February 15, 2007

Ça fait rêver, quand-même…



Ένας συρμός TGV (τραίνο μεγάλης ταχύτητας, η γαλλική "έκδοση") ξεπερνά τα 550 χλμ την ώρα, σε τεχνικές δοκιμές... Η είδηση εδώ.
UPDATE: Από τα πολλά σχόλια που συνοδεύουν το ποστ, μερικοί σύνδεσμοι περί "νέων υλικών" με ειδικές αντοχές σε εξαιρετικές καταπονήσεις (από τον Ημίαιμο).
-Για το τιτάνιο
-Για τα ανθρακονήματα εδώ (κι εδώ στα ελληνικά)
Πολλά άλλα στο αντίστοιχο θεματικό πόρταλ της wikipedia (εδώ στα γαλλικά, απ'όπου μπορεί κανείς να μεταβεί σe "σιδηροδρομικά" wikis στα αγγλικά και γερμανικά)

28 comments:

Κωστής Γκορτζής said...

Καλό το ρεπορτάζ.
Σαν να διάβαζα τις ανακοινώσεις του Λιάπη για τον ΟΣΕ.
Α, δεν πμιλώ και την Γαλλική!

Anonymous said...

Χαίρω πολύ, Mr. mouton.

Πιο 'πράσινο' είναι;

Τότε θα μπορέσω να κοιμηθώ ήσυχος και να ονειρευτώ!

Caesar said...

Ένα ήταν το τραίνο της μεγάλης φυγής, αυτό του Κιρσλόφσκι με τον Γ. Βόϊτ ;)

Anonymous said...

Μήπως είναι το τραίνο του εκσυγχρονισμού;
Και που είναι ο Μηχανοδηγός-Διευθυντής Ορχήστρας- Έχων και Κατέχων- Θεράπων Γιατρός - Κήνσωρας κλπ κλπ Σημίτης της "Ισχυρής" Ελλάδας μαζί με την στρατιά των Δημοσιογράφων που τον "λιβάνιζαν" έναντι 5 με 10 κρατικών θέσεων έκαστος;

Γιατί δεν ανακοινώνονται επίσημα οι κρατικο-ημικρατικο δίαιτες θέσεις των δημοσιογράφων μιας και τις πληρώνουμε; Και μην πει κανένας για τα προσωπικά δεδομένα γιατί α) Είναι αστείο όταν αυτά εμπορεύονται στην αγορά β) Οφείλουμε να ξέρουμε που πάνε τα λεφτά ειδικά τώρα που σφίγγουμε το ζωνάρι

Μπορoύν να βρεθούν οι θέσεις των μη μου απτου με τις 5-10
(ημι)κρατικές θέσεις δημοσιογράφων όχι μόνο της τότε αλλά και της νυν περιόδου;

Μιας και το έφερε η κουβέντα στον Λιάπη, αυτή τη στιγμή έγινε καραμπινάτο σκάνδαλομε ποινικές ευθύνες στις προσλήψεις της ΕΘΕΛ.

Συγκεκριμένα γαλάζιοι συνδικαλιστές με ανοχή του προέδρου της ΕΘΕΛ(Αστικά-Μπλέ-Λεοφωρεία) άνοιξαν φακέλους του ΑΣΕΠ και πέταξαν τα δικαιολογητικά υποψηφίων που δεν πρόσκηνταν στα γαλάζια κριτήρια της "σεμνότητας και ταπεινότητας"..

Άσπρος Λύκος

Κωστής Γκορτζής said...

Ρε Ασπρόλυκε, τον ...δαίμονα της Τανζανίας των καρτούνς των νιάτων μου μου θυμίζεις. :))
Σίφουνας;!!!! Να 'σαι καλά!

avissos said...

de "Paris à Strasbourg " γιατί ποντάρουν τόσο σ'αυτήν την απόσταση τελικά?

Μαύρο πρόβατο said...

Καλημέρα,
βλέπω σχόλια σατιρικά, οικολογικά, ποιητικά, πολιτικά, αλλά κανείς δεν "τσίμπησε" με το ίδιο το τεχνολογικό επίτευγμα: κάτι που κινείται σε ρόδες και δεν ξεφεύγει από τη γη, να κινείται με 550 χιλιόμετρα την ώρα, δεν είναι προφανές!
Φίλε ασμοδαίε, η ερώτηση δεν είναι απλό να απαντηθεί. Το (γρήγορο ή μη) τραίνο είναι όντως το πιο "πράσινο" μέσο μεταφοράς, για μια μεγάλη κατηγορία αποστάσεων, σε ο,τι αφορά τους αέριους ρύπους (μπορείς να δεις εδώ για μια μεθοδολογία σύγκρισης). Λάβε υπόψη σου επίσης, οτι με τέτοιες ταχύτητες, και συνυπολογίζοντας οτι
-για ένα αεροπορικό ταξίδι χρειάζεσαι περίπου μιάμισι ώρα μεταφοράς προς το αεροδρόμιο αναχώρησης - από το αεροδρόμιο άφιξης προς τον τελικό προορισμό, συν μιάμισι ώρα αναμονής στο αεροδρόμιο αναχώρησης και μισή στο αεροδρόμιο άφιξης (σύνολο 3,5 ώρες), ενώ
-για το σιδηροδρομικό ταξίδι χρειάζεσαι 20 λεπτά προς το σταθμό αναχώρισης συν 20 λεπτά από το σταθμό άφιξης συν ένα τέταρτο αναμονής (σύνολο λιγότερο από μια ώρα),
το (γρήγορο) τραίνο ανταγωνίζεται και σε ολικό χρόνο ταξιδιού το αεροπλάνο σε όλα τα ταξίδια μέχρι και πάνω 1000 χλμ.
Το "πράσινο" πρόβλημα τώρα, προκύπτει ακριβώς από την υπερβολικά καλή επίδοση του τραίνου, σε συνδυασμό με την τιμή του: αν και το ίδιο αφήνει ασύγκριτα λιγότερους ρύπους (τη μέση ποσότητα που αφήνει η ηλεκτροπαραγωγή της ισχύος που θα καταναλώει) ανά επιβάτη, απ'ό,τι το αεροπλάνο ή το αυτοκίνητο οποιουδήποτε τύπου, μπορεί να αλλάξει μαζικά τον τρόπο ζωής (απασχόληση σε τόπο απομακρυσμένο από την κατοικία, γενικά άνοδο της επιβατικής κίνησης) και έμμεσα, λόγω αυτής της αλλαγής, να συμβάλλει σε παραπέρα αύξηση των ρύπων!!
Οι "πράσινοι" οικονομολόγοι θα μπορούσαν να κάνουν μια συνολική συγκριτική ανάλυση σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
caesar (ave!) το τραίνο της μεγάλης φυγής είναι του Κοντσαλόφσκι (ρώσσος).
'Ασπρε Λύκε και Πάνο, όπως γνωρίζετε το τραίνο είναι το εμβληματικό μέσο μεταφοράς της εποχής της ανόδου του καπιταλισμού. Όλη η αλματώδης ανάπτυξη και όλα τα δράματα της ανθρωπότητας αυτή την περίοδο, είναι μπλεγμένα με την αντίστοιχη ιστορία των σιδηροδρόμων. Εγώ εξακολουθώ, πέρα από την πλάκα και την πολιτική κριτική, αφελώς να γοητεύομαι από τη μεγάλη τεχνολογική νίκη σε αναρίθμητες πλευρές ενός πολύπλοκου συστήματος, όταν κατορθώνει κανείς να επιτυγχάνει ταχύτητες πάνω από 500 χλμ την ώρα (ημίαιμε είσαι ίσως ο μόνος από τους συσχολιαστές που έχει άφθονες εμπειρικές παραστάσεις από τέτοιες ταχύτητες).
Αγαπητή avissos, το ανατολικό σιδηροδρομικό σύστημα της Γαλλίας - αυτό που χρησίμευε να στέλνει "κρέας για τα κανόνια" από το Παρίσι στα μέτωπα του Α'Παγκόσμιου και να φέρνει πίσω στην πρωτεύουσα τους πιό τυχερούς - αυτούς πούχαν χάσει κανα χέρι, πόδι, μάτι, είναι λοιπόν το πιό καθυστερημένο τεχνικά σήμερα. Αποτέλεσμα, ένας χρόνος ταξιδιού ανακόλουθα μεγάλος ανάμεσα σε Παρίσι και Στρασβούργο (και παραπέρα νότια Γερμανία), που δε βελτιώνεται με αεροπορικό ταξίδι - λόγω των "ασυμπίεστων" χρόνων μετάβασης/παραμονής στ'αεροδρόμια.
Την επόμενη διετία, αναμένεται να ολοκληρωθούν τα πανάκριβα έργα που έγιναν στο δίκτυο αυτό, που θα επιτρέψουν στα τραίνα μεγάλης ταχύτητας να συντομεύσουν δραματικά την διαδρομή αυτή (χρυσωρυχείο από άποψη κίνησης).

Όσο για την Ελλάδα;
-Με τέτοιο δίκτυο, θα μπορούσε να γίνεται το Αθήνα-Θεσσαλονίκη σε 1 ώρα και 40 λεπτά.
-Στη Σενεγάλη διάβαζα οτι το τραίνο κάνει 180 χλμ σε έξι ώρες, άρα με αντίστοιχες υποδομές το Αθήνα-Θεσσαλονίκη θα γινόταν σε 17 περίπου ώρες.
Δεν είμαστε κάπου στη μέση των δύο περιπτώσεων;

Κωστής Γκορτζής said...

Μαύρε Σύντροφε, πραγματικά η τενολογία των τρένων έχει κάνει άλματα με πρωτοπόρους την Ιαπωνία (στα τρένα μαγνητικής αιώρησης") και τη Γαλλία (στη συμβατική μορφή κύλισης στις ράγες).
Το σενάριο της τελικής αύξησης των ρύπων, χωρίς να έχω επεξεργασμένα στοιχεία, μου φαίνεται ως μη πιθανό, ιδίως στη διαρκή σύγκριση με τους ρύπους που εκπέμπει κάθε άλλο μεταφορικό μέσο. Σε σχέση με πιθανή "πληθυσμιακή αναδιάταξη" και αντίστοιχη της βιομηχανικής υποδομής, δεν μπορώ να έχω γνώμη.
Το μεγάλο πρόβλημα σ' αυτές τις ταχύτητες -στο έδαφος- είναι και θα είναι το πρόβλημα της ασφάλειας που αυξάνει το κόστος της υποδομής και της λειτουργίας σε επίπεδα που θα ξαναφέρουν τις αερομεταφορές σε πλεονεκτικότερη θέση.
Αλλά, όλα αυτά γιατί;
Δεν νομίζω ότι αυτή η κούρσα για "εξοικονόμηση χρόνου" στη ζωή μας συμβάλλει, από ενα σημείο και μετά, στη βελτίωσή της.
Αντίθετα, στερεί χρόνο σκέψης, διαβάσματος, ανάπαυσης και απόλαυσης που μπορεί κανείς να συνδυάσει με την μετακίνησή του από και προς τη δουλειά του και υποβάλλει την κοινωνία σε ένα διαρκές κυνηγητό του χρόνου-χρήματος.
Είναι και καθαρά υποκειμενική, βεβαίως, η θεώρηση των δεδομένων.
Προσωπικά δεν θέλω να είμαι στην Αθήνα σε μιά ώρα, γιατί θα χάσω τη μαγεία του ταξιδιού και την απόλαυση του τοπίου των Τεμπών...

Anonymous said...

Δεν υποτιμώ τα τεχνολογικά επιτεύγματα Μαυρο Πρόβατε.Ισα -Ισα το αντίθετο tο θεωρώ έργο τέχνης. Θεωρώ οτι κατ'αναγκη οι τέχνες ΔΕΝ περιορίζονται στις συγκεκριμένες
Τέχνη κάνει και ο μηχανικός(δείτε το Τάκερ ταινία του Κόπολα).
Ειδικά όταν δημιουργεί με "μεράκι" οτιδήποτε βελτιώνει την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής. Και το εν λόγω τραίνο μπορεί να κάνει την απόσταση Αθήνας-Θεσ/κης σε μία ώρα!
Αλλαγή παραστασεων σε μία ώρα. Το Τραίνο δεν αποτελεί μόνο εμπορικό δρόμο αλλά και "οδος" με την Πολιτιστική αρχαία Ρωμαική έννοια. Κάτι που μάλλον δεν θα πολυάρεσε στον Νομάρχη και φίλο των "κουμπάρων" με τις μίζες Ψωμιάδη.

Είναι ασυμβίβαστο ως αριστεροί να ζητάμε την ουσιαστική πρόοδο της κοινωνίας τον εξανθρωπισμό του ανθρώπου και παράλληλα να "αναπολούμε" σαν κάτι παππούδες τα "παλιά καλά χρόνια".Αν και οι παππούδες δεν το πολυεννοούν. Με το Viagra περνάνε καλά(Μάθατε για την υπόθεση του αποθανώντα πρώην Διοικητή του ΙΚΑ κυρίου Βαρθολομαίου μετην υφιστάμενη του στο τμήμα των προμηθειών)

Ένα πολιτικό σχολιάκι δεν θα το αποφύγω. Όντως το τρένο είναι το έμβλημα του Καπιταλισμού.
Καταλαβαίνει κανείς γιατί τα τρένα στην Ελλάδα είναι τόσο μα τόσο αργά
Οι ράγες και το δίκτυο(εκεί εστιάζεται το πρόβλημα της ταχύτητας) καλά αντέχουν από εποχή του Τρικούπη του Εκσυγχρονιστή του 19ου αιώνα.

Ο Δύσμορφος καπιταλισμός στην Ελλάδα εν τέλει δεν είναι τόσο Δύσμορφος όπως ευαγγελίζονται οι λαλίστατοι αριστεροί και δεξιοί νεο-φιλελευθερίζοντες
Εξυπηρετεί συγκεκριμένα καπιταλιστικά συμφέροντα.

Σε αυτή την περίπτωση των εφοπλιστών της ασφάλτου.Δηλαδή τα γραφεία μεταφορών κυρίως εμπορευμάτων αλλά και των επιβατών. Αν βάλουμε στο "παιχνίδι" και τις ΝΤΟΠΙΕΣ αντιπροσωπείες ή χώρες παραγωγής των φορτηγών/λεοφωρείων /αυτοκινήτων καυταλαβαίνουμε οτι είναι πολλά τα λεφτά. Έχουμε σύγκρουση απτών καπιταλιστικών συμφερόντων που αποτρέπουν την έστω και τεχνολογική εξέλιξη. Η μεταφορά κυρίως εμπορευμάτων με το τραίνο παραμένει παγκοσμίως η ποιο φτηνή και αξιόπιστη λύση.
Οι νεοφιλελεύθερες(δεξιές και αριστερίζοντες) φωνές σε αυτό το θέμα κάνουν κοινώς τις"πάπιες".Ίσως γιατί δεν είδαν την ταινία "Τάκερ" του Κόπολα.. Επικεντρώνονται στο αγαπημένο τους θέμα.Στις "συντεχνείες"(που οι ίδιοι παλαιότερα συντήρησαν). Δηλάδή στον εργαζόμενο, φοιτητή, συνταξιούχο που κατεβαίνει στο δρόμο μιας και δεν ανέχεται να επιστρέψει στις συνθήκες του 19ου και αρχών του 20ου αιώνα..

Άσπρος Λύκος

Υ.Γ.
Το κείμενο είναι γραμμένο ad-hoc.
Δεν ξέχασα το άρθρο της εν-Ελλάδι φεουδαρχίας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Οταν βρεθεί χρόνος θα γραφεί. Αρχές του Μάρτη κατατίθεται το Νομοσχέδιο για την Παιδεία..Μετά τον Καρνάβαλο..

Anonymous said...

Ημίαιμε το σχόλιο σου είναι ευπρόσδεκτο.Διάβαζα πολύ παλιά τα εν-λόγω κομικς και παρεπιμπτόντως έχω ακούσει οτι η Τασμανδία νότια της Αυστραλίας είναι πλουσια σε ωραία τοπία. Δυστηχώς με μπόλικη "βλαβερή" ακτινοβολία λόγω της τρύπας όζοντος που είναι κάτι χιλιόμετρα από πάνω της.

Και εσύ να είσαι καλά!
Καλό τριήμερο!

Με εκτίμηση
Άσπρος Λύκος

Κωστής Γκορτζής said...

Σιφουνοασπρόλυκε, πολύ περιεκτικό -πάλι- το σχόλιό σου. Και εύστοχο!

Άσχετο με το τρένο, αλλά για την ανανέωση της ενημέρωσής μας:

Μαυροπρόβατε, κάποιοι πρέπει να μας διαβάζουν... Ή (θα είναι και πιό ευοίωνο, άρχισαν να 'διαβάζουν' γενικότερα).
Τα ΝΕΑ σήμερα 17-18 Φεβρουαρίου, σελίδα 9:
"Βγάζουν πετρέλαιο οι 'γκρίζες ζώνες'", "Και οι Βρετανοί, μνηστήρες για τον μαύρο χρυσό του Αιγαίου" (λάθος τίτλος, το σχόλιο αφορά στα 'δικαιώματα' των Βάσεων στην Κύπρο), "Το αγκάθι του Καστελλόριζου"!
Τα ρεπορτάζ ενός και μιας δημοσιογράφων λίγο επιφανειακά αλλά ακουμπούν στην ουσία του θέματος.

Anonymous said...

Τεχνικές πληροφορίες;

Προφανώς θα είναι υπεραγωγών, έτσι;
Πως υπερνικούν την αεροδυναμική αντίσταση;
Τι υλικά έχουν οι ράγες αν δεν είναι υπεραγωγών;
Τι υλικά έχουν για να προστατέψουν το τρένο σε σύγκρουση με τέτοια ταχύτητα;
Και τι θα γινεται σε περιπτωση φρεναρίσματος στα 550km/h?
Τι συστήματα αυτομάτου ελέγχου έχει;
Πως ελέγχει τις αποκλίσεις και κραδασμούς;
ΔΩΣΕ ΜΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΓΑΠΗΤΟ ΜΟΥ ΚΡΙΑΡΑΚΙ...

Κωστής Γκορτζής said...

Velazquez, γράψε high speed train στο Web search και θα έχεις ό,τι τεχνική πληροφορία θέλεις! Από την αρχική μορφή των σιδηροδρόμων μέχρι τα τελευταία πειραματικά 'υπερταχέα'.

Αεροδυναμικά, δεν είναι και το πιό δύσκολο πράγμα να επιλύσει κανείς. Είναι θέμα σχεδίασης περισσότερο. Το πρόβλημα γίνεται πιό δύσκολο όταν φτάνουμε την ταχύτητα του ήχου γιατί εκεί αναπτύσσονται και άλλα φαινόμενα (π.χ.θερμοκρασία) που απαιτούν και διαφορετικά υλικά.

Τώρα, μέγιστο πρόβλημα, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται στον καθένα μας, το πρόβλημα της τριβής και συνεπακόλουθα της αντοχής των υλικών από τα οποία είναι φτιαγμένες οι ράγες (και οι ρόδες/άξονες). Αυτό έκανε και τους πρώτους ερευνητές να δοκιμάσουν άλλες μεθόδους 'κύλισης' όπως αυτή της 'μαγνητικής αιώρησης' όπου δεν υπάρχουν ρόδες και το τρένο κινείται 'αιωρούμενο' πάνω από μία ράγα που απλώς το 'εγκλωβίζει' από πάνω της.
Με την πρόοδο, όμως, της τεχνολογίας (νέα κράμματα, ανθρακονήματα κλπ), το βάρος ενός 'υπεργρήγορου' τρένου είναι απείρως μικρότερο από αυτό των συμβατικών τρένων που όλοι γνωρίζουμε. Τα υπεργρήγορα τρένα δεν έχουν καμιά σχέση με τα ατέλειωτα οφιοειδή τρένα με τα είκοσι, τριάντα και εκατό βαγόνια. Αποτελούνται από δύο μηχανές και δύο, τρία, τέσσερα βαγόνια με αποτέλεσμα και οι τριβές στις ράγες να είναι πολύ μικρότερες. Έτσι, η χρησιμοποίηση των παλαιών ραγών δεν ήταν πλέον πρόβλημα, γι αυτό και οι ερευνητές κατέληξαν στην 'οικονομικώς' πιό συμφέρουσα λύση της χρησιμοποίησής τους.
Τα τρένα 'μαγνητικής αιώρησης' εγκαταλείπονται και από τους ίδιους τους πρωτοπόρους Ιάπωνες και διατηρούνται προς υλοποίηση από τους Κινέζους για τους οποίους η λέξη 'κόστος' έχει τελείως διαφορετική σημασία...
Τώρα, το πώς φρενάρει και τι θα γίνει σε μια σύγκρουση, είναι θέματα ασφάλειας που, όπως επισήμανα και στο προηγούμενο σχόλιό μου, θα ανεβάσουν το κόστος σε δυσθεώρητα επίπεδα. (το κόστος απαλλοτρίωσης γης για την όσο το δυνατό 'ευθεία' χάραξη των γραμμών και το κόστος 'επιτήρησής' τους).
Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για 'επιχειρισιακές' ταχύτητες των 300 έως 350 χιλιομέτρων.
Και με αυτές τις ταχύτητες δεν υπάρχει τεχνολογική λύση ή υλικό για να προστατέψει τους επιβάτες σε περίπτωση σύγκρουσης ή εκτροχιασμού.

Anonymous said...

Πολλά , αντικρουόμενα και συγκεκριμένα τα συμφέροντα στο Καστελόριζο αγαπητέ Ημίαιμε. Το πρόβλημα έρχεται καραμπόλα …από το….Ιράν.

Το Ιράν αποτελεί πρόβλημα για ΝΑΤΟ-ΕΕ. Χρειάζονται σταθερό «αξιόπιστο» σύμμαχο στην περιοχή που να παρέχει «σταθερότητα». Το όνομα του.. Κουρδιστάν.
Το Κουρδιστάν χρειάζεται και για μέσο πίεσης προς Ιράν-Συρία μιας και υπάρχουν Κουρδικές Μειονότητες και στις δύο χώρες. Η πάντα πονηρή και Διπλωματική Συρία αφήνει κούρδους υπηκόους της να μετοικήσουν στο ..Κουρδιστάν. Μια Συρία που υποχωρεί πίσω από τον τούρκικο έλεγχο τον υδάτων του Ευφράτη όταν «τεντωθεί» το σκοινί.
Χρειάζονται αξιόπιστες στρατιωτικές δυνάμεις. To Ισραέλ διαθέτει πολύ ισχυρή αεροπορία, έτοιμη να κάνει την «βρώμικη» δουλειά των «χειρουργικών» βομβαρδισμών. Η Τουρκία στρατό βάσεις και αν χρειαστεί αεροπορία Οι δύο τους τα είχαν βρει μέσω του «κοινού ονείρου», συμφωνία που άρχισε να εποικοδομείτε επισήμως από το 1994. Μια συμφωνία που περιλαμβάνει κοινούς εχθρούς(Συρία). Ένα Ισραέλ που εκπαιδεύει επισήμως εδώ και 2 χρόνια στρατό και αεροπορία στα Τούρκο-Ιρανικά Σύνορα

Η Τουρκία αντιδρά στην δημιουργία Κουρδικού Κράτους. Το οποίο είναι απαραίτητο ως σύμμαχος των Δυτικών στην Περιοχή των Πετρελαίων-Φυσικού Αερίου-Αγωγών Ανακήρυξη Κουρδικού Κράτους δημιουργεί μελλοντικά θέμα Κουρδικής Μειονότητας στην Τουρκία.. Ο Τούρκικος Στρατός συρόμενος απ την ροή των γεγονότων, αποδεικνύεται μη ικανός να επιβάλει τη ενότητα και την συνοχή της χώρας. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται η επιρροή του και το γόητρο του και ο λόγος ύπαρξης του. Για αυτό ο Μπουγιουκανίτ (Αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας) πριν λίγες μέρες μίλησε ότι θα ξυπνήσουν με εφιάλτες αυτοί που απεργάζονται την διάσπαση της Τουρκίας. Ο Μπουγιουκανίτ απειλεί να τα παίξει όλα για όλα σαν ένας καλός χαρτοπαίκτης του Γεωπολιτικού Τραπεζιού. Ή να τα «τινάξει» όλα λόγω έλλειψης ψυχραιμίας μπροστά στο κουρδικό «στρίμωγμα» των Δυτικών. Το Ισραέλ κάνει στραβά μάτια και τα «βρίσκει» με την Κύπρο στην εκμετάλλευση των θαλάσσιων κοιτασμάτων. Είναι απόφαση του Ισραέλ και 13 χρόνια διπλωματικής σχέσης με το Ισραέλ κλονίζονται. Ή το πράσινο φως από τις Η.Π.Α. και το δούλεμα της Τουρκίας; Είναι σαν να τρώει “σφαλιάρες” από όποια πλευρά και να γυρίσει.. Γι αυτό και ο Μπουγιουκανίτ συναντήθηκε και με τον Τσέινι. Δεν ξέρουμε τι ειπώθηκε, αν ο Τσέινι τον «ηρέμησε». Υποσχέσεις / ποσοστό από την “πίτα” του Ιράν; Αν όχι από Ιράν τότε από πού;

Το κλειδί στον πόλεμο του Ιράν είναι η στάση έστω και «διευκόλυνσης» που θα παρέχει η Τουρκία. Άρα τα Ανταλλάγματα(τωρινά - μελλοντικά) που θα ζητήσει η Τουρκία θα είναι πολλά. Τόσα ώστε να εξισορροπήσει την «χασούρα». Θα της δοθούν; Μελλοντικά και βλέπουμε;

Από πού θα της τα δώσουν; Τι μένει σαν υπόλοιπο της «πίτας»; Ποιος θα της το δώσει; Ποιον θα θυσιάσουν σαν άλλη Ιφιγένεια για να φυσήξει ούριος άνεμος στα πανιά του ΝΑΤΟ; Τον λιγότερο ισχυρό; Και ποιος είναι αυτός; Ποιος θα της δώσει τα μελλοντικά πετρέλαια; Θαλάσσια εκμετάλλευση σε Γκρίζες ζώνες; Κύπρο / Καστελόριζο; Αναγνώριση του Τούρκο Κυπριακού κράτους για να γίνει ποιο εύκολα η εκμετάλλευση κοιτασμάτων στις Θαλάσσιες Περιοχές;

Άσπρος Λύκος

άσκεπος said...

Πολύ σημαντικές οι πληροφορίες και οι αναλύσεις σε τεχνολογικό, αλλά και γεωπολιτικό επίπεδο.

Η κρίση του Ιράκ, φαίνεται να έχει ως μεγαλύτερο χαμένο την Τουρκία. Γιατί, ακόμα και αν της υποσχεθεί το μέγιστο των ανταλλαγμάτων που προσδοκά στο Αιγαίο, έχει να αντιμετωπίσει τεράστια εσωτερική κρίση. Τίθεται μάλιστα εντονότερα από ποτέ (ακόμα και από εποχής πολέμου στο νοτιοανατολικό κομμάτι της, δηλαδή το κουρδικό). Ούτε με εθνικιστικό παροξυσμό δεν είναι αναστρέψιμη η κατάσταση στο εσωτερικό της. Κανένα οικονομικό όφελος δεν θα μπορέσει να καλύψει μία ήττα του στρατιωτικού κατεστημένου (τη μεγαλύτερη από το 1921).

Φυσικά, δεν πιστεύω ότι όλα αυτά είχανε σχεδιαστεί από πλευράς Η.Π.Α. Απλά, ήτανε ζήτημα συντυχίας και επιλογών του Ισραήλ. Πολύ επιτυχημένη και η πολιτική της Κύπρου. Ανέλπιστα, θα έλεγα. Θα ήμουν υπερβολικός άμα ήθελα να μάθω την τύχη κι άλλων κτηρίων του εκεί ελληνικού Πατριαρχείου στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ;

Υ.Γ: Πάρε το μπαλάκι!

Κωστής Γκορτζής said...

Ασπρόλυκε, αυτά τα είπαμε και στα σχόλια του προπροπροηγούμνεο ποστ "τσίρκουλα" του Μαυροπρόβατου.

Τα πετρέλαια του Κιρκούκ είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ σε αποθέματα και πολύ καλής ποιότητας. ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ οι εφτά αδερφές να τα αφήσουν στα χέρια μιας παραπαίουσας Τουρκίας (όσο ΔΕΝ μπαίνει στην Ευρώπη, τόσο και θα παραπαίει μεταξύ Κεμαλισμού και Ισλαμισμού) ή ένός φανατικού Ιράν.
Η εκμετάλλευση των πετρελαίων του Κιρκούκ παράγει ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ στην περιοχή που ΚΑΝΕΙΣ δεν τη θέλει.
Ένας λόγος που οι μεγαλοευρωπαίοι αντιδρούν στην ένταξη της Τουρκίας είναι η προοπτική μελλοντικής οικονομικής εξάρτησης από την Τουρκία. Γι αυτό μέχρι να τελειώσουν οι εξελίξεις στο Βόρειο Ιράκ και κατασταλάξουν στη δημιουργία Κουρδιστάν, οι Τούρκοι δεν θα παίρνουν το πράσινο φως με χίλιες δυό πραγματικές και μη δικαιολογίες.

Σε ό,τι αφορά την Κυπριακή πολιτική, ας παραδειγματισθούν οι χέστηδες κωλογλύφτες ΚαραμανλοΠαπανδρέοι από το πώς οι Κύπριοι διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Ακόμα και ξεβράκωτοι και όχι από τη θέση του στρατιωτικά ισχυρότερου που είμαστε εμείς αυτή τη στιγμή!
Δεν είμαι μάγος για να προβλέψω τι θα γίνει, είμαι εξαιρετικά ανήσυχος από το τι θα απογίνει η Τουρκία και τι θα συμβεί στην περιοχή μέχρι να... απογίνει.

Anonymous said...

ημιαιμε,η αναλυθση σου περιέχει ανακρίβειες.
Αεροδυναμικά η σχεδίαση έχει μέγιστο ενδιαφέρον γιατί δε μιλάμε για αεροσκάφος αλλά για τρένο.
Μεγάλη επιφάνεια προσβολής σε σχετικά πάντα μικρές ταχύτητες θα οδηγήσουν σε μεγάλη κατανάλωση ενέργειας.
Οσο για ταυλικά εγώ ήθελα πιο specialised πληροφορίες:
σύνεθτα υλικά;
Αν ναι,με μέταλλα;
Και πως έχουν φτιάξει τόσο ανθεκτικά υλικά;
Σε ποιες ιδιότητες στηρίζονται οι χρήσεις αυτών των υλικών;
Το σύστημα προστασίας σε σύγκρουση θα είναι με αφρό;

Δεν είμαστε πια 1ο έτος,τριτοετήσαμε και θέλουμε περισσότερς πληροφορίες...

Κωστής Γκορτζής said...

Velazquez, το "αεροδυναμικό" πρόβλημα σαφώς και είναι ίδιο είτε για αεροπλάνο πρόκειται είτε για τρένο είτε για αυτοκίνητο σε ό,τι αφορά στην ελαχιστοποίηση της "οπισθέλκουσας".
Στα τρένα και στα αυτοκίνητα, και σε οτιδήποτε πρέπει να μείνει 'κολλημένο' στη γη -χωρίς να απογειωθεί λόγω της αεροδύναμης που δημιουργείται από την αεροδυναμική καμπύλη- υπάρχει πρόσθετο πρόβλημα.
Με αεροτομές, αρνητικές καμπύλες, έρμα και διάφορα άλλα κόλπα εκμεταλλεύονται τις αεροδυνάμεις για να 'πιέζουν' προς το έδαφος το όχημα τόσο όσο να συγκρατείται στη ράγα ή στο δρόμο.
Επιμένω ότι το "αεροδυναμικό" είναι από τις πιό 'εύκολες' συνιστώσες του προβλήματος.
Η επιφάνεια 'προσβολής' όπως την περιγράφεις, σε ένα τρένο υψηλών ταχυτήτων είναι ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ αυτής ενός Τζάμπο!
Αυτά, πολύ 'απλοϊκά' για να καταλαβαίνουν και οι μη σχετικοί με το αντικείμενο.

Τώρα, για τα υλικά.
Οι ράγες και οι άξονες/ρόδες των τρένων που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, είναι κράμματα σιδήρου μεγάλης σκληρότητας για να μη φθείρονται (εύκολα) από την τριβή. (τα παλιά είναι περιζήτητα για την κατασκευή γεωργικών εργαλείων -υνιά κλπ-)
Από τη στιγμή που τα νέα τρένα είναι κατά πολύ ελαφρύτερα από τα παλιά, η τριβή -έστω και στην τριπλάσια ταχύτητα- δεν αποτελεί πρόβλημα κι έτσι μπορούν να χρησιμοποιούνται οι παλιές ράγες.
Η ελλάττωση του βάρους επιτυγχάνεται με τη μικτή χρήση ελαφρότερων μετάλλων -αλουμίνιο, τιτάνιο, μαγνήσιο- συνθετικών ινών και ανθρακονημάτων.
Τα ίδια υλικά χρησιμοποιούνται και στην κατασκευή των αυτοκινήτων της Φόρμουλα και των 'κουβουκλίων' όλων των άλλων 'αγωνιστικών'.
Για περισσότερες πληροφορίες περί της σύνθεσής τους θα ψάξω να βρω διευθύνσεις στο Ιντερνετ να σε παραπέμψω για διάβασμα γιατί σε βλέπω για καιρό στο τρίτο έτος... :)

Για συστήματα απορρόφησης της σύγκρουσης (με 350χλμ/ω) δεν έχω 'ακούσει'... Κι ούτε πρόκειται!

Caesar said...

Μαύρο Πρόβατο,
ευχαριστώ για την διόρθωση, άψογος όπως πάντα !

Μαύρο πρόβατο said...

(Για μια ακόμη φορά, χαίρομαι να σας διαβάζω!)

-Να σας πω κι εγώ τι έχω καταλάβει από το τεχνικό μέρος:
Σε μεγάλες ταχύτητες, ένα σημαντικό πρόβλημα είναι η τροφοδοσία με ρεύμα. Τα γαλλικά και τα γερμανικά τραίνα παίρνουν ρεύμα από καλώδιο που είναι αναρτημένο πάνω από το συρμό, παράλληλα με τις σιδηροτροχιές. Ο βραχίονας που έρχεται σε επαφή με το καλώδιο, καθώς κινείται ακουμπώντας το, προκαλεί στο καλώδιο εγκάρσια κύματα, που απορροφούνται από το σύστημα ανάρτησης του καλωδίου. Για ταχύτητες πάνω από 300 χλμ/ώρα, η ταχύτητα διάδοσης (ορισμένων εκ)των εγκαρσίων κυμάτων που προκαλούνται γίνεται συγκρίσιμη με την ταχύτητα ολίσθισης του βραχίονα στο καλώδιο, και αυτό προκαλεί προβλήματα σταθερότητας του καλώδιου (ίσως το πιό συνηθισμένο τεχνικό πρόβλημα των τραίνων μεγάλης ταχύτητας, είναι το "ξήλωμα" από τη θέση τους των καλωδίων τροφοδοσίας.) Μια λύση είναι να "τεντωθούν" τα καλώδια, οπότε τα κύματα διαδίδονται γρηγορότερα, αλλά αν θυμάμαι καλά, και απλοποιώντας φρικτά, η "ταχύτητα φάσης" είναι ανάλογη της ρίζας της δύναμης "τεντώματος", που σημαίνει πχ οτι για να διπλασιάσεις την ταχύτητα που φεύγουν τα κύματα στο καλώδιο, πρέπει να το τεντώσεις με τετραπλάσια δύναμη... Το ζητούμενο λοιπόν είναι ένας δύσκολος συμβιβασμός μεταξύ της τεχνικής ανάρτησης του καλωδίου και του σχεδιασμού του βραχίονα τροφοδοσίας, που πρέπει να το ακουμπά διαρκώς χωρίς να το ταράζει πολύ. Άλλες λύσεις όπως πχ να υπάρχει άκαμπτη ράγια τροφοδοσίας στο έδαφος, όπως πχ στα αγγλικά τραίνα, έχουν άλλα μειονεκτήματα, κυρίως σε ο,τι αφορά την πρόσφυση του συστήματος του τραίνου στη ράγια, αλλά και σε ο,τι αφορά την ασφάλεια των γραμμών!

Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι ο έλεγχος των πλαγίων κραδασμών που έχουν την τάση να εκτροχιάσουν το τραίνο, κι αυξάνουν με μη γραμμικό τρόπο στις μεγάλες ταχύτητες. Εδώ το πρόβλημα αφορά και τα δύο μέρη του συστήματος: τα "έργα πολιτικού μηχανικού" (τη γραμμή) και τα "μηχανολογικά" (οι τροχοί και οι αναρτήσεις των συρμών!) Η γραμμή πρέπει να είναι όσο πιό "ίσια" γίνεται, και στις τρεις διαστάσεις: απαιτείται η μεγαλύτερη κάθετη ακαμψία(ενισχυμένες τραβέρσες - συνήθως προτιμώνται αυτές από ειδικό τσιμένο και χάλυβα, αντί για τις παραδοσιακές ξύλινες -σταθεροποίηση του εδάφους), ανοιχτές στροφές - εξ'ού και οι λιγότερες επιλογές στη χάραξη, που καθιστούν συχνά αναγκαία άλλα τεχνικά έργα, δηλ. σύρραγγες και γέφυρες, κλίσεις στις στροφές με αυστηρές προδιαγραφές ακριβείας.
Σε ο,τι αφορά το συρμό, η ενέργεια των πλευρικών κραδασμών πρέπει να απορροφάται κατά το δυνατόν ομοιόμορφα από όλον το συρμό ή να βρεθεί άλλη λύση. Οι γάλλοι έχουν επιλέξει την πρώτη, με μια ιδέα "αυγό του Κολόμβου": το σύστημα των τροχών έχει τοποθετηθεί ακριβώς στην ένωση δύο βαγονιών, και το όλο σύστημα (βάση τροχών, ανάρτηση και ένωση των βαγονιών) κάνει το τραίνο πολύ πιό "δεμένο", σαν μια κάμπια περισσότερο παρά σαν ένα κομπολόι με βαριές χάντρες, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται ακριβώς αυτή η ομοιόμορφη απορρόφηση. Άλλα τραίνα μεγάλης ταχύτητας (το γερμανικό, το σουηδικό και ιδιαίτερα το ιταλικό) λύνουν το ίδιο πρόβλημα με λιγότερο "κομψές", πιό περίπλοκες λύσεις. Να σημειώσω εδώ οτι όταν προσδίδω εθνικότητες στα τραίνα, εννοώ τις αντίστοιχες εταιρείες που βρίσκονται από πίσω (για το τροχαίο υλικό: Γαλλία=Alstom, Ιταλία=FIAT κτλ).

Τέλος, το φρενάρισμα και σε μικρότερο βαθμό η επιτάχυνση, συνεπάγονται δύσκολα τεχνικά προβλήματα για τους μηχανικούς των τραίνων υψηλής ταχύτητας. Σε επίπεδο μηχανικής των τροχών, στην επιτάχυνση και στο φρενάρισμα έχουμε μια σύνθετη κίνηση κύλισης και ολίσθησης, η δυναμική των οποίων χαρακτηρίζεται από παραμέτρους όπως ο συντελεστής πρόσφυσης, που εξαρτάται από το υλικό τοχών και ράγιας, τις πιθανές εναποθέσεις υλικού στη ράγια (σάπια φύλλα, πάγος, άμμος...), τη γεωμετρία των τροχών αλλά κυρίως την ταχύτητα του συρμού! Διάφορα μίγματα κύλισης - ολίσθησης σε διαφορετικές ταχύτητες, διαμορφώνουν μια οικογένεια καμπυλών (μια για κάθε ταχύτητα) συντελεστή πρόσφυσης - το ζητούμενο είναι το φρενάρισμα να πραγματοποιείται έτσι, ώστε κάθε φορά να βρισκόμαστε σε ένα μέγιστο του συντελεστή πρόσφυσης. Αυτό αναλαμβάνουν να το κάνουν τα προγράμματα που βρίσκονται ενσωματωμένα στα αυτόματα συστήματα ελέγχου των φρένων, που είναι αρκετά πιό σύνθετα αλλά μοιάζουν με τα ABS των αυτοκινήτων. Ένα επιπλέον πρόβλημα: η επιβράδυνση πρέπει να είναι αρκετά μικρή ώστε οι άνθρωποι να είναι ασφαλείς - αυτό σημαίνει οτι η μίνιμουμ αποδεκτή απόσταση φρεναρίσματος από τα 350χλμ/ώρα, είναι πάνω από 4 χιλιόμετρα. Φαντασθείτε τι συστήματα ελέγχου της γραμμής πρέπει να είναι εγκαταστημένα, ώστε να μπορεί κανείς να κινείται ασφαλώς, προβλέποντας τι θα συναντήσει σε απόσταση μιας ώρας με τα πόδια!
Δε μίλησα για επιτάχυνση, γιατί στο γαλλικό τραίνο είναι εκ σχεδιασμού μικρή - κινητήριοι τροχοί υπάρχουν μόνο στη "μηχανή", οι υπόλοιποί έχουν μόνο φρένα. Αντίθετα, στο ιαπωνικό συμβατικό (όχι μαγνητικής αιώρησης) τραίνο, τροχοί (όλοι;) σε κάθε βαγόνι είναι κινητήριοι, και αυτό δίνει περισσότερες δυνατότητες στο φρενάρισμα και την επιτάχυνση - πράγμα που το καθιστά πιό κατάλληλο για δρομολόγια συχνών στάσεων. Το μοντέλο είναι ενδιαφέρον και για τη Γαλλία, όπου η Άλστομ θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες παρόμοιο μοντέλο.
(Τώρα, το πώς διαχειρίζεται κανείς μια γραμμή όπου κυκλοφορούν ταυτόχρονα τραίνα που σταματούν σε πολλούς σταθμούς και ταχείες, αυτό είναι άλλο πρόβλημα, ευτυχώς πιό κλασσικό, που ανήκει στη σφαίρα της επιχειρησιακής έρευνας - όπως και αυτό της ελαχιστοποίησης της κατανάλωσης ρεύματος με σωστές αποφάσεις για επιταχύνσεις - επιβραδύνσεις).
Σας ζάλισα, αν καταφέρατε να φτάσετε ως το τέλος - και για υλικά δεν είπα τίποτα, φίλτατε βελάσκεθ, γιατί δεν ξέρω γρι!
Νάστε καλά - καλά κούλουμα!

ΥΓ Βλέποντας κι εγώ τις εφημερίδες, στεναχωριέμαι από τη μια που καταχωνιάζονται εδώ αναλύσεις σαν του Ημίαιμου, κι από την άλλη χαίρομαι, που έστω κι έτσι, μας δίνεται η δυνατότητα να διαβάζουμε, να μαθαίνουμε και να γράφουμε ο,τι πιστεύουμε.

Παρεμπιπτόντως, φανταστείτε την Κύπρο με "σχέδιο Ανάν" και την αγγλική επιδιαιτησία με συνταγματική βούλα, στη συγκυρία αυτή...

Κωστής Γκορτζής said...

Αμ εγώ δεν ήθελα να του χρεώσω και 'ιδιαίτερο'... του velazquez.
Τριτοετά χρωστάς ένα μάθημα στον μαυροπρόβατο. Κάνε υπομονή να βρούμε και τις υπόλοιπες παραπομπές. :)

Κωστής Γκορτζής said...

Για carbofibres εδώ
και εδώ


Εφαρμογή Ανθρακονημάτων στη Φόρμουλα1 εδώ

Κωστής Γκορτζής said...

Κι αφού μελετήσεις τα προηγούμενα, Βελάσκεθ, θα εξεταστείς και επί του Τιτανίου στο http://periodic.lanl.gov/elements/22.html

Κωστής Γκορτζής said...

Ξαναγράφω τις διευθύνσεις για τα ανθρακονήματα γιατί οι παραπομπές έβγαζαν παππάδες!

http://www.mse.mtu.edu/~drjohn/my4150/class14/class14.html

http://www.designinsite.dk/htmsider/m0632.htm

http://www.f1action.gr/kataskevi.htm

Anonymous said...

Γίνομαι κουραστικός Ημίαιαμε αλλα το θέμα του Ιράν δυστυχώς είναι επίκαιρο.

Αν κανείς έμαθε τι "έταξαν" Τσέινι Η.Π.Α. στον Μπουγιουκανίτ ας το γράψει

Πάντως η Τουρκία είναι σε υποχώρηση
Πληρώνει και την "αυθάδια" της στις αρχές του πολέμου στο Ιράκ.
όταν πάλι απειλούσε να κάνει εισβολή στο Ιρακ Ντου και τυχαίως πύραυλοι χτύπησαν στο τουρκικό κομμάτι των Ιρακο- Τουρκικών Συνόρων


Άσπρος Λύκος

Μαύρο πρόβατο said...

Καλησπέρα,

φίλε ασπρόλυκε, προσωπική μου εντύπωση είναι οτι κανένα ντηλ δεν έχει κλείσει η τουρκική στρατοκρατία με τις ΗΠΑ... ακόμα!

Αντίθετα, το αμέσως επόμενο διάστημα, θα δούμε πολύ έντονο αλισβερίσι - και απροκάλυπτη εμπλοκή των ΗΠΑ στα εσωτερικά της Τουρκίας. Οψόμεθα...

Anonymous said...

Όντως, προκύπτει από τα στοιχεία που ευγενικά μου χορηγήσατε ότι είναι πολύ πιο 'πράσινο' το TGV και τα λοιπά τρενάκια (ιδιαίτερα όταν δεν είναι ντιζελάτα) από τα αεροπλανάκια.

Όμως, εάν δεν αντιμετωπισθεί το πρόβλημα που περιγράφετε, Mr. Mouton, μάλλον θα έχει δίκιο ο κ. Πάνος.

Anonymous said...

Το οτι η Τουρκία είναι σε μειονεκτική θέση φαίνεται απ τις αντιδράσεις της..
Απ την άλλη οι βάσεις της και η βοήθεια της είναι σημαντικές για "έφοδο" στο Ιράν.
Και με δεδομένο την εγκατάσταση Ισραηλινών Στρατιωτών-Αεροπόρων στα Ιρανο-Τουρκικά Σύνορα οι γείτονες θα θέλουν κάποιες "εγγυήσεις". Αυτή τη φορά από μειονεκτική θέση.

Εκεί παει η σκέψη μου ΜαυροΠρόβατε
χωρίς βέβαια να υπάρχει "κρυφή" κάμερα μεταξύ Τσέινι-Μπουγιουκανίτ
Εκτός αν υπάρχουν ηθελημένες "διαρροές" π.χ. στην Ουάσιγκτον - Ποστ

Άσπρος Λύκος