Είναι ίσως άστοχο και σίγουρα αδόκιμο να καταφεύγει κανείς σε μεταφορές τέτοιου τύπου, επιδιὠκοντας να σηματοδοτήσει τα «δεύτερης τάξης» χαρακτηριστικά της δυναμικής του καπιταλισμού της κρίσης και της παρακμής. Η αντίληψη συγγενεύει περισσότερο με τα χρηματοοικονομικά παράγωγα παρά με την παραδοξολογία μιας σαπίλας που σαπίζει.
Αλλά ποιού πράγματος το όνομα προσπαθούμε να βρούμε; Της κατάστασης που δειγματίζεται από τα εξής πρόσφατα:
-Η κυβέρνηση του Κίεβου συμφωνεί το μέλλον της άμοιρης χώρας κάπου μεταξύ αιματηρού ξεριζωμού των ανατολικοουκρανών, πεδίου λεηλασίας ανθρώπων και φυσικών πόρων, στρατηγικού εφαλτήριου της διεθνούς τρομοκρατίας και τόπου αναφοράς των πιό νοσηρών σεναρίων ενός γενικευμένου πολέμου.
1. Όλοι οι «πρόθυμοι» που απαιτούσαν να αποκαλυφθεί η απεχθής αλήθεια για την κατάρριψη του Μπόινγκ και απειλούσαν με στρατιωτική επιχείρηση ασφάλισης του χώρου που βρίσκονται τα συντρίμια, ώστε να εργαστούν απρόσκοπτα οι εμπειρογνώμονες, το βούλωσαν υπερηφάνως μόλις το Κίεβο χρειάστηκε το χώρο για να στήσει άνετα τη μηχανή βομβαρδισμού του Ντανιέτσκ. Το σφιχτό ημερολόγιο της προπαγάνδας Αμερικάνων και ΕΕ έφτασε πάντως για να περάσουν οι νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, που απαντήθηκαν με τα γνωστά αντίμετρα υποκατάστασης εισαγωγών από τον Πούτιν. Ζούμε μέρες παραλογισμού, όπου ο ρώσος πρόεδρος παρουσιάζεται ως απωλέσας την επαφή με την πραγματικότητα, την ίδια στιγμή που πολιτικοί αξιωματούχοι της ΕΕ απειλούν για καταγγελία της Μόσχας στον ΠΟΕ - με τον πυρετό εμπορικών συμφωνιών των ρώσων με εξαγωγείς από χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία, η Τουρκία, η Βραζιλία, η Αίγυπτος... Ένας Φινλανδός νομίζω, έφτασε να δηλώσει «αν δώσουν [οι Ρώσοι] την Κριμαία πίσω, υποσχόμαστε να τα ξεχάσουμε όλα». Ο κ. Μπαρόζο, ά, και ο κ. Φαμπιούς, ξεκαθάρισαν στους Ρώσους να μην τολμήσουν να εισβάλλουν με τα λευκά κονβόι τους - και ένας πιό χαμηλόβαθμος συνάδελφός τους από το Κίεβο υπέδειξε το μέρος που πρέπει να τοποθετήσει ο Πούτιν το αλάτι που στέλνει στους βομβαρδιζόμενους αμάχους του Λουγκάνσκ.
2. Παράλληλα στο Κίεβο λαμβάνουν χώρα οι πιό σκοτεινές συσκέψεις, όπως πχ μια για την πυρηνική ασφάλεια στην οποία συμμετέχουν δύο Ιρακινοί ειδικοί του Σαντάμ στα... χημικά όπλα, και παρά την επαγγελματική κάλυψη της ασφάλειάς τους, ένας μόνο επιστρέφει ζωντανός στην ήσυχη Βαγδάτη. Η οικονομική μορφή του πολέμου στην τρέχουσα διάστασή του, αυτή της κρατικής δαπάνης/ιδιωτικών εσόδων των διαφόρων αναδόχων, φαίνεται αδιέξοδη. Ποιός θα πληρώσει τους παρόχους, πώς; Σε μια άλλη όμως διάσταση, της μαζικής καταστροφής, η οικονομική μορφή γίνεται αυτή της μαζικής καταστροφής κεφαλαίου. Μιλούμε τότε για πυρηνικοποίηση της Ουκρανίας, ντρόουνς, τακτικά πυρηνικά, εισβολή στην Κριμαία και ΝΑΤΟ. Μεταξύ του σημερινού αδιεξόδου και των εφιαλτικών σεναρίων που ακούγονται (και διερευνώνται) υπάρχει μια στενή λωρίδα, του πολέμου χαμηλής έντασης, της προσφυγιάς και του ρημάγματος της ανατολής, και μέσα της μια στενότερη που χωράει τον κυνικό σοκολατοβιομήχανο/υπεργολάβο του ιμπεριαλισμού (έξω από αυτήν θα αναζητηθούν άλλοι τρελλότεροι για τη δουλειά).
-Το υπερεξοπλισμένο και κομψά («ληστείες») υπερχρηματοδοτημένο λυσασμένο σκυλί του ιμπεριαλισμού, ο κ. «ισλαμικό κράτος», μετακινήθηκε στο πεδίο του σουννιτικού Ιράκ - που έξαφνα προέκυψε μάλιστα πληθυσμιακά μεγαλύτερο απ'ό,τι είχε μετρηθεί από τους αμερικανούς τεχνικούς του μακελειού. Διαβάζουμε οτι σύμφωνα με ανθρώπους του υιού Χαρίρι, μετακινήθηκε εκεί με την άδεια/προτροπή αμερικανικού κέντρου, που δόθηκε ήδη τον περασμένο Νοέμβριο, μετά την κήρυξη υποχώρησης από το Συριακό πεδἰο. Το ελεγχόμενο χάος εκεί περιλαμβάνει κάποιες ορατές παραμέτρους, που αφορούν πχ την εξέλιξη της κουρδικής αυτόνομης οντότητας ή την τακτική χαλάρωση της πίεσης στο Ιράν - και κάποιες λιγότερο ορατές. Οι τελευταίες έχουν να κάνουν με τα σαουδαραβικά σύνορα όπου έχει φτάσει το ισις, τη θρησκευτική κατασκευή του ηγέτη που δεν αναγνωρίζει καμμία νομιμοποίηση σε δυναστίες φύλαξης των ιερών τόπων του ισλάμ, και την ενδεχόμενη διείσδυσή του στο δυναμικό του σαουδαραβικού στρατού με το τεράστιο ποσοστό (σουννιτών) μεταναστών. Οι παράμετροι αυτές είναι αρκετές ώστε να ανησυχήσουν τους εμίρηδες της περιοχής και να αναζητήσουν την τσεκιέρα τους για εξόφληση δαπανών ψεκασμού που έχει ήδη αρχίσει (αυτός που βλέπουμε εικονογραφημένο με γιεζίντι και παλαιοχριστιανούς, αυτούς που κολυμπάνε στο αίμα τους ήδη από τον πρώτο πόλεμο του κόλπου).
Το πρόβλημα είναι οτι όλοι γνωρίζουν πως πρόκειται για σχήμα εκβιασμού και «προστασίας». Αυτό είναι δεκτό προσωρινά από τις πετρομοναρχίες όσο οι λίγες εκατοντάδες δις $ της υπόθεσης χρηματοδοτούνται τελικά από την άνοδο τωντιμών εισοδημάτων του πετρελαίου με τη διατήρηση της τιμής του στο διάστημα ισορροπίας των αντίστοιχων γεωπολιτικών συμφερόντων - αρκετά φτηνά ώστε να «τσουρουφλίζεται» η Ρωσσία, αλλά όχι τόσο, ώστε να πέφτουν έξω οι αμερικανικές επενδύσεις στο fracking. Όταν όμως το πράγμα ξεφύγει από τα δικά τους όρια ανοχής, τότε είναι νοητές οι πιό θεαματικές ανατροπές συμμαχιών - και ίσως κλείσουν άλλα συμβόλαια, με αληθινούς εκτελεστές αυτή τη φορά.
-Οι διαρκείς αγριότητες του ισραηλινού στρατού στην εγκλωβισμένη, αβίωτη Γάζα, απομακρύνουν από το πρώτο πλάνο ένα σημαντικότερο μέρος της ίδιας πολιτικής, αυτό του συνεχιζόμενου εποικισμού της Δυτικής Όχθης, της απαλλοτροίωσης γης και φυσικών πόρων και του εξανδραποδισμού του παλαιστινιακού λαού. Ανήκει σε άλλο σημείωμα η ανάπτυξη των μεθόδων και των σχέσεων με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό της κρατικής πολιτικής του Ισραήλ - στο παρόν αρκεί να σημειώσουμε οτι είτε οι σχέσεις αυτές θα μπούν με τη σειρά τους σε πορεία σαπίλας, είτε θα διατηρηθεί η απλότητα και η ευρωστία τους, οπότε είναι η οντότητα του κράτους που θα πορευτεί προς τα εκεί.
Σε αυτή τη συγκυρία, της εποχής του ιμπεριαλισμού-που-σαπίζει, δύο κρίσιμα ερώτηματα για τα οποία σχεδόν ο κάθε άνθρωπος πρέπει να ψάξει την απάντηση, είναι
Καλές διακοπές για τους όψιμους, καλή επάνοδο στους πρώιμους, καλή δύναμη στους υπόλοιπους και καλή συνέχεια σε όλους μας!...
Αλλά ποιού πράγματος το όνομα προσπαθούμε να βρούμε; Της κατάστασης που δειγματίζεται από τα εξής πρόσφατα:
-Η κυβέρνηση του Κίεβου συμφωνεί το μέλλον της άμοιρης χώρας κάπου μεταξύ αιματηρού ξεριζωμού των ανατολικοουκρανών, πεδίου λεηλασίας ανθρώπων και φυσικών πόρων, στρατηγικού εφαλτήριου της διεθνούς τρομοκρατίας και τόπου αναφοράς των πιό νοσηρών σεναρίων ενός γενικευμένου πολέμου.
1. Όλοι οι «πρόθυμοι» που απαιτούσαν να αποκαλυφθεί η απεχθής αλήθεια για την κατάρριψη του Μπόινγκ και απειλούσαν με στρατιωτική επιχείρηση ασφάλισης του χώρου που βρίσκονται τα συντρίμια, ώστε να εργαστούν απρόσκοπτα οι εμπειρογνώμονες, το βούλωσαν υπερηφάνως μόλις το Κίεβο χρειάστηκε το χώρο για να στήσει άνετα τη μηχανή βομβαρδισμού του Ντανιέτσκ. Το σφιχτό ημερολόγιο της προπαγάνδας Αμερικάνων και ΕΕ έφτασε πάντως για να περάσουν οι νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, που απαντήθηκαν με τα γνωστά αντίμετρα υποκατάστασης εισαγωγών από τον Πούτιν. Ζούμε μέρες παραλογισμού, όπου ο ρώσος πρόεδρος παρουσιάζεται ως απωλέσας την επαφή με την πραγματικότητα, την ίδια στιγμή που πολιτικοί αξιωματούχοι της ΕΕ απειλούν για καταγγελία της Μόσχας στον ΠΟΕ - με τον πυρετό εμπορικών συμφωνιών των ρώσων με εξαγωγείς από χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία, η Τουρκία, η Βραζιλία, η Αίγυπτος... Ένας Φινλανδός νομίζω, έφτασε να δηλώσει «αν δώσουν [οι Ρώσοι] την Κριμαία πίσω, υποσχόμαστε να τα ξεχάσουμε όλα». Ο κ. Μπαρόζο, ά, και ο κ. Φαμπιούς, ξεκαθάρισαν στους Ρώσους να μην τολμήσουν να εισβάλλουν με τα λευκά κονβόι τους - και ένας πιό χαμηλόβαθμος συνάδελφός τους από το Κίεβο υπέδειξε το μέρος που πρέπει να τοποθετήσει ο Πούτιν το αλάτι που στέλνει στους βομβαρδιζόμενους αμάχους του Λουγκάνσκ.
2. Παράλληλα στο Κίεβο λαμβάνουν χώρα οι πιό σκοτεινές συσκέψεις, όπως πχ μια για την πυρηνική ασφάλεια στην οποία συμμετέχουν δύο Ιρακινοί ειδικοί του Σαντάμ στα... χημικά όπλα, και παρά την επαγγελματική κάλυψη της ασφάλειάς τους, ένας μόνο επιστρέφει ζωντανός στην ήσυχη Βαγδάτη. Η οικονομική μορφή του πολέμου στην τρέχουσα διάστασή του, αυτή της κρατικής δαπάνης/ιδιωτικών εσόδων των διαφόρων αναδόχων, φαίνεται αδιέξοδη. Ποιός θα πληρώσει τους παρόχους, πώς; Σε μια άλλη όμως διάσταση, της μαζικής καταστροφής, η οικονομική μορφή γίνεται αυτή της μαζικής καταστροφής κεφαλαίου. Μιλούμε τότε για πυρηνικοποίηση της Ουκρανίας, ντρόουνς, τακτικά πυρηνικά, εισβολή στην Κριμαία και ΝΑΤΟ. Μεταξύ του σημερινού αδιεξόδου και των εφιαλτικών σεναρίων που ακούγονται (και διερευνώνται) υπάρχει μια στενή λωρίδα, του πολέμου χαμηλής έντασης, της προσφυγιάς και του ρημάγματος της ανατολής, και μέσα της μια στενότερη που χωράει τον κυνικό σοκολατοβιομήχανο/υπεργολάβο του ιμπεριαλισμού (έξω από αυτήν θα αναζητηθούν άλλοι τρελλότεροι για τη δουλειά).
-Το υπερεξοπλισμένο και κομψά («ληστείες») υπερχρηματοδοτημένο λυσασμένο σκυλί του ιμπεριαλισμού, ο κ. «ισλαμικό κράτος», μετακινήθηκε στο πεδίο του σουννιτικού Ιράκ - που έξαφνα προέκυψε μάλιστα πληθυσμιακά μεγαλύτερο απ'ό,τι είχε μετρηθεί από τους αμερικανούς τεχνικούς του μακελειού. Διαβάζουμε οτι σύμφωνα με ανθρώπους του υιού Χαρίρι, μετακινήθηκε εκεί με την άδεια/προτροπή αμερικανικού κέντρου, που δόθηκε ήδη τον περασμένο Νοέμβριο, μετά την κήρυξη υποχώρησης από το Συριακό πεδἰο. Το ελεγχόμενο χάος εκεί περιλαμβάνει κάποιες ορατές παραμέτρους, που αφορούν πχ την εξέλιξη της κουρδικής αυτόνομης οντότητας ή την τακτική χαλάρωση της πίεσης στο Ιράν - και κάποιες λιγότερο ορατές. Οι τελευταίες έχουν να κάνουν με τα σαουδαραβικά σύνορα όπου έχει φτάσει το ισις, τη θρησκευτική κατασκευή του ηγέτη που δεν αναγνωρίζει καμμία νομιμοποίηση σε δυναστίες φύλαξης των ιερών τόπων του ισλάμ, και την ενδεχόμενη διείσδυσή του στο δυναμικό του σαουδαραβικού στρατού με το τεράστιο ποσοστό (σουννιτών) μεταναστών. Οι παράμετροι αυτές είναι αρκετές ώστε να ανησυχήσουν τους εμίρηδες της περιοχής και να αναζητήσουν την τσεκιέρα τους για εξόφληση δαπανών ψεκασμού που έχει ήδη αρχίσει (αυτός που βλέπουμε εικονογραφημένο με γιεζίντι και παλαιοχριστιανούς, αυτούς που κολυμπάνε στο αίμα τους ήδη από τον πρώτο πόλεμο του κόλπου).
Το πρόβλημα είναι οτι όλοι γνωρίζουν πως πρόκειται για σχήμα εκβιασμού και «προστασίας». Αυτό είναι δεκτό προσωρινά από τις πετρομοναρχίες όσο οι λίγες εκατοντάδες δις $ της υπόθεσης χρηματοδοτούνται τελικά από την άνοδο των
-Οι διαρκείς αγριότητες του ισραηλινού στρατού στην εγκλωβισμένη, αβίωτη Γάζα, απομακρύνουν από το πρώτο πλάνο ένα σημαντικότερο μέρος της ίδιας πολιτικής, αυτό του συνεχιζόμενου εποικισμού της Δυτικής Όχθης, της απαλλοτροίωσης γης και φυσικών πόρων και του εξανδραποδισμού του παλαιστινιακού λαού. Ανήκει σε άλλο σημείωμα η ανάπτυξη των μεθόδων και των σχέσεων με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό της κρατικής πολιτικής του Ισραήλ - στο παρόν αρκεί να σημειώσουμε οτι είτε οι σχέσεις αυτές θα μπούν με τη σειρά τους σε πορεία σαπίλας, είτε θα διατηρηθεί η απλότητα και η ευρωστία τους, οπότε είναι η οντότητα του κράτους που θα πορευτεί προς τα εκεί.
Σε αυτή τη συγκυρία, της εποχής του ιμπεριαλισμού-που-σαπίζει, δύο κρίσιμα ερώτηματα για τα οποία σχεδόν ο κάθε άνθρωπος πρέπει να ψάξει την απάντηση, είναι
- τι μας πάει προς τον πόλεμο; και
- ποιός θέλει τον πόλεμο;
Καλές διακοπές για τους όψιμους, καλή επάνοδο στους πρώιμους, καλή δύναμη στους υπόλοιπους και καλή συνέχεια σε όλους μας!...
No comments:
Post a Comment