Κυκλοφόρησε η είδηση για κήρυξη χρεωκοπίας. Μα, τι κάνει το Κράτος;
UPDATE: Σώζει την AIG. Γενικά αυτές τις μέρες διοχετεύεται σε "προβληματικές" κάθε είδους, πακτωλός δισεκατομμυρίων "του φορολογούμενου πολίτη". Και έπεται συνέχεια...
(
Το μπλογκ έχει αναφερθεί εγκαίρως στις "τεκτονικές κινήσεις" στις οποίες υποβάλλει η τρέχουσα καπιταλιστική κρίση το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα. Θα ήταν ενδιαφέρον να επανέλθουμε στη συζήτηση, μετά το Φρέντυ, τη Φάνυ, την εξαγορά της Μέριλ Λύντς, τον "κουμπαρά" των δέκα μεγάλων τραπεζών(*), και πριν το Ουάσιγκτον Μούτουαλ.
(*)Bank of America, Citibank, Goldman Sachs, JPMorgan Chase, Merrill Lynch, Morgan Stanley, Barclays, Deutsche Bank, Crédit Suisse, UBS.
)
Το μπλογκ έχει αναφερθεί εγκαίρως στις "τεκτονικές κινήσεις" στις οποίες υποβάλλει η τρέχουσα καπιταλιστική κρίση το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα. Θα ήταν ενδιαφέρον να επανέλθουμε στη συζήτηση, μετά το Φρέντυ, τη Φάνυ, την εξαγορά της Μέριλ Λύντς, τον "κουμπαρά" των δέκα μεγάλων τραπεζών(*), και πριν το Ουάσιγκτον Μούτουαλ.
(*)Bank of America, Citibank, Goldman Sachs, JPMorgan Chase, Merrill Lynch, Morgan Stanley, Barclays, Deutsche Bank, Crédit Suisse, UBS.
)
Richard Wright, 28/71943 - 15/9/2008
12 comments:
Κι ότι είχαμε σταματήσει να ακούμε για την κρίση...
...ναι, δεν την είχε αισθανθεί κι ο Πρετεντέρης (όπως έγραφε το Μάρτη), μετά βγήκαν και κάτι τραπεζίτες (ένας νομίζω της Ντόυτσε;) και είπαν οτι τα χειρότερα είναι πίσω μας - χωρίς κανείς να εκτιμήσει την αμφισημία της δήλωσης :-) - και η συνέχεια είναι γνωστή.
Ζωή σε λόγου μας για τον Wright ωραία ταιριάζει στη ρευστότητα των επενδυτικών τραπεζών των ΗΠΑ. Οταν λένε ότι οι κεντρικές τράπεζες ρίχνουν χρήμα συμαίνει κόβουν πληθωριστικό χρήμα για έχουν και αυτές κουμπαρά για τα δύσκολα;;
Πάντως και η στήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην AIG, δεν φαίνεται να οδηγεί στη σωτηρία της. 46% έχασε σήμερα η μετοχή της.
@dionysos: προς το παρόν όχι, αλλά εδώ είμαστε... Το αμερικανικό κράτος φαίνεται αποφασισμένο να εκδόσει άμεσα ομόλογα...
@exiled: ναι, αλλά με την ντε φάκτο εθνικοποίηση δεν χρωκοπεί. Έχει πλάκα οτι με αυτή την κίνηση, αλλά και με τις προηγούμενες (Φρέντυ-Φάννυ) οι ΗΠΑ περίπου έσωσαν το στάτους κβο του παγκόσμιου καπιταλισμού, και κυρίως τη σταθερότητα στην Κίνα. Θα ήθελα να φτιάξω ένα σχετικό μπιλιέτο, αλλά από τη μια ξαναπλάκωσαν οι δουλειές, από την άλλη τα ζητήματα είναι πολύ βαθύτερα, καθώς οδηγούμαστε σε νέα ρύθμιση - κάτι που έχουμε θίξει ήδη από μήνες...
Παράλληλα, οι εξαγορές και συγχωνεύσεις τρέχουν με φρενητωδεις ρυθμούς (HBOS<-Lloyd, Morgan Stanley<-Wachovia και βλέπουμε)
μαυρο Προβατο
επειδή στο τελευταιο σχολιο στην Καλύβα στηνν Συζητηση για τον Τσιπρα δεν μου δοθηκε η δυνατοτητα να απαντησω σου στελνω την απαντηση μου απο εδώ ( συγκωμη αν παραβιασα καποιον αγνωστο μου ...κανονα
βαζοντας εδώ αυτό το σχολιο
Αποσπεριτης .
http://nosferatos.blogspot.com/2008/09/h_18.html
Αγαπητό μου κριάρι θα σε βασανίσω αυτό το τριήμερο με κάτι γαλλοελληνικές μεταφράσεις:
"Les cellules sont souvent réunies dans des modules solaires photovoltaïques , en fonction de la puissance recherchée"
"La couche supérieure de la cellule est composée de silicium dopé N. Dans cette couche, il existe une quantité d'électrons libres supérieure à une couche de silicium pur, d'où l'appellation de dopage N, comme négatif (charge de l'électron). "
Μέσες άκρες τα έχω αλλά με προβληματίουν οι όροι
"en fonction de la puissance recherchée"
"d'où l'appellation de dopage N, comme négatif (charge de l'électron)"
Αν μπορείς να με βοηθήσεις,ευγνώμων.
Αν δεν μπορείς,σου είμαι πάλι ευγνώμων.
Kρατικός καπιταλισμός.
...κρατικομονοπωλιακός αγαπητέ σύντροφε...
Δεν είναι μόνο το κράτος (των ΗΠΑ) που υπόσχεται πλέον να ρίξει χρήμα ανάλογο των απαξιωθέντων ενεργητικών (γύρω στο 1 τρις δολ.)
Δεν είναι μόνο οι ντε φάκτο κρατικοποιήσεις ή οι υπαγορευμένες εξαγορές, ούτε ο κρατικός φορέας που μάλλον θα αναλάβει όλα τα αχρηστευμένα χαρτιά.
Ούτε η διοικητική παρέμβαση για χαλάρωση των νόμων περί κατασχέσεων, και η ενίσχυση στα φτωχότερα νοικοκυριά.
Είναι και το κύμα συγχωνεύσεων γιγάντων του χρηματιστηριακού κεφάλαιου, που δημιουργούν παίκτες που είναι ικανοί να επιβάλλουν μονοπωλιακές τιμές στην αγορά - και αυτή, ο "ελεύθερος ανταγωνισμός", τους καλοδέχεται, ως τη μόνη διέξοδο από την προοπτική των αλυσσωτών χρεοκοπιών.
Είναι και η ταχύτατη ωρίμανση της ιδέας για μια νέα παγκόσμια ρύθμιση.
Το κράτος των ΗΠΑ παίζει τώρα τον πιο κλασσικό του ρόλο, αυτόν που ανέλυσε ο Μαρξ κι ο Λένιν: δρα προτάσσοντας το συνολικό (και παγκόσμιο) συμφέρον του συστήματος, ανεξάρτητα από το τι βολεύει καλύτερα το κάθε επιμέρους συμφέρον. Την εθνικοποίηση των Fannie Mae και Freddie Mac τη χαιρέτισε πρώτη η Κίνα - χάρις στην "υπεύθυνη συμπεριφορά" των επιτελών του Μπους, γλίτωσε 395,9 δις $. Και δεν είναι η μόνη: η Ιαπωνία ήταν "μέσα" με 228,2 δις $, η Ρωσσία 75,3 δις, η Ν,Κορέα με 63 και η Ταϊβάν με 54,9 (δες εδώ για λεπτομέρειες).
(Η πλάκα είναι δε, οτι για τα πρόσφατα αυτά μέτρα εκφράσθηκε θετικά ο Ομπάμα, και αρνητικά ο ΜακΚαίην... Κατανοητό, αλλά... μπουρδέλο!)
Μέσα σε όλα αυτά, μένει να δούμε τι θα μας φορτώσουν στην πλάτη (από τα βάρη της κρίσης), πόσα "μικρά ανθρωπάκια" θα συντριβούν συνολικά, καθώς και αν θα γλιτώσουμε τον πόλεμο, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παρουσιάζεται όλο και περισσότερο ως το κλασσικό, εγγυημένο γιατρικό που βγάζει τον καπιταλισμό από την κρίση του.
Αυτό είναι γενικά το σκηνικό. Ο καθένας ας ψάξει τι θα κάνει σ'αυτό. Μόνο μην ακούω οτι έχουμε περάσει σε άλλα πλέον, ο καπιταλισμός δεν είναι πια καπιταλισμός, οι ταξικές διαφορές έσβησαν και άλλα "σάπια" που τα λέγανε ήδη και το 1929.
Ας επωφεληθούμε από την κρίση, να δούμε καθαρότερα.
Και η Μέρκελ προτείνει, καταχειροκροτούμενη, κάτι που μοιάζει μακρινά με «τον καπιταλισμό του Ρήνου», μείον το κράτος πρόνοιας. Το μοντέλο δεν μοιάζει και πολύ εκλυστικό. Ανατριχιαστικό θα το έλεγα.
The regime has shunted aside on its own the few means of control one hundred and fifty years of political, social, and ideological struggles had succeeded in imposing upon it. The lawless [anomique] domination of the predatory "barons" of industry and finance in the United States at the end of the nineteenth century offers us but a pale precedent. Transnational firms, financial speculation, and even Mafias in the strict sense of the term are now roving the planet, and they are guided solely by the short-term view of their profits.
Castoriadis Cornelius (1997) "La rationalité du capitalisme"
Post a Comment