Post-flight analysis

Τα τηλεμετρικά δεδομένα έδειξαν οτι ο πύραυλος απογειώθηκε ομαλά, με απόκλιση λιγότερο των 0,3 μοιρών από την τροχιά αναφοράς. Εν τω μεταξύ, η στροφή των κατευθυντήριων προωθητήρων δεν ξεπέρασε τις 3,6 μοίρες.

Ωστόσο, όπως φάνηκε, η κύρια μηχανή του παράπλευρου Block G του πυραύλου άργησε ν’αναπτύξει την αναμενόμενη προωθητική ισχύ. Ως αποτέλεσμα, 6,5 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση, ο πύραυλος άρχισε να αποκλίνει, φτάνοντας σχεδόν την 1 μοίρα από την τροχιά αναφοράς, 8 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση. Στην προσπάθεια διόρθωσης της αυξανόμενης γωνίας απόκλισης, οι κατευθυντήριες μηχανές Νο 2 και 4 του κεντρικού τμήματος περιστράφηκαν ως και 8 μοίρες: οι αντίστοιχες μηχανές στους παράπλευρους προωθητήρες των Block V και D περιστράφηκαν ως και 17-18 μοίρες, ενώ τα ουραία πτερύγια στράφηκαν κατά 10 μοίρες.

Μόνο ένα δευτερόλεπτο απέμενε, μετά το οποίο το σύστημα ελέγχου πτήσης θα τερμάτιζε την πτήση του πυραύλου που βρισκόταν σε κατάσταση υποκρίσιμης προώθησης. Ευτυχώς, η μηχανή τελικά έφτασε στις κανονικές επιδόσεις και ο πύραυλος επέστρεψε πλήρως στην τροχιά αναφοράς 18-20 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση.

Εν τω μεταξύ, τη στιγμή Τ+16 δεύτερα, το σύστημα ρύθμισης της κατανάλωσης καυσίμου αστόχησε, με αποτέλεσμα την υπερβολική κατανάλωση κηροζίνης. Σχεδόν καθόλη τη διάρκεια της πτήσης με προώθηση, η πίεση του θαλάμου καύσης παρέμενε περίπου 4% υψηλότερη της προϋπολογισμένης.

Το ενδιάμεσο τμήμα της πτήσης με προώθηση ήταν λιγότερο δραματικό: από το 60° ως το 70° δευτερόλεπτο της επιχείρησης, η απόκλιση από την ομαλή γωνία πτήσης έφτανε τις 0,75 μοίρες, ενώ η απόκλιση πορείας ήταν περίπου 1 μοίρα. Στο 100° δευτερόλεπτο της πτήσης, η γωνία απόκλισης αυξήθηκε κατά 1 μοίρα της ονομαστικής. Οι μέγιστες γωνίες περιστροφής για τις κατευθυντήριες μηχανές του κεντρικού τμήματος παρέμεινε στα όρια των 3-3,5 μοιρών, ενώ για τους περιφερειακούς προωθητήρες οι δείκτες αυτοί παρέμειναν στις 6-8 μοίρες και για τα πτερύγια οι αντίστοιχες τιμές ήταν 2-3 μοίρες.

Ο αποχωρισμός του πρώτου ορόφου έλαβε χώρα στα 116,38 δευτερόλεπτα πτήσης. Μόλις 0,33 αργότερα, εκπέμφθηκε η εντολή σβησίματος των μηχανών του πρώτου ορόφου. Τα τηλεμετρικά έδειξαν τη μείωση της ισχύος αυτών των μηχανών, εντός των ορίων αποδεκτών παραμέτρων. Στο πέρας της διαδικασίας, η πορεία του κεντρικού ορόφου, που πυροδοτήθηκε, δεν άλλαξε πάνω από 0,5 μοίρες. Οι κατευθυντήριες μηχανές δε χρειάστηκε να στραφούν πάνω από 6-7 μοίρες, τιμές που βρίσκονταν εντός των διατημάτων τιμών των ονομαστικών παραμέτρων.

Ο δεύτερος όροφος κινήθηκε στην ονομαστική τροχιά με μικρές γωνιακές αποκλίσεις (pitch=0,3, bank=0,3, course=0,6). Οι κατευθυντήριες μηχανές Νο 1 και 3 στράφηκαν ως και 4 μοίρες και οι μηχανές Νο 2 και 4 ώς και 6 μοίρες.

Κατά τη συνέχεια της πτήσης του 2ου ορόφου, τα τηλεμετρικά κατέγραψαν ταλαντώσεις των κατευθυντήριων μηχανών, συχνότητας 6,5 Hz φτάνοντας τα 7,5 Hz στο 280ο δευτερόλεπτο πτήσης. Το πλάτος της ταλάντωσης έφτασε τις 2,3 μοίρες. Οι ταλαντώσεις σταμάτησαν μετά το 280° δευτερόλεπτο. Το φαινόμενο αποδόθηκε στην ελαστική κάμψη του σώματος του πυραύλου.

Στο Τ+285 δευτερόλεπτα, νέο κύμα ταλαντώσεων ταράζει τις μηχανές, αυτή τη φορά με συχνότητα 1,5-1,6 Hz και πλάτος 2 μοίρες. Αυτή τη φορά, η επικρατέστερη υπόθεση είναι οτι το φαινόμενο οφειλόταν στις ταλαντώσεις του υγρού καυσίμου εντός του πυραύλου.
Ως αποτέλεσμα της αστοχίας του συστήματος ρύθμισης πίεσης καυσίμου, το σύστημα προώθησης έμεινε από καύσιμα ακριβώς ένα δευτερόλεπτο πριν τον ονομαστικό χρόνο εκπομπής εντολής από τον χρονιστή για σβήσιμο των μηχανών, που ήταν προγραμματισμένη να σταλεί στο Τ+296,4 δεύτερα. Αντί γι αυτό, η μηχανή απενεργοποιήθηκε στο Τ+295,4 από τον αισθητήρα διακόπτη στροβίλου (ΑΚΤ), που ανίχνευσε την αυξημένη στροφορμή του στροβίλου αντλίας καυσίμου, καθώς δεν εμποδιζόταν πλέον από τη ροή καυσίμου. Τη στιγμή εκείνη, έμεναν 375 κιλά υγρού οξυγόνου (οξειδωτικού υλικού) στον πύραυλο.

Τη στιγμή που έσβησαν οι μηχανές, ο πύραυλος πετούσε με την ταχύτητα των 7780 μέτρων ανά δευτερόλεπτο, σε ύψος 228,6 χλμ πάνω από την επιφάνεια της γης, με γωνία 0 μοίρες 21 (24) λεπτά ως προς τον τοπικό ορίζοντα.

Ο δεύτερος όροφος του πύραυλου και ο δορυφόρος τέθηκαν σε τροχιά 228 επί 947 χλμ, με κλίση 65,1 μοίρες ως προς τον ισημερινό. Η θέση σε τροχιά ολοκληρώθηκε σε 96,2 λεπτά
(άλλες πηγές αναφέρουν τροχιά 223 επί 950 χλμ). Σε κάθε περίπτωση, το πρόωρο σταμάτημα της μηχανής άφησε το δορυφόρο σε τροχιά 80-90 χλμ κάτω της ονομαστικής.
Ο δορυφόρος PS-1 αποχωρίσθηκε 314,5 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση, ή 19,9 δεύτερα μετά το σβήσιμο των μηχανών (η προϋπολογισμένη καθυστέρηση για τον αποχωρισμό ήταν 18-20 δεύτερα).

Το σήμα ανάπτυξης του γωνιακού ανακλαστήρα που είχε συναρμολογηθεί στο σώμα του κεντρικού ορόφου στάλθηκε στα 325,44 δευτερόλεπτα. Η συσκευή επέτρεπε την ακριβή παρακολούθηση των παραμέτρων πτήσης του πυραύλου.

Όλες οι πληροφορίες από το πληρέστατο αφιέρωμα εδώ.