Ας του αφιερώσουμε λοιπόν κάτι καλό από έναν άλλο μεγάλο που τον έφερε ο Ertegun στην Atlantic Records και τον έκανε φίλο του. Έφυγε κι αυτός πριν δυο χρόνια.
Καλησπέρα, ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και ιδιαίτερα το nik-athenian για το τραγουδάκι! velazquez, χάθηκες! :-) Μετά το σχόλιό σου, έκανα τη φωτογραφία λινκ στο σχετικό δελτίο του bbc. Όπως μπορείς να δεις, ο μακαρίτης ήταν Τούρκος και μεγάλος καπιταλιστής :-))) , ο,τι πρέπει λοιπόν για το βιβλίο ιστορίας της 6ης δημοτικού για το οποίο τόσος ντόρος έχει γίνει στα ελληνικά μπλογκς... Ωστόσο, μην περιμένεις να τον δεις εκεί.
Ο Ertegün υπήρξε πρωτεργάτης της ανάδειξης της αμερικάνικης μαύρης, λαϊκής μουσικής από τον πόλεμο κι ύστερα. Η δισκογραφική εταιρεία atlantic records που δημιούργησε, μαζί με το συνεργάτη του, αυτός ο παθιασμένος λάτρης των υπέροχων τραγουδιών, ηχογράφησε πολλά από τα πασίγνωστα κομμάτια ενός ευρύτατου φάσματος καλλιτεχνών της τζαζ, της σόουλ, του ρυθμ εν μπλούζ, τη ροκ (από το Ντιουκ Ελιγκτον ώς τους Λεντ Ζέπελιν).
Γιός διπλωμάτη, "ευγενικής καταγωγής", προοριζόταν για άλλα. Όμως αυτός τάχθηκε σ'αυτή την υπόθεση, κι όπως καταλαβαίνεις, δεν το έκανε για να θησαυρίσει (κέρδισε όμως, ευτυχώς, χρήματα!)
Περιττό να προσθέσω οτι "επιχειρήσεις" σαν την ατλάντικ βρίσκονται στον αντίποδα των αδηφάγων πολυεθνικών της πολιτιστικής βιομηχανίας και των μήντια, που βρίσκονται επικεφαλής μιας μεσαιωνικής σταυροφορίας αστυνόμευσης του ίντερνετ και παρεμπόδισης της επικοινωνίας, στο όνομα της προστασίας των "πνευματικών δικαιωμάτων" τους.
Με αυτή του την τεράστια συμβολή, ο Ertogün κέρδισε νομίζω μια έστω μικρή θέση στην ιστορία του πολιτισμού του 20ού αιώνα.
-Φίλε ιχνηλάτη, ευχαριστώ! Είμαι, όπως θα έχεις καταλάβει, φανατικός αναγνώστης των obituaries. Πολλές φορές συγκρατούμαι, να μην το παρακάνω στο μπλογκομάγαζο! Η επιλογή δεν είναι βέβαια στην τύχη: αρκετοί διάλεξαν ν'αναφερθούν σε προδότες και καθάρματα της ιστορίας με αφορμή το θάνατό τους, εγώ μην έχοντας να προσθέσω τίποτα γι αυτό, προτίμησα το φόρο τιμής σε μια τέτοια σπουδαία μορφή.
8 comments:
Πόσα AR, σε ένα κάπως κρεμ συνήθως φόντο, δεν έχουμε δει να περιστρέφονται σε 33 ή 45 στροφές τις νύχτες, εν μέσω ποτού και καπνού...
Αιωνία του η μνήμη, λοιπόν.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
ΓΡΑΦΩ!
1)Ποιος είναι ο κύριος;
2)Καλα χριστούγεννα
(γιατι ποτε δεν ξερεις ποτε θα ξαναγραψεις:P)
Ας του αφιερώσουμε λοιπόν κάτι καλό από έναν άλλο μεγάλο που τον έφερε ο Ertegun στην Atlantic Records και τον έκανε φίλο του. Έφυγε κι αυτός πριν δυο χρόνια.
Η ορθή επανάληψη για το κάτι καλό
Λυπάμαι για την ταλαιπωρία
http://agonek.blogspot.com
Πρόβατο κοίτα και αυτό:με τρώει η περιέργεια για το σχολιασμό σου...
Καλησπέρα,
ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και ιδιαίτερα το nik-athenian για το τραγουδάκι!
velazquez, χάθηκες! :-)
Μετά το σχόλιό σου, έκανα τη φωτογραφία λινκ στο σχετικό δελτίο του bbc.
Όπως μπορείς να δεις, ο μακαρίτης ήταν Τούρκος και μεγάλος καπιταλιστής :-))) , ο,τι πρέπει λοιπόν για το βιβλίο ιστορίας της 6ης δημοτικού για το οποίο τόσος ντόρος έχει γίνει στα ελληνικά μπλογκς... Ωστόσο, μην περιμένεις να τον δεις εκεί.
Ο Ertegün υπήρξε πρωτεργάτης της ανάδειξης της αμερικάνικης μαύρης, λαϊκής μουσικής από τον πόλεμο κι ύστερα. Η δισκογραφική εταιρεία atlantic records που δημιούργησε, μαζί με το συνεργάτη του, αυτός ο παθιασμένος λάτρης των υπέροχων τραγουδιών, ηχογράφησε πολλά από τα πασίγνωστα κομμάτια ενός ευρύτατου φάσματος καλλιτεχνών της τζαζ, της σόουλ, του ρυθμ εν μπλούζ, τη ροκ (από το Ντιουκ Ελιγκτον ώς τους Λεντ Ζέπελιν).
Γιός διπλωμάτη, "ευγενικής καταγωγής", προοριζόταν για άλλα. Όμως αυτός τάχθηκε σ'αυτή την υπόθεση, κι όπως καταλαβαίνεις, δεν το έκανε για να θησαυρίσει (κέρδισε όμως, ευτυχώς, χρήματα!)
Περιττό να προσθέσω οτι "επιχειρήσεις" σαν την ατλάντικ βρίσκονται στον αντίποδα των αδηφάγων πολυεθνικών της πολιτιστικής βιομηχανίας και των μήντια, που βρίσκονται επικεφαλής μιας μεσαιωνικής σταυροφορίας αστυνόμευσης του ίντερνετ και παρεμπόδισης της επικοινωνίας, στο όνομα της προστασίας των "πνευματικών δικαιωμάτων" τους.
Με αυτή του την τεράστια συμβολή, ο Ertogün κέρδισε νομίζω μια έστω μικρή θέση στην ιστορία του πολιτισμού του 20ού αιώνα.
-Φίλε ιχνηλάτη, ευχαριστώ! Είμαι, όπως θα έχεις καταλάβει, φανατικός αναγνώστης των obituaries. Πολλές φορές συγκρατούμαι, να μην το παρακάνω στο μπλογκομάγαζο!
Η επιλογή δεν είναι βέβαια στην τύχη: αρκετοί διάλεξαν ν'αναφερθούν σε προδότες και καθάρματα της ιστορίας με αφορμή το θάνατό τους, εγώ μην έχοντας να προσθέσω τίποτα γι αυτό, προτίμησα το φόρο τιμής σε μια τέτοια σπουδαία μορφή.
κοίτα και αυτό:με τρώει η περιέργεια για το σχολιασμό σου...
(τώρα είδα οτι δε σου απάντησα σ'αυτό)
Έχω ήδη αφήσει ένα σχόλιο και έχω βάλει λινκ στο ποστ αυτό (δες στη δεξιά στήλη).
Ελπίζω να το συζητήσουμε λεπτομερέστερα - κατά κάποιο τρόπο, η υπόθεση του κλεισίματος της αλβανικής ακαδημίας επισημών, μας αφορά όλους...
Έγραψε ένα όμορφο κείμενο για αυτόν ο φύλαρχος, εδώ
tribes.wordpress.com
Post a Comment