Μετρήσεις και κοινόχρηστα - Μέρος Α'

Λέγεται οτι τις ταραγμένες μέρες του 1985 που ο μακαρίτης ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφάσισε να προτείνει για πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κύριο Χρήστο Σαρτζετάκη, ο τότε δικαστικός ήταν επιφορτισμένος με καθήκοντα διαχειριστή της πολυκατοικίας του.
Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για αληθινή ιστορία, και με κάθε σεβασμό στην προηγηθείσα διαδρομή και τα πεπραγμένα της κατοπινής θητείας του Κυρίου Προέδρου, κοντεύω να πειστώ οτι ο σωστός υπολογισμός των κοινοχρήστων είναι έργο ίδιας δυσκολίας με την άσκηση της προεδρίας της Δημοκρατίας μας - στην αργκό της θεωρίας αλγορίθμων θα λέγαμε οτι το πρόβλημα των κοινοχρήστων είναι Greek-hard.

Ίσως το ίδιο να σκεφτόταν ο Πρόεδρος, όταν υπόγραφε το Π.Δ. 27-9/7-11-85 (δημοσιευμένο στο ΦΕΚ-631 Δ') που αφορά στον τρόπο υπολογισμού κατανομής δαπανών κεντρικής θέρμανσης σε οικοδομή, μεταξύ των συνιδιοκτητών.

Κατ'αναλογία βέβαια με το γενικό status νόμων, διαταγμάτων, εγκυκλίων, εντολών κτλ στην Ελλάδα, το συγκεκριμένο διάταγμα δεν λύνει το πρόβλημα (καθώς δεν ισχύει για παλαιότερές του οικοδομές), εκεί που το λύνει, δεν το λύνει ολοκληρωμένα (επιβάλλει κατανομή αναλογική αποκλειστικά με βάση τις απώλειες θερμότητας κάθε μονάδας ιδιοκτησίας), περιέχει υπερβολικές λεπτομέρειες (μαθηματικούς τύπους) που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν έχουν τη θέση τους σε προεδρικό διάταγμα, αποκλείοντας παράλληλα τη δυνατότητα να ληφθεί υπόψη η τεχνική πρόοδος στον τομέα αυτόν.
Τέλος, υποχρεώνει τη συνδρομή ειδικού (μηχανικού) στους υπολογισμούς, αλλά δεν ασχολείται με τη δυνατότητα να καταλάβουν αυτοί που θα πληρώσουν - στην αρχή το μηχανικό, μετά τα κοινόχρηστα θέρμανσης - πώς προκύπτουν οι υπολογισμοί (αδύνατο για πάνω από 50% των αξιότιμων νοικοκυραίων, που δεν μπορούν να κάνουν ούτε απλή μέθοδο των τριών - δεν είναι πλάκα, είναι η μαύρη αλήθεια...)

Εν τω μεταξύ, αν λάβουμε υπόψη οτι:
0) συχνά η μελέτη θέρμανσης γίνεται με βάση τα σχέδια για τα οποία έχει εκδοθεί η άδεια, που όμως δεν αντιστοιχούν στην πραγματική κατασκευή του ακίνητου: κλεισμένοι "ημιυπαίθριοι", υπόγεια που γίνονται... ισόγεια, για να μη μιλήσουμε για τις αυθαίρετες κατασκευές σε μπαλκόνια-δώματα κτλ, είναι μερικά από τα "θαύματα" που μπορεί ν'αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό τα δεδομένα που πρέπει να ληφθούν υπόψη στις μελέτες θέρμανσης
1) ο μηχανικός τις περισσότερες φορές έχει κάνει λάθος, μικρό ή - σπανιότερα - μεγάλο (γιατί δεν ξέρει, γιατί βαριέται, γιατί χρησιμοποιεί προγράμματα με λαθάκια/υπερβολικές απλουστεύσεις, γιατί δεν υπάρχουν αξιόπιστες μετρήσεις αναφοράς για τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά,...)
2) άλλα έχει πει ο μηχανικός, άλλα έχει κάνει ο εργολάβος (στην κατεύθυνση πάντα της μεγέθυνσης του λάθους του μηχανικού - κι αυτός γιατί "ξέρει καλύτερα", γιατί κλέβει στις προδιαγραφές κτλ κτλ). Κλασσικά παραδείγματα: υπερδιαστασιολογημένοι λέβητες, λάθος διατομές, αλλού γι αλλού τοποθέτηση σωμάτων.
3) άλλα νομίζει οτι έχει κάνει ο εργολάβος, άλλα έχει κάνει ο μάστορας (κακοτεχνίες)
4) άλλα έχει κάνει ο μάστορας, άλλα κάνει ο κάτοικος/ιδιοκτήτης, που τις περισσότερες φορές δεν έχει την παραμικρή "αίσθηση" από φυσική γενικά, ή επηρρεάζεται από διαφημίσεις, ή από το γείτονα κτλ (πχ αυθαίρετη αλλαγή θερμαντικών σωμάτων, προσθήκη απρόβλεπτων μπόιλερ, επεμβάσεις για "αισθητικούς" λόγους στους σωλήνες και στα σώματα)
5) τα αντίστοιχα συμβαίνουν με τη μόνωση
6) η συντήρηση είναι απλά και μόνο πολιτικός όρος για τους περισσότερους κατοίκους, αλλά και δουλειά ψιλοάγνωστη σε πολλούς μάστορες "συντηρητές" (καυστηρατζήδες, υδραυλικοί κτλ)
7) (για όσους χρησιμοποιούν πετρέλαιο) πάμπολλοι διανομείς καυσίμου εφαρμόζουν κόλπα που θα ζήλευε ο... Χουντίνι ώστε να πληρωθούν μεγαλύτερες ποσότητες από όσες πραγματικά παρέδωσαν

καταλαβαίνουμε γιατί η θέρμανση της μέσης ελληνικής κατοικίας θα μπορούσε να είναι έως και 40% φθηνότερη απ'όσο κοστίζει σήμερα.
Αντί γι αυτό, είναι 30 με 50% πιό ενεργοβόρα απ'ό,τι η αντίστοιχη γερμανική - όσο περίπου πιό κερδοφόρες οι τράπεζες της Ελλάδας από αυτές του "γίγαντα με μυαλό μικρού παιδιού" :-)

Σημειώνω βεβαίως για να μην παρεξηγηθώ: μακριά από μένα κάθε σκέψη εξωραϊσμού της κατάστασης στην "προηγμένη Ευρώπη" σε σχέση με την "καθυστερημένη Ελλάδα" - οι εκατοντάδες άστεγοι στις τέντες του Canal St Martin στο Παρίσι, δεν θα είχαν αντίρρηση να ζεστάνουν λίγο το κοκκαλάκι τους σε σπίτι με τον πιό αρρύθμιστο καυστήρα και τα πιό σουρεαλιστικά τοποθετημένα καλοριφέρ! Το ψευτοδίλημμα το οποίο υπαινίσσομαι, είναι μάλλον ορθολογική βαρβαρότητα vs βάρβαρου ανορθολογισμού.

Αν μας δίνει κάτι όμως ο τόπος μας εκτός από αιτίες για εξέγερση, είναι άφθονη έμπνευση και τροφή για σκέψη.
Βάζοντας όλα τα υπόλοιπα στην άκρη λοιπόν, το ζήτημα της δίκαιης κατανομής των δαπανών θέρμανσης πολυκατοικίας εγείρει πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα... θεωρητικής φύσεως. Δεν κάνω πλάκα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ