September 11, 2007

Για παράδειγμα

Είχε πολύ κέφι εκείνη η παρέα των τριών φίλων στο Παρίσι. Όλο χαβαλές και ανέκδοτα. Ο ένας, ο νεότερος, ήταν ο ευγενής οικοδεσπότης - γύριζε τις παρέες, μιλώντας τους σε τρεις-τέσσερεις γλώσσες, και φρόντιζε για τα στοιχειώδη - κρασί, σαλάτες, κάρβουνα. Ο δεύτερος, δεν έκανε τίποτε άλλο εκτός από το να διηγειται πλάκες στα ελληνικά τη μια μετά την άλλη, και να κατεβάζει το κρασί σε σταθερούς ρυθμούς.
Ο τρίτος, φίλος προ αμνημονεύτων ετών του προηγούμενου, είχε πάρει ψηλά τον αμανέ: ισχυριζόταν οτι φτιάχνει το καλύτερο κοκορέτσι στο Παρίσι, αλλά για την πικρίλα έφταιγαν τα έντερα που του τα πουλήσανε αλατισμένα.

Κάποια στιγμή, ο πλακατζής παίρνει ανάσα και με ρωτάει με νόημα κάτι που αφορούσε κανονικούς διαιρέτες μιας δομής - κάτι εξεζητημένο, στο οποίο απάντησα "ναι, νομίζω" χωρίς να το καλοσκεφτώ. Είδατε; λέει με νόημα στους άλλους δύο, και ξεσπάει σε γέλια.
Την έπεσα στο πικρό κοκορέτσι, χωρίς πολλά άλλα - μετά από βδομάδες, όταν το είχα ξεχάσει, ανακάλυψα τουλάχιστο οτι δεν είχα πει μπούρδα :-)

Η παρέα των τριων, όπως και πολλοί άλλοι συνδαιτημόνες, ήταν - είναι ακόμα - ένα τμήμα από το εκλεκτό επιστημονικό δυναμικό που έχουν παράξει μεν, δεν κράτησαν δε, τα ελληνικά σχολεία. Ο... αρχιψήστης, τιμήθηκε πρόσφατα μαζί με άλλον συνάδελφό του με το μετάλλιο Ντιράκ για τη συμβολή του στην πρόοδο της σύγχρονης φυσικής, η σπουδαιότερη συνιστώσα της οποίας είναι ίσως η θεωρητική πρόβλεψη για το κουαρκ "γοητεία" στα πλαίσια του λεγόμενου "καθιερωμένου μοντέλου".

Είναι ο Γιάννης Ηλιόπουλος, που εργάστηκε και διέπρεψε για πολλά χρόνια σε αυτό το κορυφαίο ερευνητικό εργαστήριο της εκόλ νορμάλ ως διευθυντής. Είθε και το Νόμπελ!



Ηλιόπουλος - και λίγο Σούρλας

15 comments:

Кроткая said...

Συγχαρητήρια θερμά, μπράβο, και στα δικά σου!

(αν και δεν κατάλαβα τι ακριβώς κατάφερε, σημαντικό μου φάνηκε πάντως!)

:)

Κωστής Γκορτζής said...

"...η σπουδαιότερη συνιστώσα της οποίας είναι ίσως η θεωρητική πρόβλεψη για το κουαρκ "γοητεία" στα πλαίσια του λεγόμενου "καθιερωμένου μοντέλου".
Στη μάνα σου το 'πες; :)

nik-athenian said...

Ο Ιγνάτιος Α. ποιος από τους τρεις ήταν;
Μου κάνει για τον πρώτο;
Όσο για τον Sir. John, πού είναι αυτόν τον καιρό; Έχω χάσει τα ίχνη του.

lazopolis said...

Ωστε ψήνει και κοκορέτσι ο Ηλιόπουλος! Περνάτε καλά εκεί στο Παρίσι, μου φαίνεται...

Anonymous said...

και επιστήμη και χαβαλές! Πραγματική ευτυχία.

Μαύρο πρόβατο said...

Καλημέρα στους φίλους,

Σ'ευχαριστώ Крот μου κι ας με δουλεύεις, αφού πιάνουν όμως οι ευχές σου, κάνε μία να περάσει το άρθρο στο αλγκορίθμικα πριν το Δεκέμβριο :-))

Κωστή μου στη μάνα μου δε λέω τέτοια - αν με το καλό έρθω στην πατρίδα το Σάββατο, θα την πέσω στο... γάβρο χωρίς να μιλάω πολύ γενικώς! (χμ...εκτός αν έχει φτιάξει καμμιά πίττα - οπότε θα την πέσω στην πίττα) :-))

Χα, χα, θα μπορούσε, φίλτατε νικ, αλλά δεν ήταν! Ο Ιγνάτιος έλειπε (στον Καναδά;) εκείνες τις μέρες. Ο οικοδεσπότης ήταν ο Κώστας ο Μπαχάς, λαμπρός θεωρητικός, κι αυτός του ιδίου εργαστηρίου. Οι άλλοι δύο φαίνονται στη φωτογραφία - συμμαθητές από το σχολείο!

lazopolis, όταν εκλέχθηκε στην ακαδημία επιστημών, ο Η. έκλεισε ένα μεγάλο και παλιό ελληνοαρμένικο εστιατόριο, το Diamantaires, και μαγείρεψε (ως σεφ) για 150 άτομα! Λοιπόν δεν έρχεσαι λιγάκι πιο κοντά στην πατρίδα προς τα μας; ;-)

flo, νομίζω οτι όταν ασχολείται κανείς σοβαρά με τόσο σοβαρά πράγματα, σπάνια "υπάρχει χώρος" να παίρνει σοβαρά και τον εαυτό του. Οι μεγαλύτερες δυσκολίες με τους ερευνητές προκύπτουν λοιπόν όταν αυτοί συμπεριφέρονται σαν μεγάλα παιδιά. Όσοι τώρα το ελέγχουν, δε θα κάνουν και ωραίο χαβαλέ;

Unknown said...

Καθόλου δεν σε δουλεύω!
Αλλά άμα ήταν για νόμπελ και άλλα βραβεία, προτιμώ να τα πάρεις εσύ που σε ξέρω κιόλας και μπορεί να παίξει και κεραστικό, χαχαχα!!!

Σοβαρά τωρα, μακάρι να πάνε όλα καλά και να έχετε έτσι κι αλλη μια καλή ευκαιρία να μπεκροπιείτε!!

Κωστής Γκορτζής said...

Ζηλεύω ωραία και σπουδαία παρέα, κοκορέτσι και ...πίττες!

[Το 'στη μάνα σου το 'πες;' είναι ατάκα από έξυπνη διαφήμιση όπου κόρη εξηγεί στον πατέρα με ελληνικά, αγγλικά και greeklish, πρόβλημα με τον υπολογιστή της που της 'την έσπασε'. Ο ασχετος με αυτά πατέρας, νομίζοντας ότι υπήρχε σοβαρό 'γυναικείο' πρόβλημα (γι αυτό και δεν το καταλάβαινε) τη ρώτησε στο τέλος: 'Στη μάνα σου το 'πες;'
Τόσο καταλαβαίνω κι εγώ τα περί κουάρκ και άλλων ...μεταφυσικών δυνάμεων. Αν με ρωτούσες, δε, για το 'καθιερωμένο μοντέλο' αντανακλαστικώς θα σου απαντούσα 'Βίκυ Καγιά'! :)]

Anonymous said...

Ωστε μαυρο προβατο εχουμε γνωριμιες ε;
Ωραια,ωραια.

Οταν ερθει η ώρα να φύγω για μεταπτυχιακα στο εξωτερικο(συντομα ερχεται η στιγμη) θα σου στειλω κανα mail να πεις καμμια καλη κουβέντα...

Μαύρο πρόβατο said...

Μαρίνα (ποιά είν'αυτή;),

Κωστή:

:-))

Velazquez: ψάξε εσύ όσο μπορείς τι θέλεις να κάνεις, κι εδώ είμαστε!

Кроткая said...

εγώ ήμουν, έκανα λάθος λογκιν!

(εμ, δεν είμαστε όλοι χάι τεκ!)

Μαύρο πρόβατο said...

σας καταλάβαμε, σας καταλάβαμε!
:-)

Unknown said...

kalo to ergastirio, alla ena site tis prokopis den mporoun na ftiaksoun??? Panw apo misi wra den pairnei gia na ftiakseis kati arketa kalo...

Μαύρο πρόβατο said...

Δίκιο έχεις αχιλλέα, αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος για το τι γίνεται: τους λένε στην εκόλ νορμάλ "να πάρουμε μια εταιρεία, να φτιάξουμε το σάιτ" κι αυτοί απαντάν "σιγά το πράμα! Το φτιάχνουμε μόνοι μας σε μισή ώρα"... και φυσικά το γράφουν.
Άμα τους ρωτήσεις και σήμερα, το ίδιο τροπάρι: "...μισή ώρα να κάτσουμε..." και δε γίνεται ποτέ το ρημάδι. Κακό για μας τους υπόλοιπους - η αλήθεια είναι οτι σε αυτούς δε χρησιμεύει και πολύ :-)

Anonymous said...

Καταλαβα, η δυναμη της αδρανειας ε?