June 29, 2011

Makati θυμίζει...

"ώς εδώ", ώς εκεί!

2 comments:

nikos__alfa said...

Ελπιδοφόρον;

Για οπτιμιστές!

Απελπισία ,για πεσιμιστές!

Καθώς κυριαρχεί η απορία:
Πως γίνεται τόσοι πολλοί να την τρώμε από τόσους λίγους;

Μαύρο πρόβατο said...

Περίπου η ιστορία της ανθρωπότητας φίλτατε :-)

Εν τω μεταξύ, αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε η τοποθέτηση του Σύριζα-Συνασπισμού, μέσω της συνεντευξης Τσίπρα, όπου μεταξύ άλλων περισσεύει η κλάψα και οι ανησυχίες για το καταπόσο οι ηγέτες της "Ευρώπης" θα δείξουν "τη δέουσα υπευθυνότητα" και θα πάρουν τις "κατάλληλες αποφάσεις", ώστε να αποφευχθεί η χρεωκοπία. Και να λοιπόν που οι ριζοσπάστες αριστεροί συναγωνιστές αποδεικνύονται το τελευταίο γρανάζι της προπαγανδιστικής μηχανής του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού μας, χωρίς καν την αίσθηση του γραφικού και του γελοίου...
Να που τα χημικά της πλατείας είχαν στόχο να παεμποδιστεί η μετεκπαίδευση που χρειάζεται η Μέρκελ και ο Σαρκοζύ, από τους αντισυστημικούς μεν, πατέρες της Ευρώπης δε... Να που το πρόβλημα με το Γιωργάκη είναι οτι καταλαβαίνει το μάθημα, αλλά φοβάται να το εφαρμόσει...

Από το σημερινό "Ριζοσπάστη" η απάντηση:

Καμία αγωνία δεν πρέπει να έχει ο λαός για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της ευρωζώνης και δεν πρέπει να δίνει καμία σημασία στους κυβερνητικούς εκβιασμούς ή στα ψέματα ότι τάχα δίνει μάχη για «να μειωθούν τα βάρη στους πολίτες». Αυτό που διακυβεύεται είναι η μοιρασιά των απωλειών μιας ελεγχόμενης χρεοκοπίας για την Ελλάδα μεταξύ των κρατών - μελών και ισχυρών ομίλων του χρηματοπιστωτικού τομέα. Οποια κι αν είναι η έκβαση των παζαριών και της διαμάχης, όπου είναι αναμενόμενο ότι τα πιο ισχυρά κράτη θα βάλουν τη σφραγίδα τους, το μόνο σίγουρο είναι ότι την επομένη θα κλιμακωθεί η αντιλαϊκή επίθεση. Ο λαός που βρίσκεται ήδη σε τροχιά χρεοκοπίας θα βυθιστεί πιο βαθιά στη φτώχεια και εξαθλίωση. Ακόμα κι αν κυβέρνηση και πλουτοκρατία πετύχουν αυτό που θέλουν, δηλαδή τη «διασφάλιση ρευστότητας» για τις τράπεζες και τα μονοπώλια, αυτή θα μετατραπεί σε νέα πακέτα φοροαπαλλαγών και κρατικών ενισχύσεων προς τις μεγάλες επιχειρήσεις. Οπως αποδείχθηκε και από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ από την τρόικα, στο λαό δε φτάνει ούτε ένα ευρώ. Αντίθετα, στους «όρους αποπληρωμής» περιλαμβάνεται το τσάκισμα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η «κινεζοποίηση» των μισθών, συνολικά η δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, καθώς και η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.


Και μ'αυτόν τον τρόπο να προχωρήσουμε, από τις φλυαρίες για "ενότητα της αριστεράς", στη μάχη για την ενότητα των εργαζομένων στον πυρήνα της ευρύτατης κοινωνικής πλειοψηφίας, για να ανατρέψουμε το καθεστώς που καταστρέφει το λαό και τον τόπο, και όχι για να το διαφυλάξουμε.