Πέρα από το διάβολο που κρύβεται συχνά στις λεπτομέρειες, πέρα από τη "μετατόπιση του πεδίου της πάλης" που έχει καταφέρει ο λαϊκός ξεσηκωμός στην πολύπαθη Ονδούρα, πρέπει να συνεκτιμηθεί η επιτυχία των Γοριλέτηδων να καθυστερήσουν το χρόνο, για τόσο μεγάλο διάστημα, να θέσουν αναχώματα στην ονδουριανή Δημοκρατία, θυσιαζόμενοι στην πρώτη γραμμή της διεθνούς αντίδρασης.
UPDATE 15/11/2009
Το κόλπο μάλλον δεν είναι το τελευταίο, κατέστη όμως σαφές: έχοντας καταφέρει να “σταματήσει ο χρόνος”, οι Γοριλέτηδες ή καλύτερα οι εντολοδόχοι τους, διοργανώνουν εκλογές και ποντάρουν στην επάρκεια αυτού του προσχήματος ώστε να επέλθει “λήθη” στη διεθνή κοινότητα, κυρίως τη Λατ. Αμ., και η νέα βάρδια των εκλογικώς αναβαπτισμένων υπαλλήλων να αναδειχθεί ως συνεχιστής μιας ομαλής δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Μόνη ελπίδα να μην περάσουν όλα αυτά, το μαζικό κίνημα στη χώρα και τα γεγονότα που θα δημιουργήσει ώστε τα προσχήματα να αρθούν και η λατ. αμ. κοινότητα να μην τσιμπήσει στη μετάλλαξη της χούντας.
Ο αγώνας συνεχίζεται, είναι σκληρός, θα χρειαστεί – φοβάμαι – κι άλλο αίμα, μπαίνουν πολλά ζητήματα τακτικής (αν/πότε/πώς θα αυτονομηθεί από το Μελ) ενώ το κέρδος είναι η διάλυση των αυταπατών οτι μπορεί οι γιάνκηδες, έστω και συγκυριακά, να πάψουν να είναι το μεγάλο στήριγμα της μαύρης αντίδρασης στην ήπειρο!
