Eclisse

Τελευταία κατάδυση...

Erdoğan, Bouvard et Pécuchet

Η (ισχυρότερη από τα αναμενόμενα) επικράτηση του Ερντογάν στις σημερινές εκλογές στη γείτονα, προσθέτει οπωσδήποτε νέα δεδομένα στις εμπλοκές της Τουρκίας στη διεθνή πολιτική - καταρχήν, σε ο,τι αφορά την ανάμειξή της στο Ιράκ και γενικότερα στη σχέση της με τις αμερικανικές κινήσεις σε Ιράκ και Ιράν, κι έπειτα, σε ο,τι αφορά τις ευρωτουρκικές σχέσεις.

Ωστόσο, στα μεγάλα διεθνή και τα μικρότερα εγχώρια ΜΜΕ διαβάζουμε σχεδόν αποκλειστικά παραφράσεις της προηγούμενης παραγράφου, στη θέση αναλύσεων για τα δεδομένα αυτά. Θυμίζουν τον Ιονέσκο, που σ'ένα φιλμάκι επαναλάμβανε διαρκώς "έχω να κάνω την εξής ανακοίνωση, που θ'αλλάξει την πορεία του κόσμου".

...

Είναι της μόδας η συνομωσιολογία, όπως και το κράξιμό της. Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι:

μπορούμε να μιλήσουμε για ζητήματα τόσο φανερά αλλά και τόσο κρυμμένα όπως φερειπείν τα γαλλο-ολλανδικά σύνορα, ή είμαστε καταδικασμένοι στο ρόλο των Bouvard και Pécuchet?

Παράνομο το CNE

Στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται στη Γαλλία μετά τη νίκη Σαρκοζύ, "σοσιαλιστές" (Κουσνέρ κι άλλοι 6, ετοιμάζεται και ο Βεντρίν...) εφαρμόζουν στην πράξη την ευέλικτη απασχόληση, αλλάζοντας εργοδότες κατά το δοκούν, και
τα δικαστήρια αντικαθιστούν την... ταξική πάλη: το εφετείο Παρισιού κήρυξε παράνομο το "συμβόλαιο νέας πρόσληψης" (CNE) ως αντιβαίνον τις διατάξεις της σύμβασης 158 του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας , στο σημείο όπου προβλέπεται η δυνατότητα απόλυσης χωρίς αιτιολόγηση αν δεν έχουν συμπληρωθεί 2 έτη από την πρόσληψη (ρεπορτάζ εδώ).