Και ενδιαφέρουσα σχετική παλιά συζήτηση, εδώ.
UPDATE 31/8/2010
Εναλλακτικά, το ίδιο ποστ με άλλο υλικό θα μπορούσε να τιτλοφορείται
Φωτιά, φωτιά, στ'αγαρηνά σκυλιά
ασχoλούμενο με τις δημόσιες τοποθετήσεις του σοσιαλδημοκράτη τραπεζίτη κ. Sarrazin
UPDATE 4/9/2010
Εναλλακτικά πάλι, το ίδιο ποστ με άλλο υλικό θα μπορούσε να τιτλοφορείται
Ουστ, κοπρίτη
αναφερόμενο στην αντίδραση του υποσυνείδητου του Βρετανού αοιδού Morrissey στη φοβία του ιδίου, μή και ανήκει στο ίδιο είδος με ενάμισυ δισεκατομμύριο υπο-σινανθρώπων
...για λόγους πληρότητος παραθέτουμε την πρωταρχική βερσιόν του ποστ,
Έξω οι γύφτοι απ'τη Γαλλία
που αναφέρεται βέβαια στις πρόσφατες, απελπισμένες προσπάθειες του Γάλλου πρόεδρου, θυσιάζοντας ένα μέρος της φυλής στα (πεσμένα...) ρατσιστικά αντανακλαστικά του εκλογικού του σώματος, να παρατείνει την κατασκήνωση στο Ελυζέ, για μερικά φεγγάρια ακόμα, του αυτοθεωρούμενου ως πιό επιτυχημένου μέλους της
4 comments:
Γελοιο αρθρο ,στηριγμενο το μισο σε μια απλοικη θεωρια και το αλλο μισο στην αναγκη να προβληθουν ιδεολογικα η εκαστρατεια στο Αφγανισταν ,η συμμετοχη των Αμερικανων στον επικειμενο Περσοεβραικο πολεμο και στην αυξηση της κοντρας με την Κινα.
Ο Κεφτεc γαρ εγγυc παντως.
Σε 5-6 χρονακια η διεθνης πολιτικη σκηνη πιστευω θα εχει αλλαξει σημαντικα.
Σκίτσο της Berliner Zeitung πριν από λίγες μέρες:
Γύρω γύρω σοβαροφανείς κύριοι με γκρι κουστούμια και στη μέση ένας μαύρος με χρωματιστά ρούχα. Όλοι έχουν στραμμένα τα βλέμματα πάνω του. Τίτλος: Ahmet und die Sarazzinen.
Απορώ πώς τολμάει να μιλάει με τέτοιο επώνυμο. Τεχνοκράτης, γαρ...
Achmed und die Sarrazinen: http://www.berlinonline.de/.img/foto/karikaturen/karikaturen-208.jpg
Ανώνυμε, σύντροφε,
καλησπέρα και καλό χειμώνα!
Συμπλήρωσα το μπιλιέτο με νέο (και παλιό) υλικό. Με τρομάζει το γεγονός οτι κάθε μέρα, κοιτώντας στην τύχη, βρίσκω κάτι που κολλάει εδώ. Πού νάξερα και Ιταλικά...
Αυτά τα μικρά ή μεγαλύτερα καθημερινά τουβλάκια που εκτοξεύονται στον καθημάς καπιταλισμό, φοβάμαι οτι κάτι πολύ σοβαρό θέλουν να πούν... ο φασισμός, μεταμοντέρνος βέβαια και μεταλαγμένος, αλλά διακριτός και γνώριμος, δεν είναι μια απομακρυσμένη θεωρητική εφεδρεία ενός συστήματος σε βαθύτατη κρίση. Είναι εδώ και παίζει!
(Όπως πάντα δε - αυτό είναι το πόιντ του μπιλιέτου - τη βρωμοδουλειά την κάνουν ενεργούμενα διαφορετικά από μια θεωρητική ελίτ-εντολοδόχο.)
Και φοβάμαι οτι όλο αυτό καθόλου δεν το λαμβάνουμε υπόψη στις ποικιλόχρωμες συ-σκέψεις μας...
Post a Comment