Συνονόματος 2

...αυτή τη φορά μ'έναν περιεκτικό, διορατικό (προ έτους) σχολιασμό των επερχόμενων ανακοινώσεων (της 15/4/2011)

Ανωτάτη φιδεμπορική

Παρέδωσε, λέει, το πόρισμά της η επιτροπή σοφών (9 μέλη, αλλά έκαναν διακοπές στην Ελλάδα μόνο 5... ) που (παρα)κάλεσε ο Γιωργάκης να μας φωτίσει για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα ελληνικά ΑΕΙ. Είναι η δεύτερη τουλάχιστο φορά που σοφοί ασχολούνται με τα ελληνικά πανεπιστήμια, μια προηγούμενη ήταν το 2006.

Τι λένε λοιπόν τούτοι οι σοφοί, εκ των οποίων ένας υπήρξε και υπουργός και παρά τω ΟΟΣΑ κτλ κτλ;
Στο 13-σέλιδο (19-σέλιδο με τα βιογραφικά τους), με τον ολοσέλιδο τίτλο, τις επαναλαμβανόμενες παραγράφους να τρώγεται χώρος, τις δύο αυτοπαραπομπές του ολλανδού υπουργού/ακαδημαϊκού/διανοούμενου, μέσα από κάμποσους σολοικισμούς, μεταφραστικές ατυχίες και απλά τυπογραφικά λάθη, ανάμεσα στο παχύ στρώμα ανοησιών, τετριμμένων, αλλαζονικών μπουρδολογημάτων για τους έλληνες και τις ικανότητές τους και το ελάχιστο υπόλειμμα κοινής λογικής, ξεχωρίσαμε και τα εξής δύο σημεία (με τη μέθοδο της τυχαίας δειγματολειψίας - διαλέξαμε τη σελίδα 8):

1.

Η πολιτικοποίηση των πανεπιστημίων - και ειδικότερα η πολιτικοποίηση των φοιτητών - αντιπροσωπεύει μια πέραν της λογικής συμμετοχή στην πολιτική διαδικασία.

(υπογράμμιση ΜΠ). Δυστυχώς το νέο κόνσεπτ "δημοκρατία-με-λογική-όμως-συμμετοχή" δεν αναπτύσσεται περισσότερο.

2.

Ανάμεσα σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ και σε μερικές άλλες χώρες (Αυστραλία, Ισραήλ, Ιαπωνία, Κορέα, Μεξικό), η Ελλάδα παρουσιάζει τις υψηλότερες δαπάνες ανά φοιτητή και την μεγαλύτερη αύξηση στις δαπάνες αυτές μεταξύ 1995 και 2005.

(και πάλι υπογράμμιση ΜΠ). Βεβαίως στη σελ. 5, η βαθυστόχαστη φράση
Έχει υποστηριχθεί ευρέως ότι η αποστολή του δημόσιου πανεπιστήμιου να παρέχει πρόσβαση στην αριστεία δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς : επαρκείς πόρους, αυτονομία και λογοδοσία, υπεύθυνη και πεφωτισμένη πανεπιστημιακή ηγεσία
κρίνεται αναγκαίο να αποδοθεί στο πόνημα του κ. υπουργού "A Chance for European Universities". Όταν όμως ρίχνουμε τα στοιχεία που θα πουν το βράδυ τα κανάλια και την επόμενη οι φυλλάδες, οι παραπομπές δεν είναι απαραίτητες.

Δεν πειράζει.Ο μοχθών και μοχθηρός συντάκτης του μπιλιέτου, εντόπισε τη σχετική παραπομπή κάπου στα στατιστικά για την εκπαίδευση που εξέδωσε ο  ΟΟΣΑ το 2008 και είναι οι πιό πρόσφατες που βρήκε για την Ελλάδα: σε δαπάνες για ΑΕΙ ανά φοιτητή και σε διορθωμένα ποσά (σταθερά και συγκρίσιμα δολάρια) η Ελλάδα βρίσκεται στη 17η θέση ανάμεσα σε 18 χώρες της ΕΕ που παρουσιάζονται στη στατιστική, και το Μεξικό την ξεπερνάει.

Να το εμπεδώσουμε; Οι τύποι λένε, ή μάλλον υπογράφουν, ψέμματα.  Ο φορολογούμενος πλήρωσε τα εισιτήρια (τουλάχιστο) σε 5 από αυτούς για να τους ενημερώσει η κυβέρνησις, και να μας στείλουν μετά από λίγους μήνες ανταμοιβή τα σκουπίδια των γραφείων τους  (αν θέλει κανείς να επιβαρύνει παραπέρα τη θέση τους, μπορεί να ανατρέξει στα αντίστοιχα στατιστικά του ΟΟΣΑ που δόθηκαν το 2009 και όπου η Ελλάδα φέρεται να είναι από τις πρώτες σε δαπάνη/αύξηση δημοσίων δαπανών τριτοβάθμιας ως ποσοστό του ΑΕΠ).

-Θλίψη...

Με νόημα

Ο πρώην πρωθυπουργός κ. Σημίτης δε φημίζεται για τη ρητορική του δεινότητα. Ωστόσο η υπερβολικά διακωμωδημένη  δυστοκία του στα προφορικά συγκαλύπτει την πληρότητα του γραπτού του λόγου, όπου μέσω ενός μάλλον περιορισμένου λεξιλογίου επιτυγχάνει αναμφισβήτητα την ακριβολογία.

Στην τελευταία του παρέμβαση, που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή, μετρήσαμε 9 "όμως" και 8 "αλλά".  Αν αυτός είναι ο τρόπος της αναγγελίας των επερχόμενων εξελίξεων, η ανακοίνωσή τους συνοψίζεται στη φράση

Μακροπρόθεσμες λύσεις ακόμη και λύσεις που σήμερα φαίνονται απίθανες ή απορριπτέες πρέπει να εξετάζονται συνεχώς. 

Για να μην αδικούμε το κείμενο, που θεωρούμε το μοναδικό έγκυρο που έχει κυκλοφορήσει στον "ευρέως προσβάσιμο" δημόσιο χώρο από καθεστωτική πηγή τους τελευταίους μήνες, να συμπληρώσουμε οτι κάθε του φράση έχει και νόημα και βάρος: πχ η εκτίμηση οτι

Ο ρυθμός ανάπτυξης στην Ευρωζώνη δεν πρόκειται ν’ αυξηθεί θεαματικά τα επόμενα χρόνια. Η επερχόμενη αύξηση των επιτοκίων, η συνεχιζόμενη περιοριστική δημοσιονομική πολιτική και η χαμηλή κατανάλωση στις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Γερμανία θα τον επηρεάσουν αρνητικά.

είναι απλώς η αλήθεια που αποκρύφθηκε πίσω από τις μασκαράτες περί ξεπεράσματος της (διεθνούς) κρίσης που διαχύθηκαν από τα καθεστωτικά ΜΜΕ το Δεκέμβριο, βάσει στοιχείων πραγματοποιημένης δραστηριότητας την ίδια στιγμή που στις ίδιες ανακοινώσεις των στατιστικών υπηρεσιών καταγράφονταν οι μειώσεις παραγγελιών ενδιάμεσων και κεφαλαιουχικών αγαθών και ασφαλής συσχέτιση με τη μείωση της ανάπτυξης για το επόμενο διάστημα, που ζούμε τώρα.

Καλή ανάγνωση λοιπόν, και μη σταθεί κανείς στο δευτερεύον της υπόθεσης, την ανειλικρίνεια του πρώην πρωθυπουργού, που βγαίνει τώρα και μιλάει πανικόβλητος, καθώς και την απίστευτης μαχητικότητας στράτευσή του στη διάσωση του ελληνικού καπιταλισμού και της άρχουσας τάξης του, όταν συνειδητοποιεί οτι η επιχείρηση αυτή κινδυνεύει να καταλήξει στην ολοκληρωτική καταστροφή του λαού και του τόπου.