Προεδρικές εκλογές Γαλλίας 23/04/2017, 07/05/2017. Επίσημα αποτελέσματα

... au 2nd tour: 

Invincibles

Με το σταγονόμετρο

Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία διεξάγεται την προσεχή Κυριακή 23/4. Το σύστημα προβλέπει δύο γύρους (αν στον πρώτο δεν συγκεντρώσει κανείς την απόλυτη πλειοψηφία των εγκύρων ψήφων), με τον δεύτερο να διεξάγεται Κυριακή 7/5 (ημερομηνίες και ώρες μητροπολιτικής Γαλλίας).

Κατέρχονται 11 υποψήφιοι, που ανακηρύχθηκαν επισήμως 18/3 μετά από την επικύρωση των 500 και άνω υπογραφών/προτάσεων εκλεγμένων της τοπικής αυτοδιοίκησης (δημάρχων, περιφερειακών συμβούλων - καθένας μπορεί να υπογράψει το πολύ για έναν υποψήφιο) που πρέπει ο κάθε υποψήφιος να συγκεντρώσει, με κάποιες επιπλέον προδιαγραφές χωρικής ισοκατανομής.

Οι υποψήφιοι:

1. François Asselineau
2. Nathalie Arthaud
3. Jacques Cheminade
4. Nicolas Dupont-Aignan
5. François Fillon
6. Benoît Hamon
7. Jean Lassalle
8. Marine Le Pen
9. Emmanuel Macron 
10. Jean-Luc Mélenchon
11. Philippe Poutou

• Διαπιστώνουν πρόβλημα, βλέπε αδιέξοδο, με την Ευρωπαϊκή Ένωση: και οι 11.

• Αναφέρονται στο de Gaulle και την πολιτική του, θετικά: Asselineau, Cheminade, Dupont-Aignan, Fillon, Lasalle, Le Pen, Mélenchon.

• Αναφέρονται στο Conseil National de la Résistance (την «οικουμενική» κυβέρνηση De Gaulle-κομμουνιστών μετά τον πόλεμο): Asselineau, Lassalle, Mélenchon.

• Μιλούν για έξοδο από την ΕΕ: Asselineau (το πρόγραμμά του), Cheminade, Dupont-Aignan, Lassalle, Le Pen, Mélenchon (αυτοί προτείνουν περίπου αναδιαπραγμάτευση των συμφώνων και δημοψήφισμα).

• Μιλούν για αλλαγή των ευρωπαϊκών συμφώνων, εκτός από τους προηγούμενους: Fillon, Hamon, Macron (με στόχο τη φορολογική εναρμόνιση και αργότερα, κοινό ευρωπαϊκό χρέος).

• Έχουν στο πρόγραμμά τους υποσχέσεις αδύνατο να πραγματοποιηθούν στα πλαίσια της ΕΕ:Arthaud, Cheminade, Dupont-Aignan, Hamon, Lassalle, Le Pen, Mélenchon, Poutou. Ειδική περίπτωση ο Asselineau του οποίου το πρόγραμμα (μεταξύ άλλων: εθνικοποιήσεις ΔΕΗ, τηλεπικοινωνίες/ταχυδρομεία, αυτοκινητόδρομοι, οργανισμοί επικουρικής ασφάλισης, ιδιωτικοποιημένο πρώτο κανάλι τηλεόρασης, άσυλο σε Assange και Snowden, αποχώρηση από ΝΑΤΟ) είναι σε απόλυτη αντίθεση με την ΕΕ, πλην όμως δεν υπάρχει αντίφαση, εφόσον προβέπει την αποχώρηση από ΕΕ και ευρώ.

• Μιλούν για αποχώρηση από το ΝΑΤΟ: εκτός από τον προηγούμενο, Mélenchon, Lassalle (αποχώρηση), Le Pen και Dupont-Aignan (από το στρατιωτικό σκέλος).

• Προκρίνουν λύση εσωτερικής υποτίμησης (με: διάλυση εργασιακών, συρρίκνωση δημόσιου τομέα, πέρασμα στον ιδιωτικό τομέα μέρους της κοινωνικής ασφάλισης, μείωση εργοδοτικών εισφορών, αύξηση ΦΠΑ) ώστε να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα έναντι κυρίως της Γερμανίας: Fillon, Macron.

• Προκρίνουν τόνωση της ανάπτυξης με δημόσιες δαπάνες: Cheminade, Dupont-Aignan, Hamon, Lassalle, Le Pen, Mélenchon.

• Υπόσχονται αποκατάσταση προστατευτικής νομοθεσίας για την εργασία και αυξήσεις: Asselineau, Arthaud, Cheminade, Lassalle, Le Pen, Mélenchon, Poutou.

• Ζητούν κλείσιμο συνόρων και σταμάτημα της μετανάστευσης: Dupont-Aignan, Le Pen (εντελώς), Fillon, Macron (μετριασμός δραστικός ή ήπιος).

• Μιλούν για ελέγχους στη ροή κεφαλαίων και την τραπεζική δραστηριότητα: Arthaud, Cheminade, Lassalle, Mélenchon, Poutou. Ειδική περίπτωση ο Asselineau που προβλέπει να τους κάνει ως έκτακτα μέτρα στη διαδικασία εξόδου από την ΕΕ/ το ευρώ.

• Επικρότησαν την πρόσφατη επιδρομή του Τραμπ στη Συρία: Hamon, Macron.

• Καταδίκασαν απερίφραστα την πρόσφατη επιδρομή του Τραμπ στη Συρία: Asselineau, Cheminade, Lassalle.

• Καταδίκασαν με περικοκλάδες την πρόσφατη επιδρομή του Τραμπ στη Συρία: Mélenchon, Le Pen.

• Άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε για την πρόσφατη επιδρομή του Τραμπ στη Συρία: Arthaud, Dupont-Aignan, Fillon, Poutou.

Επίτηδες δεν πρόσθεσα την πολιτική ετικέτα και το σχετικό μέγεθος της απήχησης του κάθε υποψήφιου· αυτά θα τα βρείτε εύκολα αλλού.

Το συμπέρασμα όμως αυτής της πληροφόρησης που για μιά ακόμη φορά, λόγῳ χρόνου, παρατίθεται στάγδην, είναι οτι

1. ο γαλλικός ιμπεριαλισμός ξεπέφτει και πανικοβάλλεται. Όντας για ιστορικούς λόγους υποχρεωμένος να μην είναι προσκολλημένος 100% στο ατλαντικό άρμα, ψάχνει λύσεις. Δεν αντέχει τη σημερινή κατάσταση, και οι διαχειριστές του είτε προτείνουν παράταση της σημερινής κατάστασης για να κερδηθεί λίγος χρόνος, είτε ριζικές λύσεις από τώρα. Γι αυτό ο ΝτεΓκωλ είναι εικόνισμα περισσότερο από ποτέ
2. η ΕΕ δεν θα συνεχίσει έτσι. (Και) η Γαλλία αδυνατεί. Η έλευση αλλαγών έχει ήδη συνομολογηθεί,  οι ανισορροπίες της ανισόμετρης ανάπτυξης που επισήμανε ο Λένιν στο μονοπωλιακό καπιταλισμό δεν πάνε άλλο για μια χώρα που δεν μπορεί να μεταβληθεί σε αποικία. Φυσικά, είναι εξίσου αδύνατον οι προαλειφόμενες αλλαγές (για τις οποίες έκανε ήδη μια νύξη ο Ζισκάρ Ντ'Εσταίν, ο συντάκτης του λεγόμενου ευρωσυντάγματος) να αφήνουν έστω σταθερή την κατάσταση των εργαζομένων - θα τη χειροτερεύσουν παραπέρα.
3. η άρχουσα τάξη προωθεί την τακτική κερδίσματος χρόνου με τσάκισμα των εργαζόμενων, αλλά παράλληλα «ζεσταίνει στη φωτιά» και το οππορτουνιστικό σχέδιο (κερδίσματος χρόνου και προσωρινής εκτόνωσης) και τη φασιστική προοπτική. Δεν είναι καθαρό τι θα προκύψει (πχ σε έναν δευτερο γύρο Λεπέν-Φιγιόν η πρώτη έχει περισσότερες πιθανότητες από ποτέ) αλλά το κυριότερο είναι οτι η άρχουσα τάξη δεν έχει κάποια λύση που να σταθεροποιεί σε βάθος χρόνου το γαλλικό καπιταλισμό. Κανείς δεν ελπίζει πχ να κερδίσει η Γαλλία ένα κομμάτι από το γερμανικό Lebensraum από Τσεχία ώς Ουκρανία, γι αυτό και ποντάρουν στην πώληση της στρατιωτικής της δύναμης ώς υπηρεσία. Φρούδες ελπίδες.
4. η κατάσταση είναι κοινωνικά εκρηκτική. Η θεσμική αρχιτεκτονική της 5ης Δημοκρατίας κατάφερνε, σε συνδυασμό με τη διάβρωση του κομμουνιστικού κινήματος, η αναταραχή να μένει στο επίπεδο της οικονομικής πάλης και να μην εισδύει στο πολιτικό επίπεδο. Όχι πιά. Ας φανταστεί όμως κανείς την κατάσταση όπως είναι, χωρίς την ύπαρξη κόμματος έκφρασης των συμφερόντων της εργασίας. Τι μπορεί να δώσει το όλον; Από το καλύτερο ώς το τερατωδέστερο...

Όλοι οι σύνδεσμοι παραπέμπουν σε περιεχόμενο στα γαλλικά