الفكر العام

Δυστυχώς δε σκαμπάζω γρυ από αραβικά. Ο τίτλος του μπιλιέτου, είναι μετάφραση (αυτόματη...) ενός θαυμάσιου όρου, που έλκει την καταγωγή του στο Μαρξ, και περιγράφει κατά τη γνώμη μου αυτό που πρωτοπορεί στον ξεσηκωμό που γενικεύεται στον αραβικό κόσμο: general intellect.

Τα μεταλλαγμένα "αραβοσοσιαλιστικά καθεστώτα" - ονομάζω έτσι τα μετααποικιακά καθεστώτα στον αραβικό κόσμο - με την εξαίρεση του Μαρόκου, της Ιορδανίας, των πετρο-μοναρχιών και του Λιβάνου, και του κατεχόμενου Ιράκ - βρίσκονται εκ νέου σε βαθύτατη πολυδιάστατη κρίση.

Η κατάλυση της αποικιοκρατίας είχε σαν επακόλουθο τη βαθμιαία επικράτηση μιας (λίγο πολύ) "εθνικής", "φωτισμένης γραφειοκρατίας",  με πυρήνα τη ντόπια ελίτ που στρατεύτηκε στον αντιαποικιακό αγώνα και επίκεντρό της το στρατό. Αυτή έφερε μια σειρά προοδευτικά επιτεύγματα στις υποδομές, την υγεία, τη μόφωση, τη θέση της γυναίκας, το δίκαιο κτλ.

Από τη δεκαετία του 70, ο προοδευτικός αυτός χαρακτήρας αδυνατίζει και τελικά ακυρώνεται ολότελα, με την ολοκλήρωση ενός διπλού και αντιφατικού προτσές: τη συγκρότηση της άρχουσας ελίτ σε κλασσική αστική τάξη, και την επικράτηση σε αυτήν δομικών αρχαϊκών χαρακτηριστικών (φάρες, σόγια...)  Πρώτοι πρώτοι και από νωρίς την πληρώσαν βέβαια οι κομμουνιστές, που το "πήγαιναν αλλού".

Η πρώτη κρίση ανάπτυξης στα καθεστώτα αυτά, σε συνδυασμό με την εκρηκτική πληθυσμιακή δυναμική που μεταμόρφωσε εντελώς το προφίλ των αντίστοιχων κοινωνιών
και με την "ιστορική μαγιά" των θρησκευτικών ελίτ, έφερε τους ισλαμιστές στο προσκήνιο ως νέα πολιτική δύναμη.

Τότε, κάπου στη δεκαετία του 80 ή του 90, η άρχουσα τάξη στις χώρες αυτές (γενίκευση που δε μπορεί να αναλυθεί σε όλες της τις διαφορετικές πτυχές στα πλαίσια ενός μπιλιέτου...) έπαιξε ένα ρόλο επιτήδειου μεσολαβητή: εξασφάλισε τη στήριξή της από τους παλιούς αποικιοκράτες και γενικά τη Δύση  (ολοκληρώνοντας την προδοσία των στόχων των παλιών εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων που τη γέννησαν...), έναντι ενός ψευτοκοινοβουλευτικού λίφτιγκ και ενεργού κατεδαφίσεως όλων των θεσμών του πυρήνα της εθνικοποιημένης οικονομίας. Ταυτόχρονα, υιοθέτησε επιλεκτικές πλευρές του ισλαμιστικού σκοταδισμού (πράγμα που εκφράστηκε συγκεκριμενα με πισωγυρίσματα στο δίκαιο, τη θέση της γυναίκας κτλ), αλλά και παροχέτευσε τα "λυσασμένα σκυλιά" του μουσουλμανικού φανατισμού σε κάθε βρώμικη επιχείρηση του "μεγάλου παίγνιου" των δυτικών, με αποκορύφωμα το Αφγανιστάν.  Όποιος δε δεν συμμορφώθηκε με αυτή τη γραμμή και θέλησε να προσθέσει τις δικές του "πινελιές", πνίγηκε στο αίμα του λαού του...

Η σημερινή κρίση βρίσκει αυτά τα καθεστώτα σε δεινή θέση: έχοντας δημιουργήσει το "νεκροθάφτη" τους, τις στρατιές νέων κυρίως ανθρώπων, χωρίς αύριο, με ασύγκριτα μεγαλύτερη μόρφωση από τις προηγούμενες γενιές και πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις, αδυνατούν να καλύψουν τις στοιχειώδες προσδοκίες τους για ευημερία, δικαιοσύνη και δημοκρατία.

Είναι αυτοί οι άνθρωποι που πρωτοστατούν στον αναβρασμό, στην εξέγερση που ξήλωσε το Μπεν Αλί και σε αυτή που έστειλε το σόι του Μουμπάρακ στο Λονδίνο.
Το τι θα επακολουθήσει, προφανώς δεν έχει διόλου κριθεί.
Να σημειώσουμε όμως ορισμένα πρώτα συμπεράσματα:
-αρκούν λίγες μέρες για να κονιορτοποιηθούν τα στερεότυπα περί "φανατισμένων", "εκ φύσεως ανεπίδεκτων στη δημοκρατία", "καθυστερημένων" αράβων.
-η πολιτική "καμμένης γης" που εφάρμοσαν για 40 χρόνια τα καθεστώτα αυτά, εξοντώνοντας κάθε πολιτική έκφραση του εργαζόμενου λαού, καταδικάζει και τα ίδια τα καθεστώτα και τις προοπικές προοδευτικών εξελίξεων.
-οι δυτικοί αν και τρέχουν με αμηχανία πίσω από τις εξελίξεις, κατανοούν οτι το παιχνίδι που παίζεται είναι τεράστιο και θα διαθέσουν τα αναγκαία μέσα, στο βαθμό που τους το επιτρέπει η εξασθένισή τους βέβαια, για να ελέγξουν την κατάσταση.
-οι ίδιοι φαίνεται πόσο πιο ανακουφισμένοι είναι με τα αρχαϊκά μοναρχικά καθεστώτα. Το τι δυναμική μπορεί να αναπτυχθεί εκεί, παραμένει άγνωστο. Οψόμεθα...
-στην Αίγυπτο, φαίνεται οτι ο Μουμπάρακ έχει εμπλακεί σε ένα χοντρό παζάρι με τον εξωτερικό παράγοντα καταρχήν, παζάρι που περιέχει ουκ ολίγους εκβιασμούς. Φαίνεται μια βραχυπρόθεσμη τακτική του να κάνει μπάχαλο τη χώρα, με κοινούς εγκληματίες, ώστε να ωριμάσει η αναγκαιότητα επιβολής της "τάξεως" από το μηχανισμό του. Τα μηνύματα συγκλίνουν οτι προς το παρόν, ο στρατός δεν έχει εκδηλώσει ανυπακοή, αλλά η κατάσταση παραμένει αμφίρροπη - ίσως στη βάση του στρατού τα πράγματα να μην είναι τόσο ενιαία (αναλυτές υποστηρίζουν οτι οι ένοπλες δυνάμεις αν διαταχθούν να συγκρουστούν με τα πλήθος, θα συνταχθούν μαζί του). Τουλάχιστο όμως, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, προετοιμάζοντας και τα νώτα του σε περίπτωση εσπευσμένης παράδοσης σε "διάδοχη λύση". Αποφασιστικό του πλεονέκτημα, είναι η απουσία πολιτικής καθοδήγησης στο κίνημα του εξεγερμένου αιγυπτιακού λαού.
-η θεωρία του "αδύναμου κρίκου" αποδεικνύει για άλλη μια φορά τη γενικότητά της. Από αλλού αναμενόταν, από αλλού ήρθε η μεγάλη αναταραχή... που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, με όλη τη μη-καθαρότητά της, ως η εμφάνιση στο προσκήνιο του αραβικού κόσμου, του general intellect, των προσδοκιών και των διεκδικήσεών του.
UPDATE 31/1
Εν αναμονή των πανεθνικών/πανεργατικών κινητοποιήσεων που έχουν εξαγγελθεί για αύριο, η μοίρα του Μουμπάρακ φαίνεται καταδικασμένη: επιβεβαιώνοντας την εκτίμηση που μεταφέρουμε πιό πάνω, ο εκπρόσωπος Τύπου του στρατού δηλώνει με κάθε επισημότητα οτι οι ένοπλες δυνάμεις δεν προτίθενται να χτυπήσουν τα πλήθη, παντοειδείς εκπρόσωποι του παλαιού κατεστημένου πετάγονται για ένα ταξιδάκι σε πιό ήσυχα μέρη, ενώ οι προετοιμασίες για "διάδοχη λύση" προχωρούν πυρετωδώς...
UPDATE 2/2
Στην Αίγυπτο, εντείνεται το σχεδιασμένο μπάχαλο για το οποίο μιλούσαμε, με το καινούργιο στοιχείο της φυσικής σύγκρουσης με το λαό. Όλοι οι σμπίροι, οι ασφαλίτες του καθεστώτος μαζί με άλλα καλά στοιχεία, κλέφτες/μαχαιροβγάλτες κτλ ρίχτηκαν στο κλαρί. Ας σημειωθεί με την ευκαιρία οτι το πώς θα αντιδράσει/αλληλεπιδράσει με τον εξεγερμένο λαό η κοινωνική βάση που στηρίχθηκε στο καθεστώς για να πλουτίσει, ή να επιβιώσει είναι μια πολύ δύσκολη παράμετρος των εξελίξεων.
Η καταφανής τακτική Ονδουρας, από μεριάς  της αυτοκρατορίας (μεταφέρω εδώ και υιοθετώ αυτόν τον πετυχημένο χαρακτηρισμό), εκτιμάται οτι όχι απλώς δεν θα κρατήσει το Μουμπάρακ, αλλά εγκυμονεί τη μερική απώλεια ελέγχου της κατάστασης σε μέρος του αραβικού κόσμου. Ανέβηκαν τα στοιχήματα και αυτή θα μπορούσε να είναι κάλλιστα η τελευταία επιχείρηση αυτού του εμβλήματος της σαπίλας των αραβικών καθεστώτων, ενώ το συμμάζεμά της, η πρώτη της διάδοχης λύσης που λέγεται οτι ψήνεται στα κογκλάβια της στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας...

UPDATE 11/2
Την κάνουμε σιγά-σιγά... Η σύνταξη του βραδυνού δελτίου του ΜΕΓΚΑ θα είναι πονοκέφαλος :-)

ALBA 1 - USA -1

Το περασμένο Σάββατο το απόγευμα (Κυριακή στην Ευρώπη),  το Île de Batz ξεκίνησε την πόντιση υποβρύχιας οπτικής ίνας, συνολικού μήκους 1538 km (route length - περί τα 1630 πραγματικού μήκους) που θα συνδέσει την Κούβα με την αμερικανική ήπειρο.

Η πόντιση ξεκίνησε από το Camurí Chico (Vargas) στα παράλια της La Guaira, κοντά στο αεροδρόμιο Maiquetía του Καράκας και το καλώδιο θα φτάσει στην Playa de Siboney, στα παράλια του Santiago de Cuba (σε απόσταση 18km). Μια δεύτερη σύνδεση 221km (περί τα 245 πραγματικού μήκους) θα ξεκινά από κει (Aguadores) για να καταλήξει στη Τζαμάικα (στο Golden Sands Beach Cottages, Ocho Ríos, Middlesex), όπου θα συνδεθεί στο δίκτυο της LIME Jamaica. Σχέδια υπάρχουν και για σύνδεση της Αϊτής και της Δομινικανής Δημ και αργότερα, με άλλη επέκταση, νησιών στις μικρές Αντίλλες. Το συνολικό εύρος ζώνης του καλώδιου θα είναι 640Gbytes/s, από δύο ζεύγη οπτικών ινών χωρ. 320Gbytes/s  (το δεύτερο ζεύγος θα χρησιμοποιηθεί για τις μελλοντικές επεκτάσεις της σύνδεσης). Αν οι υπολογισμοί μου είναι σωστοί, το προσφερόμενο εύρος ζώνης σε Κούβα και Τζαμάικα αντιστοιχεί σε περίπου 40 με 80 εκατομμύρια ταυτόχρονες τηλεφωνικές συνδέσεις χαμηλής ποιότητας, ανάλογα με τον τύπο συμπίεσης [*]. Το λινκ θα διαχειρίζεται η μικτή Βενεζουελανο-κουβανική Telecommunications Gran Caribe S.A (καταχ. 3/9/2008: Telecom Venezuela 60% - Telco Transbit 40% - λεπτομέρειες στο διάταγμα Nº 5.635, Gaceta Oficial N° 38.791 της Βενεζουέλας), ενώ το πρότζεκτ που πλαισιώνεται από την ALBA έχει αναλάβει η γαλλο-κινεζική Alcatel Shanghai Bell Company με τη γαλλική θυγατρική Alcatel Submarine Networks (σημειώνεται οτι στην επιλογή του αναδόχου μέτρησε καθοριστικά η ανάγκη να μη χρησιμοποιηθούν υποκατασκευαστές που υπόκεινται στο εμπάργκο των ΗΠΑ). Το πλοίο αναμένεται να φτάσει στις 8 Φεβρουαρίου 2011 στην Κούβα, απ'όπου πρόκειται, σύμφωνα με το πρόγραμμα, ν'αναχωρήσει στις 11, για να καταλήξει  στις 14  στην Τζαμάικα.

Το σχέδιο μεταξύ CVG Telecom (Βεν.) και ETECSA (Transbit, Κουβ.) υπογράφθηκε τον Οκτώβριο του 2006 και ανακοινώθηκε το 2007 μαζί με δεκάδες άλλες διακρατικές συμφωνίες της Κούβας με τη Βενεζουέλα.

Η έναρξη εργασιών είχε ανακοινωθεί πριν δεκατέσσερεις μήνες.

Πάνω από τα 3/4 τν επίγειων υποδομών απόληξης του καλωδίου, συμπεριλαμβανομένων των ακίνητων, είναι έτοιμο, ενώ η εκπαίδευση του προσωπικού προχωρά.

Ο αρχικός προϋπολογισμός 55 εκ $ (35 εκ. για το υποθαλάσσιο και 20 εκ. για τη διασύνδεση με τα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα της Κούβας και της Βενεζουέλας αντίστοιχα) έχει αναθεωρηθεί στα 70 εκ $

(επίσημοι αριθμοί: 63,2 εκ $) δεκατέσσερεις μήνες μετά τη ανακοινωμένη έναρξη των εργασιών, τρία και χρόνια μετά την αρχική δημοσιοποίηση του σχεδίου που συμφωνήθηκε το 2006:

Το Île de Batz ξεκίνησε στις αρχές τις χρονιάς από το Calais και αφίχθηκε στη Βενεζουέλα 16 Ιανουαρίου. (Σημειώνεται οτι, σύμφωνα με τη νομοθεσία των ΗΠΑ, με βάση την προβλεπόμενη ημερομηνία προσέγγισης της κουβανικής επικρατείας, θα του απαγορεύεται να προσεγγίσει τις ακτές της αυτοκρατορίας για το επόμενο 6μηνο...)

Η σύνδεση αναμένεται να λειτουργήσει μετά το καλοκαίρι του 2011, σηματοδοτώντας το άδοξο τέλος της τηλεπικοινωνιακής διάστασης του άθλιου 48ετούς εμπάργκο των γιάνκηδων. Μια εκτίμηση του μέτρου της αθλιότητας, προσφέρει η κάθετη άρνηση της αμερικανικής κυβέρνησης να διασυνδεθεί η Κούβα με την οπτική ίνα Cancún (Mexico) - Miami του δακτύλιου ARCOS, που περνά... 30km από την παραλία Malecón της Αβάνας. Μέτρο επίσης της διαστροφής μιας πιό "έξυπνης" πολιτικής, είναι οτι η συγκεκριμένη άρνηση διατηρείται, ενώ παράλληλα από τις 12/1/2010 ανακοινώνεται από την U.S. Federal Communications Commission οτι το ΥΠΕΞ επιτρέπει πλέον τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με την τοποθέτηση νέων υποβρύχιων συνδέσεων ΗΠΑ-Κούβας, φωτογραφίζοντας συγκεκριμένη επιχείρηση του Μαϊάμι. Πίσω της βέβαια, τα μεγαθήρια της Verizon  και  AT&T, που κλαίνε για τις "χαμένες δουλειές" και ψελλίζουν περί ανεπαρκούς χαλάρωσης των επιχειρηματικών περιορισμών (OFAC/CAC κτλ) και χαμηλής ελαστικότητας στη διαπραγμάτευση των τιμολογίων. (Να υποθέσουμε οτι θα ενώσουν και την επιρροή τους για να σταματήσει η  διαρκής εκ των ΗΠΑ παρενόχληση του φάσματος στην Κούβα;...)   

Οι τεχνικές προδιαγραφές του έργου καλύπτουν 25 χρόνια λειτουργίας.

Η σύνδεση ALBA 1, εκτός από τον πολλαπλασιασμό της συνολικής χωρητικότητας σύνδεσης της Κούβας με το διαδίκτυο επί 2 με 3000, θα μειώσει κατά 25% και το κόστος των δορυφορικών της συνδέσεων,  που προσφέρουν συνολικά μόνο 65Mb/s uplink - 124Mb/s downlink για την επικοινωνία του νησιού με τον υπόλοιπο πλανήτη (στοιχεία 2008 - από επίσημες πηγές το 2010 τα μεγέθη είναι περίπου τριπλάσια -209Mb/s uplink -  379 Mb/s downlink).

Πρέπει τέλος να σημειωθεί οτι παρά την προχωρημένη, τα τελευταία χρόνια, ψηφιοποίηση του τηλεπικοινωνιακού δικτύου, σχεδόν όλη η ενσύρματη σύνδεση είναι με χαλκό και η τεχνική κατάσταση εκτιμάται οτι θα επιτρέπει ονομαστικές ταχύτητες γύρω στα 2Mb/s. (Το backbone οπτικής ίνας που σχεδιάζεται να επεκτείνει το υπάρχον, θα πρέπει να συμπληρωθεί με εκσυγχρονισμό του "παραδοσιακού" μέρους - ομοαξονικό, μικροκυματικές ζεύξεις - αλλά κυρίως με ανάπτυξη νέου τμήματος του δικτύου, ειδικά στο μέρος του τοπικού βρόχου. Απ'ο,τι φαίνεται, η κινητή τηλεφωνία κοστίζει λιγότερο να προχωρήσει. Ένα κρίσιμο ζήτημα είναι η εγκατάσταση νέων τεχνολογιών σταθερής ασύρματης πρόσβασης για ίντερνετ υψηλής ταχύτητας: ποιές, πότε, πώς;)     


Το έργο εντάσσεται σαφώς σε ένα πιό φιλόδοξο στρατηγικό πλαίσιο τηλεπικοινωνιακής απεξάρτησης της Λατινικής από τη Βόρεια Αμερική. Πλευρές του πλαισίου αυτού είναι η λειτουργούσα απευθείας καλωδιακή σύνδεση Βραζιλίας-Ευρώπης (η μόνη μεγάλης χωρητικότητας-υπάρχουν και μικρότερες όπως πχ η παλιά, από τη δεκαετία του 70, Βενεζουέλας-Καναρίων νήσων...), αλλά και η από χρόνια σχεδιαζόμενη εγκατάσταση (αλλά διαρκώς καθυστερούμενη...) NAP στη Βενεζουέλα, που θα λύσει πολλά προβλήματα με τη δρομολόγηση ιντερνετικής κίνησης σε τοπικό επίπεδο, παρακάμπτοντας το Μαϊάμι. Ταυτόχρονα, η συγκεκριμένη σύνδεση πιθανολογείται οτι θα προκαλέσει νέα επενδυτική κινητικότητα στις κουβανικές τηλεπικοινωνίες.

Ηδη η Telecom Italia που κατέχει το 27% της  ETECSA και έχει από το 2008 δημοσιοποιήσει την πρόθεση να πουλήσει το μερίδιό της, ελπίζει να εισπράξει αξιόλογη υπεραξία. Στους ενδιαφερόμενους (που κρύβουν άλλλυς, όπως πχ η περίπτωση της Cobian Intl,...), προστίθεται σύμφωνα με δημοσιεύματα η βρετανική Cable & Wireless Communications που δραστηριοποιείται στην Καραϊβική και κατέχει τη LIME Jamaica που θα εκμεταλλεύεται τη σύνδεση της χώρας με την ALBA 1 με το δικό της δίκτυο στο νησί (πρόσφατα ολοκλήρωσε το στήσιμο υποβρύχιας οπτικής ίνας -επένδυση ύψους 35 εκ $ - που ακολουθεί την ακτογραμμή και συνδέεται με ν. Καϋμάν, Ισπανιόλα και Παρθένες νήσους)...

- Προς το παρόν, έχει δημοσιευτεί στην κουβανική εφημερίδα της Κυβερνήσεως (4/1/2011, τ.2, σελ.3) η επαναγορά του 27% από κουβανικές κρατικές επιχειρήσεις (για 706 εκ $, 500 που πληρώθηκαν αμέσως συν 206 σε ισόποσες 36 μηνιαίες δόσεις). Η συμφωνία είχε καταληχθεί από το Δεκέμβριο του 2010 (εγκρίθηκε 16/12) και η μεταβίβαση φέρεται οτι επιτελέσθηκε 31/1. Πιό συγκεκριμένα, το μετοχικό κεφάλαιο της ETECSA, συνίσταται τώρα στη συμμετοχή 6 επιχειρήσεων:
Telefónica Antillana S.A. (TELAN), 51,006% (προνομιούχες μετ.)
Rafin 27,003% (το μερίδιο των Ιταλών που εξαγοράστηκε - η εταιρεία ανήκει στο Grupo de Administración Empresarial S.A. των κουβανικών ενόπλων δυνάμεων),
Universal Trade & Management Corporation S.A. (UTISA: έδρα στον Παναμά, ελέγχεται από το κουβανικό υπουργείο Επικοινωνιών): 11,086%
και: 6,157% η Banco Financiero Internacional, 3,825%  η Negocios en Telecomunicaciones (που αντιπροσωπεύει την Κούβα στην Empresa Gran Nacional de Telecomunicaciones del ALBA -ALBATEL η οποία συνενώνει τηλεπικοινωνιακές εταιρείες Κούβας, Βενεζουέλας και Βολιβίας) και τέλος 0,923% η Βanco Internacional de Comercio.
Ο κύριος μέτοχος, η  Telefónica Antillana, είναι ανώνυμη εταιρεία με ονομαστικές μετοχές κουβανικού κεφαλαίου ενώ οι δύο τράπεζες αποτελούν μέρος του εθνικού τραπεζικού συστήματος.

UPDATE
-2/2: τοποθέτηση σημείου διακλάδωσης, στα 817km από το Camuri της Βενεζουέλας. Το σημείο θα επιτρέψει τη μελλοντική σύνδεση και άλλων νησιών της περιοχής (κυρίως, της Ισπανιόλα - Αϊτή/Δομ. Δημοκρ.).
-8/2: το Île de Batz κατέπλευσε στην Κούβα
-15/2: το έργο της πόντισης ολοκληρώθηκε, με την άφιξη του πλοίου στην προβλεπόμενη θέση στο  Ocho Ríos

___
* Σύμφωνα με τη μεταφορά επίσημων δηλώσεων των ανθρώπων της Gran Caribe στον Τύπο. Προσωπικά, διατηρώ τις εξής δύο επιφυλάξεις: 
1) Είμαι συνηθισμένος να βρίσκω χωρητικότητες τηλεπικοινωνιακών καναλιών σε Χb/s κι όχι σε Χbytes/s. Οι υπολογισμοί έγιναν σύμφωνα με τα δημοσιεύματα. Τα ίδια όμως έκαναν λόγο για το ισοδύναμο 10 εκ. ταυτόχρονων τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, κάτι που ενισχύει την εκδοχή οτι πρόκειται για 2x320 Gb/s, οπότε και τα υπολογισμένα μου πρέπει να διαιρεθούν δια του 8, δίνοντας τελικά κατά μέσο όρο ισοδύναμο 7,5 εκ. ταυτόχρονων συνδ. 
2) Οι τύποι των καλωδίων που θα χρησιμοποιηθούν, συγκεκριμένα το OAL-C5, (διαφόρων οπλισμών) για το τμήμα Βενεζουέλα-Κούβα (με επαναλήπτες) και το URC-2 (επίσης διαφόρων οπλισμών) για το χωρίς επαναλήπτες Κούβα-Τζαμάικα, μπορεί αν κατάλαβα καλά να περιέχουν περισσότερα των δύο ζευγών, εκ των οποίων το ένα στο μέλλον θα αφιερωθεί φυσικά στις γεωγραφικές επεκτάσεις του συστήματος. Επίσης, συχνά ποντίζονται περισσότερα του ενός καλωδίων στα πλαίσια του ίδιου έργου... Ταυτόχρονα, στην Καραϊβική υπάρχουν γύρω στα 25 μεγάλα υποβρύχια καλωδιακά συστήματα, εκ των οποίων δέκα είναι πραγματικά μεγάλα. Μήπως λοιπόν δεν έχουν ανακοινωθεί/αναδειχθεί οι πραγματικές διαστάσεις του έργου; Ιδιαίτερα, τι δυνατότητες αναβάθμισης του εύρους ζώνης θα υπάρχουν αξιοποιώντας το εγκαταστημένο καλώδιο; Το γουέμπ βέβαια δε θα δώσει την απάντηση - ίσως κάποιοι εγγράμματοι και ορεξάτοι δημοσιογράφοι να το κάνουν!

China watch

When a war becomes a phase of history, the course of the war emerges little by little, like the gradual cooling of molten steel. From the earliest small-scale local fights, to campaigns consisting of interrelated battles on all sides, to wars consisting of a few or even several campaigns, and finally to the possibility that a war could spread and become a great intercontinental or worldwide war; in this way a war proceeds tier by tier up invisible steps.

Possibly it might also go back down. On each level are strewn moaning casualties and the bodies of the dead, the muzzles of the victor's guns raised high and the rifles of the defeated lying abandoned, as well as many plans and stratagems, either wise or stupid.

Qiao Liang, Wang Xiangsui: Unrestricted Warfare, 1st chinese edition: PLA Literature and Arts Publishing House, Beijing, 1999

Ανεβάζω εδώ κάποιες κάποιες προπαρασκευαστικές σημειώσεις, γραμμένες πριν λίγους μήνες, που περιμένουν να εξελιχθούν σε κανονικό μπιλιέτο, με την ελπίδα η δημοσίευση να δημιουργήσει την αναγκαία πίεση. (Εν τω μεταξύ, πληθώρα ειδήσεων έρχεται να επιβεβαιώσει και να εμπλουτίσει καθημερινά τις αποσπασματικές και πρωτόλειες παρατηρήσεις).

Ιδού:

1. Η Κίνα κλείνει συμφωνίες, με Ρωσσία, Βραζιλία, Ευρώπη. Κοινό χαρακτηριστικό των συμφωνιών αυτών, η «περικύκλωση» του δολλαρίου.

2. Η Κίνα παρουσιάζει νέο οπλοστάσιο, κι εκσυγχρονισμό της δομής του στρατού της. Στόχος είναι η περαιτέρω άνοδος του κόστου της αμερικανικής ηγεμονίας στον Ειρηνικό, σε συνδυασμό με την σταδιακή απόσπαση ολόκληρων γεωπολιτικών πεδίων από το άρμα των ΗΠΑ: Αυστραλία, Ταϊβάν είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Καυτός ανταγωνισμός στην Κορέα αλλά και τις Φιλιππίνες.

3. Η Κίνα προετοιμάζεται για τον έλεγχο μιας κρίσης υπερσυσσώρευσης. Είναι όμως ενδιαφέρον να δει κανείς οτι να την υποστεί θα είναι μεγαλύτερο κακό για τους ανταγωνιστές της, απ’ό,τι να την αντιμετωπίσει! Η κινέζικη οικονομία έχει αδύνατα σημεία τα οποία όλοι εντατικά μελετούν. Το πρόβλημα όμως είναι οτι στη συγκυρία μπορεί να τα αξιοποιήσει και ως πλεονεκτήματα στους συσχετισμούς των πόλων δύναμης.

4. Η Κίνα ανακοινώνει τεχνολογικά επιτεύγματα και στρατηγικής σημασίας καινοτομίες. Έχει δειχτεί πειστικά, με όρους μοντέλου, οτι ένας συνδυασμός «εφεύρεσης» και αναπτυξιακής πολιτικής της Κίνας μπορεί να καταστήσει την «κρίσιμη μάζα» παράγοντα αναπόφευκτης επικράτησης, είτε με ελευθερία συναλλαγών είτε με προστατευτισμό. Μπορεί ο αντίπαλός της να αντιτάξει σε αυτό, ένα τακτικό μίγμα ελευθερίας συναλλαγών και προστατευτισμού ώστε να ακυρώσει αυτήν την επικράτηση; Κάτι ανάλογο σε επίπεδο μοντέλων πάντα, θα ήταν ορισμένα μαρκοβιανά παίγνια που συνδυάζουν κατάλληλα δύο υποπαίγνια με προοπτική ήττας απέναντι στη «φύση», σε ένα νικηφόρο.