January 22, 2008

Τριψήφιο και το πετρέλαιο

(Ξεκίνησε 2/1/2008)

NYMEX, 2/1/2008, γύρω στις 19:18' ώρα Ελλάδας: συμβόλαιο αγοραπωλησίας light sweet crude (CL), παραδοτέο 8/2/2008, στα 100$ (67,93€)/βαρέλι (159 lt).

Συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις που ξεπερνιέται ένα ψυχολογικό φράγμα στις τιμές, να παρέχεται μια εκλογίκευση του φαινομένου από τον Τύπο: στις εφημερίδες γράφεται λοιπόν, σχεδόν τελετουργικά, οτι οφείλουμε το φτάσιμο της κατοστάρας στις ταραχές στη Νιγηρία και στην πτώση των αποθεμάτων των ΗΠΑ, και λόγω του ψυχρού χειμώνα.

Είναι προφανές οτι αυτή δεν είναι μια έγκυρη συγκυριακή εξήγηση - όπως και νάχει όμως, μια τέτοια δεν πολυενδιαφέρει όσους από μας δε βγάζουμε το ψωμί μας από το χονδρεμπόριο πετρελαίου και παραγώγων.

(Πράγματι, η δημοσιογραφική έρευνα έδειξε οτι το συμβόλαιο έκλεισε από κάποιον Richard Arens, broker που δουλεύει για δικό του λογαριασμό και που αγόρασε τη μίνιμουμ επιτρεπόμενη ποσότητα, 1000 βαρέλια, "για το καλό"-για να είναι δηλαδή ο πρώτος που κλείνει συμβόλαιο σε τριψήφια τιμή. Για την ιστορία, το μεταπώλησε αργότερα χάνοντας 600$ - περισσότερα στο άρθρο και τη συζήτηση εδώ).

Εκκρεμεί λοιπόν μια ανάλυση σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, όπου αυτού του είδους τα φράγματα δεν είναι παρά ευδιάκριτα σημέία μιας πορείας (να σημειωθεί επίσης οτι σύμφωνα με τους υπολογισμούς του συντάκτη του Spiegel, δεν έχουμε φτάσει ακόμα το μέγιστο της τιμής που ίσχυσε το 1980, το οποίο αντιστοιχεί σε 101,7$/βαρέλι - με τη σημερινή αξία του δολάριου).

Παράλληλα, η τιμή του χρυσού χτυπάει ρεκόρ υψηλών από το 1980: 859,20$ (583,66€) / ουγγιά (31,10 gr) στο London Bullion Market.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ 1

O Saddad-Al-Husseini (الحسيني), δρ γεωλόγος, που υπήρξε επικεφαλής του τμήματος εκμετάλευσης και παραγωγής της Aramco από το 1992 ως το 2004, όπου αποχώρησε αντιπρόεδρος της εταιρίας, ανακοίνωσε τις εκτιμήσεις του για το μέλλον της πετρελαϊκής βιομηχανίας στην oil&money conference στο Λονδίνο, στις 30 Οκτωβρίου του 2007 (στοιχεία από τη Μόντ 16-11-2007).

Οι εκτιμήσεις αυτές, έκαναν πάταγο στη σύνοδο των χωρών του OPEC που έλαβε χώρα στο Ριαντ, 17 και 18 Νοεμβρίου
(κλικ στη φωτογραφία για σειρά των κυριότερων γραφημάτων και πινάκων της παρουσίασης: σε κάθε εικόνα, με κλικ μεταβαίνετε στην επόμενη - είναι γύρω στις 12 συνολικά, με τελευταία τα βασικά συμπεράσματα).




Saddad Al Husseini






Ας επαναλάβουμε εδώ τις βασικές εκτιμήσεις του δρ Husseini:




  • Τα δηλωμένα από κυβερνήσεις επιβεβαιωμένα παγκόσμια πετρελαϊκά αποθέματα περιλαμβάνουν πάνω από 300 δις βαρέλια η ύπαρξη των οποίων είναι ατεκμηρίωτη υπόθεση, βλέπε καθαρή σπέκουλα.



  • Σε ορίζοντα δεκαπενταετίας, η συνολική δυνατότητα παροχής πετρελαίου και υγροποιημένου φυσικού αερίου (αερίων υδρογονθράκων βαρύτερων του μεθανίου, κυρίως αιθανίου, προπανίου βουτανίου και ισοβουτανίου - LNG) περιορίζεται από τη τη φθίνουσα απόδοση των ήδη εκμεταλευόμενων κοιτασμάτων, αλλά και το μέγεθος των βέβαιων αποθεμάτων.



  • Στον ίδιο χρονικό ορίζοντα, για κάθε εκατομμύριο βαρελιών έλλειψης (διαφοράς ζήτησης - προσφοράς), το μέγιστο της τιμής του βαρελιού θα αυξάνεται 12$ το χρόνο.





ΣΥΝΕΧΕΙΑ 2

Πριν επιχειρήσουμε να σχολιάσουμε τις εκτιμήσεις αυτές, θα ήταν χρήσιμο να παραθέσουμε κάποια ενδεικτικά, αν και ατελή, στοιχεία σχετικά με τη διαμόρφωση της τιμής του πετρέλαιου. Το παρακάτω γράφημα (δημοσιευμένο στη Φιγκαρό 5/1/2008 - στοιχεία από το BP statistical review of world energy 2007(?)) αναδεικνύει το μη συγκυριακό χαρακτήρα της αύξησης της τιμής του πετρέλαιου:



1861-1944 US Average. 1945-1983 Arabian Light posted at Ras Tanura. 1984-2006 Brent dated. Clic to see full scale graphics
ΣΥΝΕΧΕΙΑ 3


Αφήνοντας λοιπόν κατά μέρος την προαναγγελθείσα οικονομική κρίση, καθώς και τη διαφαινόμενη τάση ίσχυσης ενός κατώφλιου άνω των 80 δολλαρίων στην τιμή του πετρέλαιου για τους προσεχείς μήνες, ας επιχειρήσουμε να δούμε τη δυναμική (στο χρόνο t)της κατανάλωσης πετρελαίου E σε μια χώρα, σε σχέση με το ακαθάριστο εθνικό προϊόν P. Το απλούστερο μοντέλο είναι να υποθέσει κανείς μια σταθερή (μέση) τιμή c για την ανάπτυξη του P, και να καταλήξει στην απλή διαφορική εξίσωση ("τύπου" Μάλθους),


με τις κατάλληλες αρχικές τιμές για κάποιον χρόνο έναρξης to . Ο εξοικειωμένος με μαθηματικά (επιπέδου β'έτους θετικών σχολών) αναγνώστης, θα συμπεράνει μια δυναμική ας πούμε σύγκλισης της κατανάλωσης σε κάποιες τιμές, τουλάχιστο για τις οικονομίες των μεγαλύτερων καταναλωτών, για μεσοπρόθεσμο πάντα ορίζοντα.

Είναι όμως έτσι; Μ'άλλα λόγια, η πετρελαϊκή "αποτελεσματικότητα" αυξάνεται ανάλογα με την ποσότητα του καταναλισκόμενου πετρέλαιου;


Συνεχίζεται - μείνετε συντονισμένοι :-)

16 comments:

Anonymous said...

Τρίχες στα φρύδια...
Απλα η Γαλλια φέτος ανγκάστηκε για 1η φορά να κάνει εισαγωγή ηλεκτρικού ρεύματος που δειχνει τηυν γενικότερη κακή πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων στο θέμα της ενέργειας.Αντι να προωθήσουν τρόπους απεξάρτησης από το πετρέλαιο και τον άνθρακα,εφυσηχαστηκαν στα πυρηνικά εργοστάσια.Ας ελπίσουμε συντροφε να προνοήσει ο μεγαλομανής δημοσιόπληκτος με το σύνδρομο του Ναπολέοντα να σας κάνει κανένα εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας με χρήση ΑΠΕ ή τουλάχιστον να φτιάξει καλύτερη νομοθεσία για τη θερμομόνωση σπιτιών...

nik-athenian said...

Περιμένω μαυροπρόβατε την ανάλυσή σου, γιατί νομίζω ότι υπαινίσεσαι, όπως κι εγώ πιστεύω, πως η ισορροπία θα οδηγηθεί ΄πάνω από τα 120 και κάτω από τα 140.
Τώρα δοκιμάζονται οι αντιστάσεις. Αν δουν ότι πέφτουν αισθητά οι παραγγελίες (όχι τόσο από την Κίνα αλλά από ΕΕ και ΗΠΑ), κατεβάζουν λίγο την τιμή και ξανανεβάζουν αργότερα.
Δεν θέλουν επίσης να προκληθεί μεγάλη αναταραχή στη διεθνή χρηματιστηριακή αγορά.
Πρέπει επίσης να γίνει η τιμή της Kwh από πυρηνικά και εναλλακτικά, ελκυστική.
Πρέπει και να χρηματοδοτηθούν από τον καταναλωτή, οι επενδύσεις στη σύντηξη.
Όλα τα παραπάνω, λένε οι αναλυτές οδηγούν σε μια τιμή περί τα 120plus.
χρησιμοποιώ γ πληθυντικό πρόσωπο γιατί έχω πειστεί ότι η διαμόρφωση της τιμής είναι ενορχηστρωμένη. Δες και τον τυπάκο που προχτές τράβηξε την τιμή πάνω από τα 100 με μια μικρή μεν αλλά σίγουρη εκ των προτέρων ζημιά του.
Τούτα και καλή σου χρονιά.

Anonymous said...

Για να συνεχίσω,εχω αρχίσει και σκέφτομαι σοβαρά πως θα πρέπει μέσα σε 15 χρόνια να μειώσουμε κατά πολύ την κατανάλωση πετρελαίου γιατι ειναι υπερεκτιμημένα οπως φάνηκε τα αποθέματα ασφαλείας και δε θα έπρεπε να σπαταλάμε το πετρέλαιο καίγοντάς το αντί να το χρησιμοποιούμε πιο δημιουργικά οπως με τα πλαστικά.
To μέλλον φαντάζει ζοφερό και ίσως η μετάβαση σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας οπως τα πυρηνικά και οι ΑΠΕ να ειναι πιο άμεση από όσο μπορούμε να φανταστούμε...

Κωστής Γκορτζής said...

Καλά μας έμπασες στο 2008...
Πάω ν' αγοράσω ...ποδήλατο! :-)

Unknown said...

Entaksei, h timh tou petrelaiou anevainei, alla to dollario peftei, kai mallon tha pesei arketa akomi epeidi h Fed tha kopsei ta epitokia kata 0.50-0.75 mallon to dollario tha paei xamilotera, to idio kai h aggliki lira. Ara h anodos tou euro tha antistathmisei kapws tin anado tis timis tou petrelaiou kai synepws oi synepies stin evrozwnh tha einai kapws periorismenes (alla oxi amelitees). Pantos to parakseno einai pws an dei kaneis tis agores paragwgwn the symperanei oti proeksofloun ptwsi twn timwn apo to deftero trimino kai meta. Genika h sygkiria gia tin pagkosmia oikonomia den einai kai h kalyterh an skeftei kaneis oti oi Einwmenes Politeies vadizoun olotaxws pros yfesi, oi megaliteres trapezes exoun ypostei zhmies disekatommiriwn dollariwn kai exoun arxisei pleon na min daneizoun kai na sygkratoun kefalaia, o plithorismos exei arxisei na anevainei epikyndina se evrwph kai amerikh.

σχολιαστής said...

Βέβαια δεν ξέρω τι νόημα έχει να λέμε ότι το πετρέλαιο είναι ακριβό όταν το 70% της τελικής τιμής που το αγοράζει ο καταναλωτής είναι φορολογία.

Νομίζω ότι ο βασικός λόγος που δεν έχουμε προχωρήσει στη χρήση καυθαρών καυσίμων (στην "κοινωνία του Υδρογόνου") είναι τα τεράστια συμφέροντα, και η αδράνεια των δυτικών χωρών, που ενω όλες οι αναλύσεις μας λένε ότι ορυκτά καύσιμα = ανήκεστη βλάβη για το περιβάλλον, δεν επενδύουν σε νέες καθαρές λύσεις.

Το θέμα είναι ότι θα μας πάρει ο διάβολος όλους μαζί.

Anonymous said...

Νόμιζε.
Το υδρογόνο δεν ειναι έτοιμο ακόμα και θα ειναι εξαιρετικά ακριβο τώρα(δλδ το 2007),οι ΑΠΕ δεν ειναι αξιόπιστες και έχουν μικρό βαθμό απόδοσης,τα βιοκαύσιμα ειναι ΨΕΜΑ.Ο λιγνίτης και τα πυρηνικά παραμένουν οι καλύτερες προτάσεις αυτή τη στιγμή για παραγωγή ενέργειας τόσο απο αξιοπιστία,όσο και από κόστος αλλά και απο ρύπανση.
Βέβαια ας ευχαριστούμε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ που απελευθέρωσαν την ενέργεια ώστε να μην υπάρχει συγκεκριμένο στρατηγικό πλάνο ενεργειακής πολιτικής αλλά και να δοθεί στους μεγαλοεπιχειρηματίες η ευκαιρια να κλέψουν για ν-οστή φορά την εργατική τάξη φτιάχνοντας εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με πετρέλαιο!(οταν ειναι ηδη πανακριβο και ο λιγνιτης ειναι και πάμφθηνος λογω εντοπιότητας και λιγότερο ρυπογόνος)σε απομακρυσμένα μέρη κατά 70% απο οτι αν τα εφτιαχνε η ΔΕΗ.
Ζήτω ο νεοφιλελευθερισμός...

Anonymous said...

Προβατο ζεις;

Μαύρο πρόβατο said...

Χαιρετώ τους φίλους,
όλα καλά - αλλά έχει πέσει πολλή δουλειά! Ελπίζω σήμερα να περάσω μια νέα "δόση" στο ποστ - λαμβάνοντας υπόψη τα μέχρι τώρα σχόλια.

Unknown said...

Velazquez δεν εχεις καθολου αδικο σ'αυτο που λες για την απελευθερωση της αγορας ενεργειας. Ειναι γενικα παραδεκτο οτι οι αγορες ειναι ενας πολυ αποτελεσματικος τροπος ''διανομης'' αγαθων, παντα ομως κατω απο καποιες προυποθεσες. Π.χ. η αγορα θα πρεπει να ειναι οσο το δυνατον πιο ανταγωνιστικη και οι τιμες θα πρεπει να ειναι 'σωστες' ωστε να αντικατοπτριζουν την προσφορα και ζητηση αγαθων. Εαν ομως συνδυασουμε την ελλειψη επιβλεψης απο την πλευρα της πολιτειας ωστε να επιβληθει ανταγωνισμος, καθως και τη δυνατοτητα χρησης παραγωγων (κυριως futures) μπορει καποιος να δημιουργησει τεχνητη ζητηση ωστε να ανεβασει τις τιμες, αρα να εχει μεγαλυτερο κερδος. Η περιπτωση της αγορας ηλεκτρισμου της Καλιφορνια αλλα και η περιπτωση του Χαμανακα (εργαζοταν στη Σουμιτομο) στην αγορα χαλκου ειναι ακρως ενδεικτικες για το πως μπορουν να πανε στραβα τα πραγματα και να την πληρωσουν στο τελος ολοι οι καταναλωτες (οπως στην περιπτωση του καρτελ γαλακτος στη χωρα μας).

Δεν βαζω το χερι μου στη φωτια, αλλα εχω την εντυπωση οτι ο λιγνιτης ειναι απο τις πιο ρυπογονες πηγες ενεργειας (περιεχει και θειικες ενωσεις νομιζω, αρα προκαλει και οξινη βροχη).

Τελος παντων, πορει η Fed να μειωσε τα επιτοκια αλλα απο οτι φαινεται η ΗΠΑ μπορει να βρισκονται σε υφεση εδω και δυο μηνες και να μην το ξερουν!!! Και επειδη η αγορα ακινητων εδω στη Βρετανια εχει παρομοια χαρακτηριστικα (subprime, υψηλο λογο δανειου προς αξια ακινητου (Loan-To-Value)) βλεπω να μας περνει και εμας η μπορα αν δεν μειωσουν εγκαιρως τα επιτοκια.

Παντως οι τιμες πετρελαιου εχουν πεσει κατω απο τα 90 δολαρια το βαρελι τις τελευταιες μερες. Ειναι κοινο μυστικο πως η τιμη του πετρελαιου αποτελει αντικειμενο κερδοσκοπικου παιχνιδιου-ποιες ταραχες στη Νιγηρια και πρασινα αλογα μας πουλανε για να τα δικαιολογησουν. Οι ΗΠΑ θα επρεπε να ειχαν πιεσει τις μεσανατολικες χωρες για αυξηση της παραγωγως. Πλακα πλακα, ο Μπους ειναι τοσο βλακας που εισεβαλε σε λαθος χωρα-στη Σ.Αραβια επρεπε να ειχε εισβαλλει αν εκανε τον πολεμο για το πετρελαιο...

Παρεπιπτοντως, ενα πολυ καλο σχετικο ποστ που ειδα στο μπλογκ του Πωλ Κρουγκμαν. Ριξτε μια ματια στο σχολιο 18.

Unknown said...

Πως μου 'ρθε και ανεφερα χθες βραδυ τον Χαμανακα? Και να μην ειχατε ιδεα ποιος ειναι μαλλον θα εχετε μαθει μεχρι αυριο γιατι καποιος στη Γαλλια μολις εσπασε το δικο του ρεκορ απατης με παραγωγα . Η Societe Generale λοιπον ανακοινωσε σημερα το πρωι ρεκορ χρηματιστηριακης απατης (4.9 δισ. ευρω, η 7.1 δισ δολλαρια) απο ενα και μονο ατομο τον Jérôme Kerviel. Το ποσο ειναι τεραστιο, περισσοτερο απο οσο ξοδευει ολη η ελλαδα για δημοσια και ιδιωτικη εκπαιδευση σε ενα χρονο δηλαδη. Ολη η ιστορια στους Νew York Times και στο Bloomberg.

Μαύρο πρόβατο said...

Ευχαριστώ όλους για τα ενδιαφέροντα σχόλια! Όπως βλέπετε, το ποστ εξελίσσεται με ταχύτητα χελώνας, αλλά αν έχετε υπομονή και διάθεση να περνάτε από δω, θα συνεχίσει να αναπτύσσεται.

Το "πόιντ" είναι να αναδειχθεί ο ρόλος του πετρέλαιου, μερικές εμπεριστατωμένες προβλέψεις για την τιμή του, οι εναλλακτικές λύσεις για την ελαχιστοποίηση της κατανάλωσης (οι οποίες συνοψίζονται στα εξής:
1) αύξηση της αποτελεσματικότητας στην παραγωγή και διανομή ενέργειας, δηλ. μείωση του λόγου χρησιμοποιούμενο πετρέλαιο/ΑΕΠ. Ενδιαφέρουσα είναι η προβληματική περί της σχέσης αυτού του δείκτη με το δείκτη πετρέλαιο/ενέργεια που παράχθηκε από αυτό - καθώς και τα σχετικά περιβαλλοντικά ζητήματα με κύριο αυτό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
2) αντικατάσταση του πετρέλαιου από άλλες πηγές παραγωγής ενέργειας:
α)βιοκαύσιμα
β)ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
γ)λοιπές μη ανανεώσιμες πηγές-εκτός πυρηνικών
δ)πυρηνικά
ε)λοιπά - ιδέες υπό δοκιμήν
Η αντικατάσταση βέβαια πρέπει να θεωρηθεί "από κοντά", δηλαδή σε όλο το κύκλωμα μετατροπής ενέργειας που πιθανόν παρεμβάλλεται - πχ χ μέρος της ενέργειας που καταναλώνεται για κίνηση οχημάτων γίνει ηλεκτρική, στην εξοικονόμηση του πετρέλαιου που προκύπτει πρέπει να συνυπολογιστούν οι επιπτώσεις της αλλαγής αυτής στη συμμετοχή του στην ηλεκτροπαραγωγή.)
3) Η απλή εξοικονόμηση.

Είναι σαφές οτι μια τέτοια κουβέντα είναι πολύ δύσκολο να γίνει χωρίς να χρειάζεται να γενικευτεί σε κάθε μορφή ενέργειας.

Όσο για το πολιτικοκοινωνικό πρόβλημα, αυτό έχει να κάνει με το αμάλγαμα της πολιτικής προστασίας του περιβάλλοντος με την επέλαση του κεφάλαιου στον τομέα της "πράσινης οικονομίας" ώστε να βρεθούν νέοι διέξοδοι κερδοφορίας. Η αποδόμηση αυτού του πλέγματος είναι κεντρικό πολιτικό καθήκον όσων τάσσονται με τα συμφέροντα της εργασίας, υπέρ της ανατροπής του σημερινού συστήματος.

*achilleas για το τελευταίο σχόλιο: αδυνατώ να καταλάβω αν πρόκειται για απάτη ή απλώς για σειρά αποτυχημένων κινήσεων στην αγορά, για τη διόρθωση των οποίων γίνονταν άλλες ακόμα πιό επιζήμιες κτλ. Φυσικά αν το δει κανείς έτσι, τραυματίζεται η αξιοπιστία της Σοσιετέ Ζενεράλ. Η τράπεζα δήλωσε οτι σκοπεύει ν'αντλήσει 5,5 δις από την αγορά, αλλά ορισμένοι προβλέπουν οτι θα υποφέρει για μια δωδεκαετία από την απώλεια και μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο επιχείρησης εξαγοράς (κάτι που πιστεύω οτι θα προκαλέσει την αντίδραση του κράτους, και γι αυτό λίγο δύσκολο να γίνει). Η τράπεζα κατηγορήθηκε οτι είχε συνεισφορα στην πτώση των χρηματιστηρίων τη Δευτέρα, καθώς ξεπουλούσε τα όψιονς του καταραμένου τρέηντερ (κάτι που ίσως είναι εμμέσως αληθές). Τέλος πάντων, σιγά τ'αυγά. Όταν το παγκοσμίως "απαιτούμενο" από το κεφάλαιο ROE είναι της τάξης του 15% ετησίως, πράγμα που είναι αδύνατο να επιτευχθεί από παραγωγικές - καπιταλιστικές! - επενδύσεις, και παρόλ'αυτά επιτυγχάνεται, δεν έχουμε μια γιγάντια απάτη;;

Unknown said...

Συγνωμη που αργησα να απαντησω, επεσε δουλεια και διαβασμα μαζι(κατι σαν συστημικη κριση δηλαδη...). Να σου πω την αληθεια ποτε δεν εχω ασχοληθει με μετοχες και ποτε καποιος αποφασιζει οτι ειναι καλο να αγορασει η οχι, οποτε το 15% Return on Equity δεν ξερω αν ειναι εφικτο η οχι. Παντως ειναι γεγονος οτι αποδοσεις των τραπεζων τα τελευταια χρονια εμοιαζαν περισσοτερο με hedge funds παρα με τραπεζες, το ιδιο και οι πολιτικες τους σε θεματα διαχειρισης ρισκου. Απο οτι φαινεται, αρκετες τραπεζες προσπαθουσαν να αυξησουν τα κερδη τους οταν αρχιζε πλεον να γινεται φανερο οτι η στεγαστικη αγορα στις ΗΠΑ αρχιζε να εχει προβληματα και συνεχιζαν να αγοραζουν δανεια για πακεταρισμα στις αγορες μεχρι σχεδον και την τελευται στιγμη πριν την κριση του καλοκαιριου με αποτελεσμα να τους μεινουν στα χερια. Κατι σαν να επιταχυνεις οταν πλησιαζεις ενα τοιχο δηλαδη. Τελος παντων, το θεμα ειναι πολυ μεγαλο, και αν δεν ληφθουν συντομα μετρα και στις δυο πλευρες του ατλαντικου θα εχουμε προβληματα.

Το θετικο της υποθεσης (ναι υπαρχουν και θετικα) ειναι πως παρα πολλοι θα ξανασκεφθουν τις αερολογιες περι ικανοτητας του χρηματοπιστωτικου κλαδου να αυτοπειθαρχειται και θα ψαξουν να βρουν πιο καλους τροπους να επιβαλουν ελεγχο στο συστημα.

Για οποιον θελει να δει πως περιπου λειτουργει το συστημα ριξτε μια ματια στο παρακατω βιντεο . Δυστυχως αρκετα απο οσα λενε στα αστεια ειναι πραγματικοτητα...

Μαύρο πρόβατο said...

Πολύ πλάκα το βιντεάκι :-)
Μερσί για το σχόλιο - υπάρχουν κι άλλα που μπορεί να πει κανείς, όπως οτι η υποτιθέμενη ικανότητα της αγοράς να αποτιμά σωστά το ρίσκο μέσω του γενικού μηχανισμού των τιμών (όπου συμπεριλαμβάνω και την προσφορά διαφόρων παράγωγων προϊόντων - τη λεγόμενη τιτλοποίηση) τελικά δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να διαχύσει το ρίσκο, και την πραγμάτωσή του, τη ζημιά, σε όλη την κοινωνία. Και είναι η πολιτική που εκ των υστέρων θα φροντίσει ώστε τα βάρη της κρίσης να τα πληρώσει κυρίως η εργασία... Περίεργο δεν είναι;;

Πέρα από τα σαμπράιμ πάντως, πολλές φωνές ακούγονται και από τη μεριά του κεφάλαιου, που υποστηρίζουν οτι η μοιρασιά της παραγόμενης αξίας σε μισθούς και κέρδη, όπως ανατράπηκε υπέρ των κερδών την τελευταία εικοσαετία, είναι πλέον παράγοντας αποσταθεροποίησης του συστήματος...

Unknown said...

Sorry που συνεχιζω στο ιδιο θεμα αλλα νομιζω πως ειναι απο τα πιο συμαντικα θεματα σημερα γιατι αφορα ολους μας. Πιστευω οτι παρα πολλοι εχουν αντιληφθει οτι τα στεγαστικα δανεια υψηλου κινδυνου ειναι μονο η κορυφη του παγοβουνου. Το θεμα ειναι ο χρηματοπιστωτικος τομεας διαφερει απο τους αλλους τομεις της οικονομιας ως προς την ικανοτητα του να μεταδιδει τα οποια προβληματα του στην υπολοιπη οικονομια με αποτελεσμα κατι που ξεκινησε ως κριση εμπιστοσυνης π.χ. να καταληξει σε υφεση, δηλαδη να εχει αρνητικες συνεπειες στην πραγματικη οικονομια. Ενδεικτικο αυτης της σημασιας ειναι το γεγονος οτι η νομοθεσια περι πτωχευσεων δεν ισχυει για χρηματοπιστωτικα ιδρυματα (υπαρχει ξεχωριστο νομικο πλαισιο γι' αυτα).

Απο οτι βλεπω πολλοι πλεον αρχιζουν να ξανασκεπτονται την απορριθμιση του χρηματοπιστωτικου τομεα κατα τις 2 τελευταιες δεκατιες και επισης τις αποψεις περι ικανοτητας των αγορων να αυτορυθμιζονται και ερχονται σε ισορροπια. Νομιζω οτι τα στοιχεια πλεον αρχιζουν να δειχνουν οτι οι οικονομολογοι και οι τεχνοκρατες πολιτικοι χρειαζεται επιγοντως να αρχιζουν να ξανασχεδιαζουν το συστημα σημερα για να αποφυγουμε χειροτερα στο μελλον.

Επισης για τη διαχυση του ρισκου που ανεφερες, θυμαμαι πριν καιρο στην εκπαιδευση που μας ειχαν κανει στη δουλεια για τα δομημενα προιοντα (τα οποια χωριζονται σε υποκατηγοριες οπως RMBS prime/subprime, CDO, ABS κτλ) που μας μιλαγαν για το πακεταρισμα και για μεταφορα ρισκου στους επενδυτες που ειναι πιο ικανοι να "κουβαλησουν" αυτο το ρισκο, το οποιο ομως φερει μεγαλυτερες ανταμοιβες κτλ. Το θεμα ειναι λοιπον πως το ρισκο εχει μεραφερθει παντου και το ολο συστημα απειλειται με συστημικη κριση. Αν προσθεσει κανεις τα στοιχηματα με παραγωγα και το γεγονος οτι πολλα Hedge Funds εχουν φτασει σε απιστευτα επιπεδα δανεισμου τοτε δεν ειναι δυσκολο να βγαλουμε το συμπερασμα οτι τα πραγματα μπορει να πανε παρα, μα παρα πολυ στραβα. Και δεν ειναι μονο στις ΗΠΑ το προβλημα. Κοιταξτε το χρηματιστηριο της Κινας για παραδειγμα το οποιο εμφανιζει πολλα κοινα στοιχεια με το δεικτη Νasdaq πριν την καταρρευση του. Αυτες οι αποτιμησεις των κινεζικων εταιριων ειναι οχι απο αλλο πλανητη, αλλα εντελως απο αλλο γαλαξια.

Τελος παντων, το θεμα περι παραγωγης πλουτου και αναδιανομης χρειαζεται αρκετη συζητηση. Τη δεκαετια του 80 ολα τα επιχειρηματικα βιβλια ειχαν σαμουραι στα εξωφυλλα λογω της ιαπωνικης οικονομιας, τη δεκαετια του 90 το αμερικανικο μοντελο ηταν κυριαρχο και πολλοι εβλεπαν εναν "αμερικανικο" αιωνα μπροστα μας. Το αναφερω αυτο γιατι φαινεται να υπαρχει "μοδα" ως προς το τι θεωρειται καταλληλη πολιτικη. Ποιος ξερει, ισως οι δημοκρατικοι να προσπαθησουν να το παιξουν FDR και να ανακοινωσουν ενα νεο New Deal, οποτε η κοινωνικη πολιτικη θα επανελθει στην ατζεντα.

Μαύρο πρόβατο said...

Ευχαριστώ για ένα ακόμη ζουμερό σχόλιο - θα επανέλθω κι εγώ στο διάλογο, μόλις βρω λίγο χρόνο!