Του ξέφυγε

"Meine Einschätzung ist aber, dass insgesamt wir auf dem Wege sind, doch auch in der Breite der Gesellschaft zu verstehen, dass ein Land unserer Größe mit dieser Außenhandelsorientierung und damit auch Außenhandelsabhängigkeit auch wissen muss, dass im Zweifel, im Notfall auch militärischer Einsatz notwendig ist, um unsere Interessen zu wahren, zum Beispiel freie Handelswege, zum Beispiel ganze regionale Instabilitäten zu verhindern, die mit Sicherheit dann auch auf unsere Chancen zurückschlagen negativ durch Handel, Arbeitsplätze und Einkommen. Alles das soll diskutiert werden und ich glaube, wir sind auf einem nicht so schlechten Weg."

Horst Köhler, πρόεδρος, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, 22/05/2010. Ανάμεσα στις γνωστές παραμυθίες περί ευθύνης κτλ.

Μαύρισμα Μ.Π. στο "μια χώρα του δικού μας μεγέθους και με τέτοιον προσανατολισμό και άρα εξάρτηση από το εξωτερικό εμπόριο πρέπει να γνωρίζει οτι σε επείγουσες περιπτώσεις ή στην αβεβαιότητα, η στρατιωτική δράση είναι επίσης αναγκαία ώστε να υπερασπίσουμε τα συμφέροντά μας" (μτφ Μ.Π.).

UPDATE 31/5
...και παραιτήθηκε

Επιτόκια και επιδρομές

Από το Bloomberg, σύνοψη της "εκδοτικής δραστηριότητας" της προηγούμενης εβδομάδας. Τα στοιχεία είναι ατελή, αλλά ενδεικτικά

-Πορτογαλία
Ζητούσε: 1,8 δις € σε δεκαετές, με επιτόκιο 4,52%.
Έλαβε:   1    δις €

-Ισπανία
Ζητούσε: 8      δις € σε δεκαοκτάμηνο  και 7,16 δις € σε δεκαετές, με 4,05%
Έλαβε:   6,44 δις €  σε δεκαοκτάμηνο  και 3,52 δις € σε δεκαετές


-Ιρλανδία
Ζητούσε: 2,3   δις € σε δεκαετές
Έλαβε:   0,75 δις € σε τετραετές, με επιτόκιο 3,11% και
             0,75 δις € σε δεκαετές,  με επιτόκιο 4,72%

-Γερμανία
Ζητούσε: 6     δις € σε δεκαετές,  με επιτόκιο 2,75%
Έλαβε:   4,57δις €

-Γαλλία
Ζητούσε: 19,51 δις €.
Έλαβε:     7,96 δις € σε διετές και δεκαπενταετές, και
               2,73 δις € δε δωδεκαετές με μεταβλητό επιτόκιο

EDIT 28/5
Αν υποθέσουμε οτι επιχειρήθηκαν εκδόσεις μεγαλύτερου ύψους από το προβλεπόμενο του αρχικού προγραμματισμού, αυτό σημαίνει οτι οι κεντρικοί τραπεζίτες διαβλέπουν άνοδο των επιτοκίων.
Αν αποκλείσουμε την υπόθεση αυτή, συμπεραίνουμε οτι είναι η αγορά που προσδοκά αύξηση των επιτοκίων, ή άλλη αλλαγή. Η ΕΚΤ έχει βέβαια αναθεωρήσει τόν αρχικό της σχεδιασμό για έξοδο από τα έκτακτα μέτρα που πάρθηκαν από το 2008, ταυτόχρονα με τα "πακέτα". Και διαβουλεύεται τους τρόπους με τους οποίους θα χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα όργανα παρέμβασης, στο πλαίσιο αφενός πιέσεων για μια βολονταριστική συνολική πολιτική, αφετέρου της ανάγκης συγκερασμού των αντιφατικών συμφερόντων του κεφάλαιου στην Ευρωζώνη, που εμποδίζουν την κατάστρωση αλλά και τον έλεγχο μιας τέτοιας πολιτικής.

Διευκρινίζει στα σχόλια ο φίλος καπετάνιος  ορθότατα οτι υπερκάλυψη στις προσφορές υπήρξε παντού - ωστόσο ήταν μειωμένη σε σχέση με την τυπική εικόνα, και είναι οι εκδότες που επέλεξαν να αντλήσουν μικρότερα ποσά, πράγμα που, πέρα από την προσδοκία αλλαγών από μέρους των αγορών,  μπορεί να ερμηνευτεί αφενός ως τακτική συγκράτησης των επιτοκίων (και ταυτόχρονα, ως δυναμικό ανοδικής πορείας τους), αφετέρου ως συσχέτιση της πολιτικής περικοπών με τη διαχείριση της κρατικής χρέωσης. Επιμένουμε λοιπόν οτι

Σε κάθε περίπτωση όμως, το διαγραφόμενο τοπίο στην κυκλοφορία του χρέους των (κάθε κατηγοριας) χωρών της ΕΕ, προδικάζει την επιτάχυνση και εκτράχυνση των προγραμμάτων επιδρομής στα λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα, είτε ως μηχανικό αποτέλεσμα της ανόδου των επιτοκίων, είτε ως τίμημα ώστε αυτά να διατηρηθούν χαμηλά.

Εξελίχθηκε σε working paper το μπιλιέτο :-) 

Προμη-θεϊκό ή Επι-μηθεϊκό;

Η ομάδα (του Βέντερ) που άνοιξε το κουτί της Πανδώρας:

Daniel G. Gibson, John I. Glass, Carole Lartigue, Vladimir N. Noskov, Ray-Yuan Chuang, Mikkel A Algire, Gwynedd A. Benders, Michael G. Montague, Li Ma, Monzia M. Moodie, Chuck Merryman, Sanjay Vashee, Radha Krishnakumar, Nacyra Assad-Garcia, Cynthia Andrews-Pfannkoch, Evgeniya A Denisova, Lei Young, Zhi-Qing Qi, Thomas H. Segall-Shapiro, Christopher H. Calvey, Prashanth P. Parmar, Clyde A. Hutchison III, Hamilton O. Smith, J. και ο ίδιος ο Craig Venter, που συνυπογράφει (για το τυπικό;) τη δημοσίευση που υποβλήθηκε στο Science 9/4.

Ωχ...

Ο νόμος της ζούγκλας

Γράφει λοιπόν ο αναλυτής, στο Zougla online:

Είναι γνωστό ότι εδώ και καιρό η Ουάσιγκτον ζητά από το Πεκίνο να υποτιμήσει το γουάν. Η Κίνα είναι η χώρα που έχει αγοράσει τα πιο πολλά χρέη των Αμερικανών και το σκληρό γουάν… δεν βολεύει.


Έτσι οι Αμερικανοί ρίχνουν το ευρώ. Η σχέση ισοτιμία ευρώ- γουάν-δολαρίου ενισχύει τα αμερικανικά σχέδια αλλά βοηθά και τα γερμανικά. Από τη μία η Ουάσιγκτον έχει ως πολιορκητικό κριό κατά του γουάν, το αδύναμο ευρώ και από την άλλη οι Γερμανοί έχουν ως αιχμή του δόρατος των εξαγωγών τους το αδύναμο ευρώ. Απλά πράγματα….

(Ανώνυμου, Σε ελεύθερη πτώση το ευρώ. Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 19 Μαΐου 2010, 14:10 Μαυρίσματα δικά μου)

Αποφαίνεται κανείς αμέσως οτι ο συντάκτης των παραπάνω γραμμών είναι αγράμματος και ηλίθιος, και οτι ο εκδότης τους είναι ανεύθυνος και επικίνδυνος. Σε δεύτερο βαθμό όμως, μπορεί κανείς να υποψιασθεί οτι οι αυθαιρεσίες αυτές δίνουν ένα σοφό μήνυμα: τη βαθύτατη αδιαφορία που οφείλει κανείς να επιδείξει για όλα αυτά τα μηχανήματα των ισοτιμιών και της Τροχαίας του κεφάλαιου. Ο συγγραφέας με τη σιτουασιονιστικής υφής μπουρδολογία αποτελεί υπόδειγμα προς τούτο - οι λίγο παλαιότεροι δε, θυμούνται το πόση ψυχραιμία και διακριτικότητα είχε επιδειχθεί κατά τη συντονισμένη από το ευρωπαϊκό και το αμερικανικό κεφάλαιο, πρώτη διολίσθηση του ευρώ στα 0,8 δολάρια, τις αρχές του αιώνα!

Η απλή, πικρή και γνωστή σε όλους τους κυρίαρχους αλήθεια είναι οτι ο καπιταλισμός δεν γνωρίζει πολλούς τρόπους να ξεπεράσει την κρίση του: ένας είναι η μεταφορά πόρων, σημερινών και μελλοντικών, από την εργασία στο κεφάλαιο. ( Ένας άλλος είναι η καταστροφή κεφαλαίων που ιστορικά έχει λάβει και τη μορφή αιματηρών πολέμων. Αλλά αυτό είναι προς το παρόν, άλλη υπόθεση).
Οτι η αλήθεια αυτή είναι γνωστή στους "ενδιαφερόμενους" συνάγεται άμεσα τόσο από το στήσιμο ενός γιγάντιας κλίμακας προπαγανδιστικού και κατασταλτικού έργου, με όλες τις πολυπλοκότητες της κοινωνικής μηχανικής, ώστε να επιτελεσθεί η μετάγγιση αυτή, όσο και από τις κυνικές ομολογίες διάφορων σκεπτόμενων κεφαλών του συστήματος για το φόβο κοινωνικής έκρηξης και τις στρατηγικές απενεργοποίησής της, συμπεριλαμβανομένων και των φασιστικών εναλλακτικών.

Αν αξίζει λοιπόν κάτι η ασχετίλα του ζωντόβολου της "Ζούγκλας", είναι γιατί εξευτελίζει τη "φτηνή υπερπαραγωγή", με αχρησιμοποίητο υλικό από τις ιστορίες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που μας προβάλλουν τη στιγμή που βάζουν (στους πολλούς) το χέρι στην τσέπη μας, συνεννοούμενοι για το τι είδους χειροπέδες θα μας φοράν στο μέλλον.

Για να τελειώνουμε: δεν είναι οτι οι ανταγωνισμοί αυτοί είναι κατ'απόλυτον αδιάφοροι. Απλά, αποκτούν το ενδιαφέρον τους στο βαθμό που έχουμε αναλάβει τις τύχες μας και εξετάζουμε πώς θα τους αξιοποιήσουμε.

Και την φοροδιαφυγήν θα πατάξωμεν

Δια χειρός Kokichi Sugihara

Inédit

Προετοιμαζόμενοι (ως μ.π.) ν'ανταποκριθούμε στη λαϊκή απαίτηση που μας μετέφερε ο οργισμένος παρατηρητής των εξελίξεων, Αλέκος Α. (βλ. προηγούμενο ποστ), αρχίσαμε τις διεθνείς επαφές  με ειδικούς συμβούλους, για το πώς θα επιβιώσουμε (όλοι) την προσεχή περίοδο.

Αλέκο, δεν είμαι ακόμα έτοιμος