October 08, 2006

Περί δασκάλων και κάμποσων άλλων

1. ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ (αριθμητική)

Πρόβλημα

Ποιά είναι η σχετική οικονομική θέση των δασκάλων στην Ελλάδα ως προς την αντίστοιχη θέση των δασκάλων στη λεγόμενη «ΕΕ των 15»;

Σκέψη

Για να λύσω αυτό το πρόβλημα, χρησιμοποιώ τα εξής δεδομένα:
-Τους καθαρούς μισθούς των δασκάλων των 15 χωρών, στην αρχή και στο τέλος της καρριέρας τους (βρήκα τα δεδομένα αυτά στο σάιτ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας).
-Το κατά κεφαλήν εισόδημα στις αντίστοιχες χώρες (στοιχεία από το Human Development Index Report του ΟΗΕ).
Διαιρώ το τον αρχικό μισθό δασκάλου κάθε χώρας με το κατά κεφαλήν εισόδημα στην ίδια χώρα και επαναλαμβάνω τον ίδιον υπολογισμό με τον τελικό μισθό. Με αυτό που βρήκα στη διαίρεση του αρχικού μισθού του Έλληνα διά το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα, διαιρώ τα αποτελέσματα όλων των διαιρέσεων που αφορούν αρχικούς μισθούς στις υπόλοιπες χώρες. Έτσι αυτομάτως στην Ελλάδα εμφανίζεται η «βασική τιμή» ένα, η απόκλιση της τιμής κάθε χώρας από το ένα εκφράζει γενικά το σε πόσο καλύτερη (αν είναι μεγαλύτερη του ένα) ή χειρότερη (αν είναι μικρότερη του ένα) είναι η οικονομική θέση του πρωτοδιορισμένου δάσκαλου στις άλλες 14 ευρωπαϊκές χώρες, σε σχέση με την οικονομική του θέση στη χώρα μας.
Επαναλαμβάνω τον ίδιο υπολογισμό και επιτυγχάνω τους αντίστοιχους δείκτες για τους δασκάλους που βρίσκονται στο τέλος της καρριέρας τους.
Εδώ προκύπτουν δύο προβλήματα: α) οτι τα στοιχεία για το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι του 2003, ενώ τα στοιχεία της ΔΟΕ είναι μάλλον αυτά που ισχύουν σήμερα. β) οτι τα στοιχεία αυτά είναι σε δολάρια PPP (εκφράζουν κατά κάποιον τρόπο την αγοραστική δύναμη), ενώ τα στοιχεία της ΔΟΕ είναι σε ευρώ.
Το πρόβλημα α) δεν είναι μεγάλο, γιατί τα τρία τελευταία χρόνια οι δυναμικές των οικονομιών των δεκαπέντε δεν ήταν τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, ώστε η σχετική κατάταξη των τελικών αποτελεσμάτων των υπολογισμών μας, ή έστω η τιμή τους, να υφίσταται αλλοίωση.
Το πρόβλημα β) επίσης δεν είναι μεγάλο, γιατί οι αποκλίσεις των «λογιστικών» μισθών σε κάθε χώρα από τις 15 από τις αντίστοιχες τιμές σε πραγματική αγοραστική δύναμη, είναι πλέον περίπου οι ίδιες ή τουλάχιστον δεν είναι τόσο διαφορετικές ώστε να αλλοιώνουν ουσιαστικά τα αποτελέσματα του υπολογισμού.

Λύση

Χάρις στο Microsoft Excel™ επιτυγχάνουμε τα παρακάτω αποτελέσματα:

ΕΛΛΑΔΑ 1 1
ΔΑΝΙΑ 1,53 1,43
ΓΕΡΜΑΝΙΑ 2,13 1,77
ΒΕΛΓΙΟ 1,36 1,66
ΙΣΠΑΝΙΑ 1,58 1,92
ΓΑΛΛΙΑ 1,00 1,29
ΙΡΛΑΝΔΙΑ 0,77 1,02
ΙΤΑΛΙΑ 1,02 1,09
ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ 1,24 1,70
ΟΛΛΑΝΔΙΑ 1,30 1,79
ΑΥΣΤΡΙΑ 1,21 2,00
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ 1,07 2,02
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ 1,22 1,25
ΣΟΥΗΔΙΑ 1,08 0,84
ΒΡΕΤΑΝΙΑ 1,13 1,39


Απάντηση

Κατά την είσοδό τους στο επάγγελμα, οι Ιρλανδοί είναι στη χώρα τους πολύ χειρότερα σε σχέση με τους έλληνες στη χώρα τους. Οι Γάλλοι, οι Πορτογάλλοι, οι Ιταλοί και οι Σουηδοί κινούνται στα ίδια επίπεδα με τους Έλληνες. Οι υπόλοιποι είναι από πολύ καλύτερα ώς ασύγκριτα καλύτερα.

Κατά το τέλος της καρριέρας τους, οι Σουηδοί είναι στη χώρα τους σαφώς χειρότερα από τους Έλληνες στη χώρα τους – πάντα μιλάμε για τη σχετική μεταξύ τους θέση ως προς το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα της χώρας (συγκεκριμένα, στην Ελλάδα ο δάσκαλος στο τέλος της καρριέρας του έχει μισθό ίσο με το 92% του ελληνικού κατά κεφαλήν εισοδήματος, ενώ ο Σουηδός έχει μισθό ίσο με μόλις 78% του σουηδικού κατά κεφαλήν εισοδήματος). Οι Ιρλανδοί «πιάνουν» τους Έλληνες ενώ όλοι οι άλλοι είναι από κάπως καλύτερα (Ιταλία) ώς εντελώς άλλης κατηγορίας, όπως στην Αυστρία και την Πορτογαλία.

2. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ (γεωγραφία)

Υπάρχει βέβαια ένας κίνδυνος στην ερμηνεία των παραπάνω δεικτών: να πιστέψει κανείς οτι σε όποια χώρα ο δάσκαλος «μετράει» περισσότερο, έχει αυτόματα και ανώτερο βιοτικό επίπεδο από κεί που «μετράει» λιγότερο. Πχ οτι ο Ιρλανδός πρωτοδιόριστος δάσκαλος πεινάει σε σχέση με τον Έλληνα. Ή οτι ο Σουηδός στο τέλος της καρριέρας του ζητιανεύει από τους παλιούς του μαθητές, σε σχέση με τον Ιταλό. Είναι προφανές οτι οι δείκτες βοηθούν ώς ένα σημείο να δει κανείς κατά πόσο η κοινωνική σημασία του δάσκαλου εκφράζεται σε οικονομικό επίπεδο σε κάθε χώρα, όπως και πόση σημασία έχει η ιεραρχία σε κάθε χώρα, αλλά για να καταλάβει κανείς πώς τη βγάζουν οι δάσκαλοι, πρέπει να λάβει υπόψη του παράγοντες όπως: το βιοτικό επίπεδο της χώρας (αν όλοι οι εργαζόμενοι πεινάνε και ο δάσκαλος παίρνει δύο φορές όσο ο μέσος εργαζόμενος, δε σημαίνει αυτόματα οτι είναι και χορτάτος!) όπως εκφράζεται από το κατακεφαλήν εισόδημα αλλά και την κατανομή του, τις κοινωνικές παροχές, ή αλλού τα επιδόματα, το μέσο τύπο νοικοκυριού (πχ δάσκαλοι κυρίως γυναίκες σε χώρα με μεγάλη μισθολογική ανισότητα των δύο φύλων, σημαίνει μάλλον οτι δίπλα στο μισθό αυτό υπάρχει συχνά κι ένας μεγαλύτερος).

Πιστεύω οτι για να καταλάβει κανείς την απόλυτη ποιότητα ζωής του εκπαιδευτικού σε κάθε χώρα, μεγαλύτερη αξία έχουν οι εμπειρικές παρατηρήσεις, όταν βέβαια δε βιάζεται κανείς να γενικεύσει.



3. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ (έκθεση)

Διαβάζουμε εμείς οι ξενητεμένοι στον Τύπο και μαθαίνουμε από τα ΜΜΕ οτι η (προαναγγελθείσα) απεργία των δασκάλων έχει προκαλέσει μεγάλη αναταραχή στη χώρα. Από όσο μπόρεσα να καταλάβω, τα βασικά αιτήματα των δασκάλων είναι οικονομικά και το κεντρικό ίσως είναι να πάει ο βασικός μισθός του πρωτοδιοριζόμενου από περίπου 1000 στα 1400€ καθαρά (υποθέτω οτι η διεκδίκηση αφορά και τους μισθούς όλων των κλιμακίων, αφού αυτοί υπολογίζονται σε σχέση με τον πρώτο μισθό).
Η αναταραχή αυτή αντανακλάται στους έντονους διαλόγους που αναπτύσσονται σε διάφορα ιστολόγια, όπου έχω την αίσθηση οτι η «κοινή γνώμη» είναι μάλλον εχθρική προς τις διεκδικήσεις αυτές. Τό βασικό επιχείρημα εναντίον τους δε, είναι οτι η δουλειά του δάσκαλου είναι προνομιακή σε σχέση με τις δουλειές που κάνει η συντριπτική πλειοψηφία όσων έχουν «ομόλογα» προσόντα (όπως πχ πτυχίο ΑΕΙ), διότι είναι
-λίγη,
-σχετικά εύκολη,
-τελείται σε απόλυτη εργασιακή ασφάλεια.

Ένα δεύτερο επιχείρημα είναι οτι όπως και νά'χει το πράγμα, οι μισθοί τους δεν είναι κακοί σε σχέση με τους μισθούς που παίρνουν στον ιδιωτικό τομέα όσοι έχουν «ομόλογα» προσόντα.
Συχνά έχω την εντύπωση οτι πίσω από την έκφραση των επιχειρημάτων αυτών υποβόσκει, ή διατυπώνεται απροκάλυπτα, κοινωνικός φθόνος. Δηλαδή το τυπικό «γιατί εγώ με τόσα διπλώματα, γλώσσες κτλ, να σκοτώνομαι στη δουλειά για – ας πούμε – οχτακόσια ευρώ και με την απειλή της απόλυσης, ενώ ο δάσκαλος που ξεκινάει από 1000 συν τα επιδόματα - δηλ. πάμε κοντά 1200 - με 4 μήνες διακοπές το χρόνο και 5 ώρες δουλειά τη μέρα, μόνιμος, να κλαίγεται και να θέλει κι άλλα 400»;
(Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, η αλήθεια είναι οτι ο πρωτοδιοριζόμενος δάσκαλος παιρνει σήμερα 950€ στο χέρι, με τα επιδόματα.)
Με κίνδυνο να γίνει κανείς κουραστικός, αξίζει να πάρει τα πράγματα από την αρχή:

Πιστεύω οτι η δουλειά του δάσκαλου καταρχήν είναι να μάθει τα παιδιά γράμματα, όπως λέγαν οι παλιοί. Η βασική εκπαίδευση
  • πρέπει να εξασφαλίζει την πρόσβαση στο γραπτό λόγο και σε ο,τι εκφράζεται με αριθμούς.
  • Πρέπει να θέτει τα θεμέλια για την ικανότητα συλλογισμού, έκφρασης μέσα από το λόγο, και της ωρίμανσης των νοητικών διεργασιών που θα επιτρέψουν την εφόρου ζωής ανάπτυξη των ικανοτήτων αυτών (της αφαίρεσης/γενίκευσης κτλ κτλ).
  • Πρέπει να δίνει κάποιες βασικές γνώσεις που αφορούν τον φυσικό κόσμο και τον ανθρώπινο πολιτισμό.
  • Πρέπει να προετοιμάζει τη διαμόρφωση του αυριανού πολίτη.
  • Πρέπει να παρακολουθεί και να υποστηρίζει την κοινωνικοποίηση και την ανάπτυξη του συναισθηματικού πλούτου των παιδιών.
  • Πρέπει να εδραιώνει βασικές συνήθειες και πρακτικές για τη διαφύλαξη της υγείας των παιδιών.
Πρέπει να έχω παραλείψει πολλά περισσότερα «πρέπει» στην παραπάνω λίστα, που προσδιορίζει κάπως τους στόχους της δουλειάς του δάσκαλου.
Αν τώρα δεχτεί κανείς οτι αυτή πρέπει να είναι η δουλειά του δάσκαλου, τότε, όπως άλλωστε δείχνει και όλη η εμπειρία της βασικής εκπαίδευσης τους νεώτερους χρόνους, ο δάσκαλος οφείλει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, και να έχει μεγάλη επαφή με τους μαθητές του. Αυτό προσδιορίζει ώς ένα βαθμό και το ημερολόγιο της δουλειάς του δάσκαλου: τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να βάλουμε θερινά τμήματα στα σχολεία, για να τους «αξιοποιήσουμε περισσότερο». Είναι καλύτερο δε, να μη φέρνουμε κάθε χρόνο και άλλους δασκάλους, απολύοντας τους προηγούμενους, γιατί η εμπειρία σ’αυτή τη δουλειά είναι το πολυτιμότερο ίσως προσόν.

Υπάρχει όμως και μια βαθύτερη συνέπεια της αποδοχής της παραπάνω περιγραφής της δουλειάς του δάσκαλου: οτι σύμφωνα με αυτή, ο δάσκαλος δεν παράγει εμπόρευμα – διαμορφώνει τους ανθρώπους που θ’αποτελέσουν την κοινωνία του αύριο. Κι αφού δεν παράγει εμπόρευμα, είναι άτοπο να συζητάμε για την αμοιβή του σε σχέση με την αξία του προϊόντος της εργασίας του, δηλαδή με τη «δυσκολία» της, μετρημένη έτσι ή αλλιώς!
Το μόνο που χρειάζεται ο δάσκαλος είναι να μπορεί να κάνει τη δουλειά του.
Μιλώντας για μισθούς, τού χρειάζονται τόσα, ώστε να μπορεί να πηγαίνει κάθε μέρα στο σχολείο να δουλέψει χωρίς να έχει άλλους μπελάδες στο κεφάλι του.
Οι δάσκαλοι εκτιμούν οτι αυτό δεν είναι πλέον δυνατό με τους μισθούς τους. Έχοντας μια περιστασιακή επαφή με το κόστος ζωής στην Ελλάδα, τους πιστεύω.

4. ΤΟ ΒΑΘΥΤΕΡΟ ΖΗΤΗΜΑ (αγωγή πολίτη)

Η βασική εκπαίδευση στην Ελλάδα καλείται, εδώ και κάποια χρόνια, να φέρει σε πέρας την αποστολή της σε ένα αποφασιστικά διαφορετικό περιβάλλον απ’ό,τι τα προηγούμενα 50 τουλάχιστο χρόνια: η μαζική είσοδος νέων πληθυσμών (μετανάστες, παλινοστούντες κτλ) από τη μιά, οι παγκόσμιες και ραγδαίες αλλαγές προς την «οικονομία της γνώσης», ορίζουν το νέο τοπίο. Οι δάσκαλοι, καλοπληρωμένοι ή μάλλον κακοπληρωμένοι, αντιμετώπισαν αυτές τις αλλαγές σε δύο συνιστώσες της εκπαιδευτικής διαδικασίας: τις νέες τάξεις, με άλλου είδους μαθητές από αυτούς που είχαν συνηθίσει να έχουν, και τις νέες προδιαγραφές διδασκαλίας όπως ορίζονται από τις μεταρρυθμίσεις στο σχολείο, το νέο διδακτικό υλικό κτλ.
Οι δύο συνιστώσες δεν είναι βέβαια άσχετες: πολύ απλά, η ελληνική κοινωνία και οι παγκόσμιες συνθήκες αλλάζουν, και το κράτος αντιδρά στις αλλαγές αυτές προσαρμόζοντας «καταλλήλως» το σχολείο, ασκώντας δηλαδή πολιτική στο χώρο της εκπαίδευσης.
Η πολιτική αυτή συνδυάζει παλιά και νέα στοιχεία – τα τελευταία μάλιστα είναι απολύτως εναρμονισμένα με τις μεταρρυθμίσεις των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών, για να μην πούμε υπαγορευμένα από τα αντίστοιχα κέντρα.
Τα παλιά στοιχεία είναι η τραγική κατάσταση των υποδομών, οι κακοί μισθοί, η ανισότητα μπρος στη γνώση ακόμα και στο δημοτικό.

Τα νέα στοιχεία είναι η σταδιακή μετατροπή του δάσκαλου σε παιδοφύλακα, η θεσμοποίηση της ανισότητας, η προσπάθεια αποσάθρωσης κάθε μελλοντικής δυνατότητας για κριτική σκέψη των μαθητών. Ρίξτε μια ματιά στα νέα σχολικά βιβλία και θα καταλάβετε. Βέβαια, μια ελίτ θα ξεφύγει απ’αυτά – τα παιδιά της ελίτ και κάποια λίγα άλλα, τόσο ταλαντούχα που δεν μπορεί τίποτε να τα σταματήσει.
Αυτό που με λυπεί βέβαια είναι οτι τα "θεσμικά" συνδικαλιστικά όργανα των δασκάλων πολύ λίγα λένε για όλα τούτα...


36 comments:

άσκεπος said...

Σοβαρό και μετρημένο, καλοζυγισμένο το άρθρο σου μαυροπρόβατε. Προφανώς και συμφωνούμε, αν και περισσότερο λόγω αντανακλαστικών, συντάσσομαι πολιτικά με τον αγώνα ή "αγώνα" τους.

nik-athenian said...

Μου άρεσε η νηφαλιότητα και η αντικειμενικότητα του ποστ, μαυροπρόβατε.
Αν στους παράγοντες σύγκρισης που παραθέτεις περιλάμβανες και σε πόσες χοντρικά ετήσιες ώρες απασχόλησης αντιστοιχούν οι μισθοί των Ευρωπαίων δασκάλων, νομίζω ότι θα είχες φτιάξει ένα πλήρες άρθρο για το θέμα. Αντικειμενικότερο από πολλά που κυκλοφορούν στις εφημερίδες μας.
Οι συγκρίσεις στρεβλώνονται όμως περισσότερο αν θέλαμε να τις αναφέρουμε για τους καθηγητές δευτεροβάθμιας.
Αυτό όμως είναι ένα άλλο ανέκδοτο.

Anonymous said...

εύγε και από εμένα πρόβατε

μια παρατήρηση μόνο

Ο δάσκαλος ξεκινάει από τα 950 ΜΕ τα επιδόματα ( ήτοι δεν τα παίρνουν στα δώρα , στις συντάξεις κλπ).Αν έπαιρναν 1200 αρχικό όχι απεργία δεν θα έκαναν αλλά θα έκαναν και τεμενάδες . Επιπλέον ο δάσκαλος δεν έχει άλλα εξτραδόπουλα ( εκτός έδρας , υπερωρίες , οδοιπορικά , κυλιόμενα ωράρια και αργίες , "τυχερά" ) που στη συντριπτική λειοψηφία των υπαλλήλων βγάζουν δεύετρο μισθό

thas said...

Μπράβο κι από μένα. Ψύχραιμη, συστηματική, ωραία δουλειά.

σχολιαστής said...

Nα θέσω προς συζήτηση μια παράμετρο, για την οποία στην Ελλάδα δεν έχουμε βρει λύση. Οποιος δάσκαλος δεν κάνει για αυτή τη δουλιά, να πηγαίνει στο σπίτι του. Υπάρχουν παιδάκια που έχουν όλα τα χρόνια τον ίδιο δάσκαλο (π.χ. η ανηψιά μου έχει 5 χρόνια την ίδια δασκάλα). Φανταστείτε να μην είναι κατάλληλος για το λειτούργιμα αυτό, τι ζημιά μπορεί να κάνει στα παιδιά. Στον ακατάληλο εκπαιδευτικό, και τα 900 και τα 9000 ευρώ είναι πεταμένα λεφτά.

Αν δεν μπορούν να ξεπεραστούν θέματα μονιμότητας, στο σπίτι με το μισθό τους.

Αν δε λυθεί αυτό το πρόβλημα, απο το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο, δεν γίνεται τίποτα. Δεν έχει σημασία αν το ονομάσουμε αξιολόγηση ή όπως θέλουμε. Χρειάζεται λύση εδώ και τώρα.

Μαύρο πρόβατο, τι γίνεται στη Γαλλία με αυτό το θέμα;

άστεγος said...

Πολύ ενδισφέρουσα ανάλυση.

Το ελλ. εκπαιδευτικό σύστημα μπάζει από παντού, αλλά μια και πιάσαμε τους μισθούς των δασκάλων:
Καταρχάς είναι εντυπωσιακό ότι σε σχέση με το κατά κεφαλήν εισόδημα οι μισθοί των Ελλήνων δασκάλων δεν είναι οι χαμηλότεροι στην ΕΕ των 15, όπως θα περίμενε κανείς. Είναι όμως από τους χειρότερους. Το ερώτημα που τίθεται είναι, αν όντως ο τρόπος που υποδεικνύεις, μας λέει την αλήθεια.

Μάλλον όχι, γιατί βλέπει τα πράγματα από μία και μόνο οπτική. Αποσιωπούνται τρεις παράγοντες που ισχύουν ίσως περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα.

Ο πρώτος είναι αυτό που λέει ο ανώνυμος, ότι δηλαδή οι δάσκαλοι δεν έχουν απολύτως κανένα άλλο έσοδο εκτός από το μισθό τους (χώρια εκείνοι οι ελάχιστοι που -κακώς- κάνουν και δεύτερη δουλειά).

Δεύτερον, οι δάσκαλοι είναι από τους λίγους Έλληνες πολίτες που πληρώνουν κανονικά όλη τη φορολογία τους. Αν αυτούς τους δύο παράγοντες τους συνυπολογίσουμε στη σύγκριση με τους άλλους εισοδηματίες ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα, μάλλον ριγμένοι είναι οι δάσκαλοι και μάλιστα αρκετά.

Τρίτον. Ισοδυναμεί το 1 του Έλληνα με το 1 του Γάλλου; Σαφέστατα όχι, μια και οι τιμές προϊόντων και υπηρεσιών σε Ελλάδα και Γαλλία είναι σχεδόν οι ίδιες ενώ ο μισθός του Γάλλου εκπαιδευτικού σχεδόν τριπλάσιος από αυτόν του Έλληνα. Δηλαδή θα μπορούσαμε να κάνουμε δύο διαφορετικές συγκρίσεις: Ή τους μισθούς μεταξύ διαφόρων ελλήνων εργαζομένων ή τους μισθούς μιας ομάδας ελλήνων εργαζομένων με αυτούς της αντίστοιχης ομάδας ξένων εργαζομένων με βάση όμως την αγοραστική δύναμη του μισθού στη χώρα του καθενός και όχι το κατά κεφαλήν εισόδημα.
Με την ανάλυσή σου δεν πείθομαι τελείως ότι οι έλληνες δάσκαλοι βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα από πολλούς έλληνες εργαζόμενους (1-2) αλλά ούτε στην ίδια ή μόνο λίγο χειρότερη από ξένους συναδέλφους τους (3).

Ένα άλλο θέμα. Από την ανάλυσή σου μάλλον υπονοείται ότι οι μισθοί των δασκάλων είναι εν τέλει καλούτσικοι, συγκριτικά πάντα, και άρα δεν είναι και τόσο απαραίτητη η αύξηση που ζητούν. Κι όμως πιστεύω ότι όλοι μας συμφωνούμε όταν θέλουμε να επέλθει και η περίφημη μισθολογική σύγκλιση με την ΕΕ των 15. Το ερώτημα είναι, θέλουμε η σύγκλιση να επιτευχθεί από τη μία μέρα στην άλλη και μάλιστα ταυτόχρονα για όλες τις κοινωνικές ομάδες; Καλό θα ήταν αλλά μάλλον αδύνατο. Μάλλον πρέπει να στηρίξουμε τους δασκάλους, γιατί ό,τι ίσως πετύχουν αυτοί θα πιέσει την κατάσταση για βελτίωση μισ8ών και σε άλλους τομείς.

Μαύρο πρόβατο said...

Καλημέρα σε όλους,

σ'αυτή τη δόση προφταίνω μόνο να σχολιάσω πάνω σε όσα γράφει ο φίλος "άστεγος":

Φοβάμαι οτι παρανοήθηκα!
Προσπάθησα να βρω αν στις υπόλοιπες χώρες της "ΕΕ15" ο δάσκαλος "μετράει" περισσότερο ή λιγότερο σε σχέση με την Ελλάδα.

Τα δύο πρώτα που αναφέρεις, λένε οτι ουσιαστικά οι δάσκαλοι (όπως όλοι οι εργαζόμενοι) έχουν μοναδικό έσοδο το μισθό τους και δεν φοροδιαφεύγουν, οι υπόλοιποι εβεδες/αγρότες/ελ.επαγγελματίες κτλ όλο και κάτι καταφέρνουν. Άρα το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα είναι μεγαλύτερο και η θέση του δάσκαλου ακόμα χειρότερη στην Ελλάδα. Συμφωνώ, να σημειώσω μόνο οτι 1) παρόμοια φαινόμενα υπάρχουν και στις άλλες χώρες, (όχι παντού σε τέτοια έκταση, αλλά σε χώρες σαν την Ισπανία και την Ιταλία, σίγουρα συγκρίσιμα) και 2) οι οικονομολόγοι λένε οτι είναι λογικό να υποθέσουμε οτι στην Ελλάδα έχουμε παραοικονομία γύρω στο 25% του προ αναθεώρησης ΑΕΠ. Αν το λάβουμε υπόψη μας στους υπολογισμούς, τότε αποκαλύπτεται οτι η θέση του δάσκαλου είναι χειρότερη (ο,τι βρεις πρέπει να το πολλαπλασιάσεις με 0,8) ή πρέπει κανείς να πολλαπλασιάσει τις σχετικές θέσεις των άλλων ως προς τους έλληνες με 1,25.

Τελικά για να το ενσωματώσει κανείς κι αυτόν τον παράγοντα στους υπολογισμούς, πρέπει κάθε σχετική θέση να την πολλαπλασιάζει επί 125/(100+ποσοστό παραοικονομίας στην αντίστοιχη χώρα).


Όμως, πολύ βασικότερος παράγοντας διαστρέβλωσης είναι οι ανισότητες κατανομής του εισοδήματος στο εσωτερικό κάθε χώρας!

Για το τρίτο: οτι τα δύο "ένα" δε σημαίνουν ίδιο βιοτικό επίπεδο, το γράφω. Για το άλλο που λες, είναι βέβαιο οτι σου χρειάζονται στοιχεία για την αγοραστική δύναμη του μισθού και όχι η αγοραστική δύναμη του μέσου κατά κεφαλήν εισοδήματος.
Εγώ ήθελα να καταλήξω σε δύο συμπεράσματα:
1) οτι όλη η συζήτηση περί του αν ο δάσκαλος είναι καλύτερα στην "Ευρώπη" απ'ο,τι στην Ελλάδα είναι χωρίς πολύ νόημα, ιδιαίτερα σε ο,τι αφορά τα στοιχεία και τις στατιστικές (και τελικά είναι βλακεία να συγκρίνουμε σε κάθε διεκδικητικό ζήτημα Ελλάδα και "Ευρώπη", λες κι εκεί δεν υπάρχει μιζέρια και αθλιότητα)
2) οτι τελικά δεν ενδιαφέρει τόσο πού βρίσκεται ο δάσκαλος σε σχέση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, αλλά κυρίως το αν "βγαίνει", αν μπορεί να ζήσει έτσι ώστε να κάνει απρόσκοπτα τη δουλειά του.

Και λέω οτι με πείθουν οι ίδιοι ότι δεν μπορεί.

Αυτό καθιστά για μένα τους μισθούς τους απαράδεκτους, και την αύξηση που ζητούν απαραίτητη. Γι αυτό λέω στην αρχή οτι φοβάμαι οτι παρανοήθηκα, και βέβαια απορώ για το πώς μπόρεσες να διαβάσεις το σημείωμα με αυτόν τον τρόπο!

Και (αυτό δεν το γράφω γιατί ήταν εκτός θέματος του ποστ) η κυβέρνηση να βρεί τα λεφτά εκεί που υπάρχουν, στα κέρδη και τη ρεμούλα: πολιτικό είναι το ζήτημα.

Επειτα, προφανώς και όλοι οι μισθοί είναι απαράδεκτοι στην Ελλάδα, και δεν είναι επιχείρημα αυτό για να μη δώσουμε αύξηση στους δασκάλους.

Να τους στηρίξουμε λοιπόν. Εγώ μόνο "κράζω" στο τέλος τους επίσημους συνδικαλιστικούς τους φορείς, γιατί δεν λένε τίποτα, δεν στρατεύονται για τα ζητήματα των αντιδραστικών αλλαγών που έρχονται στο δημοτικό σχολείο. Τους κρίνω σε τελική ανάλυση, επειδή βγάζουν με πλειοψηφία τις συνδικαλιστικές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που δεν κριτικάρουν, αλλά αντίθετα, επικροτούν αυτό που πάει να γίνει στο περιεχόμενο της στοιχειώδους εκπαίδευσης...

Μαύρο πρόβατο said...

...συνεχίζω:

χαίρομαι πολύ που είμαστε όλοι λίγο-πολύ σύμφωνοι!
Ελπίζω να καταφέρω σύντομα να φτιάξω ένα ποστάκι για το περιεχόμενο της στοιχειώδους εκπαίδευσης στην Ελλάδα, και να θέσω σε συζήτηση το τι πρέπει να περιέχει και πόσο πρέπει να διαρκεί η υποχρεωτική εκπαίδευση.
Φίλε ανώνυμε, περνάω στο ποστ τις διευκρινήσεις σου για τον πρώτο μισθό των δάσκαλων για να μην μένει μια θολή εικόνα σε μας τους υπόλοιπους που είμαστε "απ'έξω".

Φίλε σχολιαστή, όλοι μιλούν για αξιολόγηση - αλλά φοβάμαι οτι ο όρος χρήζει κι αυτός διευκρίνησης.
Για μένα, η αξιολόγηση/έλεγχος καταλληλότητας είναι αυτονόητη - και μάλιστα πρέπει να γίνεται με στυγνή "καπιταλιστική" λογική :-)))

Τι εννοώ; Πολύ απλά, ας φανταστούμε τους δασκάλους σαν ακριβά, πολύπλοκα μηχανήματα. Ε, λοιπόν, αν ένα μηχάνημα είναι χαλασμένο τι κάνουμε; Το επισκευάζουμε. Αν δεν επιδέχεται επισκευής, το βγάζουμε από την παραγωγή ή το περνάμε σε μια άλλη δουλειά μειωμένων ή διαφορετικών απαιτήσεων. Αν δεν κάνει για τίποτα, το βάζουμε στην άκρη. Πρέπει βέβαια να κάνουμε το παν να μην ψωνίζουμε ελαττωματικά "μηχανήματα". Κι επίσης πρέπει να τα "αναβαθμίζουμε" τακτικά ώστε
να ανταποκρίνονται στη δουλειά τους, που αλλάζει κι αυτή τακτικά.

Αφήνω τους ειδικότερους από μένα να μιλήσουν για τις διαδικασίες και το περιεχόμενο αυτού του έλεγχου καταλληλότητας. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που, όπως υπονοείται, δεν υπάρχουν τέτοιοι έλεγχοι και δυσκολεύομαι να το πιστέψω.

Τώρα για την περίπτωση του επαγγελματικού λάθους, δεν νομίζω να γίνεται λόγος. Υπάρχουν πειθαρχικές ποινές που συνδυάζονται με τον "έλεγχο καταλληλότητας". Αν πχ ένας δάσκαλος έχει επεισόδια βίας στην τάξη επειδή είναι αλκοολικός, τον θέτουμε σε διαθεσιμότητα, τον υποχρεώνουμε να απεξαρτηθεί, και όταν το καταφέρει και βεβαιωθούμε οτι είναι πάλι κατάλληλος για διδασκαλία, τον επαναφέρουμε.

Αν όμως όσοι μιλούν για αξιολόγηση εννοούν αυτά τα αυτονόητα, αδυνατώ να κατανοήσω την υστερία γύρω από το ζήτημα

Προφανώς λοιπόν εννοείται κάτι άλλο ως αξιολόγηση: μια βαθμολόγηση του προϊόντος της δουλειάς, που να έχει συνέπειες πρώτα απ'όλα στις απολαβές. Δηλαδή ο δάσκαλος που έκανε "καλύτερη" διδασκαλία, να παίρνει παραπάνω/να δουλεύει λιγότερο/να προαχθεί πιό γρήγορα από αυτόν που έκανε "χειρότερη".
Όπως όμως σημειώνω στο ποστ, η ποσοτική εκτίμηση του προϊόντος δουλειάς του δάσκαλου είναι αδύνατη - κι αυτό όσο και αναμφισβήτητο να είναι το γεγονός οτι υπάρχουν καλοί και χειρότεροι δάσκαλοι!
Όποιος διαφωνεί, τον προκαλώ να αναπτύξει τη σκέψη του εδώ.

Να δίνεις κίνητρα και μισθολογικά για να επενδύσει ο δάσκαλος κόπο σε ενέργειες που γενικά γνωρίζουμε οτι βελτιώνουν τη διδασκαλία, το καταλαβαίνω.
Πχ ένας δάσκαλος που κάνει μεταπτυχιακό στη διδακτική πχ της αριθμητικής, πρέπει να διευκολυνθεί να το κάνει και μάλλον να αμειφθεί/προαχθεί περισσότερο αν το έχει. Βεβαίως κανείς δεν λέει οτι αυτόματα ο εν λόγω δάσκαλος θα διδάσκει καλύτερα αριθμητική σε σχέση με το συνάδελφό του δίπλα που δεν μπήκε σε τέτοιες ερευνητικές διαδικασίες. Όμως και μόνο η "γενική", στατιστική παραδοχή, δικαιολογεί την πολιτική αυτή.

Από την άλλη, αυτά δεν υπάρχουν ήδη;;

Λοιπόν, επανέρχομαι στην αρχική μου ερώτηση: τι διάολο συζητάμε επιτέλους μ'αυτήν την "αξιολόγηση";;

(Στη Γαλλία, πληθώρα μέτρων-κανονισμών κτλ υλοποιεί τις αρχές που περιέγραψα για την αξιολόγηση. Τώρα, όπως σωστά μαντέψατε, οι επιδόσεις των παιδιών ακολουθούν συνολικά και με σχετική ακρίβεια την ταξική τους προέλευση, ήγουν στα προάστια των μεταναστών, είναι απελπιστικές).

Anonymous said...

φίλε πρόβατε , καποιες διευκρινήσεις και από εμένα .

Ο πρώτος μισθός του δασκάλου είναι 950 € ( ούτε καν , νομίζω πιο κοντά στα 940 ) με τα επισόματα που είναι στάνταρ για όλους . Τα επίδόματα δεν δίνονται και ως δωρα , άρα οι δάσκαλοι έχουν ουσιαστικά 13 και κάτι μισθούς το χρόνο και όχι 14.
Υπάρχουν καποια επιδόματα που μπορεί να προστεθούν στο 950άρι ( γάμου , παιδιών , μεταπτυχιακού , διδακτορικού , παραμεθορίου) αλλά είναι της πλάκας
σε σχέση με τις ανάγκες που υποτίθεται εξυπηρετούν.Μην ξεχναμε οτι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί ( εξαιρουμένων όπως πάντα των βυσμάτων )έχουν τεράστια έξοδα για ενοίκια και μετακινήσεις αφου για πολλά χρόνια καλύπτουν θέσεις μακριά από τα σπίτια τους .Πάντως το πρώτο χρόνο έχουν περίπου 100€ κρατήσεις που τους αποδίδονται από το δεύτερο χρόνο και μετά) .Για τα υπόλοιπα θα επανέλθω όταν βρώ χρόνο

Anonymous said...

απορια μαύρο πρόβατο :
πόσο χρόνο σου πηρε όλη αυτή η δουλεία;
ΥΓ.Δεν είναι ειρωνικο το σχόλιο απλά το θεωρώ πολύ σημαντικό να ξέρω..

Μαύρο πρόβατο said...

Velazquez, δύο ώρες (μεσάνυχτα το Σάββατο, για διάλειμμα από επαγγελματικό γράψιμο :-))

άστεγος said...

Μαυροπρόβατε,
ξαναδιάβασα πιο προσεκτικά το ποστ και τα σχόλια και τελικά μάλλον συμφώνησα μαζί σου.
Αναμένουμε το ποστ για το καυτό θέμα του περιεχομένου της εκπαίδευσης και το ρόλο του δασκάλου ως προς αυτό (πολλή συζήτηση επί του θέματος έχει πέσει τα τελευταία 3-4 χρόνια στη Γερμανία ύστερα από την "αποτυχία της Πίζας").

Anonymous said...

Τι λένε τα στοιχεία της Eurostat και Eurydice περί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης εδώ.

Μαύρο πρόβατο said...

Ανώνυμε, εκεί βλέπουμε περισσότερο τι λέει ο συντάκτης του άρθρου για τα στοιχεία. Υπάρχουν πίνακες, αλλά βγάζουν μάτι να διαβαστούν. Για τους ισχυρισμούς του αρθρογράφου που παραπέμπεις, έχω ήδη εκφραστεί σε τούτο εδώ το ποστ.

S G said...

προχειρα μπορω να βρω καποια λαθη στους υπολογισμους σου

α) πηρες στοιχεια απο την ΔΟΕ! :-)

β) δεν εχεις καθολου δικιο οτι το ευρω σε μοναδες αγοραστικης δυναμης ειναι παρομοιο σε ολη την ΕΕ. Οι διαφορες ειναι απο αρκετα εως πολυ μεγαλες.

γ) η ΕΕ εχει 25 χωρες.

S G said...

α και επειδη ετυχε να γραφουμε την ιδια ωρα:

αν δεν μπορεις να διαβασεις τους πινακες, δεν εχεις παρα να ανατρεξεις στις πηγες. Σε αρκετους πινακες υπαρχουν μαλιστα απευθειας συνδεσεις σε καποιο pdf υψηλης αναλυσης.

Anonymous said...

ΔΥΟ ΩΡΕΣ!
Ενας μη-επαγγελματίας μέσα σε 2 ώρες έκανε σοβαρότερη δουλειά στο χώρος της πρωτοβάθμιας παιδείας από όση κάνουν 1 χρόνο όλοι οι δημοσιογράφοι της χώρας που είναι και η δουλειά τους!
ΚΥΡΙΟΙ,ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΕΡΙΤΡΑΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΠΩΣ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΜΜΕ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΛΑΜΟ ΚΑΥΣΕΩΣ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΩΝ(ούτε καν για την ανακύκλωση!).
Ευχαριστώ πρόβατο..

σχολιαστής said...

"Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που, όπως υπονοείται, δεν υπάρχουν τέτοιοι έλεγχοι και δυσκολεύομαι να το πιστέψω."

Δυστυχώς έτσι είναι. Δεν υπάρχουν κάποια standard τα οποία ο εκπαιδευτικός πρέπει να πληρεί. Μέχρι πριν μερικά χρόνια έμπαιναν με την επετηρίδα, τώρα με εξετάσεις και αυτό είναι όλο. ΟΛΟΙ στο τέλος θα πάρουν τη σύνταξη και το εφάπαξ.

Στα πανεπιστήμια, "διδάσκει" κάθε καρυδιάς καρύδι. Υπάρχει ένα θλιβερό σύστημα εκλογής. Οπως έλεγε ο Βουτσάς σε μια Ελληνική ταινία "όλο το κόλπο ήταν να τρουπώσω". Είναι μια στρατιά οπόκληρη "πανεπιστημιακών δασκάλων" που έχουν πάρει τη θέση, εις βάρος της ανθρωπότητας. Με οποιαδήποτε σοβαρή αξιολόγηση θα είχαν πάει στο σπίτι τους.

Απ' ότι καταλαβαίνω, η Γαλλία είναι μερικά βήματα μπροστά. Υποθέτω ότι δεν υπάρχει το αποτρόπαιο ζήτημα της παραπαιδείας, και εφαρμόζεται στοιχειώδης αξιολόγηση.

H Ελλάδα βλέπεις, είναι η χώρα των "κουμπάρων" και των φελών.

Μαύρο πρόβατο, ας μην εκληφθούν τα προηγούμενα ως γκρίνια. Είναι θλιβερό το ότι αυτά που γράφω ισχύουν κατά γράμμα. Ετσι στην Ελλάδα, βλέπουμε τα τρένα να παιρνούν.

Μαύρο πρόβατο said...

Συμφωνώ απόλυτα Πάνο. Μάλιστα αν βρω πόσα ευρώ έχει το δολάριο PPP σε κάθε χώρα, η εικόνα θα είναι ακόμη πιό ακριβής.
Κι όπως καταλήγει το ποστ στο σημείο 2, το σημαντικό είναι αν οι δάσκαλοι τα βγάζουν αξιοπρεπώς πέρα!

Σχολιαστή, νομίζω πρέπει να μιλήσουμε συγκεκριμένα για αξιολόγηση των δασκάλων. Οι πανεπιστημιακοί είναι άλλο πράγμα. Η απορία μου λοιπόν παραμένει: στους δασκάλους δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός του τύπου που περιγράφω; Ειλικρινά δεν γνωρίζω, αν βρεθεί κανείς δάσκαλος από δω, ας γράψει...

σχολιαστής said...

Για να μην κάνω τον πολύξερο, νομίζω ότι δεν υπάρχει καμία διαδικασία αξιολόγισης για τους δασκάλους. Αν κάποιος ξέρει περισσότερα ας μας πει.

Anonymous said...

Οσο για τα σχόλαι του sg νομίζω πως το πρώτο και το τλεευταίο έγιναν προφανώς χάριν αστεισμού...

talos said...

1. Μπράβο!
2. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μόνη συγκρίσιμα φτωχή χώρα στον κατάλογο (και στην ΕΕ15), η Πορτογαλία, έχει δραματικά μεγαλύτερο συντελεστή. Στις χώρες όπου ο μέσος μισθός επαρκεί για αξιοπρεπή διαβίωση η πληρωμή των δασκάλων είναι ευλογότερο να είναι κοντά στο μέσο όρο. Στις φτωχότερες επιβάλλεται να είναι αρκετά υψηλότερος ώστε να είναι αξιοπρεπής (αν θεωρούμε πως οι δάσκαλοι των παιδιών μας πρέπει να μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς)
3. Το σχετικό νούμερο στους υπολογισμούς δεν είναι GDP/capita, αλλά το GNP/capita (για πολλούς λόγους που μπορούμε να συζητήσουμε). Με αυτό το μέτρο θα δεις πως ο συντελεστής της Ιρλανδίας (ιδιαίτερα) θα μεγαλώσει αρκετά
4. Έχω εξαιρετική αμφιβολία για το PPP μέτρο όταν μιλάμε για (βασικά) φτωχούς. Το "καλάθι" από όπου εξάγεται η PPP, δεν είναι αντιπροσωπευτικό των πραγματικών αναγκών των φτωχότερων (τα αγαθά σε αυτήν την περίπτωση υποαντιπροσωπεύονται και οι - ελαστικότερες στην τιμολόγηση) υπηρεσίες υπεραντιπροσωπεύονται σε σχέση με τον μέσο όρο της εθνικής κατανάλωσης)
5. Η κοινή γνώμη γενικά δεν είναι εχθρική στις κινητοποιήσεις. Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι οι περισσότεροι πολίτες στηρίζουν τους δασκάλους. Τα τρία τέταρτα (αν θυμάμαι καλά) υποστηρίζουν το δίκαιο των αιτημάτων τους και το 60% ζητά από την κυβέρνηση να υποχωρήσει... Πάλι καλά.

S G said...

"Έχω εξαιρετική αμφιβολία για το PPP μέτρο όταν μιλάμε για (βασικά) φτωχούς. Το "καλάθι" από όπου εξάγεται η PPP, δεν είναι αντιπροσωπευτικό των πραγματικών αναγκών των φτωχότερων"

οχι βεβαια. και γιατι θα επρεπε? τους πολιτες γενικα προσπαθει να μετρησει. αλλα δεν ξερω γιατι αυτο θα εκανε διαφορα οταν συγκρινουμε διαφορες χωρες. Εκτος αν οι ελληνες φτωχοι εχουν μεγαλυτερη διαφορα (στο καλαθι τους) με τον ελληνικο μεσο ορο, αποτι οι υπολοιποι ευρωπαιοι με τον δικο τους μεσο ορο.

"Στις φτωχότερες επιβάλλεται να είναι αρκετά υψηλότερος ώστε να είναι αξιοπρεπής (αν θεωρούμε πως οι δάσκαλοι των παιδιών μας πρέπει να μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς)"

δεν το κατανοω αυτο. οι δασκαλοι των παιδιων μας σε ολες τις χωρες πρεπει να εχουν μια αρκετα ελκυστικη δουλεια. Η ελκυστικοτητα κρινεται σε σχεση με τον μεσο μισθο της χωρας.

αλλα δεν βλεπω και πςω εξηγειτε οτι οι δασκαλοι στην Τσεχια ας πουμε με χαμηλοτερο μισθο και χαμηλοτερες δαπανες γενικα φερνουν τοσο καλα αποτελεσματα.

σχολιαστής said...

"Νομίζω οτι το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι στην αξιολόγηση (με την οποία άλλωστε οι μισοί δάσκαλοι συμφωνούν)" λέει ο Πάνος.

Οι άλλοι μισοί διαφωνούν με την αξιολόγηση;

Δεν θα επιμείνω στά αυτονόητα. Υποστηρίζω τους δασκάλους στην απεργία τους. Οταν όμως με το καλό γυρίσουν στα σχολεία, θα περιμένουμε προτάσεις ώστε να βγεί το σχολείο απο το μαύρο του το χάλι.

Αν δεν ξέρουν πως γίνεται η αξιολόγηση ας δουν τι γίνεται στις προηγμένες ευρωπαικές χώρες.

Anonymous said...

@sg:
οταν λες τοσο καλά αποτελέσματα δεν μας το κάνεις πιο λιανά;
Γιατί αφήνεις ένα κενό...

Кроткая said...

Πρόβατο, εξαιρετική δουλειά και μπράβο. Μη γνωρίζουσα και πολλά από οικονομικά, βρίσκω το ποστ άψογο διότι ήταν απλό, σαφές, καταναοητό και για ένα μέσο άνθρωπο πλήρες. Οι επαγγελματίες οικονομολόγοι μπορεί να έχουν άλλη γνώμη, αλλά αυτό λίγη αξία έχει για μένα.

Επί της ουσίας, τα'χω ξαναγράψει και αλλού, αλλά έχιε μια αξία να παίρνουμε τις εξής παραμέτρους υπόψην:

1. οι δάσκαλοι δουλεύουν λίγο και παίρνουν πολλά -συγκριτικα- λεφτά:
ΨΕΜΜΑ. Διότι, αν μιλήσουμε για κείνους που κάνουν καλά τη δουλειά τους, οι 5 ώρες διδασκαλίας ημερησίως, συνοδεύονται από άλλες τόσες για προετοιμασία της διαδασκαλίας, διόρθωση γραπτων κλπ. Συν την ευθύνη που φέρουν για σωματική ακεραιότητα/υγεια κλπ τόσων ξένων παιδιών. Αναλαμβάνει ο καθένας από μας τέτοια ευθύνη; Εγώ και 5 χιλιάρικα να μου έδιναν δε θα το έκανα.

2. Πιστεύω γενικώς πως τα επαγέλματα που έχουν να κάνουν με ανθρώπους, όπως εκπαιδευτικοί, γιατροί κλπ πρέπει να μπαίνουν σε άλλη κατηγορία "αξιολόγησης" από τα άλλα. Δεν είναι το ίδιο ο δάσκαλος, ο γιατρός και ο γραφιάς ή ο ηλεκτρολόγος. Ούτε την ίδια ευθύνη φέρουν, ούτε εργασία συγκρίσιμη εξασκούν.

3. Έκανες πολύ καλά που έθιξες το θέμα της μετανάστασευσης. Επειδή πλέον τα σχολεία είναι "πολυπολιτισμικά", θα έπρεπε οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων να παρακαολουθούν σεμινάρια και προγράμματα περί του πώς αντιμετωπίζονται αυτά τα παιδιά. Πώς θα διδάξεις ελληνικά σε ένα ελληνόπουλο και σε ένα πολωνόπουλο; Με την ίδια μέθοδο; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. Διότι για το ένα είναι η μητρική του γλώσσα και για το άλλο μαι ξένη και μάλιστα δύσκολη γλώσσα. Κια πιο πέρα ακόμα: πώς αντιμετωπίζονται παιδιά εκπατρισμένα σε περιβάλλον ξένο και διαφορετικό; Πώς τα βοηθάμε να ενταχθούν; Με το ένστικτο;
Τέτοια σεμινάρια έγιναν ποτέ; Πολύ αμφιβάλλω. Είναι δυνατόν στην Αττική να λειτουργούν ΔΥΟ μόνο διαπολιτισμικά σχολεία;
Και με θλίβει πάρα πολύ το γεγονός ότι οι δάσκαλοι δεν περιλαμβάνουν τέτοια αιτήματα κοντά στα -δίκαια, πιστεύω εγώ- οικονομικά τους αιτήματα. Αν μη τι άλλο, έτσι θα έπειθαν και την κοινή γνώμη πως το λειτούργημά τους τους ενδιαφέρει και το πονάνε.

4. Και πολύ βασικό. Κατά την ταπεινή μου άποψη, όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στην Ελλάδα, θα έπρεπε όλοι οι εργαζόμενοι να διαμαρτύρονται και να ζητούν άυξηση, όχι μόνο οι δάσκαλοι. Με την ανιούσα που έχιε πάρει το κόστος ζωής, είναι γελοίο να θεωρούμε πως 800 και 900 ευρώ αρκούν για να ζήσει κανείς αξιοπρεπώς. Στο βέλγιο όπου ζω εγώ και όπου το κόστος ζωής είναι παρεμφερές με της Ελλαδας (σημειωτέον: φτηνότερος καφές, ακριβότερα τσιγάρα, λίγο πιο ακριβά εισιτήρια στα ΜΜΜ, παρόμοια ενοίκια -ΕΛΕΟΣ-, πιο ακριβά οπωροκηπευτικά -λογικό-, ίδιες τιμές για είδη όπως απορρυπαντικά κλπ), 900 ευρώ παίρνει ένας part-time πωλητής στο Carrefour. Και φυσικά δεν του φτάνουν, αλλά είναι part-time. Είναι δυνατόν να δεχόμαστε τον ίδιο μισθό για ένα δάσκαλο; Γραμματέας παίρνει 1150 ευρώ!! Ούτε εκείνης της φτάνουν, αλλά νομίζω πως δεν τίθεται σύγκριση.
Θεωρώ λοιπόν απαράδεκτο να ξεσηκώνονται οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και να βρίζουν τους δασκάλους, αντί να πάρουν κι αυτοί τους δρόμους -ή και τα βουνά-, όταν μαλιστα στην πλειοψηφία τους σκίζονται να μπουν στο δημόσιο για να απολαμβάνουν τη σταθερότητα και τη μονιμότητα για τις οποίες τα χώνουν στους δασκάλους.

5. σχολιάκι μικρό στο κείμενο. Λες:

"δάσκαλοι κυρίως γυναίκες σε χώρα με μεγάλη μισθολογική ανισότητα των δύο φύλων, σημαίνει μάλλον οτι δίπλα στο μισθό αυτό υπάρχει συχνά κι ένας μεγαλύτερος"
αυτό κατα τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να αποτελεί επιχείρημα γιατί μια δασκάλα κάλλιστα θα μπορούσε να είναι άγαμη ή διαζευγμένη. Δεν γίνεται να ξεκινάμε με δεδομένο ότι η εργαζόμενη είναι σύζυγος κάποιου πιο καλοπληρωμένου, διότι αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει στατιστικό δεδομένο. Συν το γεγονός ότι οι μονογονεϊκές οικογένειες πληθαίνουν και οι άνθρωποι δεν παντρέυονται πια στα 25 τους.

6. σχόλιο επί σχολίου. Λες:

"πολύ απλά, ας φανταστούμε τους δασκάλους σαν ακριβά, πολύπλοκα μηχανήματα. Ε, λοιπόν, αν ένα μηχάνημα είναι χαλασμένο τι κάνουμε; Το επισκευάζουμε. Αν δεν επιδέχεται επισκευής, το βγάζουμε από την παραγωγή ή το περνάμε σε μια άλλη δουλειά μειωμένων ή διαφορετικών απαιτήσεων. Αν δεν κάνει για τίποτα, το βάζουμε στην άκρη. Πρέπει βέβαια να κάνουμε το παν να μην ψωνίζουμε ελαττωματικά "μηχανήματα". Κι επίσης πρέπει να τα "αναβαθμίζουμε" τακτικά ώστε
να ανταποκρίνονται στη δουλειά τους, που αλλάζει κι αυτή τακτικά."

να θυμήσω εδώ πως το εξάρτημα-δάσκαλο, το ίδιο το κράτος το έχει κατασκευάσει/σπουδάσει.μορφώσει. Τι θα ακιολογήσει λοιπόν; Τη δική του δουλειά; Αν η δουλειά του κράοτυς δεν είναι καλή, να φροντίσει να τη βελτιώσει πρώτα. Κι αν το εξάρτημα είναι ανεπίδεκτο, τότε τα ξαναλέμε, τότε, ναι, φταίει το ελαττωματικό εξάρτημα.

Συγνώμη για την φλυαρία, γίνεται πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα εδώ, όπως πάντα.

Anonymous said...

Ωραία τα λέει το μαύρο πρόβατο. Που θα τα βρούμε τώρα/φέτος τα χρήματα για να τα δώσουμε στους δασκάλους δε μας λέει, όπως επίσης και γιατί να τα δώσουμε στους δασκάλους και όχι στους καθηγητές (που έχουν δεύτερη απασχόληση συχνά, αλλά δε θα έπρεπε), ή στους καθηγητές ΑΕΙ (που έχουν δεύτερη και τρίτη απασχόληση συχνά, αλλά αν έπαιρναν νορμαλ μισθό δεν θα είχαν, και θα ήταν καλύτερα για τα ΑΕΙ) ή στους γιατρούς του ΕΣΥ, ή στις νοσοκόμες του ΕΣΥ.

Η κοινωνία ΔΕ θέλει να δώσει περίσσότερους πόρους στην Παιδεία. Αν ήθελε, η ΓΣΕΕ θα έκανε πορείες για αυτό το θέμα (έστω μια πορεία) -- όχι πορεία συμπαράστασης, αλλά ως δικό της αυτόνομο αίτημα, και κάποιο κόμμα θα είχε βρεθεί να το κάνει πραγματική παντιέρα.

Οι πόροι για την Παιδεία από κάπου θα προέλθουν: Από το κλείσιμο της Ολυμπιακής, από τον περιορισμό των επιδοτήσεων στο ταμείο του (όχι κρατικού πλέον) ΟΤΕ, από τον περιορισμό των γεωργικών επιδοτήσεων, από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής του ξαδέρφου μας του γιατρού ή του μπατζανάκη μας του ηλεκτρολόγου, από κάπου τέλος πάντων. Από που;

Και, παρακαλώ, μην πείτε από τους φόρους... Όσοι εργάζονται σε αυτή τη χώρα δεν αντέχουν να πληρώσουν άλλους, και όσοι βγάζουν (πολλά) χρήματα χωρίς να εργάζονται δεν το έχουν σε τίποτα να την κοπανήσουν.

Κ. said...

Μ.Π. πολύ καλό το σχόλιο, αν και χάθηκα λίγο ως προς το συμπέρασμα. Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι μπορείς να παίξεις πολυ με το "σπίν" των οικονομικών μεγεθών, (μετά από αρκετή μελέτη Εκόνομιστ). Τι μανία και αυτοί των νεο-φιλελευθέρων να μην αμοίβεσαι για την εργασία σου...

Кроткая said...

Ανώνυμε, αν δεν είχαμε χρεωθεί για τις 8 επόμενες γενιές για να κάνουμε Ολυμπιακούς αγώνες και εκστρατεία στήριξης της Παπαπρήζου και της Βίσση για τη Eurovision και άλλες τέτοιες φιέστες, θα είχαμε μερικά παραπάνω λεφτά και για την παιδεία και για την υγεία. Και αυτά είναι λίγα μόνο από τα πραδείγματα ηλίθιας σπατάλης του δημοσίου χρήματος.

Λεφτά υπάρχουν και μάλιστα αρκετά, ΠΟΥ ΔΙΑΟΛΟ πάνε είναι το θέμα. Και μάλιστα λεφτά που προέρχονται ακι από τους δικούς σου και τους δικούς μου φόρους. Με ρώτησε κανένας εμένα αν γουστάρω τα ωραία μου λεφτουδάκια να χρησιμοποιηθούν για την τουαλέτα της Βίσση;

Anonymous said...

krotkaya,
καθε πρωθυπουργος και το όραμα του:
Σημίτης ο Βραχύς=>ΟΝΕ
Καραμανλής ο Βους=>Eyrovision

Σε τι χώρα γεννήθηκα Κύριε...

Anonymous said...

By the way,look this:
http://www.iospress.gr/ios2006/ios20060910.htm

Νικηφόρος Σπουργίτης said...

Kαλό κείμενο.
Πάντως ο μισθός δεν μετράει την κοινωνική εκτιμηση αλλά την κρατική ανάγκη.
Αραγε πόσο μετράνε οι δάσκαλοι στους δασκάλους ; Καθόλου, έχω φίλους
δασκάλους, αποτυχημένοι αισθάνονται, στο περιθώριο. Δεν αισθάνονται έτσι επειδή ο μισθός τους είναι μικρός, άλλοι είναι οι λόγοι.

Κωστής Γκορτζής said...

Μαυροπρόβατε, το "περί δασκάλων" το κατάλαβα και το "περι κάμποσων άλλων" το ψιλιάστηκα...
Ούτε οι δάσκαλοι, ούτε οι καθηγητές, ούτε οι Πανεπιστημιακοί, αξιολογούνται. Από το 1982! (όταν έγινε η χιλιοστή εξακοσιοστή τριακοστή τρίτη εκπαιδευτική μεταρύθμιση από ιδρύσεως του κράτους)
Είναι η μοναδική παγκοσμίως κοινωνική ομάδα που δεν αξιολογείται κατά την εργασία της. Δεν υπάρχει στον κόσμο εργαζόμενος άνθρωπος στον ιδιωτικό ή στον Δημόσιο Τομέα που ΔΕΝ αξιολογείται!
Ο θεσμός του Σχολικού Συμβούλου είναι "συμβουλευτικός" και όχι αξιολογητικός.
Οποιαδήποτε αποτελεσματική μεταρύθμιση θα πρέπει να ξεκινήσει από την θέσπιση κριτηρίων αξιολόγησης ώστε και το έργο των δασκάλων να μην αμφισβητείται και οι ίδιοι να αποκτήσουν το κύρος που πρέπει να έχουν για να διεκδικούν αποτελεσματικά τα δίκια τους. Που είναι χίλια!

S G said...

"@sg:
οταν λες τοσο καλά αποτελέσματα δεν μας το κάνεις πιο λιανά;"

ολα τα στοιχεια υπαρχουν στο κειμενο που εχει συνδεθει απο καποιον ανωνυμο πριν. Το βαζω παλι αν θες: Στοιχεια περι πρωτοβαθμιας εκπαιδευσης στην Ελλαδα

Κροτκαγια
"Μη γνωρίζουσα και πολλά από οικονομικά, βρίσκω το ποστ άψογο διότι ήταν απλό, σαφές, καταναοητό και για ένα μέσο άνθρωπο πλήρες. Οι επαγγελματίες οικονομολόγοι μπορεί να έχουν άλλη γνώμη, αλλά αυτό λίγη αξία έχει για μένα."

μου κανει τρομερη εντυπωση το πως παραδεχονται οι ανθρωποι τετοια τρομερη αλαζονεια, χωρις καν να τρεμει το φρυδι τους. Ας πουμε αν διαβαζες ενα κειμενο περι αστρολογιας, θα ελεγες: μπραβο ειναι πολυ κατανοητο. Αν οι επιστημονες βεβαια, δηλαδη οι αστρονομοι, διαφωνουν... ε τοσο το χειροτερο για αυτους...

"αν δεν είχαμε χρεωθεί για τις 8 επόμενες γενιές για να κάνουμε Ολυμπιακούς αγώνες και εκστρατεία στήριξης της Παπαπρήζου και της Βίσση για τη Eurovision και άλλες τέτοιες φιέστες, θα είχαμε μερικά παραπάνω λεφτά και για την παιδεία και για την υγεία. Και αυτά είναι λίγα μόνο από τα πραδείγματα ηλίθιας σπατάλης του δημοσίου χρήματος.

Λεφτά υπάρχουν και μάλιστα αρκετά, ΠΟΥ ΔΙΑΟΛΟ πάνε είναι το θέμα."

δεν χρεωθηκαμε τοσο. αλλα φυσικα εχεις δικιο, οτι η σπαταλη αυτη ειναι απαραδεκτη. Πες το και στους συμπολιτες σου που αντι να μαυριζουν οσους ριχνουν τα λεφτα μας σε πανυγυρια, προσκυνανε ολη μερα σωβρακα και φανελες που λεει και ο Τζιμης.

Anonymous said...

Σχετικά με την αξιολόγηση των δασκάλων, υπάρχει αλλά είναι αναποτελεσματική κατά την γνώμη μου. Ακόμα και σε περίπτωση που ο δάσκαλος βρίζει τους μαθητές στο σχολείο δεν παίρνουν απόφαση να τον διώξουν για λόγους τύπου "έχασε την γυναίκα του πριν δύο χρόνια/ είναι τρελός ο καημένος και δεν έχει άλλο εισόδημα/ τί θα κάνουν τα δυό του τα παιδάκια κτλ". Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν και είναι, κατά την άποψή μου, έγκλημα εις βάρος των μαθητών. Είναι παράλογο να διατηρείς σε τόσο σημαντική για τα νέα παιδιά θέση ένα ανισόρροπο άτομο. Ο δάσκαλος είναι πάρα πολύ σημαντικό πρόσωπο για τα παιδιά, τα επηρεάζει με την προσωπικότητά του.

Anonymous said...

Λεφτά υπάρχουν αλλά για λίγες τσέπες
Ένα απλό παράδειγμα. Πριν ένα μήνα ο Τηλε-Ευαγγελάτος παρουσίασε στον ΑΝΤ1 ένα ρεπορτάζ σχετικά με τις τιμές των φαρμάκων
-Ποιο είναι το κόστος ενόσ αιμοστατικού φάρμακου: 20 Euro
-Πόσο το αγο΄ράζει το δημόσιο:520 Euro.Μάλιστα η τμή μειώθηκε από τα 640 που έκανε επί ΠΑΣΟΚΟΕποχής!!

Φανταστείτε το τι γίνεται σε άλλα φτηνά αλλά και απαραίτητα προιόντα.
Το τι μίζα πεφτει καιτο τι οικονομάνε(λαικιστί) εισαγωγεις και βιομήχανοι..
Κατά τα άλλα κάποιοι μιλάνε για Σπαταλο Κράτος όταν είναι να δωθούν αξιοπρεπεις μισθοί
Είναι οι "φίλοι" αυτών που οικονομανε 26 φορές πάνω από τα αιμοστατικά φάρμακα...Μόνο που τότε δεν μιλάνε για σπατάλη αλλά για "ελεύθερη"-αγοραια-αγορά

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ
ΑΣΠΡΟΣ ΛΥΚΟΣ