Παραγωγικά ερωτήματα

Υποστηρίζω οτι το πρώτο που πρέπει να σκεφτεί κανείς μετά τα πρόσφατα γεγονότα στην Τουρκία, είναι «παραγωγικά ερωτήματα».
Γνωρίζουμε ήδη αρκετά ώστε να θέσουμε τα πρώτα:

• Πώς ο αμερικάνικος/ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός θα επιχειρήσει να αποτρέψει την ωριμάζουσα απώλεια της Τουρκίας εφεξής, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα που κατηύθυνε;
  Με οικονομικό πόλεμο; Με υποκίνηση πολέμου στο Νότο;  Διαμελισμό και μετακινήσεις συνόρων; Φυσική εξάλειψη του προέδρου; Ή, αντίθετα, εκ νέου συναλλαγή μαζί του - και με τι απαιτούμενα/προσφερόμενα και ποιούς μηχανισμούς σταθερότητας της εφαρμογής της;
• Σε ποιό τμήμα της τουρκικής άρχουσας τάξης θα στηριχθεί ο αμερικάνικος/ευρωπαϊκός  ιμπεριαλισμός στην προσπάθεια αυτή;
• Ποιά η συναρμογή των αναταραχών (που  δεν έχουν εξολοκλήρου τερματιστεί - βλ. «χαμένα» πτητικά και πλωτά μέσα, ένοπλοι που δεν παρουσιάζονται στη βάση τους, μη επιστροφή του Ερντογάν στην Άγκυρα...) με τα χτυπήματα σε Αρμενία και Καζαχστάν;   

Μερικά από τα παραπάνω είναι βαθειά και στρατηγικής φύσης, άλλα τακτικής και συγκυρίας, ορισμένα δε είναι ρητορικά. Παρακινώντας τον αναγνώστη να θέσει τα δικά του, υποδεικνύεται εδώ εμμέσως, δια της μη θέσης τους, μια σειρά ερωτημάτων που κινούνται μεταξύ μη-παραγωγικότητας και πλάνης, αγνής ή υποβολιμαίας.