Everybody has one

...να πω κι εγώ την αποψάρα μου, σχετικά με την πρόσφατη διένεξη που προκάλεσε το (μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό) κλείσιμο τού "μόνιτορ της ελληνικής μπλογκόσφαιρας"

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή: η μπλογκόσφαιρα ή κάθε περιοχή της "αμοιβαίας νοηματοδότησης", μπορεί να μοντελοποιηθεί ως "μικρός κόσμος". Χοντρικά, φαντασθείτε ως περιοχή αμοιβαίας νοηματοδότησης το σύνολο των μπλογκς με κύρια γλώσσα την ελληνική, και τους συνδέσμους κάθε μπλογκ-στοιχείου τού συνόλου προς άλλα μπλογκς του συνόλου, ως διμελή σχέση στο σύνολο, δηλαδή ως υποσύνολο του συνόλου των διατεταγμένων ζευγών στοιχείων/ελληνόφωνων μπλογκς.
Από ένα μπλογκ μπορεί κανείς να οδηγηθεί στη συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων, ακολουθώντας έναν "δρόμο", περνώντας δηλαδή από αυτό το μπλογκ σε ένα που περιέχεται στους συνδέσμους του, κι από κει σ'ένα τρίτο μέσω των συνδέσμων του δεύτερου, κ.ο.κ. Γενικώς λοιπόν, μεταξύ δύο οποιωνδήποτε μπλογκς Α και Β υπάρχει ένας "ελάχιστου μήκους" δρόμος που βγάζει από το Α στο Β είτε από το Β στο Α (εξαιρούνται κάποια μπλογκς ή ίσως μικρά υποσύνολα συνδεμένων μπλογκς, που δεν είναι προσπελάσιμα από/δεν προσπελαύνουν τα υπόλοιπα. Ας θεωρήσουμε προς το παρόν αμελητέο το πλήθος αυτών των απομονωμένων μπλογκς).
Το μέγιστο μήκος του ελάχιστου δρόμου μεταξύ δύο μπλογκς του συνόλου για το οποίο γίνεται λόγος (στο εξής: ελληνική μπλογκόσφαιρα), ονομάζεται διάμετρος της ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Οι "μικροί κόσμοι", δεν είναι παρά ένα σύνολο δομικών ιδιοτήτων που αναφέρονται σε διμελείς σχέσεις επί πεπερασμένων συνόλων.
Μερικές βασικές τέτοιες δομικές ιδιότητες είναι:
α) υπάρχουν πολλά στοιχεία που συμμετέχουν ως δεύτερα μέλη σε λίγα ζεύγη της διμελούς σχέσης, και λίγα που συμμετέχουν σε πολλές (ήτοι: πολλά μπλογκς έχουν λίγα μπλογκς που τα δείχνουν, ενώ λίγα έχουν πολλά μπλογκς που τα δείχνουν).
β) η διάμετρος της μπλογκόσφαιρας, είναι ομοιόμορφα "μικρή": αν διαλέξουμε στην τύχη ένα συνδεμένο κομμάτι της ελληνικής μπλογκόσφαιρας τάξεις κάτω από το μέγεθός της, έχει την ίδια διάμετρο ή σχεδόν με τη διάμετρο όλης της μπλογκόσφαιρας. Αντίστοιχα, στοιχηματίζουμε οτι η διάμετρος θα παραμείνει (περίπου) η ίδια με τη σημερινή, όταν η ελληνική μπλογκόσφαιρα θα είναι πολλές τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη. Ας πούμε οτι γενικώς στους "μικρούς κόσμους" η διάμετρος αυξάνεται πάρα πολύ αργά σε σχέση με το μέγεθός τους.

Το μόνιτορ τώρα, τροποποιεί τη δομή της μπλογκόσφαιρας ως εξής: η απόσταση κάθε μπλογκ από ένα άλλο, γίνεται το μίνιμουμ της από στασης του μπλογκ από το μόνιτορ, και του μπλογκ από το άλλο μπλογκ. Πρακτικά, ένα δημοφιλές μόνιτορ (με τις δύο έννοιες: που περιλαμβάνει πολλά μπλογκς και είναι γνωστό σε πολλά μπλογκς) επιτρέπει στους πάντες να βλέπουν τι γράφεται από όλους τους άλλους. Η "μπλογκόσφαιρα", γίνεται "μπλογκοχωριό", με όλα τα καλά και τα κακά του...

Μπορεί βέβαια να υπολογίσει κανείς οτι αυτή του η λειτουργία σταματά να είναι εκμεταλλεύσιμη από κάποιο μέγεθος της μπλογκόσφαιρας και πάνω - σε αριθμούς μπλογκς που απεικονίζει, θα έλεγα οτι το μόνιτορ δε θα "παλεύεται" αν αποκτήσει περίπου τα διπλά μέλη από τώρα.

Αυτή είναι και η πρώτη κριτική που έχω να κάνω στο vrypan project: το μόνιτορ έδωσε τη δυνατότητα αυξημένης αλληλεπίδρασης (και παράλληλα ενίσχυσε "φουρτούνες", κάνοντάς τις "θύελλες"). Αυτό είναι το καλό παρεπόμενο - το κακό παραπροϊόν είναι οτι συνέντεινε στην πλάνη ύπαρξης μιας συλλογικής ταυτότητας "μπλόγκερ". Ε, προβάλλοντας τη δυναμική ανάπτυξης της ελληνικής μπλογκόσφαιρας (χαλαρά συνδεμένης με τη διάδοση του γρήγορου ίντερνετ στην Ελλάδα και τη συνολική ανάπτυξη του "συμμετοχικού γουέμπ"), μέχρι το τέλος του σωτήριου έτους 2007, το μόνιτορ στη σημερινή μορφή του και με τους σημερινούς στόχους του, θα ήταν άχρηστο.

Η δεύτερη κριτική αφορά πιό πολύ στην ουσία: χαίρομαι για λογαριασμό του vrypan που τόσοι πολλοί μπλόγκερς βρίσκαν χρήσιμο το μόνιτορ, έστω και αν ορισμένα τμήματά του (αναφέρομαι κυρίως στους μηχανισμούς αποτίμησης της "δημοφιλίας" των μπλογκς/ποστ) κατά γενική ομολογία, έπασχαν. Όμως, να μην ξεχνάμε οτι πρόκειται για ένα πρότζεκτ. Το μόνιτορ δεν είναι ούτε θεσμός, ούτε "φυσικό εξάρτημα". Και ως πρότζεκτ είχε συμμετόχους όλους τους μπλόγκερς που ζητούσαν να περιληφθούν στο μόνιτορ.
Από αυτή την άποψη, ο μηχανισμός διαχείρισης των συμμετοχών ήταν ατελής και λάθος (κάτι που θα έπρεπε να προσεχθεί ιδιαίτερα από έναν που εργάζεται για λογαριασμό ενός κόμματος διαχείρισης :-)))) - πλάκα κάνω!) Το πιό σωστό κατά τη γνώμη μου, θα ήταν να υπάρχει μια "προεγγραφή", που θα τάιζε τον feeder με το αντίστοιχο feed, αλλά δε θα το δημοσίευε μέχρι να διαβάσει αυτός ένα ποστ με τίτλο τυποποιημένο, ας πούμε "βάλε με στο μόνιτορ", και μια αυτόματη διαγραφή, αν ο feeder διαβάσει ένα ποστ με τίτλο πχ "βγάλε με από το μόνιτορ" (την γενική ιδέα είχε ο bfo, νομίζω).
Συμπερασματικά, όπως και να το δει ο ίδιος ο vrypan ή/και όσους αφορά η ιστορία αυτή:
-(σωστά) ως πρότζεκτ, όπου θα έπρεπε να σέβεται τη θέληση των συμμετεχόντων, όπως άλλωστε είχε κάνει κατά το παρελθόν όταν άλλοι είχαν "αποχωρήσει" από αυτό (αλήθεια, τι άλλαξε;;)
-(εσφαλμένα) ως θεσμό, ή αυθύπαρκτο αντικείμενο (εννοώ έναν κοινό integrator που δε ζητά τη συνεργασία κανενός), όπου θα έπρεπε να κατανοήσει τι θα πει η προσφιλής έκφραση του Γιωργάκη, "κοινωνική λογοδοσία" :-))))))

η αντιμετώπισή του στο "αίτημα" της Μιραντολίνας, είναι λάθος. Να ξεκαθαρίσω εδώ βέβαια, οτι η δικαιοσύνη δεν έχει να κάνει μ'αυτήν την υπόθεση - το παν είναι θέμα δεοντολογίας.

Α propos, όσα αναφέρονται στα δύο σημεία της κριτικής μου, είναι κάποιοι λόγοι από αυτούς για τους οποίους ποτέ δεν είχα επιδιώξει να συμπεριληφθώ στο μόνιτορ (μικρή σημασία έχει όμως για την κουβέντα).

-Μια σύσταση, θα ήταν να καταστήσει το μόνιτορ ανοιχτό πρότζεκτ βάζοντάς το πχ στο sourceforge (κι αυτό κλεμμένο είναι, κάποιος άλλος το έχει γράψει αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιός).

-Με τις ευχαριστίες μου στο vrypan, που τόσο με την ύπαρξη, όσο και με την "έκλειψη" του μόνιτορ, συνεισέφερε στην καλύτερη κατανόηση του "είναι και του γίγνεσθαι" της ελληνικής μπλογκόσφαιρας (εσκεμμένοι οι σολοικισμοί - αυτοί εδώ τουλάχιστο ;-)).