...γνωστότερος ως abbé Pierre.
Υπήρξε φωτεινό παράδειγμα, για όλους τους χριστιανούς - και όχι μόνο.
January 22, 2007
Henri Grouès (5/08/1912 - 22/01/2007)
...γνωστότερος ως abbé Pierre.
Υπήρξε φωτεινό παράδειγμα, για όλους τους χριστιανούς - και όχι μόνο.
January 10, 2007
January 09, 2007
January 07, 2007
Everybody has one
...να πω κι εγώ την αποψάρα μου, σχετικά με την πρόσφατη διένεξη που προκάλεσε το (μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό) κλείσιμο τού "μόνιτορ της ελληνικής μπλογκόσφαιρας"
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή: η μπλογκόσφαιρα ή κάθε περιοχή της "αμοιβαίας νοηματοδότησης", μπορεί να μοντελοποιηθεί ως "μικρός κόσμος". Χοντρικά, φαντασθείτε ως περιοχή αμοιβαίας νοηματοδότησης το σύνολο των μπλογκς με κύρια γλώσσα την ελληνική, και τους συνδέσμους κάθε μπλογκ-στοιχείου τού συνόλου προς άλλα μπλογκς του συνόλου, ως διμελή σχέση στο σύνολο, δηλαδή ως υποσύνολο του συνόλου των διατεταγμένων ζευγών στοιχείων/ελληνόφωνων μπλογκς.
Από ένα μπλογκ μπορεί κανείς να οδηγηθεί στη συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων, ακολουθώντας έναν "δρόμο", περνώντας δηλαδή από αυτό το μπλογκ σε ένα που περιέχεται στους συνδέσμους του, κι από κει σ'ένα τρίτο μέσω των συνδέσμων του δεύτερου, κ.ο.κ. Γενικώς λοιπόν, μεταξύ δύο οποιωνδήποτε μπλογκς Α και Β υπάρχει ένας "ελάχιστου μήκους" δρόμος που βγάζει από το Α στο Β είτε από το Β στο Α (εξαιρούνται κάποια μπλογκς ή ίσως μικρά υποσύνολα συνδεμένων μπλογκς, που δεν είναι προσπελάσιμα από/δεν προσπελαύνουν τα υπόλοιπα. Ας θεωρήσουμε προς το παρόν αμελητέο το πλήθος αυτών των απομονωμένων μπλογκς).
Το μέγιστο μήκος του ελάχιστου δρόμου μεταξύ δύο μπλογκς του συνόλου για το οποίο γίνεται λόγος (στο εξής: ελληνική μπλογκόσφαιρα), ονομάζεται διάμετρος της ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Οι "μικροί κόσμοι", δεν είναι παρά ένα σύνολο δομικών ιδιοτήτων που αναφέρονται σε διμελείς σχέσεις επί πεπερασμένων συνόλων.
Μερικές βασικές τέτοιες δομικές ιδιότητες είναι:
α) υπάρχουν πολλά στοιχεία που συμμετέχουν ως δεύτερα μέλη σε λίγα ζεύγη της διμελούς σχέσης, και λίγα που συμμετέχουν σε πολλές (ήτοι: πολλά μπλογκς έχουν λίγα μπλογκς που τα δείχνουν, ενώ λίγα έχουν πολλά μπλογκς που τα δείχνουν).
β) η διάμετρος της μπλογκόσφαιρας, είναι ομοιόμορφα "μικρή": αν διαλέξουμε στην τύχη ένα συνδεμένο κομμάτι της ελληνικής μπλογκόσφαιρας τάξεις κάτω από το μέγεθός της, έχει την ίδια διάμετρο ή σχεδόν με τη διάμετρο όλης της μπλογκόσφαιρας. Αντίστοιχα, στοιχηματίζουμε οτι η διάμετρος θα παραμείνει (περίπου) η ίδια με τη σημερινή, όταν η ελληνική μπλογκόσφαιρα θα είναι πολλές τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη. Ας πούμε οτι γενικώς στους "μικρούς κόσμους" η διάμετρος αυξάνεται πάρα πολύ αργά σε σχέση με το μέγεθός τους.
Το μόνιτορ τώρα, τροποποιεί τη δομή της μπλογκόσφαιρας ως εξής: η απόσταση κάθε μπλογκ από ένα άλλο, γίνεται το μίνιμουμ της από στασης του μπλογκ από το μόνιτορ, και του μπλογκ από το άλλο μπλογκ. Πρακτικά, ένα δημοφιλές μόνιτορ (με τις δύο έννοιες: που περιλαμβάνει πολλά μπλογκς και είναι γνωστό σε πολλά μπλογκς) επιτρέπει στους πάντες να βλέπουν τι γράφεται από όλους τους άλλους. Η "μπλογκόσφαιρα", γίνεται "μπλογκοχωριό", με όλα τα καλά και τα κακά του...
Μπορεί βέβαια να υπολογίσει κανείς οτι αυτή του η λειτουργία σταματά να είναι εκμεταλλεύσιμη από κάποιο μέγεθος της μπλογκόσφαιρας και πάνω - σε αριθμούς μπλογκς που απεικονίζει, θα έλεγα οτι το μόνιτορ δε θα "παλεύεται" αν αποκτήσει περίπου τα διπλά μέλη από τώρα.
Αυτή είναι και η πρώτη κριτική που έχω να κάνω στο vrypan project: το μόνιτορ έδωσε τη δυνατότητα αυξημένης αλληλεπίδρασης (και παράλληλα ενίσχυσε "φουρτούνες", κάνοντάς τις "θύελλες"). Αυτό είναι το καλό παρεπόμενο - το κακό παραπροϊόν είναι οτι συνέντεινε στην πλάνη ύπαρξης μιας συλλογικής ταυτότητας "μπλόγκερ". Ε, προβάλλοντας τη δυναμική ανάπτυξης της ελληνικής μπλογκόσφαιρας (χαλαρά συνδεμένης με τη διάδοση του γρήγορου ίντερνετ στην Ελλάδα και τη συνολική ανάπτυξη του "συμμετοχικού γουέμπ"), μέχρι το τέλος του σωτήριου έτους 2007, το μόνιτορ στη σημερινή μορφή του και με τους σημερινούς στόχους του, θα ήταν άχρηστο.
Η δεύτερη κριτική αφορά πιό πολύ στην ουσία: χαίρομαι για λογαριασμό του vrypan που τόσοι πολλοί μπλόγκερς βρίσκαν χρήσιμο το μόνιτορ, έστω και αν ορισμένα τμήματά του (αναφέρομαι κυρίως στους μηχανισμούς αποτίμησης της "δημοφιλίας" των μπλογκς/ποστ) κατά γενική ομολογία, έπασχαν. Όμως, να μην ξεχνάμε οτι πρόκειται για ένα πρότζεκτ. Το μόνιτορ δεν είναι ούτε θεσμός, ούτε "φυσικό εξάρτημα". Και ως πρότζεκτ είχε συμμετόχους όλους τους μπλόγκερς που ζητούσαν να περιληφθούν στο μόνιτορ.
Από αυτή την άποψη, ο μηχανισμός διαχείρισης των συμμετοχών ήταν ατελής και λάθος (κάτι που θα έπρεπε να προσεχθεί ιδιαίτερα από έναν που εργάζεται για λογαριασμό ενός κόμματος διαχείρισης :-)))) - πλάκα κάνω!) Το πιό σωστό κατά τη γνώμη μου, θα ήταν να υπάρχει μια "προεγγραφή", που θα τάιζε τον feeder με το αντίστοιχο feed, αλλά δε θα το δημοσίευε μέχρι να διαβάσει αυτός ένα ποστ με τίτλο τυποποιημένο, ας πούμε "βάλε με στο μόνιτορ", και μια αυτόματη διαγραφή, αν ο feeder διαβάσει ένα ποστ με τίτλο πχ "βγάλε με από το μόνιτορ" (την γενική ιδέα είχε ο bfo, νομίζω).
Συμπερασματικά, όπως και να το δει ο ίδιος ο vrypan ή/και όσους αφορά η ιστορία αυτή:
-(σωστά) ως πρότζεκτ, όπου θα έπρεπε να σέβεται τη θέληση των συμμετεχόντων, όπως άλλωστε είχε κάνει κατά το παρελθόν όταν άλλοι είχαν "αποχωρήσει" από αυτό (αλήθεια, τι άλλαξε;;)
-(εσφαλμένα) ως θεσμό, ή αυθύπαρκτο αντικείμενο (εννοώ έναν κοινό integrator που δε ζητά τη συνεργασία κανενός), όπου θα έπρεπε να κατανοήσει τι θα πει η προσφιλής έκφραση του Γιωργάκη, "κοινωνική λογοδοσία" :-))))))
η αντιμετώπισή του στο "αίτημα" της Μιραντολίνας, είναι λάθος. Να ξεκαθαρίσω εδώ βέβαια, οτι η δικαιοσύνη δεν έχει να κάνει μ'αυτήν την υπόθεση - το παν είναι θέμα δεοντολογίας.
Α propos, όσα αναφέρονται στα δύο σημεία της κριτικής μου, είναι κάποιοι λόγοι από αυτούς για τους οποίους ποτέ δεν είχα επιδιώξει να συμπεριληφθώ στο μόνιτορ (μικρή σημασία έχει όμως για την κουβέντα).
-Μια σύσταση, θα ήταν να καταστήσει το μόνιτορ ανοιχτό πρότζεκτ βάζοντάς το πχ στο sourceforge (κι αυτό κλεμμένο είναι, κάποιος άλλος το έχει γράψει αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιός).
-Με τις ευχαριστίες μου στο vrypan, που τόσο με την ύπαρξη, όσο και με την "έκλειψη" του μόνιτορ, συνεισέφερε στην καλύτερη κατανόηση του "είναι και του γίγνεσθαι" της ελληνικής μπλογκόσφαιρας (εσκεμμένοι οι σολοικισμοί - αυτοί εδώ τουλάχιστο ;-)).
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή: η μπλογκόσφαιρα ή κάθε περιοχή της "αμοιβαίας νοηματοδότησης", μπορεί να μοντελοποιηθεί ως "μικρός κόσμος". Χοντρικά, φαντασθείτε ως περιοχή αμοιβαίας νοηματοδότησης το σύνολο των μπλογκς με κύρια γλώσσα την ελληνική, και τους συνδέσμους κάθε μπλογκ-στοιχείου τού συνόλου προς άλλα μπλογκς του συνόλου, ως διμελή σχέση στο σύνολο, δηλαδή ως υποσύνολο του συνόλου των διατεταγμένων ζευγών στοιχείων/ελληνόφωνων μπλογκς.
Από ένα μπλογκ μπορεί κανείς να οδηγηθεί στη συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων, ακολουθώντας έναν "δρόμο", περνώντας δηλαδή από αυτό το μπλογκ σε ένα που περιέχεται στους συνδέσμους του, κι από κει σ'ένα τρίτο μέσω των συνδέσμων του δεύτερου, κ.ο.κ. Γενικώς λοιπόν, μεταξύ δύο οποιωνδήποτε μπλογκς Α και Β υπάρχει ένας "ελάχιστου μήκους" δρόμος που βγάζει από το Α στο Β είτε από το Β στο Α (εξαιρούνται κάποια μπλογκς ή ίσως μικρά υποσύνολα συνδεμένων μπλογκς, που δεν είναι προσπελάσιμα από/δεν προσπελαύνουν τα υπόλοιπα. Ας θεωρήσουμε προς το παρόν αμελητέο το πλήθος αυτών των απομονωμένων μπλογκς).
Το μέγιστο μήκος του ελάχιστου δρόμου μεταξύ δύο μπλογκς του συνόλου για το οποίο γίνεται λόγος (στο εξής: ελληνική μπλογκόσφαιρα), ονομάζεται διάμετρος της ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Οι "μικροί κόσμοι", δεν είναι παρά ένα σύνολο δομικών ιδιοτήτων που αναφέρονται σε διμελείς σχέσεις επί πεπερασμένων συνόλων.
Μερικές βασικές τέτοιες δομικές ιδιότητες είναι:
α) υπάρχουν πολλά στοιχεία που συμμετέχουν ως δεύτερα μέλη σε λίγα ζεύγη της διμελούς σχέσης, και λίγα που συμμετέχουν σε πολλές (ήτοι: πολλά μπλογκς έχουν λίγα μπλογκς που τα δείχνουν, ενώ λίγα έχουν πολλά μπλογκς που τα δείχνουν).
β) η διάμετρος της μπλογκόσφαιρας, είναι ομοιόμορφα "μικρή": αν διαλέξουμε στην τύχη ένα συνδεμένο κομμάτι της ελληνικής μπλογκόσφαιρας τάξεις κάτω από το μέγεθός της, έχει την ίδια διάμετρο ή σχεδόν με τη διάμετρο όλης της μπλογκόσφαιρας. Αντίστοιχα, στοιχηματίζουμε οτι η διάμετρος θα παραμείνει (περίπου) η ίδια με τη σημερινή, όταν η ελληνική μπλογκόσφαιρα θα είναι πολλές τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη. Ας πούμε οτι γενικώς στους "μικρούς κόσμους" η διάμετρος αυξάνεται πάρα πολύ αργά σε σχέση με το μέγεθός τους.
Το μόνιτορ τώρα, τροποποιεί τη δομή της μπλογκόσφαιρας ως εξής: η απόσταση κάθε μπλογκ από ένα άλλο, γίνεται το μίνιμουμ της από στασης του μπλογκ από το μόνιτορ, και του μπλογκ από το άλλο μπλογκ. Πρακτικά, ένα δημοφιλές μόνιτορ (με τις δύο έννοιες: που περιλαμβάνει πολλά μπλογκς και είναι γνωστό σε πολλά μπλογκς) επιτρέπει στους πάντες να βλέπουν τι γράφεται από όλους τους άλλους. Η "μπλογκόσφαιρα", γίνεται "μπλογκοχωριό", με όλα τα καλά και τα κακά του...
Μπορεί βέβαια να υπολογίσει κανείς οτι αυτή του η λειτουργία σταματά να είναι εκμεταλλεύσιμη από κάποιο μέγεθος της μπλογκόσφαιρας και πάνω - σε αριθμούς μπλογκς που απεικονίζει, θα έλεγα οτι το μόνιτορ δε θα "παλεύεται" αν αποκτήσει περίπου τα διπλά μέλη από τώρα.
Αυτή είναι και η πρώτη κριτική που έχω να κάνω στο vrypan project: το μόνιτορ έδωσε τη δυνατότητα αυξημένης αλληλεπίδρασης (και παράλληλα ενίσχυσε "φουρτούνες", κάνοντάς τις "θύελλες"). Αυτό είναι το καλό παρεπόμενο - το κακό παραπροϊόν είναι οτι συνέντεινε στην πλάνη ύπαρξης μιας συλλογικής ταυτότητας "μπλόγκερ". Ε, προβάλλοντας τη δυναμική ανάπτυξης της ελληνικής μπλογκόσφαιρας (χαλαρά συνδεμένης με τη διάδοση του γρήγορου ίντερνετ στην Ελλάδα και τη συνολική ανάπτυξη του "συμμετοχικού γουέμπ"), μέχρι το τέλος του σωτήριου έτους 2007, το μόνιτορ στη σημερινή μορφή του και με τους σημερινούς στόχους του, θα ήταν άχρηστο.
Η δεύτερη κριτική αφορά πιό πολύ στην ουσία: χαίρομαι για λογαριασμό του vrypan που τόσοι πολλοί μπλόγκερς βρίσκαν χρήσιμο το μόνιτορ, έστω και αν ορισμένα τμήματά του (αναφέρομαι κυρίως στους μηχανισμούς αποτίμησης της "δημοφιλίας" των μπλογκς/ποστ) κατά γενική ομολογία, έπασχαν. Όμως, να μην ξεχνάμε οτι πρόκειται για ένα πρότζεκτ. Το μόνιτορ δεν είναι ούτε θεσμός, ούτε "φυσικό εξάρτημα". Και ως πρότζεκτ είχε συμμετόχους όλους τους μπλόγκερς που ζητούσαν να περιληφθούν στο μόνιτορ.
Από αυτή την άποψη, ο μηχανισμός διαχείρισης των συμμετοχών ήταν ατελής και λάθος (κάτι που θα έπρεπε να προσεχθεί ιδιαίτερα από έναν που εργάζεται για λογαριασμό ενός κόμματος διαχείρισης :-)))) - πλάκα κάνω!) Το πιό σωστό κατά τη γνώμη μου, θα ήταν να υπάρχει μια "προεγγραφή", που θα τάιζε τον feeder με το αντίστοιχο feed, αλλά δε θα το δημοσίευε μέχρι να διαβάσει αυτός ένα ποστ με τίτλο τυποποιημένο, ας πούμε "βάλε με στο μόνιτορ", και μια αυτόματη διαγραφή, αν ο feeder διαβάσει ένα ποστ με τίτλο πχ "βγάλε με από το μόνιτορ" (την γενική ιδέα είχε ο bfo, νομίζω).
Συμπερασματικά, όπως και να το δει ο ίδιος ο vrypan ή/και όσους αφορά η ιστορία αυτή:
-(σωστά) ως πρότζεκτ, όπου θα έπρεπε να σέβεται τη θέληση των συμμετεχόντων, όπως άλλωστε είχε κάνει κατά το παρελθόν όταν άλλοι είχαν "αποχωρήσει" από αυτό (αλήθεια, τι άλλαξε;;)
-(εσφαλμένα) ως θεσμό, ή αυθύπαρκτο αντικείμενο (εννοώ έναν κοινό integrator που δε ζητά τη συνεργασία κανενός), όπου θα έπρεπε να κατανοήσει τι θα πει η προσφιλής έκφραση του Γιωργάκη, "κοινωνική λογοδοσία" :-))))))
η αντιμετώπισή του στο "αίτημα" της Μιραντολίνας, είναι λάθος. Να ξεκαθαρίσω εδώ βέβαια, οτι η δικαιοσύνη δεν έχει να κάνει μ'αυτήν την υπόθεση - το παν είναι θέμα δεοντολογίας.
Α propos, όσα αναφέρονται στα δύο σημεία της κριτικής μου, είναι κάποιοι λόγοι από αυτούς για τους οποίους ποτέ δεν είχα επιδιώξει να συμπεριληφθώ στο μόνιτορ (μικρή σημασία έχει όμως για την κουβέντα).
-Μια σύσταση, θα ήταν να καταστήσει το μόνιτορ ανοιχτό πρότζεκτ βάζοντάς το πχ στο sourceforge (κι αυτό κλεμμένο είναι, κάποιος άλλος το έχει γράψει αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιός).
-Με τις ευχαριστίες μου στο vrypan, που τόσο με την ύπαρξη, όσο και με την "έκλειψη" του μόνιτορ, συνεισέφερε στην καλύτερη κατανόηση του "είναι και του γίγνεσθαι" της ελληνικής μπλογκόσφαιρας (εσκεμμένοι οι σολοικισμοί - αυτοί εδώ τουλάχιστο ;-)).
January 05, 2007
Μετρήσεις και κοινόχρηστα - Μέρος Α'
Λέγεται οτι τις ταραγμένες μέρες του 1985 που ο μακαρίτης ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφάσισε να προτείνει για πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κύριο Χρήστο Σαρτζετάκη, ο τότε δικαστικός ήταν επιφορτισμένος με καθήκοντα διαχειριστή της πολυκατοικίας του.
Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για αληθινή ιστορία, και με κάθε σεβασμό στην προηγηθείσα διαδρομή και τα πεπραγμένα της κατοπινής θητείας του Κυρίου Προέδρου, κοντεύω να πειστώ οτι ο σωστός υπολογισμός των κοινοχρήστων είναι έργο ίδιας δυσκολίας με την άσκηση της προεδρίας της Δημοκρατίας μας - στην αργκό της θεωρίας αλγορίθμων θα λέγαμε οτι το πρόβλημα των κοινοχρήστων είναι Greek-hard.
Ίσως το ίδιο να σκεφτόταν ο Πρόεδρος, όταν υπόγραφε το Π.Δ. 27-9/7-11-85 (δημοσιευμένο στο ΦΕΚ-631 Δ') που αφορά στον τρόπο υπολογισμού κατανομής δαπανών κεντρικής θέρμανσης σε οικοδομή, μεταξύ των συνιδιοκτητών.
Κατ'αναλογία βέβαια με το γενικό status νόμων, διαταγμάτων, εγκυκλίων, εντολών κτλ στην Ελλάδα, το συγκεκριμένο διάταγμα δεν λύνει το πρόβλημα (καθώς δεν ισχύει για παλαιότερές του οικοδομές), εκεί που το λύνει, δεν το λύνει ολοκληρωμένα (επιβάλλει κατανομή αναλογική αποκλειστικά με βάση τις απώλειες θερμότητας κάθε μονάδας ιδιοκτησίας), περιέχει υπερβολικές λεπτομέρειες (μαθηματικούς τύπους) που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν έχουν τη θέση τους σε προεδρικό διάταγμα, αποκλείοντας παράλληλα τη δυνατότητα να ληφθεί υπόψη η τεχνική πρόοδος στον τομέα αυτόν.
Τέλος, υποχρεώνει τη συνδρομή ειδικού (μηχανικού) στους υπολογισμούς, αλλά δεν ασχολείται με τη δυνατότητα να καταλάβουν αυτοί που θα πληρώσουν - στην αρχή το μηχανικό, μετά τα κοινόχρηστα θέρμανσης - πώς προκύπτουν οι υπολογισμοί (αδύνατο για πάνω από 50% των αξιότιμων νοικοκυραίων, που δεν μπορούν να κάνουν ούτε απλή μέθοδο των τριών - δεν είναι πλάκα, είναι η μαύρη αλήθεια...)
Εν τω μεταξύ, αν λάβουμε υπόψη οτι:
0) συχνά η μελέτη θέρμανσης γίνεται με βάση τα σχέδια για τα οποία έχει εκδοθεί η άδεια, που όμως δεν αντιστοιχούν στην πραγματική κατασκευή του ακίνητου: κλεισμένοι "ημιυπαίθριοι", υπόγεια που γίνονται... ισόγεια, για να μη μιλήσουμε για τις αυθαίρετες κατασκευές σε μπαλκόνια-δώματα κτλ, είναι μερικά από τα "θαύματα" που μπορεί ν'αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό τα δεδομένα που πρέπει να ληφθούν υπόψη στις μελέτες θέρμανσης
1) ο μηχανικός τις περισσότερες φορές έχει κάνει λάθος, μικρό ή - σπανιότερα - μεγάλο (γιατί δεν ξέρει, γιατί βαριέται, γιατί χρησιμοποιεί προγράμματα με λαθάκια/υπερβολικές απλουστεύσεις, γιατί δεν υπάρχουν αξιόπιστες μετρήσεις αναφοράς για τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά,...)
2) άλλα έχει πει ο μηχανικός, άλλα έχει κάνει ο εργολάβος (στην κατεύθυνση πάντα της μεγέθυνσης του λάθους του μηχανικού - κι αυτός γιατί "ξέρει καλύτερα", γιατί κλέβει στις προδιαγραφές κτλ κτλ). Κλασσικά παραδείγματα: υπερδιαστασιολογημένοι λέβητες, λάθος διατομές, αλλού γι αλλού τοποθέτηση σωμάτων.
3) άλλα νομίζει οτι έχει κάνει ο εργολάβος, άλλα έχει κάνει ο μάστορας (κακοτεχνίες)
4) άλλα έχει κάνει ο μάστορας, άλλα κάνει ο κάτοικος/ιδιοκτήτης, που τις περισσότερες φορές δεν έχει την παραμικρή "αίσθηση" από φυσική γενικά, ή επηρρεάζεται από διαφημίσεις, ή από το γείτονα κτλ (πχ αυθαίρετη αλλαγή θερμαντικών σωμάτων, προσθήκη απρόβλεπτων μπόιλερ, επεμβάσεις για "αισθητικούς" λόγους στους σωλήνες και στα σώματα)
5) τα αντίστοιχα συμβαίνουν με τη μόνωση
6) η συντήρηση είναι απλά και μόνο πολιτικός όρος για τους περισσότερους κατοίκους, αλλά και δουλειά ψιλοάγνωστη σε πολλούς μάστορες "συντηρητές" (καυστηρατζήδες, υδραυλικοί κτλ)
7) (για όσους χρησιμοποιούν πετρέλαιο) πάμπολλοι διανομείς καυσίμου εφαρμόζουν κόλπα που θα ζήλευε ο... Χουντίνι ώστε να πληρωθούν μεγαλύτερες ποσότητες από όσες πραγματικά παρέδωσαν
καταλαβαίνουμε γιατί η θέρμανση της μέσης ελληνικής κατοικίας θα μπορούσε να είναι έως και 40% φθηνότερη απ'όσο κοστίζει σήμερα.
Αντί γι αυτό, είναι 30 με 50% πιό ενεργοβόρα απ'ό,τι η αντίστοιχη γερμανική - όσο περίπου πιό κερδοφόρες οι τράπεζες της Ελλάδας από αυτές του "γίγαντα με μυαλό μικρού παιδιού" :-)
Σημειώνω βεβαίως για να μην παρεξηγηθώ: μακριά από μένα κάθε σκέψη εξωραϊσμού της κατάστασης στην "προηγμένη Ευρώπη" σε σχέση με την "καθυστερημένη Ελλάδα" - οι εκατοντάδες άστεγοι στις τέντες του Canal St Martin στο Παρίσι, δεν θα είχαν αντίρρηση να ζεστάνουν λίγο το κοκκαλάκι τους σε σπίτι με τον πιό αρρύθμιστο καυστήρα και τα πιό σουρεαλιστικά τοποθετημένα καλοριφέρ! Το ψευτοδίλημμα το οποίο υπαινίσσομαι, είναι μάλλον ορθολογική βαρβαρότητα vs βάρβαρου ανορθολογισμού.
Αν μας δίνει κάτι όμως ο τόπος μας εκτός από αιτίες για εξέγερση, είναι άφθονη έμπνευση και τροφή για σκέψη.
Βάζοντας όλα τα υπόλοιπα στην άκρη λοιπόν, το ζήτημα της δίκαιης κατανομής των δαπανών θέρμανσης πολυκατοικίας εγείρει πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα... θεωρητικής φύσεως. Δεν κάνω πλάκα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για αληθινή ιστορία, και με κάθε σεβασμό στην προηγηθείσα διαδρομή και τα πεπραγμένα της κατοπινής θητείας του Κυρίου Προέδρου, κοντεύω να πειστώ οτι ο σωστός υπολογισμός των κοινοχρήστων είναι έργο ίδιας δυσκολίας με την άσκηση της προεδρίας της Δημοκρατίας μας - στην αργκό της θεωρίας αλγορίθμων θα λέγαμε οτι το πρόβλημα των κοινοχρήστων είναι Greek-hard.
Ίσως το ίδιο να σκεφτόταν ο Πρόεδρος, όταν υπόγραφε το Π.Δ. 27-9/7-11-85 (δημοσιευμένο στο ΦΕΚ-631 Δ') που αφορά στον τρόπο υπολογισμού κατανομής δαπανών κεντρικής θέρμανσης σε οικοδομή, μεταξύ των συνιδιοκτητών.
Κατ'αναλογία βέβαια με το γενικό status νόμων, διαταγμάτων, εγκυκλίων, εντολών κτλ στην Ελλάδα, το συγκεκριμένο διάταγμα δεν λύνει το πρόβλημα (καθώς δεν ισχύει για παλαιότερές του οικοδομές), εκεί που το λύνει, δεν το λύνει ολοκληρωμένα (επιβάλλει κατανομή αναλογική αποκλειστικά με βάση τις απώλειες θερμότητας κάθε μονάδας ιδιοκτησίας), περιέχει υπερβολικές λεπτομέρειες (μαθηματικούς τύπους) που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν έχουν τη θέση τους σε προεδρικό διάταγμα, αποκλείοντας παράλληλα τη δυνατότητα να ληφθεί υπόψη η τεχνική πρόοδος στον τομέα αυτόν.
Τέλος, υποχρεώνει τη συνδρομή ειδικού (μηχανικού) στους υπολογισμούς, αλλά δεν ασχολείται με τη δυνατότητα να καταλάβουν αυτοί που θα πληρώσουν - στην αρχή το μηχανικό, μετά τα κοινόχρηστα θέρμανσης - πώς προκύπτουν οι υπολογισμοί (αδύνατο για πάνω από 50% των αξιότιμων νοικοκυραίων, που δεν μπορούν να κάνουν ούτε απλή μέθοδο των τριών - δεν είναι πλάκα, είναι η μαύρη αλήθεια...)
Εν τω μεταξύ, αν λάβουμε υπόψη οτι:
0) συχνά η μελέτη θέρμανσης γίνεται με βάση τα σχέδια για τα οποία έχει εκδοθεί η άδεια, που όμως δεν αντιστοιχούν στην πραγματική κατασκευή του ακίνητου: κλεισμένοι "ημιυπαίθριοι", υπόγεια που γίνονται... ισόγεια, για να μη μιλήσουμε για τις αυθαίρετες κατασκευές σε μπαλκόνια-δώματα κτλ, είναι μερικά από τα "θαύματα" που μπορεί ν'αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό τα δεδομένα που πρέπει να ληφθούν υπόψη στις μελέτες θέρμανσης
1) ο μηχανικός τις περισσότερες φορές έχει κάνει λάθος, μικρό ή - σπανιότερα - μεγάλο (γιατί δεν ξέρει, γιατί βαριέται, γιατί χρησιμοποιεί προγράμματα με λαθάκια/υπερβολικές απλουστεύσεις, γιατί δεν υπάρχουν αξιόπιστες μετρήσεις αναφοράς για τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά,...)
2) άλλα έχει πει ο μηχανικός, άλλα έχει κάνει ο εργολάβος (στην κατεύθυνση πάντα της μεγέθυνσης του λάθους του μηχανικού - κι αυτός γιατί "ξέρει καλύτερα", γιατί κλέβει στις προδιαγραφές κτλ κτλ). Κλασσικά παραδείγματα: υπερδιαστασιολογημένοι λέβητες, λάθος διατομές, αλλού γι αλλού τοποθέτηση σωμάτων.
3) άλλα νομίζει οτι έχει κάνει ο εργολάβος, άλλα έχει κάνει ο μάστορας (κακοτεχνίες)
4) άλλα έχει κάνει ο μάστορας, άλλα κάνει ο κάτοικος/ιδιοκτήτης, που τις περισσότερες φορές δεν έχει την παραμικρή "αίσθηση" από φυσική γενικά, ή επηρρεάζεται από διαφημίσεις, ή από το γείτονα κτλ (πχ αυθαίρετη αλλαγή θερμαντικών σωμάτων, προσθήκη απρόβλεπτων μπόιλερ, επεμβάσεις για "αισθητικούς" λόγους στους σωλήνες και στα σώματα)
5) τα αντίστοιχα συμβαίνουν με τη μόνωση
6) η συντήρηση είναι απλά και μόνο πολιτικός όρος για τους περισσότερους κατοίκους, αλλά και δουλειά ψιλοάγνωστη σε πολλούς μάστορες "συντηρητές" (καυστηρατζήδες, υδραυλικοί κτλ)
7) (για όσους χρησιμοποιούν πετρέλαιο) πάμπολλοι διανομείς καυσίμου εφαρμόζουν κόλπα που θα ζήλευε ο... Χουντίνι ώστε να πληρωθούν μεγαλύτερες ποσότητες από όσες πραγματικά παρέδωσαν
καταλαβαίνουμε γιατί η θέρμανση της μέσης ελληνικής κατοικίας θα μπορούσε να είναι έως και 40% φθηνότερη απ'όσο κοστίζει σήμερα.
Αντί γι αυτό, είναι 30 με 50% πιό ενεργοβόρα απ'ό,τι η αντίστοιχη γερμανική - όσο περίπου πιό κερδοφόρες οι τράπεζες της Ελλάδας από αυτές του "γίγαντα με μυαλό μικρού παιδιού" :-)
Σημειώνω βεβαίως για να μην παρεξηγηθώ: μακριά από μένα κάθε σκέψη εξωραϊσμού της κατάστασης στην "προηγμένη Ευρώπη" σε σχέση με την "καθυστερημένη Ελλάδα" - οι εκατοντάδες άστεγοι στις τέντες του Canal St Martin στο Παρίσι, δεν θα είχαν αντίρρηση να ζεστάνουν λίγο το κοκκαλάκι τους σε σπίτι με τον πιό αρρύθμιστο καυστήρα και τα πιό σουρεαλιστικά τοποθετημένα καλοριφέρ! Το ψευτοδίλημμα το οποίο υπαινίσσομαι, είναι μάλλον ορθολογική βαρβαρότητα vs βάρβαρου ανορθολογισμού.
Αν μας δίνει κάτι όμως ο τόπος μας εκτός από αιτίες για εξέγερση, είναι άφθονη έμπνευση και τροφή για σκέψη.
Βάζοντας όλα τα υπόλοιπα στην άκρη λοιπόν, το ζήτημα της δίκαιης κατανομής των δαπανών θέρμανσης πολυκατοικίας εγείρει πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα... θεωρητικής φύσεως. Δεν κάνω πλάκα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Subscribe to:
Posts (Atom)