Στις διαφάνειες αποτυπώνεται μόνο το πρώτο κομμάτι του ιστορικού του ατυχήματος. Στη συνέχεια, όπως γνωρίζουμε, έχει διαραγεί το περίβλημα του "αχλαδιού", του "κουλουριού"-κάδου συλλογής νερού και το τσιμεντένιο εξωτερικό. Οι ρωγμές είναι διαφορετικές σε κάθε αντιδραστήρα και έχουν εκφραστεί υποθέσεις οτι σε κάποιον ο πυρήνας έχει λιώσει και έχει "στάξει" στο υπέδαφος...
Είναι σίγουρο οτι στο τραγικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ η πληροφόρηση άργησε ένα σαρανταοκτάωρο. Στη θέση της είχε οργιάσει τότε η παραπληροφόρηση, αλλά και η απόκρυψη πληροφοριών που αφορούσαν την κατάσταση σε δυτικές επικράτειες: από την Ελλάδα του αξέχαστου "άσε κάτω την κούτα ρε", ώς τη Γαλλία όπου μέχρι σήμερα η αρχή πυρηνικής ασφάλειας παρεμποδίζει επιδημιολογικές εργασίες αρνούμενη να δώσει στη δημοσιότητα σχετικές μετρήσεις ραδιενέργειας ενώ είναι γνωστό οτι ορισμένα εδάφη της (Κορσική) είχαν επιβαρυνθεί ιδιαίτερα.
Στη Φουκουσίμα, αντιμετωπίσαμε μια ακατάσχετη λογοδιάροια που επιβεβαίωνε τα πάντα και τα αντίθετά τους. Έφτασε να φαντάζει ακατανόητη η σύσταση των αμερικανών εμπειρογνομώνων για εκκένωση σε ακτίνα 80 χλμ γύρω από τους αντιδραστήρες και όχι 20 (ενώ παράλληλα οι αμερικάνικες ναυτικές δυνάμεις διατάχθηκαν σε απόσυρση 150 χλμ από αυτούς...). Γράφτηκαν άρθρα επί άρθρων (ποιός ξέρει πόσα έσταξε η τέπκο...) για να συγκριθεί η Φουκουσίμα με το Τσέρνομπιλ και να φανεί πόσο ασήμαντο συμβάν είναι (να σημειωθεί οτι στον ευρείας κυκλοφορίας Τύπο κανείς δεν αποτόλμησε μια απευθείας σύγκριση της διαχείρισης των δύο κρίσεων) και, στη νιοστή τέτοιου πνεύματος ανακοίνωση από την ιαπωνική υπηρεσία πυρηνικής ασφάλειας, τσουπ! η τοποθέτηση του συμβάντος στο 7 της κλίμακας... Τσένομπιλ λοιπόν η Φουκουσίμα. Το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε πλέον, είναι οι ενέργειες αντιμετώπισης να είναι το ίδιο αποτελεσματικές!...
(Μη φανταστεί κανείς οτι θεωρούμε το Τσέρνομπιλ μικρό ή μοιραίο. Σε σχέση με τη Φουκουσίμα, οι παραλείψεις ήταν ακόμα πιό εγκληματικές. Με τη διαφορά οτι αυτό συνειδητοποιήθηκε εκ των υστέρων. Στην περίπτωση της Φουκουσίμα, όλοι ήταν σοφότεροι. Πολλά είχαν επισημανθεί. Και πάλι, κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί οτι το ατύχημα θα αποφεύγονταν με άλλο τρόπο εκτός από τη μη παραθαλάσσια εγκατάσταση των μονάδων. Γι αυτό επιμένουμε να παρακολουθούμε κριτικά την μετά το ατύχημα αντιμετώπιση...)
Τι λέγαμε σφε; Μετά τις (ορθο)-λογικές μας εκτιμήσεις, μετά τον επιστημονικό Τύπο, μετά ακόμα και από τα περιοδικά επιστημονικής εκλαΐκευσης, αποφάσισε να μιλήσει και η ιαπωνική κυβέρνηση... στο ραπόρτο της προς τη διεθνή κοινότητα (το λινκ εδώ για ορισμένα τμήματα, στα αγγλικά /προσοχή να μην υπάρξει σύγχιση με μίγμα τετριμένων πληροφοριών που περιέχονται στο ριπόρτο της ΔΕΑΕ). Δες πχ σελίδα IV-45, 47. Για όσους δεν κατάλαβαν, γιατί μιλάμε: 3 στα 4 ρημάδια τρύπησαν από το λυωμένο καύσιμο (δε μιλάμε για σκασίματα από πάνω λόγω των εκρήξεων / σε αυτά αναφέρεται ακόμη και η ΔΕΑΕ). Να δούμε, εκτός από σαρκοφάγο, τι άλλο μπορούν να κάνουν; -Δυστυχώς, θα επανέλθουμε...
Για το Τσερνομπίλ, δες την δική μου αναφορά. "Τσερνομπίλ 25 χρόνια μετά. http://ange-ta.blogspot.com/2011/04/25.html
Στην Ιαπωνία, η κατάσταση έχει γίνει ανεξέλεγκτη και η κυβέρνηση δεν ξέρει τι να κάνει. Σκέψου ότι έχει ένα χρέος που ξεπερνάει το 200% και οι εξαγωγές της έχουν πέσει πάνω από 24% Σε λίγο θα πρέπει να εγκαταλείψουν το Τοκιο! (35.000.000)
Καλημέρα, διαπιστώνω οτι από λάθος α δύο λινκ του τελευταίου μου σχὀλιου δείχνουν το ίδιο ποστ σου, ενώ το ένα έπρεπε να δείχνει αυτό για το Τσερνόμπιλ που αναφερεις Πράγματι οι τεράστιες διαστάσεις του πλήγματος της Φουκουσίμα σε όλες τις διαστάσεις της ζωής στην Ιαπωνία, αποκαλύπτονται λίγο λίγο. Δεν είναι οτι η χώρα δεν έχει γενικώς τα μέσα ν'ανταπεξέλθει, αλλά οτι για να πάρει τώρα τα μέτρα που χρειάζονται σε συνδυασμό με ένα σχέδιο εγκατάλειψης της πυρηνικής ενέργειας, χρειάζεται να σπάσει πολλά φρένα που βάζει ο (κρατικομονοπωλιακός) καπιταλισμός της...
8 comments:
Στις διαφάνειες αποτυπώνεται μόνο το πρώτο κομμάτι του ιστορικού του ατυχήματος. Στη συνέχεια, όπως γνωρίζουμε, έχει διαραγεί το περίβλημα του "αχλαδιού", του "κουλουριού"-κάδου συλλογής νερού και το τσιμεντένιο εξωτερικό. Οι ρωγμές είναι διαφορετικές σε κάθε αντιδραστήρα και έχουν εκφραστεί υποθέσεις οτι σε κάποιον ο πυρήνας έχει λιώσει και έχει "στάξει" στο υπέδαφος...
στανταρακι εχει λιωσει
το μονο που μπορουν να κανουν ειναι να το χωσουν σε σαρκοφαγο πια
Είναι σίγουρο οτι στο τραγικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ η πληροφόρηση άργησε ένα σαρανταοκτάωρο. Στη θέση της είχε οργιάσει τότε η παραπληροφόρηση, αλλά και η απόκρυψη πληροφοριών που αφορούσαν την κατάσταση σε δυτικές επικράτειες: από την Ελλάδα του αξέχαστου "άσε κάτω την κούτα ρε", ώς τη Γαλλία όπου μέχρι σήμερα η αρχή πυρηνικής ασφάλειας παρεμποδίζει επιδημιολογικές εργασίες αρνούμενη να δώσει στη δημοσιότητα σχετικές μετρήσεις ραδιενέργειας ενώ είναι γνωστό οτι ορισμένα εδάφη της (Κορσική) είχαν επιβαρυνθεί ιδιαίτερα.
Στη Φουκουσίμα, αντιμετωπίσαμε μια ακατάσχετη λογοδιάροια που επιβεβαίωνε τα πάντα και τα αντίθετά τους. Έφτασε να φαντάζει ακατανόητη η σύσταση των αμερικανών εμπειρογνομώνων για εκκένωση σε ακτίνα 80 χλμ γύρω από τους αντιδραστήρες και όχι 20 (ενώ παράλληλα οι αμερικάνικες ναυτικές δυνάμεις διατάχθηκαν σε απόσυρση 150 χλμ από αυτούς...).
Γράφτηκαν άρθρα επί άρθρων (ποιός ξέρει πόσα έσταξε η τέπκο...) για να συγκριθεί η Φουκουσίμα με το Τσέρνομπιλ και να φανεί πόσο ασήμαντο συμβάν είναι (να σημειωθεί οτι στον ευρείας κυκλοφορίας Τύπο κανείς δεν αποτόλμησε μια απευθείας σύγκριση της διαχείρισης των δύο κρίσεων) και, στη νιοστή τέτοιου πνεύματος ανακοίνωση από την ιαπωνική υπηρεσία πυρηνικής ασφάλειας, τσουπ! η τοποθέτηση του συμβάντος στο 7 της κλίμακας... Τσένομπιλ λοιπόν η Φουκουσίμα. Το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε πλέον, είναι οι ενέργειες αντιμετώπισης να είναι το ίδιο αποτελεσματικές!...
(Μη φανταστεί κανείς οτι θεωρούμε το Τσέρνομπιλ μικρό ή μοιραίο. Σε σχέση με τη Φουκουσίμα, οι παραλείψεις ήταν ακόμα πιό εγκληματικές. Με τη διαφορά οτι αυτό συνειδητοποιήθηκε εκ των υστέρων. Στην περίπτωση της Φουκουσίμα, όλοι ήταν σοφότεροι. Πολλά είχαν επισημανθεί. Και πάλι, κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί οτι το ατύχημα θα αποφεύγονταν με άλλο τρόπο εκτός από τη μη παραθαλάσσια εγκατάσταση των μονάδων. Γι αυτό επιμένουμε να παρακολουθούμε κριτικά την μετά το ατύχημα αντιμετώπιση...)
vel, η κουβέντα είναι πλέον τι είδους λυώσιμο υπάρχει πού και τι είδους είναι η ρήξη του μεταλικού περιβλήματος...
Τι λέγαμε σφε; Μετά τις (ορθο)-λογικές μας εκτιμήσεις, μετά τον επιστημονικό Τύπο, μετά ακόμα και από τα περιοδικά επιστημονικής εκλαΐκευσης, αποφάσισε να μιλήσει και η ιαπωνική κυβέρνηση... στο ραπόρτο της προς τη διεθνή κοινότητα (το λινκ εδώ για ορισμένα τμήματα, στα αγγλικά /προσοχή να μην υπάρξει σύγχιση με μίγμα τετριμένων πληροφοριών που περιέχονται στο ριπόρτο της ΔΕΑΕ). Δες πχ σελίδα IV-45, 47.
Για όσους δεν κατάλαβαν, γιατί μιλάμε: 3 στα 4 ρημάδια τρύπησαν από το λυωμένο καύσιμο (δε μιλάμε για σκασίματα από πάνω λόγω των εκρήξεων / σε αυτά αναφέρεται ακόμη και η ΔΕΑΕ).
Να δούμε, εκτός από σαρκοφάγο, τι άλλο μπορούν να κάνουν;
-Δυστυχώς, θα επανέλθουμε...
Δείτε και την εξαιρετική ανάρτηση της ange-ta, εδὠ και ακόμα μια σχετική (από περισσόερες), εδώ
Για το Τσερνομπίλ, δες την δική μου αναφορά. "Τσερνομπίλ 25 χρόνια μετά.
http://ange-ta.blogspot.com/2011/04/25.html
Στην Ιαπωνία, η κατάσταση έχει γίνει ανεξέλεγκτη και η κυβέρνηση δεν ξέρει τι να κάνει. Σκέψου ότι έχει ένα χρέος που ξεπερνάει το 200% και οι εξαγωγές της έχουν πέσει πάνω από 24%
Σε λίγο θα πρέπει να εγκαταλείψουν το Τοκιο! (35.000.000)
Καλημέρα, διαπιστώνω οτι από λάθος α δύο λινκ του τελευταίου μου σχὀλιου δείχνουν το ίδιο ποστ σου, ενώ το ένα έπρεπε να δείχνει αυτό για το Τσερνόμπιλ που αναφερεις
Πράγματι οι τεράστιες διαστάσεις του πλήγματος της Φουκουσίμα σε όλες τις διαστάσεις της ζωής στην Ιαπωνία, αποκαλύπτονται λίγο λίγο. Δεν είναι οτι η χώρα δεν έχει γενικώς τα μέσα ν'ανταπεξέλθει, αλλά οτι για να πάρει τώρα τα μέτρα που χρειάζονται σε συνδυασμό με ένα σχέδιο εγκατάλειψης της πυρηνικής ενέργειας, χρειάζεται να σπάσει πολλά φρένα που βάζει ο (κρατικομονοπωλιακός) καπιταλισμός της...
Post a Comment