Τσιτάτα: η ποίηση των
παράφωνων.
Σύγκρινε:
Die rote Rosa nun auch verschwand. Wo sie liegt, ist unbekannt
"Η κόκκινη η Ρόζα, χάθηκε κι αυτή. Κανείς δεν ξέρει, πού το κορμί της παραχώσαν"
B. Brecht (Werke, Grosse Berliner und Frankfurter Ausgabe, Berlin/Weimar and Frankfurt am Main: Aufbau and Suhrkamp, 1988, 1991, vol 5 p.211 : Grabschrift 1919) Μτφ. παραθέματος Μ. Πλωρίτης.
Μνήμη: η συνείδηση του ίχνους
Κωμωδία [ΙΣΤ.] : ένα στάδιο πριν τη λήθη (βλέπε και κωμωδία [ΨΥΧΑΝ.] )
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
4 comments:
Ενδιαφέρον! αλλά...
μάλλον λήμματα ήθελες να γράψεις.. :)
Η δικαίωση της Ρόζας υπήρξε ημιτελής. Αν τα είχε καταφέρει, θα είχε επακριβωθεί. Αλλά προχωρήσαμε σε σταθερή και σε βάθος χρόνου κοινή πορεία. Η βαρβαρότητα συνεχίζεται και τα λύματα μας κατακλύζουν. Όσο για τον ποιητή, δικαιωμένος στον καιρό της διάψευσής του κι αυτός.
Όσο για το μέγεθος του κειμένου, άσε να απασχολήσει αυτούς που τα μετράνε. Τόση ειρωνία δεν θέλει περισσότερη ανάλυση. Είναι δυσβάσταχτη.
Χαίρε exiled!
Γειά σου Ροδιά! Σου φαίνονται για λήμματα; ;-)
Απορω με την υπομονή σου και την όρεξή σου ώρες ώρες
Post a Comment