November 26, 2006

Αναμένοντας το πόρισμα Baker...

όπως σημειώνει και το Spiegel, η παράνοια εξαπλώνεται στην αμερικανική ελίτ και αποκτά διαστάσεις ανάλογες με την ένταση του αδιεξόδου στο οποίο έχουν περιέλθει στο Ιράκ! Δείτε σχετικά τι άρχισε να κυκλοφορεί στον Τύπο.

Με λίγα λόγια: πήγαμε να τους σώσουμε, αλλά είναι ψυχοπαθείς. Ο μόνος που μπορεί να τους κυβερνήσει είναι ένας εξίσου ψυχοπαθής δολοφόνος, ο (κάποτε πράκτοράς μας-ΜΠ) Σαντάμ.

Αυτοί είναι οι "φίλοι της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του ιρακινού λαού". Ελεϊνοί, αξιοθρήνητοι, ηττημένοι δολοφόνοι.

Όπως σημει'ωναμε στα σχόλια του μπλογκ "Διαστάσεις" πριν από λίγες μέρες,

(...) προ ημερών ο Α.Καρκαγιάννης είχε γράψει στην "Καθημερινή" αυτό που καταλαβαίνει πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των επιβατών του πλανήτη: pax americana, δεν υπάρχει.Απαντούσε έτσι έμμεσα και στους ελάχιστους που πιστεύουν τους "σχεδιολάγνους" αριστεριστές: σχεδιασμοί της αυτοκρατορίας υπάρχουν - "Σχέδιο" δεν υπάρχει.
Το μόνο σχέδιο είναι η ανομία και ο πόλεμος.
Απ'αυτή την άποψη, νέες ήττες των ΗΠΑ είναι αναγκαίος όρος για την ειρήνη στον κόσμο.
Όσο για το Ιράκ, θυμάμαι να κυκλοφορεί πριν από δύο χρόνια το "επιχείρημα" οτι ακόμη και κακώς να έπραξαν οι αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους που εισέβαλλαν, θα πρέπει να καθυστερήσουν να φύγουν γιατί αλλιώς θα... γενικευτεί η αιματοχυσία.
Que des foutaises!
Σήμερα, ο Μπέηκερ καλείται να προτείνει λύσεις για το δύσκολο τεχνικό πρόβλημα, να οργανώσει το "ξεβάλτωμα" των αμερικάνων, ΤΟ ΤΑΧΥΤΕΡΟ, από το Ιράκ. Ας τον αφήσουμε λοιπόν να ασχοληθεί με τα τεχνικά. Εν τω μεταξύ, η χώρα διαλύθηκε (...)
UPDATE: Δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα 6-12-2006. Θα το βρείτε και εδώ (περίληψη) και εδώ (όλο το πακέτο).

12 comments:

Κ. said...

Οι αμερικάνοι ακόμα πληρώνουν την διάλυση του στρατού το 2003. Αλλά δεν ξέρω αν το να φύγουν οι αμερικάνοι τώρα είναι λύση. Δεν το νομίζω, ο μικρός τωρίνός εμφύλιος θα επεκταθεί...

Κωστής Γκορτζής said...

Παρακολουθούμε τις επιπτώσεις της δημιουργίας "τεχνητών" κρατών Αγγλογαλλικής έμπνευσης των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
Και της αγχώδους αντίδρασης των καουμπόηδων (και των αλά μπρόουκμπακ μάουντεν ευρωξαδέρφων) στην προοπτική ενεργειακής υποδούλωσής τους σ' αυτούς που νόμιζαν ότι έλεγχαν στέλνοντάς τους στάρια (τω καιρώ εκείνω...)

Κι ελπίζοντας να κάνω λάθος, νομίζω ότι ο χρόνος για την αξιοποίηση και των ενεργειακών αποθεμάτων στην περιοχή μας πλησιάζει επικίνδυνα.

Μαύρο πρόβατο said...

Καλημέρα φίλοι,

κ.κ. (χα, χα! - φάγατε τίποτα καλό στο thanksgiving?) δεν πιστεύω οτι οι αμερικάνοι θ'αποχωρήσουν (πλήρως, δηλ. χωρίς να αφήσουν μόνιμη στρατιωτική παρουσία με βάσεις κτλ) τώρα ούτε ποτέ στο προσεχές μέλλον από το Ιράκ. Ο λόγος όμως πιστεύω οτι είναι τελείως διαφορετικός από το κράτημα σε ελέγξιμα (;!) επίπεδα της γενικευμένης εμφύλιας σύρραξης στο Ιράκ. Διακινδυνεύω την υπόθεση, οτι αν τα μαζέψουν οι αγγλοαμερικάνοι τώρα, ο εμφύλιος θα κοπάσει. Αλλά αυτοί, θα τα έχουν χάσει όλα για όλα στην περιοχή - και θα μιλάμε για μια ιστορική καμπή στη μονοκρατορία των ΗΠΑ.

Ημίαιμε, σίγουρα έτσι είναι (και στη νύξη που κάνεις για τα στάρια, να προσθέσουμε και τις δανειάρες στις χώρες της σημερινής "νέας Ευρώπης", από τη δεκαετία του 70...)

Δε θ'αργήσει να σημάνει το καμπανάκι και για τα αποθέματα της περιοχής μας, δεν είναι έτσι;;

Εν τω μεταξύ, έχω μείνει με την απορία, πώς διάολο στο έργο του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδούπολη, που υποτίθεται οτι οι αμερικανοί δεν ήθελαν με τίποτα, οι Ρώσοι πιέζουν Ελλάδα και Βουλγαρία να βάλουν τους πρώτους στην κοινοπραξία, σε βάρος των μεριδίων των δύο χωρών... Σα να μου φαίνεται οτι έχουμε να δούμε ακόμα πολλούς σκυλο(με το συμπάθειο :-))καυγάδες και λυκοφιλίες, με το ελληνικό κεφάλαιο σε ρόλο όρνεου που κρυφοτσιμπάει τα αποφάγια, και τους δύσμοιρους λαούς της βαλκανικής τη μέση...

Κωστής Γκορτζής said...

Μερίδιο για "κατευνασμό" της ανησυχίας είναι το "βάλτε κι αυτούς στο παιχνίδι" προσφέροντάς τους ψευδαίσθηση ελέγχου περισσότερο παρά οικονομικού όφελους...
Έχεις απόλυτο δίκιο.
Μακάρι να μην έχω εγώ γι αυτά που υποψιάζομαι για το εγγύς μέλλον.

Κ. said...

Μ.Π. φάγαμε γαλοπούλα με τζατζίκι, αλλιώς ήταν κάπως δύσκολο...

Δεν νομίζω ότι θα κοπάσει ο εμφύλιος, αλλά οι αμερικάνοι δεν πρόκειται να φύγουν (έστω αφήνωντας πίσω κάποιες βάσεις). Πήγαν για τα πετρέλαια και δεν θα φύγουν αν δεν διασφαλίσουν με κάποιο τρόπο τον έλεγχο.

Τώρα που λές και κ.κ. κάποια στιγμή πρέπει να γράψω ένα σχόλιο για τον γ.γ. του κ.κ. των η.π. την δεκαετία του '30 του οποίου η οικογένεια ζεί στην περιοχή...

Κ. said...

Βγήκε και το ραπόρτο του Μπέικερ- δεν ξέρω γιατί τόσο

Κ. said...

...τόση φασαρία. Με λίγα λόγια λένε ότι πέστε ότι φεύγετε μπας και συμφωνήσουν σε τίποτα οι ιρακινοί.

-άτιμε μπέτα μπλόγκερ, και είχα γράψει ένα ωραίο σχολιάκι...

Μαύρο πρόβατο said...

Καλησπέρα,

ευχαριστώ για το σχόλιο (αλλά γ. ο μπλόγκερ!) και το λινκ - θα το κοιτάξω μόλις ξεζαλιστώ από τη σημερινή μέρα, 4μισι ώρες approximation algorithms και 3 ώρες java για πρωτοετάκια το πρωί, έπηξα...

Κωστής Γκορτζής said...

Φαντάζομαι και τα πρωτοετάκια...

Μαύρο πρόβατο said...

Ημίαιμε, άστα :-))
Υπάρχει ένα διάσημο βιβλίο των Horkheimer και Adorno, "Το τέλος του λόγου".
Εγώ το ζω ωα εκπαιδευτική εμπειρία!
(Πέρα από την πλάκα, θέλω να γράψω κάτι γι αυτό. Πότε διάολο όμως;...)

Φίλτατε Πάνο, μιλάω για όρους αναγκαίους και όχι ικανούς... Δεν πιστεύω τίποτα περί "ανθρώπινης φύσης" και άλλων παραδοχών που θεμελιώνουν μια ανιστορική πολιτική ή κοινωνική οντολογία.
Ακολουθώ την έκφραση του Μακιαβέλι για τον άνθρωπο που είναι "και λέων και αλεπού".

Επί του συγκεκριμένου, μόλις ανανέωσα το ποστ, με σύνδεσμο για το ραπόρτο. Αν αδειάσω να το διαβάσω το βραδάκι, θα γράψω καμμιά βλακεία κι εδώ.

Кроткая said...

εν αναμονεί της... βλακείας, να ρωτήσω, αν φύγουν από κει -που δεν θα φύγουν- πού θα πάνε;

Επίσης, γράψε και καμιά "βλακεία" για τα περί αγωγού, να ξεστραβωθούμε κι εμείς λίγο!

Κωστής Γκορτζής said...

Τι μας βάζεις να διαβάζουμε ρε σύντροφε... Ως πρώτη εντύπωση, ο φίλος του μπαμπά ακροβατεί πιό πολύ για την Μπουσυστεροφημία παρά για την επίλυση του προβλήματος. Θέλει, όμως, πολλή μελέτη το κείμενο και, μακάρι μετά η εντύπωση να αποδειχθεί ψευδής. Διάβασμα, λοιπόν, και τα ξαναλέμε.