Είπατε Ταεποντόγκ;

Ενώ όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ του πλανήτη συντηρούν το κλίμα φοβίας για ενδεχόμενη πυραυλική δοκιμή της Βορείου Κορέας (μιας χώρας ζωσμένης από στεριά και θάλασσα από κάθε όπλου αμερικανικά στρατεύματα, με πυρηνικά μονίμως στραμμένα εναντίον της, που απ'ό,τι φαίνεται κατάφερε να "βάλει πάγο" στα πολεμικά σχέδια εναντίον της μόνον με την απόκτηση αποτρεπτικής πυρηνικής ισχύος), μια άλλη είδηση, πέρασε σχετικά απαρατήρητη εκτός ΗΠΑ:

Αναβάλλεται για τα μέσα Σεπτέμβρη η προγραμματισμένη για αύριο (και ήδη αναβληθείσα μια φορά, στις 3 Ιουνίου) μεγάλη έκρηξη συμβατικού εκρηκτικού σε θέση δοκιμών στη Νεβάδα. Πρόκειται για τη δοκιμή "θείο πτερύγιο" (ντιβάιν στρέηκ), όπου πρόκειται να χρησιμοποιηθούν 700 τόνοι εκρηκτικού μίγματος νιτρικού αμμώνιου (94%) και υγρού καυσίμου (4%), με πρόσμιξη σκόνης αλουμινίου και πυροκροτητή 100 κιλά σί4.

Το εκρηκτικό αυτό, που θα παρασκευασθεί επί τόπου από ρευστό γαλάκτωμα νιτρικού αμμώνιου, νιτρικό ασβέστιο, νερό και υγρό καύσιμο (υδρογονάνθρακα) χρησιμοποιείται τακτικά για ανατινάξεις στην εξορυκτική βιομηχανία και την οδοποιεία. Η ποσότητα που σχεδιάζεται να εκρηχθεί είναι εντυπωσιακή αλλά πάντως όχι μοναδική στα χρονικά: στη Νεβάδα καταγράφεται δοκιμαστική έκρηξη (σε διαφορετική διάταξη) 1410 τόνων του ίδιου υλικού το 1993, ενώ σε άλλη τοποθεσία έλαβε χώρα δοκιμή όπου χρησιμοποιήθηκαν 4750 τόνοι (το 1985 - με διαφορετική διάταξη υλικών κι αυτή).

Οι ειδικοί του αμερικανικού στρατού πρόκειται να συλλέξουν μικροσεισμογραφικά και άλλα δεδομένα από την έκρηξη, ώστε να μελετήσουν κατόπιν τη δυναμική της.

Μέχρι τώρα, τα διάφορα γραφεία Τύπου του Πενταγώνου απαντούν διάφορα αντιφατικά και παραπλανητικά σε σχέση με το σε ποιό πρόγραμμα εντάσσεται η δοκιμαστική/ερευνητική αυτή έκρηξη, που αναμένεται να σηκώσει ένα "μανιτάρι" σκόνης ίδιας μορφής με αυτό που παρατηρείται σε μια πυρηνική δοκιμή στην ατμόσφαιρα.

Ειδικοί σημειώνουν ωστόσο οτι:

α) το βάρος των εκρηκτικών είναι 20 φορές το ωφέλιμο φορτίο του βομβαρδιστικού Β52, και δύο φορές το μέγιστο βάρος κατά την απογείωση του μεγαλύτερου αμερικανικού μεταγωγικού, του σι5.

β) αυτό που θα μελετηθεί είναι κατά πόσο μια παρόμοια έκρηξη μπορεί να πλήξει υπόγειες κατασκευές.

Σημειώνουμε εδώ οτι το μεγαλύτερο όπλο πλήξης καταφυγίων που έχουν διαθέσιμο οι ΗΠΑ, είναι η λεγόμενη βόμβα Μπιγκ Μπλου, που ζυγίζει συνολικά 15 τόνους εκ των οποίων 3 τόνοι συμβατική γόμωση.

Οι ίδιοι συμπεραίνουν οτι αυτό που μελετάται είναι η επίδοση που θα είχε ένα τακτικό πυρηνικό μικρής ισχύος στην πλήξη υπόγειων κατασκευών, που δε θα χρειαζόταν να εισχωρήσει πάνω από 2-3 μέτρα στο έδαφος, θα πραγματοποιούσε δηλαδή επιφανειακή έκρηξη. Η έκρηξη λοιπόν εντάσσεται κατά πάσα πιθανότητα στο σχέδιο ανάπτυξης του "ανθεκτικού πυρηνικού γεωεισδυτή" (ρόμπαστ νιουκλήαρ έρθ πενετρέιτορ), ή του παρόμοιου "μπί εξήντα ένα έντεκα".

Αξίζει να σημειωθεί οτι οι αναβολές της δοκιμής οφείλονται και στις ενέργειες μια μικρής ομάδας ινδιάνων ακτιβιστών της περιοχής.

Κλείνω με την παρατήρηση οτι η ημερομηνία της εισβολής στο Ιράκ μπορούσε να προβλεφθεί με εξαιρετική ακρίβεια από το ημερολόγιο των έργων διεύρυνσης του διαδρόμου του αεροδρομίου της μεγάλης αμερικανικής βάσης στο Κατάρ. Όσοι παρακολουθείτε τις εξελίξεις της κρίσης με το Ιράν, ρίχτε πού και πού μια ματιά στο πώς πάει η ανάπτυξη των παραπάνω τακτικών πυρηνικών όπλων, που αποτελούν σύμφωνα με το Χανς Μπλίξ το ενδυνάμει απειλητικότερο για την ειρήνη στοιχείο των πυρηνικών οπλοστασίων.