September 23, 2010

Γέλιο και χαρά

Αργά το βράδυ, σε παρέμβασή του ο βουλευτής Δ.Παπαδημούλης ανέφερε ότι το κόμμα έχει έλλειμμα αυτοπεποίθησης και αυτοσεβασμού και τόνισε την ανάγκη ολόπλευρης ανασυγκρότησης μετά τις εκλογές.

Είναι προφανές οτι εκεί στο λεγόμενο "Συνασπισμό" το διαρθρωτικό πρόβλημα επιδεινώθηκε με το μνημόνιο συνεργασίας με τον κ. Μητρόπουλο.
Αποτέλεσμα, τα νιάτα, οι πιό ζωντανές δυνάμεις, οδηγούνται στην ξενητιά...
;-)

6 comments:

Anonymous said...

Πόσο γελοίοι είναι οι άνθρωποι ...

Μετά τις εκλογές, απλά, δεν θα υπάρχουν !

Μαύρο πρόβατο said...

Εμένα σφε πάντα μου άρεσε η καλή ψυχαγωγία. Αυτό που με τσατίζει είναι οτι, τόσο τα παπαγαλάκια της πλουτοκρατίας όσο και οι ίδιοι, μεταπωλούν το δικό τους το σουργελισμό ως συνολική αποτυχία της... αριστεράς!!

Μαύρο πρόβατο said...

Σχετικό, σχόλιο στης πεντανόστιμης περί της Αλαβανείου ρήσεως,
"όποιος λέει οτι το μνημόνιο είναι μονόδρομος, είναι φασίστας"

.............

Ένα πράγμα βέβαιο είναι οτι ο φασίστας (φίλος του Γιωργάκη) λέει οτι το μνημόνιο είναι μονόδρομος.

Και έχει βέβαια κάποιο δίκιο.

1. Η ουσία του μνημονίου είναι η βίαια αποκόμιση πόρων από την τεράστια κοινωνική πλειοψηφία, για την αποκατάσταση της κερδοφορίας του κεφάλαιου.
2. Η ουσία θα μπορούσε θεωρητικά να επιβληθεί και με άλλον τρόπο, που να λαμβάνει υπόψη και ορισμένες από τις ενστάσεις του Αλαβάνου, ή να μην πλήττει τόσο βάναυσα την εθνική κυριαρχία. Ο απατεώνας συγκάτοικος του Γιωργάκη, κάτι τέτοιο ισχυρίζεται. Όντως, αλλού στην Ευρώπη τα ίδια πράγματα γίνονται κατά τέτοιους εναλλακτικούς, ή σόφτερ, τρόπους, άνευ μνημονίων. Με την αρωγή της "ενωμένης Ευρώπης" που έγραφε κάποτε κι ο Αλέκος στις σημειώσεις του, είτε με συμμόρφωσή της στις ειλημμένες αποφάσεις: έτσι πχ περνά η πολιτική "του μνημονίου" στην ιδια τη Γερμανία, ή τη Γαλλία.

3. Ωστόσο, δεν καταλήξαμε τυχαία στο μνημόνιο, αλλά επειδή εκτιμήθηκε για τη χώρα μας ως βέλτιστο όχημα για την εφαρμογή της πολιτικής που προδιαγράφει. Πιθανόν δε να είναι το μοναδικό βέλτιστο - αυτή η πιθανότητα είναι το κάποιο δίκιο του (αληθινού) φασίστα.

Θα έπαιρνα λοιπόν στα σοβαρά τον Αλαβάνο και την αντίστροφη, αμφίβολης αληθοτιμής πρότασή του "όποιος λέει... μονόδρομος... είναι φασίστας", αν ξεκαθάριζε το για ποιόν. Για τα συμφέροντα του λαού, των πολλών, αυτών που δουλεύουν και κάνουν να έχει ζωή ο τόπος μας, αυτή η πολιτική, μετά ή άνευ μνημονίου, δεν είναι καθόλου δρόμος. Είναι τσουλήθρα στο λάκο με τα σκατά.
(Και αν κάποιοι απ'αυτούς που αφανίζει το μνημόνιο, το αναγνωρίζουν ως μονόδρομο αποτέλεσμα εκβιασμού, οφείλει κανείς δέκα φορές περισσότερο να καταδεικνύει την απουσία κάθε άλλης βιώσιμης γι αυτούς προοπτικής, έξω από την πάλη για την ανατροπή της πολιτικής του μνημονίου δηλαδή των κυρίαρχων, που την έφεραν. Ο χαρακτηρισμός "φασίστες" δεν αρμόζει ούτε καν στους προπαγανδιστές της ανυπαρξίας άλλης επιλογής πέραν του μνημονιακού αυτοχειριασμού: ο μόνος ακριβής, είναι "απατεώνες".)

Για τους άλλους πάλι, που κυριαρχούν και κυβερνούν τον τόπο και τη ζωή μας, το μνημόνιο ίσως είναι μονόδρομος, ίσως όχι, αλλά σίγουρα κατέληξε να είναι βέλτιστη επιλογή.


Εν κατακλείδι, ένα ακόμη πράγμα είναι βέβαιο: οτι είναι μονόδρομος για τον Αλαβάνο η θολούρα. Δεν ξέρω αν αυτή βολεύει και κανέναν από όσους θέλουν ν'αντισταθούν σήμερα, εμένα πάντως καθόλου...

Velazquez said...

Alive or not, what I only know is that when I do not have classes ,I usually study. And what a surprise,it is a lesson of the X that keeps troubling me

Μαύρο πρόβατο said...

στείλε μαιηλ

kapetanios said...

έλλειμμα αυτοπεποίθησης έχει το κόμμα ή ο ίδιος ο Παπαδημούλης ?
Γιατί η στάση του πριν λίγο καιρό μόνο ως απόρροια μειωμένης αυτοπεποίθησης και ελάχιστου αυτοσεβασμού μπορεί να εκληφθεί...

Για τον Αλαβάνο δεν θέλω να πω τίποτε αλλά καλό είναι να υπάρξει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στον καπιταλιστή και στον φασίστα. Η διεύρυνση του όρου φασίστας δεν εξυπηρετεί κανέναν