June 26, 2009

Αγύρτες

Συμφωνίες έκδοσης Ε.Ε. - Η.Π.Α. Αθήνα, 26.6.2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δ.Σ.Α. διαπιστώνει, ότι οι συμφωνίες Ε.Ε. - Η.Π.Α. για την έκδοση πολιτών και την αμοιβαία δικαστική συνδρομή, έρχονται σε αντίθεση με το νομικό μας πολιτισμό, διότι δεν διασφαλίζουν συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές και δικαιώματα.
Ειδικότερα στις συμφωνίες αυτές δεν ορίζεται ρητώς και σαφώς η απαγόρευση έκδοσης ημεδαπών στις Η.Π.Α., η απαγόρευση έκδοσης όταν στο αιτούν κράτος ισχύει η θανατική ποινή, η απαγόρευση έκδοσης όταν υφίσταται κίνδυνος επιβολής εξευτελιστικής μεταχείρισης και βασανιστηρίων ή όταν στο αιτούν κράτος δεν υπάρχουν εγγυήσεις για δίκαιη δίκη.
Διαπιστώνει, επιπλέον, ότι η εξαιρετικά ασαφής διατύπωση των διατάξεων των συμφωνιών, καθώς και η παράδοση του «υπόπτου» στο αιτούν κράτος χωρίς καμιά διαδικασία, σε περίπτωση που αυτός «συγκατατεθεί», εγκυμονεί σοβαρό κίνδυνο για την επιβολή τελικώς του «δικαίου» του ισχυρού.

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ (πηγή)

Όποιος έχει χρόνο, αξίζει να ρίξει μια ματιά στα σχετικά πρακτικά της Βουλής (σελ. 3 ώς 50).

Για να λάβει υπόψη του, πού γράφουν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση την "κοινωνία των πολιτών", ακόμα και τα τμήματά της που ελέγχουν απόλυτα.

2 comments:

Anonymous said...

Όχι ... παίζουμε !

Σιγά μην ρωτάμε και το Λαό !!

Αφού βρέχει στην αμερική, οι "δικοί" μας υποχρεούνται να κρατάνε εδώ ομπρέλα !!!

Μαύρο πρόβατο said...

Μα δεν είπε κανείς να ρωτήσουν το Λαό. Μας πρήζουνε για τη Δημοκρατία μας όπου ο βουλευτής ψηφίζει καταρχήν σύμφωνα με τη συνείδησή του και λογοδοτεί υποτίθεται στο λαό μέσω των εκλογών. Σεβαστός αριθμός βουλευτών και των δύο μεγάλων κομμάτων είναι μέλη του ΔΣΑ, νομίζω και από αυτούς που βρίσκονται στο θερινό τμήμα που επικύρωσε τη συμφωνία. Δεν είδα ΕΝΑΝ τους ν'αναφερθεί καν, για να αντικρούσει έστω, τη φωνή της "επιστημονικής" του συνείδησης, του επαγγελματικού συλλόγου - και δε μιλώ για τους υπόλοιπους βουλευτές. Δεν είδα ΕΝΑΝ βουλευτή του ΠΑΣΟΚ να πει "όχι, εγώ δεν επικυρώνω", έστω και με υστεροβουλία, βασιζόμενος δηλαδή στο οτι η συμφωνία έτσι κι αλλιώς θα περάσει, απλώς για να μη φορτωθεί με την ευθύνη. Δεν είδα ΕΝΑΝ βουλευτή της ΝΔ να πει "ας διαφοροποιηθώ, αφού θα περάσει", έστω για να το παίξει μετά "η φωνή των δικηγόρων", ή έστω οτι φλερτάρει με το ΛΑΟΣ, ή για ν'ασχοληθούν μαζί του οι φυλλάδες και οι τηλεοράσεις. Δεν είδα, τουλάχιστο μέχρι τώρα, ΕΝΑΝ από τους δικηγόρους στην ηγεσία του ΔΣΑ, που ν'ανήκει σε κάποιο από τα δύο κόμματα, να πει οτι παύει να υποστηρίζει το κόμμα του και δε θα υποστηρίξει το άλλο μεγάλο κόμμα, επειδή στήριξαν με ομοφωνία ένα "πλήγμα κατά του νομικού πολιτισμού της χώρας". Δεν είδα ΜΙΑ τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ να λέει πχ οτι "εμείς είχαμε θέσει το ζήτημα της συνεργασίας με τις ΗΠΑ σε σωστές βάσεις, αλλά ήρθε η νεοδημοκρατική λαίλαπα και τα ξεπούλησε όλα". Ή, οτι αφού πρέπει ν'ακούμε τον "πολίτη" (Τζωρτζ), και αφού, εφόσον δε ζούμε σε ολοκληρωτικό καθεστώς (Πάγκαλος), οι πολίτες συναθροίζονται σε θεσμούς, ενώσεις, σωματεία της "κοινωνίας των πολιτών", και αφού η ένωση των κατεξοχήν ειδικών στο θέμα καταγγέλλει τη συμφωνία ως "πλήγμα στο νομικό μας πολιτισμό", και αφού η θέση της δε μπορεί να προσβληθεί ως ιδιοτελής και συντεχνιακή, αφού τίποτα παρόμοιο δε διακυβεύεται, πρέπει όχι να συμφωνήσουμε μαζί τους, αλλά έστω να ασχοληθούμε μια στιγμή με τις αντιρρήσεις τους, έστω για να πούμε οτι είναι αβάσιμες.

Αφήνω στην άκρη οτι, όπως επισήμανε η Κανέλη, ούτε καν θα ρωτούσαν τη βουλή, αν είχε περάσει το Ευρωσύνταγμα. Αφήνω στην άκρη οτι μπορεί κανείς και να καταψηφίσει από ξεδιάντροπο τυχοδιωκτισμό, όπως το ΛΑΟΣ, δηλ. έχοντας διασφαλίσει οτι θα περάσει ούτως η άλλως η επικύρωση.
Δε μιλάω για κομμουνισμό, για αριστερά, για φιλολαϊκή διάθεση, προοδευτικότητα και τέτοια. Δε μπαίνω καν στην ουσία, αν είναι καλή η (ελεϊνή...) συμφωνία "αμοιβαίας" συνδρομής με τις ΗΠΑ ή όχι.

Μιλάω για μια τυπική περίπτωση ΑΓΥΡΤΕΙΑΣ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Που δεν είναι δυνατό, με βάση όσα παράθεσα, να είναι τυχαία ή περιστασιακή, αλλά εξηγείται μόνο αν δεχτεί κανείς οτι πηγάζει από τα θεμέλια του συστήματος κυριαρχίας που με περίσεια χιούμορ ονομάζουμε "ελληνική δημοκρατία" εν έτει 2009.