July 11, 2006

Για να σοβαρέψουμε...

... πάρτε μια πρόχειρη άσκηση να έχετε ν'ασχολείστε μέχρι να ανεβάσω επιτέλους το σχολιασμό του βιβλίου που έχω υποσχεθεί.
- Κατασκευάζουμε μια ακολουθία φυσικών αριθμών με τον εξής τρόπο: Διαλέγουμε στην αρχή έναν οποιονδήποτε φυσικό αριθμό χ. Αν ο χ είναι ζυγός, τον διαιρούμε δια του 2. Αν είναι μονός, τον τριπλασιάζουμε και προσθέτουμε ένα. Στο αποτέλεσμα εφαρμόζουμε τους ίδιους κανόνες με πριν: αν είναι ζυγός, τον διαιρούμε διά δύο και αν είναι μονός τον τριπλασιάζουμε και προσθέτουμε ένα. Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία ξανά και ξανά, και δε σταματάμε παρά μόνο αν προκύψει κάποια στιγμή ως αποτέλεσμα το 1.
- Να αποδειχθεί οτι όποιος και νάναι ο αρχικός χ, μετά από πεπερασμένο αριθμό βημάτων (εφαρμογής του προηγούμενου κανόνα) θα φτάσουμε στο 1.
Παράδειγμα: Εστω αρχικό χ=7. Επιτυγχάνουμε διαδοχικά: 22, 11, 34, 17, 52, 26, 13, 40, 20, 10, 5, 16, 8, 4, 2, 1 (δηλαδή μετά από 16 βήματα φτάσαμε στο 1).
(Το "πρόχειρη άσκηση" είναι μαθηματική κρυάδα! Το πρόβλημα, παρά την απλή του εκφώνηση, είναι δυσκολότατο - απ'όσο γνωρίζω, κανείς δεν το έχει λύσει μέχρι σήμερα).


Syd Barrett (6-1-1946, 7-7-2006)- in memoriam

41 comments:

σχολιαστής said...

Μπά, αστο άλυτο.

Εχω μεγάλη περιέργεια γιατί αντιμετόπισες το Ζιντάν τόσο αρνητικά;

Ξέρεις (ζωντας στη Γαλλία) κάτι που αγνοούμε;

Μην ξεχνάμε ότι παλαιότερα αν έβριζες κάποιου (Μανιάτη) τη μάνα ή την αδελφή σε καθάριζε. Μάλλον φτηνά τη γλύτωσε με την κουτουλιά ο Ιταλός.

Anonymous said...

Έχω βρει μια πολύ κομψή λύση αλλά δυστυχώς δεν χωράει στο box των comments. lol.
"nik-athenian"

Κ. said...

Α ρε Nik-athenian με πρόλαβες, βρήκες και την λύση και άσε τους άλλους να ψάχνονται για κάποια εκατοντάδες χρόνια.

Ο Ζιντάν ήταν αδικαιολόγητος, μα ο Ματεράτσι είναι η προσωποποίηση της ιταλικής "πουστιάς". Πώς να τον υπερασπίσεις ;

nik-athenian said...

Τα μυαλά των δημιουργών που "φέρουν ουλές", είτε είναι μαθηματικοί είτε ζωγράφοι είτε μουσικοί, θ' ασκούν πάντα μια ανεξήγητη έλξη στους ανθρώπους.
Ίσως o Roger Keith barrett ν' αρνείται ακόμα να πει το όνομά του στο "θυρωρό" της νέας του κατοικίας.

Anonymous said...

To ρπόβλημα μου θυμίζει έντονα την εικασία του Γκόλντμπαχ.
Παίζει και να μη λύνεται το πρόβλημα(άτιμε Γκέντελ)...

Кроткая said...

Πρόβατο, θείος Πέτρος την είδαμε;

(είχανε δεν είχανε στο ποδοσφαιροποιήσανε το σοβαρό ποστ παλι! χεχεχε!)

yorgos said...

πέθανε ο syd ρε παιδιά...

από ζάχαρο

in memoriam

σχολιαστής said...

Mαύρό πρόβατο, θα σε μυνήσω για διαφυγόντα κέρδη. Δυο συνεργάτες του γραφείου άφησαν τις Στατικές Μελέτες και ασχολούνται με το πρόβλημα.

Μαύρο πρόβατο said...

Καλησπέρα σε όλους,

να πω κι εγώ την "τελευταία" μου κουβέντα για τα αθλητικά (που συγκλόνισαν την ελληνική μπλογκόσφαιρα, καταπώς φαίνεται).
Οι πληροφορίες που έχουμε στη διάθεσή μας, ανασυστήνουν το εξής σενάριο:
1- κάτι κάνει ο Ματεράτσι το Ζιντάν (τον τραβάει απ'τη μπλούζα)
2- κάτι λέει ο Ζιντάν στο Μ. (του τύπου "ρε καραγκιόζη να σου την κάνω δώρο τη φανέλα μου αφού τη γουστάρεις τόσο")
3- κάτι λέει ο Ματεράτσι στο Ζ. (του τύπου "τι λε ρε αρχίδι, ξέρει η ψωλού η μάνα σου με ποιόν σ'έκανε;")
4- κάτι κάνει ο Ζ. στον Μ. (κουτουλιά - για να μη στιγματιστεί ως γρονθοκοπών; Γιατί πόναγε το μπράτσο του; Γιατί δεν το σκέφθηκε καθόλου; Πάντως, αν σε βρει κουτουλιά στο ξιφοειδές οστούν μέχρι και ανακοπή καρδιάς μπορείς να πάθεις)
Η όλη φάση θυμίζει πετί Νικολά και ορθώς ο Μπουγιόν έδειξε κόκκινη κάρτα.
Από κει και παρακάτω, έχουμε πήξει στην ανάλυση, το ψυχογράφημα, την θεωρία ηθικής και πολιτικής. Δηλαδή έχουμε βάλει κάτω το Φρόυντ, το Λεβινάς και το Μακιαβέλι για να ερμηνεύσουμε τον Αινιάν και το Ζοφρουά. Ρε τι σου είναι η κάμερα!!
Όσο για την ποδοσφαιρική αξία του Ζιντάν, εγώ δε συμμερίζομαι τα υπερθετικά των περισσότερων. Σίγουρα, είναι σπουδαίος παίχτης - αλλά ευπαθής, υπερβολικά λεπτεπίλεπτος (πόσες φορές δεν έχουν μείνει σε αγωνία οι οπαδοί, για το αν θα τα καταφέρει ο Ζιζού, γιατί πονεί το... πόδι του, γιατί έχει ψυχολογικά με την προσαρμογή του στην ομάδα, κτλ κτλ). Η καριέρα του, είναι κυρίως ένα άθροισμα "μεγάλων στιγμών", όμορφων ενεργειών, κι όχι συνολικής προσφοράς κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Ο Ζιζού είναι αδύναμος - και αυτό χαρακτηρίζει τόσο τη σωματοδομή του (μόνο κατά την περίοδο της Γιούβε, με - σύμπτωση! - προπονητή το Λίπι, "έβαλε λίγο κρέας" και δεν έπεφτε σα φυλλαράκι) όσο και την ψυχική του συγκρότηση, με πολλές απρόβλεπτες εκρήξεις θυμού που τον οδηγούν σε πλακωμούς εκτός φάσης (βλέπετε, δεν είναι η πρώτη φορά που "κουτουλάει", έχει επίσης πατήσει άγρια με τις τάπες του αντίπαλο της Σαουδικής Αραβίας το '98, που του είχε κοστίσει τότε κόκκινη και αποκλεισμό για κάποιες αγωνιστικές). Τι σχέση έχει αυτό το πράμα πχ με έναν Μαραντόνα που ανέβαζε 20% την απόδοση των συμπαικτών του, που κόλλαγε η μπάλα στα πόδια του σα νάχε μουσταλευριά, που δεν έπεφτε με τίποτε - μα με τίποτε! που έχει πάρει τις κάρτες του αλλά όχι για κουβεντούλες που άκουγε. Σταματώ εδώ, voilà, μ'αρέσει η δύναμη και η νίκη στο ποδόσφαιρο - όσοι ασχολούνται με το άθλημα καταλαβαίνουν τι εννοώ.

Συνεχίζω στο επόμενο σχόλιο για το κυρίως θέμα

Μαύρο πρόβατο said...

...φίλτατε σχολιαστή, το πρόβλημα με αυτού του είδους τα μαθηματικά προβλήματα είναι οτι αν σου κολλήσουν για τα καλά δεν σου ξεκολλάν ούτε στο σπίτι, όχι μόνο στη δουλειά :-)))
Αγαπητέ Βελάσκεθ, νομίζω οτι γνωρίζουμε ήδη (ή είμαστε σχεδόν βέβαιοι; - δε θυμάμαι) οτι δεν υπάρχει αλγόριθμος που αποδεδειγμένα να τερματίζει δίνοντας τον αριθμό των βημάτων σ(χ) που οδηγούν από το χ στο ένα. Κατά πάσα πιθανότητα (ή σίγουρα;) δηλαδή το πρόβλημα είναι undecibable!
Υπάρχουν πολλές ισοδύναμες διατυπώσεις του. Διαισθητικά, το πρόβλημα αυτό σημαίνει οτι όλες οι "τροχιές" δηλ. οι διαδοχικοί μετασχηματισμοί ενός αριθμού σύμφωνα με τον κανόνα (χ μονός -> 3χ+1, χ ζυγός -> χ/2) "έλκονται", δηλ. θα περάσουν υποχρεωτικά, από το σύνολο των δυνάμεων του 2 (αν είναι κανείς λίγο πιο παρατηρητικός, από τις ζυγές δυνάμεις του 2.) Αν όντως πάμε από κάθε χ στο 1, αυτό θα συμβεί τις τελευταίες κ (στην πραγματικότητα κ ζυγό) διαδοχικές φορές που διαιρέσαμε διά του δύο.
Το πρόβλημα γενικεύεται, για άλλο συντελεστή εκτός του 3. Γι αυτό και τη - λίγη - δουλειά που έχει γίνει μέχρι τώρα, μπορείτε να δείτε αυτό (πρόκειται για στοιχειώδη δηλ. μη επαγγελματικά μαθηματικά, οι συνάδελφοι μηχανικοί του Σχολιαστή μπορούν χωρίς κόπο να καταλάβουν τα πάντα).

-Κροτ, δεν έχω διαβάσει το βιβλίο. Μου έχουν πει οτι είναι καλό, αληθεύει;
- Νick-"Wiles"-athenian, ωραίο! (για όσους δεν κατάλαβαν: η φράση "έχω μια κομψή απόδειξη" κτλ είναι ο,τι είχε σημαιώσει ο Φερμάτ στο περιθώριο του τετραδίου με την εκφώνηση του περίφημου "τελευταίου" θεωρήματός του, το οποίο κι έλυσε 300 και χρόνια μετά, στο τέλος του 20ου αιώνα, ο Wiles, χρησιμοποιώντας δυσκολότατα μαθηματικά και αποδεικνύοντας μια πρόταση της οποίας το θεώρημα αυτό ήταν ένα απλό πόρισμα. Παραδόξως, μερικοί υποθέτουν οτι η θεωρία των ελλειπτικών καμπυλών μπορεί να βοηθήσει και σ'αυτήν την "πρόχειρη άσκηση" :-))))

yorgos said...

μαυροπρόβατε σου δίνω μια σελίδα-μαθηματικό(;)-παιχνίδι.

http://n.nfshost.com/

η κάθε σελίδα σου δίνει ένα στοιχείο για το ποια είναι η επόμενη. όλες οι σελίδες είναι της μορφής http://n.nfshost.com/"x".html

Μαύρο πρόβατο said...

Αγαπητέ Ιχνηλάτη, έχω πάντως την αίσθηση οτι ο θάνατος του Σιντ Μπάρετ συγκίνησε ένα πολύ συγκεκριμένο τμήμα των ελλήνων μπλόγκερς. Μήπως αυτή ειδικά η κοινή αναφορά είναι δείκτης βαθύτερων διανοητικών (πολιτικών, πολιτισμικών, κοσμοθεωρητικών) συναφειών;
Μάλλον ναι. Τείνω να πιστέψω οτι όσοι "πένθησαν" το Σίντ είναι κατά κάποιο περίεργο τρόπο, ομοϊδεάτες.

Μαύρο πρόβατο said...

... μου ξέφυγε ο σύνδεσμος για το πρόβλημα: εδώ λοιπόν θα βρείτε περίπου ο,τι είναι γνωστό γι αυτό!

nik-athenian said...

Μ.Π για τον Syd έχεις δίκηο.
Σε όσους λέει κάτι είναι μάλον εκείνοι που έλκονται περισσότερο από τον Vincent Van Gogh και λιγότερο από τον Picasso.
Γοητεύονται περισσότερο από την Kathreen (Gwyneth Paltrow) του Proof και λιγότερο από τον David Hilbert.
Ο Syd ίσως υπήρξε η μετενσάρκωση του βιολονίστα de Sainte Colombe του 17ου αιώνα, όπως μας τον δείχνει ο Alain Corneau στο φιλμ "Tous les matins du monde".

Μαύρο πρόβατο said...

...για καλό το είπα :-))

Anonymous said...

Καλά τα μαθηματικά αλλά κατι τέτοια τα βαριέμαι.Προτιμώ τπτ πιο εφαρμοσμένο πχ ανάλυση πολλών μεταβλητών ,μερικές διαφορικές ή αριθμητική ανάλυση.
Για αυτό προτίμησα και το ΕΜΠ.

ΥΓ.Θερμοδυναμικη +μηχανική rulezzzz!

Κ. said...

velazquez έπρεπε να γίνεις φυσικός...

σχολιαστής said...

Οπως έλεγε και ο αρχηγός του χωριού σε κάποιο Αστερίξ "να τη βράσω την ευγένεια αν δε μπορώ να δείρω".

Απο την αναλυσή σου θα κρατήσω το όντως απαράδεκτο, την εποχή που αγωνιζόταν στη Γιούβε, χρησιμοποιούσαν μαγικό φίλτρο σε ποσότητες. Απ' ότι ξέρω δεν τιμωρήθηκε κανείς.

Κατά τ' άλλα όχι και λεπτεπίλεπτος ο Ζιντάν. Απο τους μεγάλους "στιγμές" θυμόμαστε (π.χ. Μαραντόνα, Αγγλία-Αργεντινή, γκόλ με το χέρι του θεού, γκολάρα στη συνέχεια, ποιός θυμάται τι άλλο έγινε στο παιγνίδι). Αν είχε μπει η κεφαλιά του Ζιντάν στην παράταση θα ήταν αυτή η "μεγάλη στιγμή" και όχι η κουτουλιά.

Στη θέση του Ζιντάν, θα έριχνα ένα σουτ στ' αρχίδια του Ματεράτσι και θα έφευγα πριν μου δώσει ο διατητής κόκκινη κάρτα.

Πραγματική κάθαρση θα είναι να φάει μια γερή τιμωρία ο Ιταλός, για να έρθει το δίκιο στον τόπο του.

Кроткая said...

Καλημέρες,

Πρόβατο, το βιβλίο είναι αρκετά καλό, αλλά δεν έχει πολλά μαθηματικά. Δλδ, ακόμα και για μένα που δεν σκαμπάζω και πολλά μαθηματικά, έλειψαν οι αριθμοί, θα μπορούσε να εμβαθύνει λίγο περισσότερο στο μαθηματικό πρόβλημα, αλλά το θέμα που κυρίως απασχολει ειναι η ψυχοσύνθεση μιας μαθηματικης ιδιοφυιας και η σχέση θείου και ανηψιού. Όμορφο, διαβαζεται ευκολα και γρηγορα, αλλά καμία σχέση με τον παπαγαλο πχ, με τον οποίο, τουλάχισοτν εγω, εμαθα οσα μαθηματικα δνε ειχ αμαθει στο σχολειο και μαλιστα με πολυ ευχαριστο τροπο.

Α, συστηνω επισης τη Ραβδο του Ευκλειδη (Γαλλος κι αυτος ο συγγραφεας, αλλα δεν θυμαμαι το ονομα, Pierre Lalumière, νομιζω), που επικεντρωνεται κυριως στην αστρονομια και κανει και ιστορικη αναδρομη και μπλεκει ιστορικα γεγονοτα, φανταστικο στοιχειο και επιστημονικη γνωση πολυ ομορφα. Καλη πλοκη, ομορφο γραψιμο. Παραποιει γεγονοτα ηθελημενα, αλλα εξηγει το γιατι απο την αρχη, οποτε δε μας πειραζει και πολυ, εμας τους ιστορικους.

Βιβλιοκριτικη τελος. :)

Για το Ζινεντιν δε λεω αλλα, εγω τον παω πολυ, και αυτο μου φτανει, αλλα ετσι κι αλλιως οι γνωσεις μου στο ποδοσφαιρο ειναι οσες και στα μαθηματικα, αρα "δεν δικαιουμαι δια να ομιλω"!

Кроткая said...

Σχολιαστη, και μονο για την αναφορα στον Αστεριξ, σου δινω συχαρηκια! :)

Ecumene said...

"Bonsoir Sale Métèques".........

είναι καλοί οι Γάλλοι και στα μαθηματικά;..δεν το περίμενα...
καλυτεροι απο Απω-ανατολίτες;..
δεν νομίζω..

Τί θα γίνει θα γιορτάσετε
τη Βαστίλη αυριο;..........

Δεν εχετε ιχνος ευρωπαικης συνειδησης;;;;;;;;;;;;;;;

:))).......

Anonymous said...

Αρκεί να αποδειχτεί ότι μετά από ένα πεπερασμένο αριθμό βημάτων π.χ κ, ό όρος της ακολουθίας έχει την μορφή 2 εις την μ με μ μη αρνητικό ακέραιο

Αναδρομική μορφή της ακολουθίας μαλλον είναι δύσκολο να βρεθεί.
Το να αποδειχθεί ότι το υπάρχει ακέραιος n ώστε o όρος της ακολουθίας Αn να είναι ίσος με 1, είναι πιθανά θέμα της Θεωρίας Αριθμών
----------------------------------------------------------------------------------------
Χρήσιμη παρατήρηση που θα βοηθήσει
: Μετά από περιττό, πάντα ακολουθεί ζυγός.

Έστω ν μη αρνητικός ακέραιος (φυσικό)

Τότε 2ν+1 η μορφή του περιττού.
Τότε 3 φορές ο περιττός συν ένα, έχει την μορφή

3(2v+1)+ 1 = 6n + 3 + 1 = 6ν + 4 = 2n + 2(2n+2) .

Δηλαδή
ΖΥΓΟΣ + ΖΥΓΟΣ = ΖΥΓΟΣ

Άρα πάντα μετά από ένα περιττό, ο επόμενος όρος της ακολουθίας είναι ζυγός..

Αυτό εξηγεί την συνεχή «μείωση» των όρων της ακολουθίας


Μένει να αποδειχθεί ότι μετά από κάποιο αριθμό βημάτων , ας πούμε κ, Ακ = 2 εις την μ με μ μη αρνητικό ακέραιο.
Με εις Άτοπο Απαγωγή (έστω ότι δεν υπάρχει μ φυσικός ώστε μετά από πεπερασμένο αριθμό βημάτων κ να ισχύει Ακ = 2 εις την μ) και λίγο Θεωρία Αριθμών μπορεί να βγει.

Anonymous said...

Οταν παρουσιάζουνε τον Ζιντάν σαν τον ιδανικό μετανάστη και του δίνουν εκατομμύρια για να παραστήσει αυτόν τον χρήσιμο ρόλο, ο Ζινταν σύμβολο της εξουσίας, ο Ζιντάν Γάλλος που κάποτε υπήρξε Αλγερινός, απαγορεύεται να ρίχνει κεφαλιές σαν τα χαμίνια των προαστείων. Θα καταπέσει όλο το σύστημα της απάτης με τέτοιες συμπεριφορές.

Caesar said...

Krotkaya said...

...Όμορφο, διαβαζεται ευκολα και γρηγορα, αλλά καμία σχέση με τον παπαγαλο πχ, με τον οποίο, τουλάχιστον εγω, εμαθα οσα μαθηματικα δεν ειχα μαθει στο σχολειο και μαλιστα με πολυ ευχαριστο τροπο...

Συμφωνώ και επαυξάνω για το Le theoreme dy perroquet του Denis Guedj και προτείνω ανεπιφύλακτα το Les cheveux de Berenice του ιδίου. (Ένα βιβλίο αξίζει περισσότερο κι από ένα σπίτι,/Είναι καλύτερο από έναν τάφο στη Δύση,/Είναι ωραιότερο από έναν πύργο,/Είναι πιο όμορφο από τους κίονες στους ναούς)

Μαύρο πρόβατο said...

Σήμερα εδώ γιορτάζουν από βραδύς την εθνική γιορτή και την προεδρική αμνηστεία που ακυρώνει τα περισσότερα πρόστιμα του μετρό και των σιδηροδρόμων :-)

Για το Ζιντάν νομίζω τάπαμε όλα.
Αγαπητή ergotelin, πριν λίγες μέρες διάβασα στη Λιμπερασιόν οτι στη Ρωσσία, στον τελικό οι μαθηματικοί ήταν με τους Γάλλους, ενώ οι ψυχολόγοι με τους Ιταλούς!
Η σοβιετική (αλλά και παλιότερη) κληρονομιά φέρει τους Ρώσσους ως μαθηματική υπερδύναμη. Εχουν επίσης λαμπρή παράδοση στην ψυχολογία. Μόνο από μπάλα δε σκαμπάζουν :-)))
Η "αλληλεγγύη" των μαθηματικών στη Γαλλία οφείλεται και στο οτι αν οι Ρώσσοι είναι πρώτοι στα μαθηματικά, οι Γάλλοι είναι δεύτεροι. Για να μιλήσουμε μόνο για την πρόσφατη περίοδο - τα τελευταία 25 χρόνια - κοίταξε τα βραβεία Fields, τα "Νόμπελ" των μαθηματικών και θα καταλάβεις.
Κροτ μερσί μποκού για την βιβλιοενημέρωση!
Ασπρε λύκε, επιτέλους, μια προσπάθεια!
Μπορείς να τροποποιήσεις τον κανόνα ως εξής: αν έχεις ζυγό τον διαιρείς με τη μέγιστη δύναμη του δύο που εμφανίζεται στο ανάπτυγμά του ως γινόμενο πρώτων παραγόντων. Ετσι η ακολουθία έχει εναλλάξ περιττούς και άρτιους όρους, αν αυτό σε βολεύει.
Παρατήρησε επίσης το εξής: αν γράψεις τους αριθμούς σε δυαδική μορφή, η δύναμη του δύο που θα εμφανιστεί στο προτελευταίο βήμα (με τον τροποποιημένο κανόνα) γράφεται ως άσσος ακολουθούμενος από μηδενικά. Αν του αφαιρέσεις ένα, έχεις έναν δυαδικό αριθμό όλο με άσσους. Θυμίσου οτι αυτός είναι το τριπλάσιο κάποιου άλλου αριθμού. Στους δυαδικούς, ο διπλασιασμός προκύπτει αν κολλήσεις ένα μηδενικό στο τέλος του αριθμού. Ο τριπλασιασμός είναι διπλασιασμός σύν τον αριθμό. Ολο αυτό σημαίνει οτι πρέπει να προσθέσεις έναν αριθμό συν τον εαυτό του "μετατοπισμένο" μια θέση αριστερά, για να πετύχεις όλο μονάδες. Αυτό δε γίνεται παρά μόνον αν ο τριπλασιαζόμενος αριθμός είναι της μορφής 10101010101... (κάποια 01 στη σειρά). Δηλ. περιττός αριθμός ψηφίων, που με την προσθήκη του διπλασίου θα γίνει άρτιος αριθμός από άσσους, που με την πρόσθεση του 1 θα γίνει άσσος ακολουθούμενος από άρτιο αριθμό μηδενικών. Συνεπώς στο προτελευταίο βήμα (με τον τροποποιημένο κανόνα), θα έχουμε πάντα μια δύναμη του 4.

Αυτά βέβαια είναι στοιχειώδεις παρατηρήσεις. Δυστυχώς είναι απείρως πιο δύσκολο να αποδειχθεί η πρόταση.

Νηστικό αρκούδι, πέφτει κανένα σύστημα με κουτουλιές; Κατατροπώνονται έτσι οι αληθινοί "κακοί"; Μόνο στις ιστορίες του Καριμπού συμβαίναν αυτά... (οι παλιότεροι ίσως θυμούνται τον ήρωα στο "Σεραφίνο" και το "Τιραμόλα" :-)))))
Caesar, συμφωνώ απόλυτα!

Την καλησπέρα μου σε όλους.

Κ. said...

Krotkaya, κάποιος μου είπε ότι ένας Bourbaki Nicolas έχει γράψει κάτι ωραία βιβλία, ελπίζω η ποσότητα μαθηματικών να σε ικανοποιήσει.

Ηρεμίστε και λίγο με τον Ζιντάν, θυμάται κανείς τον Γκάλη για τα μπουνίδια με τον Πρέλεβιτς η τον Γιαννάκη για το ξύλο στην Γάνδη ;

Anonymous said...

Αγαπητό Μαύρο Πρόβατο ασφαλώς δεν πέφτει το οικονομικό σύστημα με κουτουλιές στα γήπεδα. Εγραψα μόνο για το « σύστημα » των συμβόλων της νέας εποχής. Προφανώς, λόγω απόστασης, δεν έχεις παρακολουθήσει τις δηλώσεις και τις αναλύσεις του φαινομένου « το κεφαλι του Ζιντάν » στα ελληνική μέσα. Ορίστε, παραθέτω εδώ τον Ανδρουλάκη. Είναι ξεκάθαρος νομίζω εδώ ο συμβολισμός .

« Την τελευταία στιγμή, λίγα λεπτά πριν από την αποθέωση, έγινε ο σκηνοθέτης της αποτυχίας του. Δεν άντεχε. Αυτό στην ψυχανάλυση λέγεται ματαίωση. Ο μάγος, παρά τη θριαμβευτική του άνοδο, κρατούσε ζωντανό μέσα του το σπέρμα μιας θεμελιώδους αμφιβολίας για τον εαυτό του. Οι Γάλλοι, οι πιο εθνικιστές της Ευρώπης που παραλίγο να τον ανακηρύξουν σε νέο εθνικό ήρωα, σε αρσενική Ζαν Ντ' Αρκ, ίσως σιγοψιθυρίζουν ότι ήταν κι έμεινε Αλγερινός.»
ΤΑ ΝΕΑ , 11/07/2006

Anonymous said...

Η πρώτη σου πρόταση είναι ισοδύναμη με την δική μου(λέμε το ίδιο με άλλα λόγια). Μόνο που δεν υπάρχει(προς το παρόν) τρόπος για να βρούμε - υπολογίσουμε την μέγιστη δύναμη του 2, εκτός αν μας παρέχει κανένα εργαλείο-(θεώρημα, πόρισμα) η Θεωρία Αριθμών

Το Ζ{0,1} - διαδικό σύστημα - ε
ίναι σωμα ή αντιμεταθετικός δακτύλιος με μοναδιαίο;('Εχουν περάσει χρόνια απ την στιγμή που άνοιξα βιβλίο Άλγεβρας)

Αν είναι το δεύτερο, τότε η αναγωγή στο σύνολο των πραγματικών (R) είναι άκαιρη (δεν "παίζει" ο τρόπος απόδειξης της λύσης στο Διαδικό).

Anonymous said...

Συμφωνώ με την Μαριελέ στο θέμα του Ζιντάν.
Ο Ματεράτσι είναι τόσο δειλός που δεν βγήκε να πεί την όποια "γνώμη" του αλλά άφησε διαρροές στον τύπο.

Οι περισσότεροι Ιταλοί είναι "πούστηδες" ξεκάλτσωτε. Κωλ**ρα και πίασιμο από τα α**δια, από Καμπρίνι Ταρτέλλι και Co στους αντίπαλους επιθετικούς.

Αλλά είναι πάντα "κακοί"εκ του ασφαλούς. Η ΦΙΦΑ δεν τιμωρεί τους καλύτερους πελάτες της.
Και γι αυτό είναι θλιβεροί- δεν παίρνουν έστω και λίγα ρίσκα στη ζωή τους, ούτε έχουν το θάρρος της γνώμης τους. Τι θα στοίχιζε στον Ματεράτσι, στο τέλος της καριέρας του να πεί αυτά που ξέρουμε οτι πιθανότατα είπε;

ΤΟ κάτσ - ποδόσφαιρο και η κουτοπονηρία είχε και έχει πολύ παλιές ρίζες στην Ιταλία
Από Μουσολίνιμε απ τα πρώτα παγκόσμια κύπελα τους ολυμπιακούς του Βερολίνου το 1936 και φυσικά χρησιμοποιήθηκε για προπαγανδιστικούς λόγους. Παίκτες της Λάτσιο (νομίζω ο Καναβάρο αλλά δεν είμαι σίγουρος) ακόμα και σήμερα χαιρετούν Φασιστικά με την ανοχή των φιλάθλων όχι μ΄΄ονο της Λατσιο αλλά και των κρυφο-φασιστικών ομάδων (Γιουβέντους - και ειδικά Μίλαν).

Το Ιταλικό ποδόσφαιρο δεν έχει φιλάθλους όπως το αγγλικό, γαλλικό, και φυσικά το Ισπανικό. Ακόμα και το Γερμανικό(παλαιότερα)

Στη θέση του Ζιντάν,
θα φρόντιζα να βγεί με νοσοκομειακό ο Ματεράτσι.
Αν κάποιος του θίγουν την αξιοπρέπεια και χαμογελά
έε ειναι μ***ας με Περικεφαλαία.

Anonymous said...

Βασικά έχω την εντύπωση πως οι Γάλλοι είναι καλύτεροι στα μαθηματικά από τους Ρώσους.
Οσο για τον Nicolas Bourbaki,αυτό είναι ψευδώνυμο μιας ομάδας μαθηματικών της Ecole Polytechnique, που μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο ανέλαβε να θεμειλώσει με αυστηρή ακρίβεια όλα τα μαθηματικα,
Ωστόσο,η αυστηρότητα αυτή άφησε να φύγουν στο εξωτερικά μυαλά όπως ο Μάντελμπροτ που αρνήθηκαν ή είχαν διαφορετικό τρόπο σκέψης.
Οσο για τα βιβλία,θα προτιμούσα κάτι σε πιο sceintifique.
Τα βιβλία του Prigogine kai του Ruelle είναι καλά ;)

Μαύρο πρόβατο said...

Καλησπέρα σε όλους,
εν τω μέσω πυροτεχνημάτων!

Marièle, αμέσως όποιος διαφωνεί μαζί σου να τον στείλεις στα ψυχιατρεία! Άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι τη χάρη βλέπω :-)))
Αυτό και δε θέλω να ξανακούσω για ποδοσφαιρικά - όποιος επιμένει ας απευθυνθεί στον άσπρο λύκο, που αποδεικνύεται οτι παρακολουθεί ενδελεχώς και το ιταλικό πρωτάθλημα :-))
(Επί των μαθηματικών: το διαδικό ανάπτυγμα είναι απλώς μια αναπαράσταση του αριθμού - δεν επηρεάζει δηλαδή τη δομή του συνόλου αριθμών στο οποίο εργαζόμαστε).
Βελάσκεθ, μπορεί να έχεις δίκιο για τους Γάλλους. Στα λινκ μου θα βρεις κι ένα σύνδεσμο προς μια σελίδα αφιερωμένη στο μεγαλύτερο ίσως μαθηματικό του μεταπολέμου, τον Α. Γκρόθεντικ, με ρωσσοεβραίο πατέρα και γερμανίδα μάνα, που σπούδασε και εργάστηκε στη Γαλλία και ανήκει βέβαια σε ο,τι μπορούμε να ονομάσουμε "γαλλική σχολή". Οι Μπουρμπακί περιλάμβαναν την αφρόκρεμα των γάλλων μαθηματικών, γύρω από τον Βέιλ, τον Καρτάν, το Γκρόθεντικ, το Σβάρτς κτλ. Το συλλογικό ψευδώνυμό τους λέγεται οτι προήλθε από το στρατηγό του Ναπολέοντα Νικολά Μπουρμπακί, ήρωα μιας σειράς ανεκδότων που κυκλοφορούσαν στην εκόλ πολυτεκνίκ. Η ομάδα αυτή (που τύποις εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά έχει πλέον κλείσει τον κύκλο της) ενώθηκε υπό το φιλόδοξο σχέδιο να επαναθεμελιώσει τα μαθηματικά με τη μέγιστη δυνατή αυστηρότητα, στη βάση της συνολοθεωρίας. Τα πολλά κείμενα που παρήγαγε χαρακτηρίζονται από απόλυτα στεγνό και απρόσωπο ύφος, και μέγιστη αποφυγή της επίκλησης της διαίσθησης του αναγνώστη.
Εδωσε όμως κλασσικά εγχειρίδια στα οποία όλοι καταφεύγουν όταν θέλουν να ξεκαθαρίσουν κάτι.

-Εχω διαβάσει ένα πολύτομο του Πριγκοζίν με την Στένγκερς, άκρως ενδιαφέρον αλλά άσχετο με μαθηματικά.

Caesar said...

...το φώς του ήλιου πέφτει στη Γή και μετατρέπεται σε σκοτάδι. Σε αόρατη, υπέρυθρη ακτινοβολία. Θερμότητα. Η αρμονία γίνεται χάος. Αναπόφευκτα. Το υπαγορεύει ο πανίσχυρος Δεύτερος Νόμος της Θερμοδυναμικής...
"Order out of Chaos. Man's new dialogue with Nature"
by Ilya Prigogine
and Isabelle Stengers.
Eυτυχώς που δεν βρισκόμαστε ακόμη στην εποχή του Γαλιλαίου.
Denique si semper motus conectitur omnis/et utere exoritur [semper] novus ordine certo/nec declinando faciunt primordia motus/ principium quoddam quod fati foedera rumpat,/ex infinito ne causam causa sequatur,/libera per terras unde haec animantibus exstat...?

Κ. said...

Gia ton Bourbaki to egrapsa gia plaka, ithele i krotkaya pio polla mathematica. Nomizo omos oti o aksiomatikos den legotan Nicolas, ma Dennis. To Nicolas to prosthese i gynaika toy Weil. Pantos einai arketa dyskolo na katseis na diavaseis kai logotechnia gyro apo ta mathematica an asholeise oli mera.

Syggnomi gia ta greeklish, epesa se agrammato ypologisti...

Μαύρο πρόβατο said...

...unde est haec, inquam, fatis avolsa potestas
per quam progredimur quo ducit quemque voluntas,
declinamus item motus nec tempore certo
nec regione loci certa, sed ubi ipsa tulit mens ?

Anonymous said...

Αγαπητό Μαύρο Πρόβατο δεν παρακολουθώ αγώνες του Ιταλικού Ποδοσφαίρου (ποιος παρακολουθεί κατενάτσιο σε μοντέρνα εκδοχή;;)αλλά Διεθνείς Αγώνες.

Απ την άλλη "διάφορα" απλά "γεγονότα" όπως δωροδωκίες΄στο Ιταλικό Πρωτάθλημα η "κόλπα" των Ιταλών σε διεθνείς αγώνες , μεταδίδονται σε αρκεττά κανάλια και τα βλέπουν όλοι όσοι δεν έχουν έναν ευαίσθητο "αυτισμό".
Στους τελευταίους με τον "αυτισμό "περιλαμβάνεται και η Παγκοσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου ΦΙΦΑ

Μερικοί με τον περίεργο "" θυμίζουν Πχ. τους μοναχούς στον μεσσαίωνα που βάπτιζαν το ψάρι κρέας για να "σκαπουλάρουν" την Νηστεία

Δεν ξέρω αν σε ενοχλούν οι λέξεις. Εμένα με ενοχλούν οι
Πράξεις ΚΑΙ οι Κρίσεις εκ του Ασφαλούς. Χωρίς Ρίσκο
Και ειδικά οι χωρίς επειχειρήματα (αν θέλεις να το παίξουμε και λόγιοι).
Δεν είδα να αντιπαρέρχεσαι με κάποιο επειχείρημα ότι οι Ιταλοί όντως άξιζε να πάρουν το Μουντιάλ. Σε αντίθεση σου υπενυθύμισα ότι όντως η Ιταλία είχε πολύ καλή ομάδα με Βιέρι - Βιάλι το 96-98

Την φωτογραφία του 33χρονου αμυντικού της Λάτσιο (νομίζω ο Κανβάρο ) που χαιρετά φασιστικά την έχεις;; Και αυτό ήταν πρωτο θέμα στισ ειδήσεις. Προφανώς κάποιοι δεν βλέπουν Τ.V. Διαβάζουν σε στύλ Χριστόδουλου
Αλλά δυστυχώς για αυτούς ήταν
το πρώτο θέμα σε όλο τον κόσμο Βλέπεις το Ιταλικό Ποδόσφαιρο γίνεται πρώτη είδηση όχι για την "μπάλα" αλλά από τα παρελκόμενα "Ντόπάρισμα" ,"Στήσιμο" και "Διαφημίσεις άλλα Μπεκαμ"

Ούτε και εσύ το παρακολουθείς (για αυτό είμαι σίγουρος)
Πεσ ρε παιδίμου οτι οι Ιατλοί είναι απατεώνες και κωλοπαιδαράδες εκ του ασφαλούς. Αφού όλοι το βλέπουμε. Επι πρόσθετα λέω κάτι παράλληλα επιχειρηματολογώ.

Και εγώ γνωρίζω πότε η ομάδα που υποστηρίζω κάνει "πονηριές" αλλά το λέω. Και να το πω και να μην το πω το γεγονός παραμένει.
Εκτος και αν υιοθετείς "πολιτική Σημίτη", η οποία λέει ότι
"Αν διαφωνούν αυτά που λέμε με την Πραγματικότητα, τόσο χειρότερο για την Πραγματικότητα". Πολιτική Ψυχειατρείου !!
Φιλικά

Anonymous said...

asproluke grageis megales paparies.

Anonymous said...

Anonymous X - Y - Z?
Περιμένω να καταθέσεις τα επιχειρήματα σου. Αν έχεις πέρα απο το να λες τις δικές σου όπως προανέφερες.
Mάθε να έχεις το Θάρρος της Γνώμησ σου έστω και μέσω Internet (αν και υπάρχει η ip address και μπορεί να βρεθεί έμμεσα η χώρα - περιοχή είδος του προέλευσης του μηχανήματος και άλλα )
και μετά να μιλάς και να κρίνεις.

σχολιαστής said...

Σύντροφε Ασπρέ Λύκο, στο Ματεράτσι χρειάζεται ένας μήνας διακοπές στη Β. Κορέα να στρώσει επιδερμίδα.

Anonymous said...

Αυτό που κολλάει;
Σχολιαστή χρειάζεσαι διακοπές επειγόντως!
Οι δικές μου έρχονται σε 3 εβδομάδες

Anonymous said...

Ελεος,δεν ειναι ο Καναβάρο μα ο Ντι Κάνιο...

Anonymous said...

Thanks Velazquez.
Για αυτό όπως ειπα και προηγουμένως, δεν ήμουν σίγουρος για το όνομα του παίκτη αλλά για την ομάδα(Λάτσιο)