστεράς θα κριθούν έτσι κι αλλιώς στην πράξη - κι εκεί οι Γάλλοι είναι φορείς μιας άλλης πολιτικής παράδοσης, αυτής των εκρηκτικών εκπλήξεων :-)
ΜαυροΠρόβατε δεν γνωρίζω σχεδόν τίποτα από Γαλλία.
Αλλά θεωρώ οτι
η ήττα της Αριστεράς(γενικά στον κόσμο) έχει να κάνει κατά την γνώμη μου με
1)Με την κατάρρευση ή αστική φιλλευθεροποίηση πρώην Σταλινογενών Μαοικών Γραφειοκρατικών ΚΚ
2)Με την έλλειψη πολιτικής ταυτότητας πράγμα που δημιουργεί σύγχηση.Όλοι δηλώνουν αριστεροί!Ακόμα και η (νέα Ρουαγιάλ-sic-)Διαμαντοπούλου!!
3)Αδυναμία κατανόησης των σημερινών συνθηκών.Πράγμα που οδηγεί σε δύο Ρεύματα. Στο πέρασμα στο αντίπαλο Ταξικό Στρατόπεδο("συνδιαχείρηση") ή στον αταβίστικο απομωνοτισμό(Σταλινογενή).
Με τα αιώνια "αντί", η Αριστερά δεν πάει μπροστά. Και δεν εννοώ "προτάσεις" για να βελτιωθεί το υπάρχον "φιλελέυθερο-σοσσιαλιστικό" σύστημα στη λογική της "διαχείρησης" με τις πράσινες ή ροζ αποχρώσεις του.
--------------------------------
Αυτά δεν σημαίνουν οτι δεν προσπαθούμε. Οι τελευταίες κοινοιτοποιήσεις δείχνουν οτι το ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας ξέρει τι δεν θέλει.
Δεν ξέρει τι θέλει.
Εκεί εναπόκειται ο ρόλος της Αριστεράς της ρήξης και όχι της Αριστεράς της "συγκυβέρνησης" "συνδιαχείρησης".
Η Γαλλία σηματοδοτεί εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη. Οικολόγοι και Σταλινογενή κόμματα υπέστησαν ήττα.
Ενθαρρυντικό αποτελεί η διατήρηση των ποσοστών του Τροτσκιστή
Οι Εκλογές αποτελούν μία παράμετρο την οποία την προσέχουμε την ακούμε αλλά δεν την "θεοποιούμε".
Άσπρος Λύκος
Μαυροπρόβατο βλέπω τον τελευταίο καιρό και στο δικό σου μπλογκ και στα σχόλια που αφήνεις στου Μιχάλη, ότι τα γραφτά σου έχουν πάρει πάλι μια ξεχωριστή διαύγεια.
Το θέμα των ειδών διανόησης που έθιξες με αφορμή το PhD του φίλου σου και ο τρόπος που το πλησίασες, προσφέρονται για γόνιμη κουβέντα.
Όταν με το καλό περάσει ο Β γύρος και έχεις τη διάθεση, ξαναπιάστο στο δικό σου βλογ.
Άσπρε Λύκε, "Δεν έχω μελετήσει αλλά μου φαίνεται ότι
κινείται στον άξονα του Φιλόσοφου Φουκουγιάμα Ασμόσδαιε." Ε όχι και ...Φουκουγιάμα o Ρωλς! (ο οποίος δεν μας είπε και τίποτα καινούργιο. Άμα θέλουμε, mr. Francis, παίρνουμε τον πρώτο διδάξαντα!)
"Οι φιλόσοφοι ερμηνεύουν πολύ καλά τον κόσμο. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε Ασμόδαιε." Είναι η γνωστή 11η θέση για το Rawls; :-)
Μαύρο πρόβατο, κατ' αρχάς, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με και να υπερθεματίσω σε σχέση με τα όσα λέει/γράφει ο Νίκος Αθηναίος. Ειδικά η ανάλυση περί Bayrou και αριστεράς.
Έπειτα, τι έχουμε να ακούσουμε; (Σοβαρά, δεν καταλαβαίνω τι εννοείς..) Ποιος Κωνσταντόπουλος; Ο κυρ-Νίκος; Καημένε φιλόσοφε, εσύ έφυγες νωρίς!
Ασμοδαίε
σου μεταφέρω την αίσθηση την οποία έχω. Ή μάλλον τρόπο τινά θέτω το ερώτημα
"Ποιος και γιατί έχει συμφέρον από την α ή β ιδεολογία".
Συγκεκριμένα του σοσιαλ-νεοφιλελευθερικού αμαγάλματος .
Το επάγγελμα του Αναγνώστη θα μου ταίριαζε. Δυστυχώς λόγω σεμνών ταπεινών βιοποριστικών αναγκών γυρίζω με αρκετά κουρασμένα μάτια στο σπίτι μου μετά το εν υπολογιστή 9ωρο.
Ανδριανόπουλος..
Έχεις διαβάσει το βιβλίο με τίτλο
"Ο Αναρχικός Τραπεζίτης" του Πεσόα;;Μιά από τα ίδια ασπάζονται οι νεοφιλελεύθεροι μαζί με αρκετούς "εκσυγχρονιστές".
Άσπρος Λύκος
ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Γαλλίας για τον 2ο γύρο των προεδρικών
- από Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ(1918-55)
Ευχαριστώ δεν θα πάρω.
Οι Γάλλοι Αστοί μετά την σταδιακή μείωση της επιρροής τους ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΌ προσανατολίζονται σε "διαρθρωτικές" αλλαγές Νεοφιλελεύθερου Τύπου μήπως και ισχυροποιήσουν τον διεθνή ρόλο τους
Ας επικεντρωθούμε στα αίτια της ήττας της Αριστεράς -την "τιμή" των όπλών την έσωσε η LCR-
στις εξελίξεις που θα έρθουν
και στις προτάσεις που χρειάζονται να γίνουν στην Κοινωνία
Άσπρος Λύκος
Υ.Γ.
Μιλώντας με φίλο, αριστερό του οποίου την γνώμη εκτιμώ πολύ μου επισήμανε τα εξής
"
Αυτά είναι αναμενόμενα να συμβούν μιας και η Αριστερά αρκέστηκε στην διαμαρτυρία
Το μόνο θετικό η διατήρηση των ποσοστων της LCR(Περίπου αντίστοιχη με την Ελληνική ΟΚΔΕ Σπάρτακος)
Η Χρεωκοπία όλων των τάσεων της Αριστεράς,(Εργατιστές, Ευρωκομμουνιστές, Οικολόγοι, ΑντιΝεοΦιλελεύθεροι) δημιουργούν πολιτικό κενό
Πλήρης χρεωκοπία του Αντι-Νεοφιλελευθερικού μείγματος. Οι εφεδρίες των Ρεφορμιστών εξάντλούνται
Αν η απάντηση δεν έρθει απτα Αριστερά θα έρθει από αλλού
"
Σταλινικοί το ΚΚΓ;
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Καιρό είχα να γελάσω έτσι....
Σιγά μην είναι και μαρξιστές-λενινστές.
Το ΚΚΓ πληρώνει τόσο τις μαλακίες του ευρωκομμουνισμού και την ταύτισή του με τους σοσσιαλδημοκράτες όσο και την διάλυση των οργανωτικών του δομών.
Η Αριστερά στη Γαλλία έχει απομακρυνθείέντονα από τις παραδοσιακές αρχές της και βολοδέρνει αριστερα της Ρουαγιάλ δίχως ωστόσο να απαντάει ουσιαστικά σε πολλά προβλήματα των
Γάλλων ,όπως η υπερβολική μετανάστευση(στη Μασσαλία είναι λιγότεροι οι Γάλλοι από τους μετανάστες) ή η κρίση που βιώνουν αρκετές γαλλικές επιχειρήσεις.
Τεσπα,ένας Ευρωπαικός Συριζα λιγότερος...
Και τώρα πάλι αδυνατώ να καταλάβω γιατί η Ρουαγιάλ είναι καλύτερη από το Σαρκοζύ:
Ιδια φιλοσοφία και οι δύο,ίδια λογική ,διαφορετικό στυλ και εμφάνιση.Κατά τα άλλα ο Σαρκοζύ είναι και πιο κατασταλλαγμένος σε αυτό που θέλει να κάνει ενώ η Ρουαγιάλ φαίνεται να μην έχει κατανοήσει ακόμα τι πιστεύει η ίδια ή το κόμμα της.
9/5 ΙΣΧΥΡΗ ΠΚΣ!
Post a Comment